Przegląd prasowych informacji podatkowych
Menedżer zapłaci 19 proc. PIT
Rzeczpospolita, 2018-02-12, Monika Pogroszewska
Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 lutego 2018 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.427.2017.1.WR) świadczenie usług doradczych na rzecz byłego pracodawcy może podlegać opodatkowaniu podatkiem liniowym. Z wnioskiem o interpretację wystąpił podatnik, zatrudniony w spółce na podstawie umowy o pracę do końca 2017 roku, który na początku 2018 r. zawarł ze spółką kontrakt menedżerski. Jednocześnie w ramach własnej działalności gospodarczej zawarł ze spółką umowę o świadczenie usług doradczych. Podatnik zapytał organ czy wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług doradczych na rzecz byłego pracodawcy może rozliczyć podatkiem liniowym, dodając że usługi będzie świadczył na własny rachunek oraz własne ryzyko, natomiast zakres obowiązków wynikających z obu umów jest zgoła odmienny. Dyrektor KIS potwierdził, iż podatnik ma prawo wyboru stawki liniowej, gdyż charakter wykonywanych przez niego usług przesądza o ich klasyfikacji jako pozarolniczej działalności gospodarczej ze względu na brak podporządkowania podatnika względem pracodawcy oraz ponoszenie przez niego ryzyka gospodarczego. Fiskus dodał, iż w analizowanej sprawie nie znajdzie również zastosowania ograniczenie rozliczenia stawką liniową, gdyż przedsiębiorca nie świadczył tych samych usług na rzecz byłego pracodawcy w tym samym roku podatkowym.
Spółka powiązana też może być zakładem
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-02-12, Mariusz Szulc
Jak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 stycznia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.351.2017.1.JC) zakładem może być podmiot wykonujący w Polsce zadania dla powiązanego z nim podmiotu zagranicznego, co powoduje opodatkowanie dochodów zagranicznego podmiotu w Polsce. Sprawa dotyczyła niemieckiej spółki wykorzystującej do swojej działalności położony w Polsce magazyn powiązanej z nią spółki brytyjskiej. Spółka brytyjska świadczyła również usługi obsługi transakcji, wysyłki zamówień i doradztwa biznesowego. Negocjacjami i zawieraniem umów miała z kolei zajmować się spółka niemiecka. Zdaniem spółki niemieckiej zakład nie powstawał, gdyż spółka brytyjska nie działała w roli zależnego przedstawiciela gdyż nie była zależna ekonomicznie ani prawnie oraz nie była uprawniona do zawierania umów w imieniu spółki niemieckiej. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej powołując się na Modelową Konwencję OECD oraz komentarz do niej wywiódł, że jako zależny przedstawiciel może zostać zakwalifikowany inny podmiot działający na rzecz spółki, nieposiadający nawet formalnego upoważnienia do zawierania umów. Dodatkowo uznał, że spółka brytyjska będzie działać w interesie niemieckiej, w takim samym zakresie. Konsekwentnie spółka niemiecka działać będzie w Polsce poprzez zakład i zobowiązana będzie od opodatkowania dochodów w Polsce.
Skany papierowych faktur można przechowywać w chmurze
Rzeczpospolita, 2018-02-12, Piotr Kochanecki
Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 stycznia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.845.2017.1.IK) przechowywanie dokumentów w formie elektronicznej jest zgodne z ustawą o podatku od towarów i usług. Spółki zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem odnośnie formy przechowywania dokumentów oraz prawa do odliczenia VAT naliczonego wynikającego ze skanów zniszczonych faktur. W opisie stanu faktycznego wyjaśniła, że faktury sprzedaży oraz kupna zamierza wgrywać w formie skanów i przechowywać w za pomocą archiwum elektronicznego, zapewniając autentyczność ich pochodzenia, integralność treści, czytelność dokumentów oraz łatwość dostępu dla organów kontroli. Podatnik dodał, że wersje papierowe będą niszczone zgodnie z przyjętą polityką przechowywania dokumentów. Fiskus uznał, iż zdigitalizowane dokumenty oraz fakt utylizacji ich papierowej wersji nie odbiera prawa do odliczenia VAT z faktur zakupowych. Według organu przechowywanie dokumentów w tzw. chmurze spełnia wymogi przepisów podatkowych w tym zakresie.
