Przegląd podatkowy (22-26.01.2018 r.)

| Do przeczytania w 8 min

Przegląd prasowych informacji podatkowych

Podatnik wygrał, ale nie ma pewności, czy odzyska to, co stracił

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-01-22
Patrycja Dudek, Łukasz Zalewski

Wciąż nie ma jednolitego stanowiska Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie zwrotów kosztów egzekucyjnych pobranych za ściąganie niekonstytucyjnych danin. Sprawa dotyczy podatków pobieranych w latach 1998-2006 od ukrytych źródeł dochodów w sankcyjnej 75% stawce. Przepis na to zezwalający został uznany w 2013 roku za niezgodny z konstytucją przez Trybunał Konstytucyjny. W związku z tym podatnicy występowali o zwroty nadpłaconego podatku, a NSA przyznawał im rację. O ile zwrot samego podatku nie budził wątpliwości, o tyle nie ma jednomyślności co do zwrotów kosztów egzekucyjnych. W wyroku z dnia 16 stycznia 2018 r. (sygn. akt II FSK 3648/15) NSA odmówił zwrotu tych kosztów argumentując że przepis przed uznaniem go za niekonstytucyjny obowiązywał i można było na jego podstawie przeprowadzić egzekucje. Jednakże NSA w innym składzie przyznał podatnikom zwrot kosztów egzekucyjnych w wyrokach z dnia 11 stycznia oraz 18 stycznia 2018 r. (sygn. akt II FSK 3363/15 oraz II FSK 3580/15), wywodząc w nich, że skoro sam przepis został uznany za niekonstytucyjny, to podatnik nie może również ponosić ciężarów egzekucji. Eksperci uważają, że w tej sprawie potrzebna jest uchwała NSA.

Nie można sztucznie dzielić usług, aby zaoszczędzić na VAT

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-01-22
Patrycja Dudek

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął kwestię usługi kompleksowej rozliczanej według jednej stawki w przypadku możliwości wyodrębnienia poszczególnych świadczeń w wyroku z dnia 18 stycznia 2018 r. (sygn. akt C-463/16). Spór dotyczył wynajmu stadionu Ajaxu Amsterdam przez spółkę na różne wydarzenia sportowe i kulturalne w przerwach których uczestnicy mogli za dodatkową opłatą zwiedzać stadion i muzeum. Zdaniem spółki w związku z tym, że zwiedzanie muzeum i oprowadzenie po stadionie są oferowane niezależnie, a cenę biletu można rozdzielić pomiędzy te dwie atrakcje, to można je opodatkować różnymi stawkami VAT. Przeciwnego zdania był holenderski fiskus, który uznał, że spółka świadczy usługę kompleksową polegającą na oprowadzaniu po stadionie, a nie możliwości wejścia do muzeum. W związku z tym całość należy opodatkować jedną, podstawową, stawką VAT. Takie podejście potwierdził również TSUE, dodając, że usługi te są ze sobą ściśle powiązane i wszelki ich podział byłby sztuczny. Wyrok ten ma również znaczenie dla polskich podatników toczących spory o traktowanie usług jako odrębnych lub kompleksowych.

Dla firmy wyrok jest lepszy niż porozumienie

Rzeczpospolita, 2018-01-23
Monika Pogroszewska

W dniu 17 stycznia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygn. akt I SA/Gd 1525/17) orzekł, iż do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć jednorazowych świadczeń wypłaconych na rzecz byłych pracowników na podstawie porozumienia. Sprawa dotyczyła spółki, która zwalniając pracowników naruszyła postanowienia zawartej umowy społecznej. Dlatego też zobowiązała się wypłacić byłym pracownikom jednorazowe świadczenie w celu zabezpieczenia się przed dodatkowymi roszczeniami zwolnionych, związanych z wniesionymi przez nich pozwami. Spółka złożyła wniosek o interpretację indywidualną w celu ustalenia czy wypłacone świadczenie stanowi KUP. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że do KUP można jedynie zaliczyć koszty wypłaty odszkodowań przyznanych przez sąd. Wspomniane przez spółkę świadczenie nie skutkuje powstaniem przychodu oraz nie stanowi wypłaty zaległych zobowiązań, zatem nie daje prawa do obniżenia podstawy opodatkowania. Rację fiskusowi przyznał również WSA w Gdańsku, wskazując na brak związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym kosztem a przychodem.

Odsetki to zawsze przychód z innego źródła

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-01-23
Patrycja Dudek

Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 19 stycznia 2018 r. (sygn. akt II FSK 80/16, II FSK 82/16) orzekł, że nawet jeśli sprzedaż nieruchomości będzie podlegała pod zwolnienie z PDOF po upływie pięciu lat, to odsetki za zwłokę będą opodatkowane. Przedmiotowa kwestia dotyczyła podatnika, który otrzymał zapłatę za wykup prawa własności nieruchomości od miasta, a kwota obejmowała zarówno cenę jak i należne odsetki. Sposób opodatkowania sprzedaży nieruchomości po pięciu latach od nabycia podatnik chciał potwierdzić w interpretacji indywidualnej. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie był zdania, ze podatek od ceny nieruchomości jest nienależny, jednakże otrzymane odsetki powinny podlegać opodatkowaniu, jako przychód z innego źródła. Podatnik nie zgadzał się z kwalifikacją odsetek i co prawda rację przyznał mu WSA, lecz NSA był innego zdania. W swoim wyroku zaznaczył, że odsetki nie mogą być rozpoznane jako przychód ze zbycia nieruchomości, ale jako wynik opóźnienia wykupu przez miasto. Powołując się na uchwałę NSA z 6 czerwca 2016 r. (sygn. akt II FPS 2/16) zaliczył odsetki do przychodów z innego źródła.

