Przegląd prasy podatkowej (16-20.04.2018 r.)

| Do przeczytania w 8 min

Zaliczka i przedpłata nie tylko do rąk własnych

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-04-16
Patrycja Dudek

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 kwietnia 2018 r., (sygn. akt: I FSK 968/16) obowiązek zapłaty VAT przez dewelopera powstaje w momencie udostępnienia środków z rachunku powierniczego na kredytowy. Sprawa dotyczyła firmy deweloperskiej budujące mieszkania i lokale usługowe na sprzedaż, która wystąpiła z wnioskiem o indywidualną interpretację przepisów. Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji wyjaśnił, że wpłata pieniędzy na rachunek powierniczy przez nabywców nie jest zaliczką ani przedpłatą jednak moment przelewu środków przez bank z rachunku powierniczego na kredytowy jest momentem udostępnienia środków do swobodnego rozporządzania przez dewelopera. Z tym stanowiskiem zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oraz Naczelny Sąd Administracyjny, które podkreśliły, że pieniądze na rachunku powierniczym mają charakter przejściowy dlatego nie można ich uznać za zaliczkę lub przedpłatę. Dopiero moment zakończenia etapu prac budowlanych będący warunkiem udostępnienia pieniędzy na rachunek kredytowy dewelopera zmienia ich charakter.

Jaka danina od stacji transformatorowej

Rzeczpospolita, 2018-04-16
Piotr Kalemba

W wyroku z dnia 14 grudnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Po 601/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu orzekł, że jeżeli są spełnione wszystkie przesłanki uznania obiektu za budynek, to nie można kwalifikować go jako budowli. W przedmiotowej sprawie organ podatkowy powołał biegłego, który jednoznacznie orzekł, że badany obiekt stacji transformatorowej typu TRAFO wypełnia przesłanki uznania go za budynek, niemniej jednak został on uznany przez urzędników za budowlę. Organy podatkowe argumentowały swoją decyzję tym, że obiekt wykracza poza ustawową definicję budynku, ponieważ jest wypełniony urządzeniami elektroenergetycznymi oraz jest powiązany w sposób techniczno-funkcjonalny z siecią przesyłu prądu. Ze stanowiskiem fiskusa nie zgodził się WSA w Poznaniu. Sąd podkreślił, że jeżeli obiekt posiada cechy budynku według prawa podatkowego, to powinien on podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości właśnie jako budynek. W tym zakresie funkcje obiektu oraz to, co znajduje się w jego wnętrzu nie mają znaczenia.

Nie ma CIT od darmowej służebności przesyłu

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-04-17
Mariusz Szulc

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 kwietnia 2018 r. (sygn. akt: II FSK 882/16) stwierdził, że od nieodpłatnej służebności przesyłu nie trzeba płacić podatku od osób prawnych. Problem pojawił się w przypadku firmy wodociągowo-kanalizacyjnej będącej osobą prawną, która na podstawie indywidualnych umów nieodpłatnie korzystała z cudzych gruntów. Spółka twierdziła, że służebność przesyłu może zostać ustanowiona bez wynagrodzenia więc nie powstaje z tego tytułu przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Organy podatkowe stanęły na stanowisku, że nieodpłatne korzystanie z gruntu osoby trzeciej kreuje przychód więc należy zapłacić podatek dochodowy. Odmiennego zdania były Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach i NSA, które zauważyły, że linia orzecznicza w tego typu sprawach jest jednolita od wyroku NSA z dnia 23 kwietnia 2013 r. (sygn. akt: II FSK 1717/11 i II FSK 1715/11). Wniosek płynący z tych orzeczeń jest taki, iż nie ma przysporzenia z darmowego świadczenia kiedy osoba prawna jest zobowiązana do dostarczania mediów w zamian za to świadczenie. W tym przypadku ekwiwalentność zobowiązań eliminuje powstanie przychodu.