Prezes nie ucieknie przed sankcyjną stawką
Rzeczpospolita, 2018-02-13, Monika Pogroszewska
W dniu 30 sierpnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 2546/16) orzekł, iż do limitu od którego stosuje się stawkę 70 proc. podatku od odszkodowań należy wliczyć również wynagrodzenie otrzymane przed wejściem w życie przepisów. Sprawa dotyczyła prezesa spółki, który w zamian za powstrzymanie się od prowadzenia działalności konkurencyjnej przez 24 miesiące licząc od początku ustania stosunku pracy, otrzymywał odszkodowanie w wysokości 75 proc. miesięcznego wynagrodzenia. Podatnik zrezygnował z pełnienia funkcji prezesa w 2014 roku. Gdy 2 lata później pojawiły się przepisy o podatku od odszkodowań wynikających z umów o zakazie konkurencji, spółka zaczęła pobierać 70 proc. podatku od kwoty wypłacanej rekompensaty. Podatnik wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W jego opinii doszło do zastosowania przepisów wstecz – spółka powinna była poczekać do momentu aż odszkodowanie faktycznie wypłacone po 1 stycznia 2016 r. przekroczy ustawowy limit. Fiskus nie przyznał byłemu prezesowi racji, tłumacząc że ustawowy limit jest ustalany w oparciu o całość wypłaconej rekompensaty, zatem należy wziąć pod uwagę również odszkodowanie otrzymane przez podatnika przed wejściem w życie nowych przepisów. Stanowisko fiskusa potwierdził WSA w Warszawie, stwierdzając że 70 proc. podatek dotyczy wszystkich podatników otrzymujących odszkodowanie po 1 stycznia 2016 r. wraz z momentem przekroczenia progu w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia ze stosunku pracy.
Dobrowolna wpłata po wszczęciu egzekucji nie niweluje jej kosztów
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-02-13, Patrycja Dudek
Zgodnie orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2018 r. (sygn. akt II FSK 224/16) jedynie zapłata dokonana przed zajęciem rachunku bankowego zwalnia z opłat egzekucyjnych. W przedmiotowej sprawie organ podatkowy 22 kwietnia wystawił tytuł egzekucji VAT od podatnika zalegającego z zapłatą, natomiast 2 maja dokonał zajęcia rachunku bankowego. O zajęciu podatnik został poinformowany 5 maja i zaskarżył działania organu argumentując, że 29 kwietnia dokonał zapłaty części kwoty, a dyspozycja przelewu pozostałej części została dokonana 5 maja. Organ zgodził się na zmniejszenie kosztów egzekucyjnych odnoszących się do kwoty dobrowolnie zapłaconej 29 kwietnia. Jednakże nie uwzględnił dyspozycji przelewu, gdyż płatność nie została dokonana przed wszczęciem egzekucji. Rację organowi przyznały sądy obu instancji.
Administrowanie nieruchomościami funduszy jest z VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-02-14, Patrycja Dudek
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lutego 2018 r. (sygn. akt I FSK 634/16) zwolnienie z VAT usług zarządzania portfelem inwestycyjnym nie jest przewidziane dla podmiotów wykonujących usługi techniczne, nie podejmujących decyzji. W przedmiotowej sprawie spółka zajmująca się zarządzaniem nieruchomościami na rzecz funduszu twierdziła że świadczone przez nią usługi m.in. przygotowanie ofert, wyceny, utrzymywanie dobrego stanu technicznego, będą podlegały pod zwolnienie z VAT jako usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych. Przeciwnego zdania był Dyrektor Izby Skarbowej, zdaniem którego zwolnienie nie przysługuje ponieważ zarządzanie związane jest z podejmowaniem decyzji finansowych, a nie wykonywaniu usług technicznych i administracyjnych. Gdyby takie zwolnienie przysługiwało spółka jedynie ze względu na odbiorcę usług, znalazła by się w lepszej sytuacji niż podobne firmy nie wykonujące usług na rzecz funduszy. Mimo argumentacji spółki, że jej działania mają wpływ na wynik finansowy funduszu sądy obu instancji powołując się na orzecznictwo europejskie przyznały rację Dyrektorowi.
