Przegląd prasy podatkowej (10-14.12.2018 r.)

| Do przeczytania w 8 min

Lider konsorcjum może zostać uznany za własnego podwykonawcę

Rzeczpospolita, 2018-12-10
Gabriela Łuc

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 3932/17, lider konsorcjum, wystawiając fakturę na spółkę cywilną, której jest wspólnikiem oraz która została utworzona przez członków konsorcjum, występuje w charakterze własnego podwykonawcy. Sprawa dotyczyła spółki, będącej głównym wykonawcą inwestycji, która wraz z innymi członkami konsorcjum rozważała zawarcie umowy spółki cywilnej, która miała gromadzić wszelkie przychody i koszty związane z realizacją zamówienia. Zdaniem spółki, ponoszone przez nią koszty związane z zakupem usług budowlanych powinny być przenoszone na spółkę cywilną bez zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, albowiem to spółka pełni funkcję głównego wykonawcy robot budowlanych względem zamawiającego. Z tym stanowiskiem nie zgodził się organ podatkowy, a następnie WSA w Warszawie. Zdaniem sądu, skoro spółka cywilna nabywa od członków konsorcjum usługi we własnym imieniu, a następnie refakturuje je na rzecz zamawiającego, to działa w roli głównego wykonawcy. W konsekwencji, przy rozliczeniach pomiędzy skarżącą (spółką operacyjną), a spółką cywilną będzie miał zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia VAT.

Prewspółczynnik obowiązywał także przed 2016 r.

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-12-10
Mariusz Szulc

Opinia rzeczniczki generalnej Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 grudnia 2018 r. (sygn. C-566/17) wskazuje na konieczność uwzględnienia w rozliczeniach z fiskusem działalności nieobjętej podatkiem VAT również wtedy, gdy wymóg ten nie był jeszcze wskazany wprost w ustawie. Powstały spór dotyczący obowiązku wyliczania prewspółczynnika obejmował okres sprzed 2016 r. Resort finansów zaprzeczał dotychczas stanowisku gmin, których zdaniem przed 2016 r. nie było obowiązku wyliczania prewspółczynnika. Minister Finansów stał jednoznacznie na stanowisku, że wymóg taki istniał, a nowelizacja ustawy w tym zakresie była jedynie jego doprecyzowaniem. O wydanie opinii TSUE zwrócił się Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu. Z opinii wynika, że brak ustawowej regulacji w zakresie wyliczania prewspółczynnika nie ma większego znaczenia, ponieważ nie stanowi on kluczowego elementu podatku, który powinien zostać określony w ustawie czy orzecznictwie.

Podział majątku nie generuje przychodu w likwidowanej spółce

Rzeczpospolita, 2018-12-10
Justyna Tuleja

W wyroku z dnia 30 sierpnia 2018 r., sygn. akt II FSK 2353/16, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż wydanie wspólnikom składników majątku przez likwidowaną spółkę nie powoduje powstania po jej stronie przychodu podatkowego. Wyrok został wydany na kanwie interpretacji indywidualnej – we wniosku o jej wydanie wnioskodawca wskazał, że po zakończeniu postępowania likwidacyjnego spółka zamierza wydać swoim udziałowcom w naturze składniki majątku m.in. udziały lub akcje, papiery wartościowe, certyfikaty inwestycyjne. Organ podatkowy stwierdził, że likwidowana spółka powinna rozpoznać z tego tytułu przychód podatkowy. Ze stanowiskiem fiskusa nie zgodziły się sądy obu instancji. Zdaniem NSA, wydanie majątku wspólnikom likwidowanej spółki jest inną czynnością niż regulowanie zobowiązań przez wykonanie świadczenia niepieniężnego, wobec czego po stronie spółki nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu. Sąd zauważył, że opodatkowanie zwrotu majątku likwidacyjnego doprowadziłoby efektywnie do podwójnego opodatkowania.

NSA: benzyna zużyta przez pracownika tylko z paragonem

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-12-12
Patrycja Dudek, Łukasz Zalewski

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 grudnia 2018 r. (sygn. akt I FSK 1622/16) orzekł, że w przypadku udostępnienia pracownikom samochodu firmowego do użytku prywatnego pracodawca obowiązany jest do zaewidencjonowania w kasie rejestrującej zużytego paliwa na cele prywatne. We wniosku o wydanie interpretacji wskazano, że samochody osobowe były wykorzystywane przez podatnika do celów służbowych, jednak wyrażono zgodę na wykorzystywanie samochodów przez pracowników do celów prywatnych poza godzinami pracy. Zdaniem podatnika, skala zużywanego na cele prywatne paliwa jest nieznaczna, a wyodrębnienie jego części jest w praktyce niemożliwe. W ocenie organu podatkowego w takim wypadku dochodzi jednak do opodatkowanej nieodpłatnej dostawy towarów w związku ze zużyciem paliwa na cele osobiste pracowników podatnika. W sprawie nie znajduje również zastosowanie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. NSA przyznał rację organowi podatkowemu wskazując, że z przepisów wyraźnie wynika obowiązek opodatkowania podatkiem VAT i zaewidencjonowania w kasie rejestrującej paliwa wydanego pracownikom.

