Przegląd prasy podatkowej (20-24.05.2019)

| Do przeczytania w 9 min

 

Podatkowy błąd sprzedawcy uprawnia do odszkodowania

Dziennik Gazeta Prawna, 2019-05-20, Katarzyna Jędrzejewska

Sąd Rejonowy w Białymstoku, jako jeden z pierwszych, w wyroku z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. akt VIII GC 605/18, orzekł, że nabywca, który uiścił podatek VAT do urzędu skarbowego, a jednocześnie niesłusznie zapłacił VAT w cenie towaru, może domagać się wypłaty odszkodowania od kontrahenta, który powinien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia do tej transakcji. Sprawa dotyczyła przedsiębiorców współpracujących ze sobą w ramach handlu sprzętem elektronicznym, objętym mechanizmem tzw. reverse charge. Sprzedawca sprzętu w pewnym momencie zaczął wystawiać faktury zawierające podatek VAT, ze względu na niepodpisanie przez nabywcę porozumienia dotyczącego rozliczenia podatku VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia. Skutkiem tych zdarzeń była konieczność zapłacenia przez nabywcę podatku dwukrotnie oraz niemożność jego odliczenia. Sąd uznał, że fakt niepodpisania projektu porozumienia nie ma związku ze sprawą, a pozwana spółka ewidentnie przyczyniła się do powstania szkody, dlatego powinna wypłacić powodowi odszkodowanie w postaci zapłaconego niesłusznie podatku VAT.

Naprawy w lokalu są częścią kompleksowej usługi najmu

Rzeczpospolita, 2019-05-20, Tomasz Wiącek

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1326/18, rozliczenie VAT z tytułu usług budowlanych, nabywanych w celu konserwacji wynajmowanych przez podatnika nieruchomości, powinno nastąpić na zasadach ogólnych. Sprawa dotyczyła spółki, która świadczy usługi najmu nieruchomości. Koszty napraw i prac konserwacyjnych wynajmowanych powierzchni stanowią element opłaty za najem. Zgodnie ze stanowiskiem spółki, świadczone usługi najmu posiadają charakter kompleksowy i obejmują wydatki konserwacyjne. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej prezentował odmienne stanowisko, wskazując na obowiązek rozliczenia VAT – w zakresie nabytych usług budowlanych – zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia. Spółka wygrała spór z fiskusem, którego interpretacja została uchylona przez WSA. Sąd w swoim orzeczeniu zwrócił uwagę na prewencyjny charakter wprowadzenia mechanizmu odwrotnego obciążenia w rozliczaniu VAT podkreślając, że celem tego instrumentu jest ochrona interesów Skarbu Państwa przed skutkami fikcyjnych zleceń w branży budowlanej, które w opisywanym stanie faktycznym nie występują.

Nie ma PCC od pożyczki na rozbudowę szkoły

Dziennik Gazeta Prawna, 2019-05-20, Łukasz Zalewski

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 maja 2019 r., sygn. akt II FSK 2045/17, pożyczka na budowę i modernizację budynku szkoły powinna zostać wyłączona z podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż należy ją uznać za sprawę z zakresu szkolnictwa. Omawiana sprawa dotyczyła fundacji o statutowych celach związanych z prowadzeniem i wspieraniem edukacji oraz rozwojem szkolnictwa. Fundacja wraz ze szkołą wspólnie postanowiły o rozbudowie i modernizacji budynku szkoły, który znajduje się na nieruchomości należącej do fundacji. Na ten cel fundacja zaciągnęła pożyczkę od szkoły. Fundacja uznała, że pożyczka ze względu na swoje przeznaczenie związane ze szkolnictwem nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z czym nie zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie ocenił, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach niepoprawnie wprowadził podział na czynności bezpośrednio i pośrednio związane ze szkolnictwem i tym samym zawęził zakres wyłączenia z opodatkowania wypaczając zamysł ustawodawcy. Stanowisko to podtrzymał NSA, potwierdzając, iż związek między umowami a sprawami szkolnictwa określony w ustawie o PCC nie musi mieć charakteru bezpośredniego, powinien mieć natomiast charakter faktyczny, dlatego pożyczka w omawianej sprawie powinna zostać wyłączona z opodatkowania PCC.