Ulga na złe długi nie narusza prawa unijnego
Rzeczpospolita, 2018-02-15, Aleksandra Tarka
W dniu 14 lutego 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt I FSK 224-227/16) orzekł, iż przepisy ustanawiające dodatkowe warunki uprawniające do skorzystania z ulgi na złe długi są zgodne z prawem unijnym. Sprawa dotyczyła spółki doradztwa podatkowego, która wystąpiła z czterema wnioskami o interpretacje indywidualne w zakresie ulgi na złe długi podkreślając, iż warunki zastosowania mechanizmu korekty wprowadzone przez polskiego ustawodawcę znacząco wykraczają poza wymogi norm unijnych. Według spółki okoliczności, od których spełnienia zależy możliwość skorzystania z korekty wyraźnie ograniczają możliwość jej zastosowania oraz zniekształcają sens dyrektywy. Fiskus uznał stanowisko spółki za błędne, gdyż w jego opinii państwom członkowskim przysługiwała pełna swoboda w implementacji spornej regulacji. Rację organowi przyznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, zaznaczając iż implementacja ulgi na złe długi została dokonana poprawnie z uwzględnieniem prawa unijnego, interesu budżetu państwa i bez naruszenia zasady neutralności podatku. Według sądu możliwość skorzystania z ulgi powinien posiadać podatnik, który faktycznie nie otrzymał zapłaty od kontrahenta, natomiast mając na uwadze interes budżetu państwa postanowiono doprecyzować sytuacje uprawniające do ulgi. Skargi podatnika nie uwzględnił również NSA. Sąd uznał polskie przepisy za zgodne z dyrektywą, co w jego opinii znajduje swoje potwierdzenie w najnowszym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE.
Nie ma odwrotnego obciążenia, gdy zleceniodawca nie jest polskim podatnikiem
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-02-15, Mariusz Szulc, Katarzyna Jędrzejewska
Jak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 stycznia 2018 r. (sygn. 0115-KDIT1-2.4012.780.2017.2.KK) odwrotne obciążenie nie występuje w przypadku usług związanych z nieruchomościami oraz podatników niezarejestrowanych w Polsce. Sprawa dotyczyła polskiej spółki telekomunikacyjnej, która otrzymała od głównego wykonawcy – Włoskiej spółki niezarejestrowanej jako podatnik VAT w Polsce – zlecenie na kompleksową usługę modernizacji konstrukcji telekomunikacyjnych (prace obejmować miały projekt, usługi budowlane i montaż masztów). Inwestorem była spółka belgijska. Spółka była zdania, że takie usługi, jako wymienione w załączniku 14 do ustawy o VAT, podlegają odwrotnemu obciążeniu, w związku z czym VAT powinna rozliczyć Włoska firma. Przeciwnego zdania był natomiast Dyrektor KIS podając dwa argumenty na potwierdzenie swojego stanowiska. Na początek uznał, że usługi świadczone przez spółkę należy uznać za związane z nieruchomościami, niewymienione w załączniku 14. Po drugie stwierdził, że aby wystąpiło odwrotne obciążenie odbiorca usług musi być zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny. W konsekwencji usługa powinna być opodatkowana w Polsce, 23 procentową stawką, jako związana z nieruchomością.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2018 r. (sygn. akt II FSK 1153/16)
Kwota zadatku otrzymanego przy zawarciu przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości i wydatkowana na spłatę kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie budynku mieszkalnego korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U z 2012 r. poz. 361 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f.), jeżeli następnie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej przenoszącej własność nieruchomości, a kwota zadatku została zaliczona na poczet ceny sprzedaży nieruchomości.
Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2017 r. (sygn. akt II FSK 3029/15)
- Zażalenie przewidziane w art. 62 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), nie jest środkiem prawnym w ramach którego można kwestionować istnienia zaległości podatkowej, o której mowa w art. 51 § 1 tej ustawy, a jedynie wysokość odsetek za zwłokę naliczanych na podstawie art. 53 § 1 tejże ustawy.
- Skutkiem podatkowym w rozumieniu art. 14l jak i art. 14m § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) związanym ze zdarzeniem, którym jest sprzedaż nieruchomości lub prawa wieczystego użytkowania gruntu, jest powstanie obowiązku podatkowego jako następstwo uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, o którym stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.).