Minimalny podatek od nieruchomości komercyjnych do zmiany

Rzeczpospolita, 2018-04-18
Joanna Henzel, Jakub Czerski

Eksperci TPA – Joanna Henzel oraz Jakub Czerski przedstawiają zmiany zaplanowane przez resort finansów w zakresie opodatkowania nieruchomości komercyjnych, celem uszczelnienia systemu oraz ograniczeniu stosowania agresywnej optymalizacji podatkowej. Od 1 stycznia 2018 r. właściciele centrów handlowych, domów towarowych, butików czy sklepów o wartości przekraczającej 10 mln zł są zobowiązani do uiszczenia podatku za każdy miesiąc, w wysokości 0,035 proc. wartości nieruchomości pomniejszonej o 10 mln zł. Kwota podatku podlega odliczeniu od zaliczki na podatek dochodowy za dany miesiąc. Ministerstwo finansów planuje wyłączyć spod opodatkowania nieruchomości lub ich części, które nie są wynajmowane bądź dzierżawione – podatnik ma mieć możliwość wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku minimalnego także za poszczególne miesiące 2018 roku. Zmiany dotyczą również progu stosowania opodatkowania 10 mln zł, który będzie odnosić się do sumy wartości posiadanych nieruchomości, a nie wartości pojedynczego budynku. Ministerstwo zapowiada także włączenie do katalogu przedmiotów opodatkowania hoteli, magazynów oraz budynków mieszkalnych. Ostatnia zmiana uwzględnia wprowadzenie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania dotycząca bezpośrednio minimalnego podatku od nieruchomości komercyjnych, a także mechanizmu zwrotu zapłaconego podatku po potwierdzeniu, iż warunki transakcji obejmującej nieruchomość komercyjną, a dokonywanej z podmiotem powiązanym wypełniają warunek rynkowości.

Fiskus czasem może zwlekać

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-04-18
Mariusz Szulc

W orzeczeniu z dnia 13 kwietnia 2018 r. (sygn. akt.: II FSK 962/16) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w sytuacji gdy potrzebne jest szczegółowe wyjaśnienie sprawy postępowanie podatkowe może zostać zawieszone. Chodziło o osobę fizyczną, która w 2008 r. kupowała i sprzedawała nieruchomości. Postępowanie podatkowe zostało wszczęte tuż przed momentem przedawnienia. W toku czynności wyjaśniono, że podatnik w 2008 r. realizował umowę pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości z przedsiębiorstwem ze Stanów Zjednoczonych. Organ podatkowy uznał za niezbędne zwrócenie się z pytaniem do władz amerykańskich w celu wyjaśnienia sposobu rozliczania przez amerykańskie przedsiębiorstwo z pieniędzy otrzymywanych od obywatela Polski. Fiskus wyjaśniał, że dalsze procedowanie jest uzależnione od odpowiedzi amerykańskich organów podatkowych dlatego istnieje podstawa do zawieszenia postępowania. Podatnik wystąpił z zażaleniem twierdząc, że odpowiedź strony amerykańskiej jest nieistotna dla wyjaśnienia sprawy, a może nadmiernie wydłużyć postępowanie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oraz NSA przychyliły się do stanowiska polskiego fiskusa, wyjaśniając, ze dla prawidłowego załatwienia sprawy niezbędne jest określenie w jakim stopniu przedsiębiorstwo z USA było zaangażowane w pośrednictwo i jakie było jego wynagrodzenie. W konsekwencji wyjaśnienia strony amerykańskiej wpłyną na ustalenie wysokości zobowiązań podatnika w Polsce więc zawieszenie postępowanie jest konieczne.