Odpis amortyzacyjny zostaje w kosztach

Rzeczpospolita, 2018-01-23
Przemysław Wojtasik

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2018 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.369.2017.1.DP) wycofane z majątku firmy nieruchomości nie skutkuje koniecznością wykreślenia dokonanych odpisów amortyzacyjnych z podatkowych kosztów. O interpretację przepisów podatkowych wystąpił przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, planujący przekształcenie w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Zdaniem podatnika wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych oraz zaprzestanie wykorzystywania ich w działalności gospodarczej nie będzie skutkować koniecznością dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych, gdyż wydatki związane z budynkami zostały poniesione w celu uzyskania przychodu. Ze stanowiskiem wnioskodawcy zgodził się fiskus, który uznał że skoro odpisy zostały naliczone w okresie używania środków trwałych na potrzeby działalności gospodarczej to na podatniku nie ciąży obowiązek korekty KUP.

Częściowe wycofanie wkładu neutralne podatkowo

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-01-24
Patrycja Dudek

W wyroku z dnia 18 stycznia 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 160/17) WSA w Warszawie uznał, że częściowe wycofanie wkładu ze spółki osobowej jest neutralne podatkowo. W przedmiotowej sprawie spółka cypryjska zapytała w interpretacji indywidualnej, w jaki sposób należy opodatkować częściowe wycofanie wkładu ze spółki komandytowej lub jawnej, która powstanie z przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej. Spółka cypryjska objęła akcje w SKA w zamian za wkład niepieniężny. Zdaniem spółki w takiej sytuacji zastosowanie znajdą zasady ogólne, w związku z czym uzyska przychód oraz rozpozna koszt w wysokości wydatków poniesionych na objęcie wycofywanego wkładu, czyli nabycie akcji SKA. Innego zdania był jednak Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, a jego stanowisko poparł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Jego zdaniem do częściowego wycofania należy zastosować przepisy analogiczne jak do wystąpienia lub likwidacji spółki. W związku z tym będzie ono neutralne podatkowo. Sąd podkreślił, że w ustawie o PDOP jest luka, która może zostać zniwelowana jedynie poprzez analogię i wykładnię systemową.

Prowizja za szybką spłatę kredytu jest kosztem w CIT

Rzeczpospolita, 2018-01-24
Przemysław Wojtasik

W dniu 10 stycznia 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II FSK 3491/16) orzekł, iż wydatki związane z wcześniejszą spłatą zobowiązania wobec banku można uznać za koszt uzyskania przychodu. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka z branży budowlanej, która postanowiła przeprowadzić refinansowanie swego zadłużenia. W jej opinii rolowanie długu było konieczne do utrzymania koncesji niezbędnej do prowadzenia działalności. Ponadto cała operacja miała na celu zminimalizowanie kosztów finansowania działalności. Fiskus nie przyznał spółce racji iż taki wydatek stanowi KUP, gdyż jego zdaniem prowizje, które należy uiścić z powodu przedterminowej spłaty nie mają związku z zachowaniem bądź zabezpieczeniem źródła przychodów. Ze zdaniem organu nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. W jego opinii prowizje związane z wcześniejszą spłatą kredytu są racjonalne i ekonomicznie uzasadnione, dodatkowo refinansowanie chroni źródło przychodów i zapewnia funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Również NSA uznało stanowisko podatnika za prawidłowe, podkreślając istotę refinansowania, która polega na zamianie posiadanego kredytu na nowy i z reguły korzystniejszy.

Impreza w kosztach firmy? Fiskus: tylko dla etatowców

Rzeczpospolita, 2018-01-25
Przemysław Wojtasik

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.411.2017.1.MS), wydatki związane z integracją pracowników należy ujmować z podziałem na rodzaj zawartej z nimi umowy. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka z branży spożywczej, która organizuje spotkania integracyjne w których uczestnicą zarówno pracownicy zatrudnieni na podstawie umów o pracę jak również na podstawie umów o dzieło, zlecenie i osoby samozatrudnione. Zdaniem spółki imprezy integracyjne można zaliczyć do kosztów podatkowych, ze względu na fakt wzmacniania relacji całego zespołu. Stanowiska spółki nie podzielił fiskus, który stwierdził iż do kosztów podatkowych można zaliczyć jedynie wydatki przypadające na pracowników zatrudnionych na etat. Organ dodał, że koszty poniesione na osoby, którzy nie są formalnie pracownikami, to wyłączona z podatkowych kosztów reprezentacja.

Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2017 r. (sygn. akt I FSK 595/16)

Członek zarządu spółki kapitałowej nie ponosi odpowiedzialności za zaległości podatkowe tej spółki na zasadach określonych w art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r., ( j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), jeżeli nie był już członkiem zarządu tej spółki w okresie, w którym spółka miała obowiązek złożenia korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (j.t. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054), w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2013 r.

Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2017 r. (II FSK 2667/15)

Wykładnia językowa przepisu art. 16 ust.1 pkt 25 lit. c) u.p.d.o.p. prowadzi do jednoznacznych wniosków i nie ma potrzeby odwoływania się do zasady in dubio pro tributario. Zwrot „spłaty kredytów i pożyczek” – użyty w treści art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. e) u.p.do.p. – odnosi się tylko do wyrazu „poręczeń” (…), a nie do wyrazu „gwarancji”. W konsekwencji, gwarancje o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. c) u.p.d.o.p. mogą być udzielone dla każdego celu, nie tylko w związku z kredytem lub pożyczką, aby odpisane w związku z tymi gwarancjami wierzytelności nieściągalne mogły być uznane za koszty uzyskania przychodu.