Wydatki na oprogramowanie w kosztach bez limitu

Rzeczpospolita, 2019-05-20, Krystian Sadowski

Opłaty za użytkowanie oprogramowania wykorzystywanego w procesie produkcyjnym stanowią w całości koszty uzyskania przychodu. Takie stanowisko zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 16 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 1097/18. Sprawa dotyczyła spółki z branży motoryzacyjnej, która w procesie produkcji korzysta z oprogramowania umożliwiającego projektowanie wyrobów. Kalkulacja ceny sprzedaży produktów następuje z wykorzystaniem różnych metod, w zależności od stopnia powiązania spółki, która nabywa wyroby. Różnicę stanowi sposób ujęcia kosztów oprogramowania, bowiem w przypadku podmiotów powiązanych są one jedynie pośrednio wliczone w cenę. Z kolei cena sprzedaży wyrobów dla podmiotów niepowiązanych bezpośrednio inkorporuje koszty wykorzystania oprogramowania. Dyrektor KIS w wydanej interpretacji wskazał na możliwość rozpoznania opisywanych wydatków w kosztach uzyskania przychodów w zależności od poziomu uwzględnienia tych kosztów w procesie kalkulacji ceny wyrobu. Jego zdaniem przesłanka ta nie jest spełniona w przypadku kalkulacji ceny na potrzeby transakcji z podmiotem powiązanym. Zgodnie z wyrokiem WSA, bezpośredni związek poniesionych kosztów z procesem produkcyjnym pozwala na rozpoznanie tych wartości w całej wysokości w wyniku podatkowym, niezależnie od metody kalkulacji ceny wyrobu.

Aranżacja wnętrz do limitu kosztów bez odwróconego VAT

Rzeczpospolita, 2019-05-20, Aleksandra Tarka

VAT z tytułu wykonywanych prac aranżacyjnych, których wartość nie przekracza limitu zaangażowania finansowego wynajmującego, należy rozliczyć na zasadach ogólnych. Zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Ke 115/19, koszty aranżacji wnętrz rozliczane w transakcji między wykonawcą a wynajmującym nieruchomości nie stanowią przedmiotu opodatkowania z wykorzystaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Sprawa dotyczyła rozliczania VAT w związku ze świadczeniem usług adaptacyjnych przez wykonawcę robót, który jest jednocześnie sprzedawcą nieruchomości dla nabywcy budynku, który również jest wynajmującym lokale. Sprzedawca nieruchomości wykonuje prace aranżacyjne dostosowujące lokale do potrzeb najemców. Jednak najemca zostaje obciążony kosztami z tytułu wykonanych prac dopiero w sytuacji, gdy ich wartość przekroczy limit zaangażowania finansowego wynajmującego; w przeciwnej sytuacji refakturowanie kosztów nie występuje. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej stwierdził, że opisywana transakcja nabycia usług aranżacyjnych w celu dostosowania lokali do potrzeb najemców powinna zostać w całości rozliczona z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, niezależnie od sposobu fakturowania kosztów. WSA jednak uchylił zaskarżoną interpretację, podtrzymując stanowisko spółki. W sytuacji, gdy rozliczenie następuje w ramach limitu zaangażowania finansowego wynajmującego, rozliczenie VAT występuje na zasadach ogólnych; z drugiej strony, mechanizm odwrotnego obciążenia VAT jest właściwy w sytuacji, gdy koszty są refakturowane na najemcę.

Koszty finansowania z wyższym limitem

Dziennik Gazeta Prawna, 2019-05-22, Łukasz Zalewski

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 16 maja 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1849/18, potwierdził, że odsetki od pożyczek i kredytów można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów do wysokości 3 mln zł powiększonej o 30 proc. EBITDA.  Wbrew pierwotnej opinii fiskusa, w przypadku nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad przychodami odsetkowymi przekraczającej 3 mln zł, ograniczenie w wysokości 30 proc. EBITDA należy stosować nie do całości powstałej nadwyżki, a tylko do tej jej części, która przekracza rzeczone 3 mln zł. W sprawie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że podatnik nie może pomniejszać nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad przychodami odsetkowymi o 3 mln zł. Podatnik stał na stanowisku, że 3 mln zł można zawsze zaliczyć do kosztów podatkowych, a limit 30 proc. EBITDA dotyczy tylko tej części nadwyżki, która przekracza 3 mln zł. Ze stanowiskiem spółki zgodził się WSA w Warszawie wyjaśniając, że w sytuacji, gdy koszty finansowania dłużnego przekraczają w danym roku 3 mln zł, to do kosztów podatkowych można zaliczyć 3 mln zł plus 30 proc. EBITDA.

