Przegląd prasy podatkowej (09-13.03.2020)

| Do przeczytania w 8 min

Opinia szefa KAS wiąże organ

Dziennik Gazeta Prawna, 2020-03-09, Magdalena Majkowska

Zgodnie z wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 marca 2020 r. (sygn. akt II FSK 917/18, II FSK 918/18, II FSK 919/18; II FSK 1014/18), opinia Szefa Krajowej Administracji Skarbowej jest dla Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wiążąca. W przedmiotowych sprawach podatnicy pytali o konsekwencje podatkowe programu motywacyjnego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych wskazując jednocześnie, iż korzyści podatkowe będą nie większe niż 100 tysięcy złotych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał odmowę wydania interpretacji przez organ podatkowy za bezzasadną. Naczelny Sąd Administracyjny zmienił wyrok WSA w Gliwicach uznając, że opinia Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, wskazująca iż w tym przypadku można zastosować klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania, jest dla organu podatkowego wiążąca.

Pośrednictwo związane z PPK jest zwolnione z VAT

Dziennik Gazeta Prawna, 2020-03-09, Łukasz Zalewski

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 6 marca 2020 r. (sygn. akt III SA/Wa 2153/19) stwierdził, że usługi pośrednictwa związane z pracowniczymi planami kapitałowymi (PPK) są zwolnione z podatku VAT. W przedmiotowej sprawie spółka zamierza pośredniczyć w podpisywaniu umów o zarządzanie PPK. W ramach wykonywanych usług podmiot będzie zachęcał do podpisywania umów o zarządzanie PPK w danym funduszu emerytalnym oraz koordynował wdrożenie PPK. Podatnik twierdził, że zakres pełnionych usług mieści się w zwolnieniu z podatku VAT, które dotyczy pośrednictwa w zakresie depozytów środków pieniężnych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził nieprawidłowość stanowiska podatnika twierdząc, iż istotą usługi będzie określenie warunków, na jakich zawarta zostanie umowa o prowadzenie PPK. WSA w Warszawie nie zgodził się ze stanowiskiem organu podatkowego uznając, że z uwagi na specyfikę przepisów ustawy o PPK dotyczących umowy o prowadzenie PPK oraz umowy o zarządzaniu PPK, zwolnienie z podatku VAT znajdzie zastosowanie.

Tropiąc nadużycia, fiskus nie może chodzić na skróty

Rzeczpospolita, 2020-03-09, Aleksandra Tarka

Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 marca 2020 roku, sygn. akt II FSK 1550/19, posługiwanie się przez fiskusa argumentacją właściwą dla generalnej klauzuli przeciw unikaniu opodatkowania, celem kwestionowania czynności dokonanych przed jej wprowadzeniem do porządku prawnego, jest niewłaściwe. Sprawa dotyczyła spółki, która wystąpiła o zwrot nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2011 rok – czego odmówił fiskus. Według oceny fiskusa, podatnik ponosząc wydatki z tytułu należności sublicencyjnych na rzecz podmiotu powiązanego celowo tak wykorzystał zasadę swobody zawierania umów, aby sztucznie zmniejszyć podstawę opodatkowania. Wskazano, iż działania podjęte przez spółkę nie charakteryzowała celowość i racjonalność z perspektywy możliwości uzyskania przychodu lub zabezpieczenia jego źródła, a jedynie obniżenie należności publicznoprawnych. W ocenie podatnika, wyłączenie ponoszonych wydatków z kosztów uzyskania przychodów było bezpodstawne. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zgodził się ze stanowiskiem fiskusa, jednak ostatecznie NSA potwierdził stanowisko spółki. Jak wskazano w orzeczeniu, skuteczność transakcji nie została zakwestionowana przez urzędników na gruncie przepisów obowiązujących w 2011 roku, a zatem poniesiony wydatek charakteryzuje związek z przychodem. Sąd zauważył, że pomimo podjętych wątpliwości, organ podatkowy nie dokonał działań mających na celu podważenie transakcji, ani tez udowodnienia jej pozorności. W konsekwencji, fiskus nie dokonał skutecznego zakwestionowania transakcji.