Udział w prawie ochronnym daje prawo do korzystania z niego w całości

Rzeczpospolita, 2018-12-12
Agnieszka Brzóstewicz

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 października 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.339.2018.2.SO, korzystanie przez spółkę osobową ze znaku towarowego w części, w której nie jest właścicielem tego prawa, nie powoduje powstania po stronie jej wspólnika zobowiązanego do rozliczenia podatku przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Z wnioskiem o interpretację wystąpił podatnik, będący spółką z o. o. oraz jednym ze wspólników spółki osobowej, która nabędzie udział w prawie do znaku towarowego. Podatnik uważał, że korzystanie przez spółkę osobową ze znaku towarowego w części, w której nie jest ona właścicielem tego prawa, nie powoduje powstania po jego stronie przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń, albowiem nie jest możliwe ustalenie, w jakim zakresie miałby on prawo do wyłącznego korzystania ze znaku. Jak wynika bowiem z przepisów kodeksu cywilnego, jedynym ograniczeniem współwłasności jest konieczność umożliwienia korzystania z danej rzeczy innym współwłaścicielom. Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe.

Urzędowe objaśnienia w sprawie VAT od nieruchomości

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-12-12
Łukasz Zalewski

W dniu 11 grudnia 2018 r. Ministerstwo Finansów opublikowało objaśnienia w sprawie opodatkowania VAT transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych. Zdaniem MF zbycie nieruchomości komercyjnych należy traktować co do zasady jako dostawę objętą podatkiem VAT. Wyjątek powinno stanowić jedynie zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (ZCP). Przy ocenie, czy zbywane składniki majątku stanowią przedsiębiorstwo lub ZCP należy wziąć pod uwagę zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz faktyczną możliwość kontynuowania działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Ocena powyższych przesłanek powinna nastąpić w momencie przeprowadzenia transakcji. W przypadku konieczności zaangażowania innych składników majątku do kontynuacji działalności, zespół składników majątkowych nie będzie stanowił ani przedsiębiorstwa, ani ZCP. O zamiarze kontynuowania działalności muszą świadczyć zgromadzone dowody, niezbędne w celu ustalenia m.in. czy na nabywcę zostają przeniesione prawa i obowiązki z umów kredytowych na nabycie czy modernizację nieruchomości, czy umowy o zarządzanie.

Można wstecz obniżać stawki amortyzacji

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-12-12
Patrycja Dudek

W wyroku z dnia 11 grudnia 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 566/18) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie poparł stanowisko podatnika uznając możliwość obniżania stawki amortyzacji zarówno w odniesieniu do przyszłych jak i przeszłych  rozliczeń, pod warunkiem, że zobowiązanie jeszcze się nie przedawniło. Zgodnie z dotychczasową interpretacją przepisów, podatnicy mieli możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej wyłącznie na przyszłość. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej sprzeciwił się stanowisku podatnika, który wbrew dotychczasowej wykładni obniżył stawki amortyzacyjne wstecz, z obawy przed rychłym upływem terminu na odliczenie straty podatkowej od dochodu. W zaistniałym sporze WSA przyznał jednak rację podatnikowi. Zdaniem sądu wskazany przepis dopuszcza obniżanie stawek amortyzacyjnych na dwa niezależne od siebie sposoby – obniżenia można dokonać począwszy od miesiąca wprowadzenia środka trwałego do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego po roku podatkowym, w którym środek trwały wprowadzono do ewidencji.

Prezent online bez paragonu

Rzeczpospolita, 2018-12-13
Monika Pogroszewska

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.652.2018.2.MN, sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju nie musi być ewidencjonowana za pośrednictwem kasy rejestrującej. Wydana interpretacja indywidualna dotyczy sklepu internetowego, który prowadzi sprzedaż towarów w systemie wysyłkowym – firma dostarcza produkty do klientów z Unii Europejskiej, przy czym nie wykorzystuje ona możliwości rozliczenia VAT w państwie przeznaczenia. W związku z takim modelem  biznesowym, sklep wnioskował o potwierdzenie, że prowadzone przez niego sprzedaż wysyłkowa nie podlega ewidencji za pomocą kasy fiskalnej. Stanowisko to potwierdził organ podatkowy. Przepisy związane z prowadzeniem ewidencji za pomocą kasy rejestrującej dotyczą transakcji, które nie są objęte inną ewidencją, zaś w przypadku sprzedaży wysyłkowej sprzedawca jest każdorazowo zobowiązany do wystawienia faktury. Wobec powyższego dokonując sprzedaży wysyłkowej sprzedawca nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.


Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z dnia 17 października 2018 r. (sygn. akt I FSK 972/15)

Art. 86 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 91 ust. 1-6 i art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), należy interpretować w ten sposób, że gdy przy nabyciu dobra inwestycyjnego stanowiącego nieruchomość, które ze względu na swój charakter może być wykorzystywane zarówno do celów działalności opodatkowanej, jak też do celów działalności nieopodatkowanej, podmiot prawa publicznego posiadający już status podatnika nie zadeklarował wyraźnie, że zamierza przeznaczyć je do celów działalności opodatkowanej, ale też nie wykluczył, że dobro to będzie wykorzystywane w takim celu, który początkowo wykorzystywał te dobro do celów działalności nieopodatkowanej ale następnie zmienił wykorzystanie tego dobra przeznaczając jego część do działalności opodatkowanej będzie miał ma prawo dokonania korekty i odliczenia podatku naliczonego na podstawie tych przepisów.

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 stycznia 2018 r. (sygn. akt I SA/Gl 1117/17)

W świetle art. 506 § 1ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (t. j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459) z chwilą zawarcia umowy nowacji umorzeniu podlega dotychczasowe nienależne świadczenie a dłużnik ma spełnić nowe świadczenie wskazane w umowie. Oznacza to, że świadczenie pierwotne/nienależne świadczenie, które zwiększało uprzednio dochód opodatkowany – nigdy nie zostanie spełnione, a to z kolei oznacza, że w dacie zawarcia umowy nowacji obejmującej nienależne świadczenie uprzednio zwiększające dochód podlegający opodatkowaniu nie doszło do jego zwrotu, a ta okoliczność wyłącza zastosowanie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.).