Fiskus dostanie daninę od zagranicznego pośrednictwa

Rzeczpospolita, 2018-04-18
Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 marca 2018 r. (sygn. akt I SA/Łd 123/18), polska spółka, która zleca zagranicznym osobom prawnym świadczenie usług podobnych do badania rynku czy usług reklamowych poza terytorium Polski, wypłacając wynagrodzenie zagranicznemu kontrahentowi ma obowiązek potrącić CIT w formie podatku u źródła. W przedstawionym stanie faktycznym spółka zajmująca się produkcją naczep, przyczep i zabudów samochodowych zawierała z zagranicznymi osobami prawnymi umowy pośrednictwa. Ich głównym celem było zwiększenie sprzedaży produktów spółki na rynkach zagranicznych, natomiast celem wtórnym szerzenie akcji informacyjnej. Spółka stała na stanowisku, że od wypłaty wynagrodzenia należnego pośrednikowi nie ma obowiązku potrącać zryczałtowanego 20-proc. CIT. Fiskus uznał jednak, że umowy o świadczenie usług, które spółka zawiera ze zleceniobiorcami, nie noszą znamion usług pośrednictwa i w związku z tym takie świadczenia polegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę spółki twierdząc, że wykonywane czynności przez kontrahentów są podobne do usług reklamowych czy badania rynku, dlatego polska spółka będzie miała obowiązek pobrania podatku u źródła.

Zmiana wierzyciela sama w sobie nie jest umową nazwaną

Rzeczpospolita, 2018-04-18
Paweł Śleboda

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 marca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB4.4014.52.2018.1.BD), czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych są wskazane w ustawie w sposób enumeratywny, zatem umowa przelewu wierzytelności podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile przyjmie postać którejkolwiek z czynności wymienionych wprost w ustawie. Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wystąpił niestandaryzowany sekurytyzacyjny fundusz inwestycyjny zamknięty, który planuje nabyć wierzytelności na podstawie umowy zawartej z podmiotem trzecim i mającej formę umowy o sekurytyzację, zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych. Podatnik zapytał organ, czy taka umowa będzie podlegać opodatkowaniu PCC, podkreślając ze umowa nie będzie posiadać charakteru którejkolwiek czynności wymienionej w ustawie, tak więc nie powinna ona podlegać opodatkowaniu. Fiskus uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

Skarb Państwa ma prawo bronić się przed dłużnikami

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-04-19
Patrycja Dudek

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 kwietnia 2018 r. (sygn. akt: K 52/16) pozwala na kwestionowanie przez organy podatkowe transakcji zawieranych z osobami unikającymi płacenia podatków. Problem dotyczył tzw. skargi pauliańskiej przewidzianej w kodeksie cywilnym, która umożliwia unieważnienie transakcji dokonanej przez dłużnika, który pozbywa się majątku, żeby uniknąć płacenia długów na rzecz wierzyciela. Z wnioskiem do TK wystąpił Rzecznik Praw Obywatelskich, który twierdził, że próby podważenia transakcji tym sposobem przez fiskusa są niezgodne z konstytucją bo taki tryb nie jest przewidziany w Ordynacji podatkowej, a działania organów podatkowych najbardziej dotykają nie dłużników a ich kontrahentów. Odmiennego zdania był TK, który wnioskował, iż ważny jest wspólny interes wszystkich obywateli i Skarbu Państwa, a możliwości dochodzenia należności przez fiskusa są odpowiednio kontrolowane przez niezawisłe sądy. Jak wynika z ustnego uzasadnienia procedura podważenia transakcji za pomocą skargi pauliańskiej przez organy podatkowe nie stawia ich w lepszej sytuacji gdyż jest narzędziem prawa prywatnego, a organy stosując je działają jak każdy inny wierzyciel. Ponadto TK podkreślił, że orzecznictwo sądów w kwestii dopuszczalności stosowania skargi pauliańskiej przez fiskusa jest jednolite od 15 lat.

Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 1258/14)

Wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z póź. zm.) nie stanowi o niedopuszczalności wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tej decyzji.

Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2018 r. (sygn. akt I FSK 739/16)

Wartości sprzedaży dokonanej na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju przez podatnika, będącego drobnym przedsiębiorcą, do którego ma zastosowanie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), nie wlicza się do wynikającego z tego przepisu limitu kwotowego określającego prawo do zwolnienia od podatku.

Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: office@tpa-group.pl
Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA nie ponosi odpowiedzialności.