Przegląd prasy podatkowej (28.05-01.06.2018 r.)

| Do przeczytania w 8 min

Biznes w domu to koszty do odliczenia

Rzeczpospolita, 2018-05-28
Monika Pogroszewska

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 maja 2018 r. (sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.144.2018.2.MD), wydatki związane z zakupem lokalu można zaliczyć do kosztów podatkowych tylko i wyłącznie w zakresie, w którym związane są one z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z wnioskiem o interpretację indywidualną wystąpił przedsiębiorca zamierzający nabyć mieszkanie w drodze kredytu hipotecznego. Podatnik postanowił jeden z pokoi przeznaczyć na prowadzenie działalności oraz przeprowadzić w nim remont, wobec czego zapytał organ podatkowy, czy poniesione wydatki może ująć jako koszty uzyskania przychodu. Dyrektor KIS uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, podkreślając że wydatki na remont części mieszkania przeznaczonej na prowadzenia firmy oraz zapłatę części odsetek od kredytu hipotecznego stanowią koszty podatkowe, z uwzględnieniem tego, że powinny być one poniesione w sposób racjonalny oraz prawidłowo udokumentowane.

Nie ma kosztu, gdy towar nie jest zachwalany

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-05-28
Mariusz Szulc

Zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną 14 maja 2018 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (nr 0111-KDIB1-1.4010.123.2018.1.BS), aby spotkanie marketingowe mogło zostać uznane za działanie służące reklamie produktu firmy musi być on popularyzowany wśród potencjalnych klientów. Sprawa dotyczyła dealera samochodów, który organizował spotkania w dwóch wariantach: dla aktualnych i dla potencjalnych klientów. Firma twierdziła, że spotkania te należy uznać za formę reklamy i związane z nimi wydatki zaliczyć w ciężar kosztów podatkowych. Firma podkreślała że wspomniane działania mają na celu popularyzowanie działalności firmy, a nie jej reprezentowanie. Dyrektor KIS uznał, że podstawowym celem spotkań dla aktualnych klientów było tworzenie wyłącznie dobrego wizerunku przedsiębiorstwa, czyli organizacja takich wydarzeń stanowiła wydatki na reprezentację i że dla uznania spotkania za reklamę nie wystarczy tylko wystawienie swojego produktu lub logo. W związku z tym, wydatków na organizację takiego spotkania nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Dyrektor KIS zgodził się jednak, że wydatki na spotkanie dla potencjalnych klientów są kosztem podatkowym, gdyż mogą oni  otrzymać informację o produktach firmy – celem tego rodzaju spotkań jest promocja produktu i zwiększenie sprzedaży.

Podział na źródła przychodów budzi wątpliwości podatników

Rzeczpospolita, 2018-05-28
Anna Żurawiecka

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 kwietnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.72.2018.2.BKD), przychody oraz koszty podatkowe z instrumentów pochodnych zabezpieczających wahania kursów na transakcjach towarowych podlegają zaliczeniu do ogólnego źródła dochodów z działalności gospodarczej. Z wnioskiem o interpretację indywidualną wystąpił podatnik zawierający kontrakty na instrumenty pochodne, zabezpieczające kurs walutowy przy zawieranych przez niego transakcjach towarowych będących głównym źródłem działalności gospodarczej podatnika. W związku  powyższym, podatnik zapytał organ podatkowy, czy przychody i koszty związane z instrumentami pochodnymi należy zaklasyfikować jako dochód z działalności ogólnej, czy dochód z zysków kapitałowych, jednocześnie stając na stanowisku, że nie powinny być one uznane za dochód z zysków kapitałowych, albowiem stanowią one zabezpieczenie głównego źródła dochodu podatnika i nie posiadają spekulacyjnego charakteru. Dyrektor KIS potwierdził stanowisko podatnika i jednocześnie przypomniał, że nowo wprowadzone przepisy przewidują zamknięty katalog przychodów z zysków kapitałowych, a koszty uzyskania przychodów powinny zaś być klasyfikowane w relacji do przychodu, którego dotyczą.

