Przegląd prasy podatkowej (18-22.06.2018 r.)

26. czerwca 2018 | Do przeczytania w 7 min

Wypłata dywidendy jest bez VAT

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-06-18
Łukasz Zalewski

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 czerwca 2018 r. (sygn. akt I FSK 1145/16) stwierdził, że usługi pośrednictwa wraz z usługami pomocniczymi stanowią jedną, kompleksową usługę. Sprawa dotyczyła domu maklerskiego, zajmującego się głównie pośrednictwem w wypłacie należnej dywidendy akcjonariuszom. Jednakże, w związku z wypłatą dywidendy muszą być wykonane dodatkowe czynności związane z obsługą rachunku pieniężnego, tj. kalkulacja należnych kwot akcjonariuszom czy przygotowanie listy podmiotów uprawnionych do otrzymania wypłaty. W opinii podatnika, wszystkie te czynności powinny być zwolnione z VAT. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał jednak, że czynności dodatkowe są oddzielnymi czynnościami technicznymi, które nie są zwolnione z VAT. Sądy administracyjne obu instancji stanęły po stronie podatnika, argumentując, że proponowany przez organ podział usługi byłby sztuczny, gdyż dom maklerski jest odpowiedzialny zarówno za pośrednictwo, jak i czynności dodatkowe. NSA powołał się przy tym na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z którym kluczowym dla rozstrzygnięcia jest zakres odpowiedzialności usługodawcy.

 

Liczy się termin wpływu przesyłki do urzędu

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-06-18
Łukasz Zalewski

Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 czerwca 2018 r. (sygn. akt I FSK 1324/16 i I FSK 1325/16), dla możliwości zaliczenia zwrotu VAT na poczet zaliczki na podatek dochodowy decydujący jest faktyczny termin wpływu informacji do urzędu, a nie stempel pocztowy. W przedmiotowej sprawie wniosek spółki został wysłany w  urzędowym terminie, jednakże jego doręczenie nastąpiło już po upływie terminu. W związku z tym, organ podatkowy uznał, że część nadwyżki powinna zostać przeznaczona na podatek dochodowy, a  część na poczet odsetek za zwłokę w zapłacie PDOF. Podatnik nie zgadzał się z tym stanowiskiem, twierdząc, że rozstrzygającym terminem powinna być data nadania pisma na poczcie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zgodził się ze spółką, jednak ostatecznie NSA uznał, że zaliczenie nadwyżki może nastąpić dopiero w momencie, kiedy urząd otrzyma wniosek. Tym samym, w przedmiotowej sprawie kluczowym momentem była data wpłynięcia wniosku do urzędu.

 

Przedsiębiorstwo niejedno ma imię

Rzeczpospolita, 2018-06-19
roch

 

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 czerwca 2018 r. (sygn. 0115-KDIT1-2.4012.234.2018.2.AGW), sprzedaż budynku hotelowego, w którym nabywca będzie kontynuował działalność hotelarską, nie podlega opodatkowaniu VAT. Z wnioskiem o interpretację wystąpił podatnik, który zamierzał sprzedać budynek, w którym mieszkał i jednocześnie prowadził hotel. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, wraz z budynkiem hotelowym na nabywcę przejść miały także pozostałe elementy przedsiębiorstwa prowadzonego przez zbywcę, obejmujące m.in. wyposażenie, nazwę hotelu, wierzytelności zobowiązania oraz tajemnice przedsiębiorstwa. Ponadto, nabywca, wedle swoich zapewnień, planuje kontynuować w nabytym budynku działalność hotelarską. W świetle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego, w opinii wnioskodawcy opisana transakcja stanowić będzie sprzedaż przedsiębiorstwa, które nie podlega opodatkowaniu VAT. Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe.

 

Koszty wynajmu zagranicznych menedżerów są limitowane

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-06-19
Mariusz Szulc

 

Zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną w dniu 1 czerwca 2018 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (nr 0111-KDIB1-3.4010.97.2018.1.APO), poniesione koszty na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu oddelegowania wysokiej klasy specjalistów należy uwzględnić przy kalkulacji limitu kosztów usług niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych. Spółka wystąpiła do organu z zapytaniem, czy prawidłowo kwalifikuje nabywane świadczenia jako usługi rekrutacji personelu, które nie są objęte limitem. Z uwagi na charakter czynności oraz na wysokie stanowiska piastowane przez specjalistów, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił uwagę na zarządczy charakter usługi. Argumentował, że w przypadku zakupu usługi zarządzania, świadczona byłaby ona przez tych samych pracowników. Tym samym stanowisko spółki było nieprawidłowe, a poniesione koszty powinny być uwzględnione w limicie.