Bloger zapłaci nawet 32 proc. PIT

Rzeczpospolita, 2020-03-10, Monika Pogroszewska

Blogerzy nieprowadzący działalności i wykonujący czynności promocji marki wykonują usługi reklamowe, rozliczając się tym samym według skali podatkowej – tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 18 lutego 2020 roku, nr 01134-KDIPT2-3.4011.807.2019.4.IR. O interpretację indywidualną wystąpiła spółka zajmująca się pośrednictwem w relacjach między reklamodawcami a blogerami uczestniczącymi na jej zlecenie w kampaniach reklamowych. Blogerzy samodzielnie dobierają sposób promocji. Wnioskodawca chciał potwierdzić, że przychody uzyskiwane przez osoby, którym zleca prowadzenie kampanii, są przychodami z najmu powierzchni reklamowej. Ze zdaniem podatnika nie zgodził się fiskus, który uznał, że działania prowadzone przez blogerów zmierzają do wykonania przyjętego zlecenia. Czynności te nie ograniczają się tylko do udostępniania powierzchni reklamowej, ale związane są prowadzeniem kampanii reklamowo-promocyjnej. Jak zaznaczył Dyrektor KIS, do umów o świadczenie usług, które nie są regulowane przez inne przepisy, należy stosować przepisy kodeksu cywilnego o zleceniu. Spółka zawierając umowy z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności podatkowej zobowiązana jest do pobrania i odprowadzenia zaliczek. Blogerzy powinni rozliczyć uzyskiwane przychody według skali z możliwością odliczenia ryczałtowych, 20-procentowych kosztów uzyskania przychodów.

Wina, choćby częściowa, wyklucza koszt

Dziennik Gazeta Prawna, 2020-03-10, Magdalena Majkowska

W interpretacji indywidualnej wydanej 4 marca 2020 r. (nr 0115-KDIT3.4011.524.2019.2.MJ) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że do kosztów uzyskania przychodu nie można zakwalifikować kary umownej, jeżeli wina za wadliwe wykonanie leży tylko w części z winy usługodawcy. W przedmiotowej sprawie przedsiębiorca będący podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych zapłacił kontrahentowi 250 tysięcy złotych z tytułu ugody sądowej za źle wykonaną posadzkę. Przedsiębiorca uiścił całkowitą kwotę roszczenia drugiej strony, zaznaczając jednocześnie, że ponosi on tylko częściową winę za nieprawidłowe wykonanie usługi. Podatnik chciał zaliczyć wypłaconą kontrahentowi kwotę jako koszt uzyskania przychodu. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z przedsiębiorcą i uznając, że płatność odszkodowania jest uznaniem roszczenia, a tym samym potwierdza to nieprawidłowe wykonanie towaru bądź usługi.

Księgowi ostrzegają klientów: uważajcie, gdzie wpisujecie NIP

Rzeczpospolita, 2020-03-11, Monika Pogroszewska

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 stycznia 2020 roku, nr 0112-KDIL2-2.4012.523.2019.2.MŁ, istotna jest kolejność zamieszczania danych na paragonie. Oznacza to, iż pozycja właściwa dla Numeru Identyfikacji Podatkowej nabywcy powinna znajdować się w fiskalnej części paragonu, przed logo fiskalnym i numerem unikatowym kasy. W prezentowanym stanie faktycznym wątpliwości podatnika dotyczyły kolejności elementów prezentowanych na paragonach, które stanowią podstawę wystawienia faktury. Spółka prowadzi działalność w branży handlowej, a część wykorzystywanych przez nią kas fiskalnych nie posiada technicznej możliwości umieszczenia pozycji z NIP nabywcy w fiskalnej części paragonu. W ocenie spółki rozwiązaniem miało być prezentowanie NIP w tzw. stopce paragonu, która stanowi jego niefiskalną część. Jednocześnie spółka zaznaczyła, iż treść paragonu zostanie zamieszczona na jednej stronie. Dyrektor KIS nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Organ podatkowy wskazał, iż kolejność elementów zamieszczanych na paragonie nie jest przypadkowa, a zatem proponowane rozwiązanie nie spełnia wymagań określonych w przepisach.