TSUE: Nie można wybrać zwolnienia z mocą wsteczną

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-05-28
Mariusz Szulc

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 17 maja 2018 r. (sygn. akt: C-566/16) uznał, że zgłoszenie rejestracyjne dla celów VAT wraz z wyborem zwolnienia dla małych przedsiębiorców nie może działać wstecz. Sytuacja dotyczyła węgierskiego sprzedawcy elektroniki, który w latach 2007-2014 nie był zarejestrowany jako podatnik VAT. W wyniku przeprowadzonej kontroli nakazano przedsiębiorcy uiścić VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu sprzedaży. Kontrolerzy nie dostrzegli faktu, że ze względu na niskie obroty, mógł on korzystać ze zwolnienia podmiotowego. W 2014 r. przedsiębiorca złożył zgłoszenie rejestracyjne wybierając zwolnienie dla małych przedsiębiorców. Ponadto, odwołał się od nakazu zapłaty zaległości w podatku VAT. W wyniku pytania prejudycjalnego zadanego przez węgierskie sądy, TSUE nie miał wątpliwości, że preferencja przyznana najmniejszym przedsiębiorcom jest uzależniona od spełnienia wymogów formalnych, tj. prawidłowego zgłoszenia, gdyż inaczej przedsiębiorcy wybieraliby po czasie, na podstawie znanych obrotów, zwolnienie z VAT. Taka sytuacja prowadziłaby do uprzywilejowania tej grupy przedsiębiorców.

Rezygnacja ze zwolnienia z VAT możliwa także u notariusza

Rzeczpospolita, 2018-05-28
Michał Samborski

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 marca 2018 r. (sygn. akt I FSK 854/16) stwierdził, że zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części może zostać złożone w akcie notarialnym. W przedstawionym stanie faktycznym kontrahenci w treści aktu notarialnego złożyli zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z VAT. Organ podatkowy uznał, że oświadczenie złożone w takiej formie nie wywoływało skutku prawnego, albowiem prawo wymaga, żeby takie oświadczenie złożone zostało do właściwego organu podatkowego przed dniem dostawy, a w rozpatrywanym stanie faktycznym do dostawy lokalu doszło już w momencie podpisania aktu notarialnego. W konsekwencji, oświadczenie zostało złożone zbyt późno i nie mogło wywrzeć skutków prawnych. Ze stanowiskiem organu zgodził się sąd I instancji. Sprawę korzystnie dla podatnika rozpatrzył jednakże NSA, według którego wymogi formalne powinny być proporcjonalne, a co za tym idzie podatnikom powinna być dana możliwość przedstawienia innych dowodów na skuteczny wybór opodatkowania. Takim dowodem w ocenie sądu był akt notarialny, ponieważ jest on z urzędu przekazywany do naczelnika właściwego urzędu skarbowego

Indywidualne obniżki cen bez PIT

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-05-29
Patrycja Dudek

W orzeczeniu z 23 maja 2018 r. (sygn. akt: III SA/Wa 1618/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że wartość indywidualnie uzyskanego rabatu nie stanowi dla osoby fizycznej przychodu podatkowego. Problem polegał na określeniu skutków promocyjnego obniżenia ceny dla klientów banku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej określił, że gdy oferta kierowana jest do szerokiego grona klientów to przychód z tego tytułu nie powstaje, w przeciwieństwie do sytuacji, gdy jest to zdarzenie jednostkowe. Wówczas podmiot dla którego indywidualnie obniżono cenę uzyskuje przychód, z uwagi na fakt, że nie musi on ponieść wydatku, który ponoszą inni. WSA w Warszawie stwierdził, że uzyskiwanie korzystniejszej ceny jest normalny działaniem w praktyce gospodarczej i z tego tytułu nie wynika konieczność opodatkowania zaoszczędzonej sumy.