Korzystne dojazdy do własnej firmy

Rzeczpospolita, 2019-05-23, Przemysław Wojtasik

Właściciel firmy może przyznać sobie dietę z tytułu dojazdów do pracy oraz zaliczyć ją do kosztów uzyskania przychodu w wysokości limitu właściwego dla pracowników. Takie stanowisko zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.116.2019.1.AA. Zapytanie podatnika dotyczyło możliwości kwalifikowania dojazdów do siedziby firmy jako podróży służbowych, które stanowią podstawę naliczenia diety. W odpowiedzi, organ podatkowy potwierdził taką możliwość. Zgodnie z interpretacją Dyrektora KIS, kluczową przesłanką stanowiącą o podróży służbowej jest jej związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym wykonywanie czynności związanych z zasadniczym realizowaniem jej przedmiotu. Prezentowana przez organ wykładnia umożliwia zatem przyznanie przedsiębiorcy diety z tytułu dojazdów do własnej firmy oraz uwzględnienie tych kosztów przy obliczaniu dochodu podatkowego, zgodnie z limitem obowiązującym dla pracowników.

Dojazd na posiedzenie rady to też podróż

Dziennik Gazeta Prawna, 2019-05-23, Łukasz Zalewski

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia z 16 maja 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1848/18, orzekł, że przysługujący członkowi rady nadzorczej zwrot kosztów dojazdu prywatnym samochodem osobowym na posiedzenia z miejscowości zamieszkania do miejscowości gdzie się one odbywają jest zwolniony z podatku dochodowego, a spółka nie musi pobierać na niego zaliczek. W sprawie chodziło o jednego z członków rady nadzorczej dojeżdżającego własnym autem z innej miejscowości. Spółka stała na stanowisku, że dla zastosowania zwolnienia niezbędne jest spełnienie warunku mówiącego o niezaliczeniu owego kosztu do kosztów uzyskania przychodu członka rady nadzorczej. Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej uznał, że w tym przypadku nie może być mowy o podróży służbowej ani o ogólnej podróży, dlatego zwolnienie nie może mieć zastosowania. Z tym stanowiskiem nie zgodził się WSA w Warszawie, który ocenił, że skoro członek rady nadzorczej spełnił ustawowe warunki do zwolnienia, to zwrot kosztów jest zwolniony z podatku, a spółka nie musi pobierać zaliczek na poczet podatku.


Przegląd orzecznictwa:

 
Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 1420/17)

W przypadku zwrotu nieruchomości (lub udziału w nieruchomości) w trybie administracyjnym po jej wcześniejszym wywłaszczeniu, tylko przyjęcie fikcji prawnej o jej wejściu w skład spadku, pozwoliłoby na powstanie obowiązku podatkowego po stronie spadkobiercy, w przypadku jej zbycia przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku.

Nabycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), obejmuje swym zakresem na podstawie reguł znaczeniowych języka polskiego oraz wykładni systemowej wewnętrznej kupno, nabycie na podstawie zamiany i dziedziczenia (w spadku). Nie rozciąga się jednak na nieruchomości lub ich części, zwrócone w trybie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.), niezależnie od tego czy zwrot następuje na rzecz wywłaszczonego właściciela, czy jego następcy prawnego bez względu na to w jakiej dacie doszło do otwarcia spadku.

Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2019 r. (sygn. akt I FSK 411/17)

1) Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej może być wszczęte, w sytuacji gdy przedmiotem wniosku jest ocena zgodności sposobu ustalenia proporcji stosowanej do określenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od wydatków związanych z działalnością gospodarczą wnioskodawcy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz pozostałą działalnością wnioskodawcy, z unormowaniem art. 86 ust. 2b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm., dalej: u.p.t.u.).

2) W trybie wydania interpretacji indywidualnej (art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.)) możliwa jest ocena czy wybrany przez podatnika sposób określenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a u.p.t.u., najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, poprzez weryfikację, czy podany we wniosku o interpretację sposób zapewnia spełnienie warunków określonych w art. 86 ust. 2b u.p.t.u.