 

Praktyka fiskusa pod lupą unijnego sądu

Rzeczpospolita, 2018-06-20
Aleksandra Tarka

W dniu 19 czerwca 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt I FSK 126/18) postanowił skierować do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie prejudycjalne dotyczące wątpliwości związanych z opodatkowaniem VAT eksportu towarów. Spór dotyczył towarów sprzedawanych na Ukrainę. Podatnik postanowił zaklasyfikować transakcję jako eksport towarów objętych zerową stawką VAT. W ocenie podatnika dla zastosowania stawki 0 proc. wystarczy dowód na posiadanie siedziby kontrahenta pod ukraińskim adresem wskazanym na fakturze. Odmiennego zdania był organ podatkowy, a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, według których poza niezaprzeczalnym faktem wywozu towaru poza terytorium Polski dla uznania transakcji za eksport istotnym jest również, aby wywóz został dokonany przez konkretnego, ustalonego nabywcę lub na jego rzecz – w stanie faktycznym spółka zaś nie była w stanie wykazać, kto był rzeczywistym odbiorcą towarów. Niemniej jednak, wątpliwości w tej sprawie powziął NSA, który wystąpił do TSUE z zapytaniem odnośnie prawidłowości krajowej praktyki opodatkowania VAT w eksporcie towarów.

 

Od zagranicznych zakupów przez internet jest podatek od czynności cywilnoprawnych

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-06-21

Mariusz Szulc

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 czerwca 2018 r. (nr 0111-KDIB4.4014.168.2018.1.MD) stwierdził, że w przypadku mailowego zamówienia towaru, miejscem zawarcia umowy będzie siedziba nabywcy w momencie zawierania transakcji, co w konsekwencji prowadzi do opodatkowania transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce. W  przedmiotowej sprawie kupujący z Polski nabywał towary z zagranicy od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Nabywca, świadomy niemożności zastosowania zwolnienia z PCC z uwagi na wartość transakcji, stał na stanowisku, że będzie mógł skorzystać z innego zwolnienia – dla sprzedaży zagranicznej, gdyż jego zdaniem zawarcie umowy nie nastąpiło na terytorium Polski. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z podatnikiem, wskazując, że zostały spełnione wszystkie przesłanki do opodatkowania transakcji w Polsce, tj. nabywca mieszka w Polsce i tu obie strony zawarły umowę.

Prolongata spłaty bez podatku

Rzeczpospolita, 2018-06-22
Aleksandra Tarka

W wyroku z dnia 21 czerwca 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt I FSK 1414/16) orzekł, iż odroczenie terminów płatności odsetek nie powoduje powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń. Sprawa dotyczyła spółki, której organ podatkowy zakwestionował wysokość poniesionej straty. Fiskus uznał, że spółka błędnie zastosowała indywidualną stawkę amortyzacji do składników majątku, które po uprzednim sprzedaniu firmom leasingowym wprowadziła po raz drugi do ewidencji środków trwałych poprzez zawarcie umów leasingu finansowego. Ponadto, organ podatkowy zarzucił spółce, że nie rozpoznała prolongaty spłaty pożyczki, udzielonej przez powiązany podmiot, jako przychodów z nieodpłatnych świadczeń. Ze stanowiskiem fiskusa zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Spór sądowy w sprawie zakończył wyrok NSA, w którym Sąd stwierdził, że spółka nie miała prawa do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacji, gdyż środek trwały był już raz wprowadzony do ewidencji. Ponadto, NSA odrzekł, że odroczenie zapłaty odsetek nie powoduje powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń, albowiem nie stanowi o tym, że pożyczki były udzielone nieodpłatnie.

Wynajęcie drogiego budynku oznacza nowy podatek

Rzeczpospolita, 2018-06-22
Paweł Rochowicz

W związku z zarzutem Komisji Europejskiej odnośnie naruszenia zasad przyznawania pomocy publicznej, poprzez objęciem tzw. podatkiem od nieruchomości komercyjnych wyłącznie budynków przeznaczonych na cele handlowo-usługowe, rząd postanowił wnieść do Sejmu projekt ustawy, zgodnie z którą tzw. podatek od hipermarketów będzie obejmował wszystkie wynajęte lub wydzierżawione budynki, niezależnie od prowadzonej w nich działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegać będzie nadwyżka ponad 10 mln zł wartości nieruchomości, natomiast miesięczna stawka podatku wynosić będzie 0,035 proc. Nowowprowadzony podatek obejmie nie tylko właścicieli budynków, ale także wspólników, jeżeli nieruchomość znajduje się w posiadaniu spółki. Ustawa zawiera klauzulę o unikaniu opodatkowania, która ma przeciwdziałać ominięciu podatku poprzez sprzedaż budynku lub jego oddanie w leasing. Nowelizacja rozszerzająca katalog przedmiotu opodatkowania, wniesiona w formie autopoprawki, została przekazana do podpisu przez Prezydenta.

Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z dnia 30 maja 2018 (sygn. akt II FSK 1378/16)

Korekta przychodu in plus lub in minus, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), dokonana w następnym lub kolejnym roku podatkowym, nie może wpływać na ustalenie zryczałtowanej formy opodatkowania od przychodów ewidencjonowanych. Przekroczenie w roku poprzedzającym rok podatkowy wysokości przychodu ponad ustawowy limit obliguje do założenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz opłacenia podatku dochodowego na zasadach ogólnych.

Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2018 r. (sygn. akt II FSK 1673/16)

Stan faktyczny, o którym mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), to przedstawione we wniosku o wydanie indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego fakty, zdarzenia, ich przebieg, istota oraz znaczenie, których nie można utożsamiać z nazwami nadanymi im przez wnioskodawcę.