Stare mieszkanie szybciej wrzucimy w koszty

Rzeczpospolita, 2018-05-29
Przemysław Wojtasik

Osoba wynajmująca lokal, po zmianie formy rozliczenia z ryczałtu na skalę podatkową, ma prawo zaliczać odpisy amortyzacyjne od lokalu do kosztów uzyskania przychodów, wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2018 r. (sygn. 0112-KDIL3-3.4011.108.2018.1.DS). Z wnioskiem o interpretację indywidualną wystąpił podatnik, który wynajmuje od pięciu lat mieszkanie i po przejściu na zasady ogólne zamierza rozliczać lokal w kosztach podatkowych. Problem dotyczył oszacowania wartości mieszkania. Podatnik uważał, że w związku z przeprowadzonymi remontami lokalu przy szacowaniu jego wartości powinien uwzględnić średnią cenę podobnych mieszkań w dzielnicy, a nie kwotę z aktu notarialnego. Dyrektor KIS uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Zdaniem organu podatkowego, podatnik powinien ustalić wartość początkową na moment rozpoczęcia wynajmu – pięć lat temu, przy czym mógł tego dokonać poprzez oszacowania na podstawie rynkowych cen. Jednocześnie, podatnik może zastosować wyższą stawkę amortyzacji w wysokości 10 proc., albowiem lokal, o który pytał przedsiębiorca był starszy niż pięć lat.

Dopiero uchwała NSA rozstrzygnie spór o wiatraki

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-05-30
Patrycja Dudek, Łukasz Zalewski

Siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego rozstrzygnie, czy podatek od nieruchomości w przypadku wiatraków wytwarzających energię elektryczną trzeba płacić od całości łącznie z elementami technicznymi, czy tylko od części budowlanych. Tak uznał NSA w postanowieniu z  29 maja 2018 r. (sygn. akt II FSK 2983/17). Zmiana w sposobie interpretacji przepisów rozpoczęła się w 2017 r. wraz z wejściem w życie tzw. ustawy wiatrakowej, na mocy której uznano, że w związku z definicją budowli za podstawę opodatkowania należy uznać całość wartości elektrowni wiatrowej. Usunięto podział na opodatkowaną część budowlaną i nieopodatkowaną część techniczną. Na tej podstawie wójt gminy wydał niekorzystną interpretację, z którą zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy rozpatrujący skargę na tę interpretację. NSA stwierdził jednak, że z przepisów można wyciągnąć różne wnioski dotyczące sposobu opodatkowania elektrowni wiatrowych. W szczególności niejasne jest, czy tzw. ustawa wiatrakowa rzeczywiście rozszerzyła definicję obiektu budowlanego, przez co wpłynęła na przepisy prawa podatkowego. Ponadto, NSA argumentował, że z uwagi na ilość spraw (100 skarg), niezbędne jest jednolite stanowisko sądu kasacyjnego w tej sprawie.

Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z dnia 8 marca 2018 r. (sygn. akt I FSK 807/16)

Art. 41 ust.2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) w zw. z pozycją 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, należy interpretować w ten sposób, że obniżona stawka podatku przewidziana w tym przepisie ma zastosowanie do twórców programów komputerowych w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co wyłącza możliwość skorzystania z obniżonej stawki przez podatnika, który nabył kody programistyczne na podstawie umowy o dzieło i nie dokonał w nich żadnej czynności, którą można by uznać za wyrażanie programu komputerowego, czy też taką jego modyfikację, która wprowadzałaby zmiany do formy wyrażenia programu, a w konsekwencji pozwalała uznać nabywcę za takiego twórcę.

Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 834/16)

Przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przesłankę do umorzenia postępowania egzekucyjnego z mocy art. 59 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1015 ze zm.) i wywołuje skutek ex tunc usuwając skutki ostateczności decyzji wymiarowej będącej podstawą egzekwowanego zobowiązania podatkowego a w rezultacie prowadzi do unicestwienia materialnoprawnego skutku zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).