Trzeba informować nawet o wypłatach do centrali

Dziennik Gazeta Prawna, 2020-03-11, Mariusz Szulc

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 26 lutego 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010. 489.2019.1.JC/OK) stwierdził, że płatnik podatku u źródła jest zobligowany do złożenia zawiadomienia w przypadku wypłaty do centrali. W przedmiotowej sprawie oddział francuskiego banku przelewał ponad 2 miliony złotych rocznie do centrali jako odsetki i dyskonta od obligacji i bonów. Płatnik WHT twierdził, że wystarczające jest przekazanie certyfikatu rezydencji odbiorcy przelewu oraz oświadczenia o działalności podmiotu zagranicznego, natomiast złożenie informacji IFT-2R i zawiadomienie o wpłacie ponad ustawowy limit nie jest wymagane. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że oddział banku jest zobligowany do złożenia stosownego oświadczenia o przekroczeniu limitu oraz do przesłania do końca marca formularza IFT-2R. Płatnik podatku u źródła powinien w zawiadomieniu podać: kwotę, rodzaj należności oraz dane dotyczące centrali.

Masz fakturę, odliczysz wydatki na kolektory słoneczne

Rzeczpospolita, 2020-03-12, Monika Pogroszewska

Do odliczenia wydatków na montaż instalacji fotowoltaicznej konieczne jest posiadanie faktury – tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 6 marca 2020 roku, nr 01134-KDIPT2-3.4011.807.2019.4.IR. W przedmiotowej sprawie o interpretację wystąpił mężczyzna, który w 2017 roku zawarł z gminą umowę na montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku mieszkalnym. Montaż instalacji miał miejsce w 2019 roku, niemniej jednak fakturę dokumentującą montaż mężczyzna ma otrzymać dopiero w 2020 roku. We wniosku o interpretację domagał się ustalenia, czy może odliczyć poniesione wydatki w zeznaniu za 2019 rok. Z takim podejściem nie zgodził się fiskus. W uzasadnieniu wydanej interpretacji Dyrektor KIS przypomniał warunki, które muszą zostać spełnione, aby skorzystać z odliczenia. Podatnik powinien rozliczyć ulgę w zeznaniu składanym za rok, w którym poniósł wydatek. Fiskus zaznaczył, że chodzi o dzień sprzedaży, czyli datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi – data taka powinna być określona na fakturze. W przypadku braku informacji o dniu sprzedaży, należy przyjąć, że jest to dzień wystawienia faktury. Z uwagi na brak posiadania faktury, wnioskodawca nie może odliczyć wydatków związanych z montażem instalacji fotowoltaicznej w zeznaniu podatkowym za 2019 r.


Przegląd orzecznictwa:

 
Wyrok WSA w Szczecinie z 6 lutego 2020 r. (sygn. akt I SA/Sz 692/19)

I. Wartość, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., jest właściwa dla opodatkowania również wtedy, gdy elektrownia wiatrowa nie stanowi odrębnego środka trwałego, od którego dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, lecz są nimi jej poszczególne elementy. Suma wartości tych części budowli, ustalona zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., będzie stanowiła podstawę opodatkowania na potrzeby podatku od nieruchomości.

II. Praktyczne zastosowanie przepisu art. 4 ust. 5 u.p.o.l. do wyceny według wartości rynkowej elektrowni wiatrowych, jako odrębnych, jednostkowych budowli (a nie farm wiatrowych), w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., jest niemożliwe albo znacznie utrudnione.

Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 20 lutego 2020 r. (sygn. akt I SA/Go 762/19)

Treść art. 10a ust. 1 ustawy z 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego sprzeciwia się temu aby potrącana z bieżących wpływów należnych jednostce samorządu terytorialnego kwota z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, wynikająca z rozliczenia rocznego wpływów z podatku od danego podatnika, była wyższa niż rzeczywiście przekazany do budżetu jednostki samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z tego źródła.