Przegląd podatkowy (22-26 lutego 2016 r.)

Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 22 lutego – 26 lutego 2016 r.

Fiskus konsekwentny wobec spadkobierców

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-02-22,
Jakub Pawłowski

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 17 lutego 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 1278/15) potwierdził, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze dziedziczenia i wydatkowany na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez spadkodawcę nie jest zwolniony z opodatkowania. W przedmiotowej sprawie podatniczka otrzymała w spadku nieruchomość wraz z obciążeniami w postaci kredytu hipotecznego. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała, że sprzedała odziedziczoną nieruchomość, a uzyskane środki przeznaczyła na całkowitą spłatę kredytu. W jej opinii dochód ze sprzedaży tej nieruchomości spełniał kryteria, by podlegać zwolnieniu z podatku od osób fizycznych, ponieważ został poniesiony na jej własne cele mieszkaniowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Także WSA w Warszawie stwierdził, że skarżąca, która wstąpiła w prawa i obowiązki spadkobiercy, nie może być utożsamiana z podatnikiem, który zaciągnął kredyt.

Przepisy podatkowe są autonomiczne względem innych gałęzi prawa

Rzeczpospolita, 2016-02-22,
Anna Dąbrowska

Inwestycja w obcym środku trwałym może być przedmiotem leasingu finansowego – taki wniosek płynie z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 2647/13). Spółka planuje zawarcie umów leasingu finansowego, których przedmiotem mają być środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Umowy mają być zawierane na czas określony i zakładać możliwość wykupu przedmiotu leasingu po jego zakończeniu, po cenie stanowiącej znaczną część jego wartości początkowej. Jednocześnie leasingobiorcy będą uprawnieni do rozliczania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu w trakcie jego trwania. Spółka wystąpiła do organu podatkowego o potwierdzenie, iż zaprezentowana konstrukcja umowy może zostać zakwalifikowana, jako umowa leasingu finansowego. W odpowiedzi fiskus uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe w części dotyczącej uznania, iż inwestycja w obcych środkach trwałych może być przedmiotem umowy leasingu finansowego. Z tym stanowiskiem nie zgodził się zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie jak i NSA, który w uzasadnieniu wskazał, że jeżeli z przepisów prawa wynika, iż inwestycja w obcych środkach trwałych została zakwalifikowana jako rodzaj środka trwałego, to ze względu na autonomię przepisów prawa podatkowego, nie można jej kwestionować.

Znak towarowy nie dla celów osobistych

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-02-22,
Mariusz Szulc

Wniesienie aportu w postaci znaku towarowego do spółki osobowej będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W analizowanym stanie faktycznym, osoba fizyczna uznała, że nie będzie podatnikiem VAT z tytułu wniesienia otrzymanego w darowiźnie znaku towarowego do spółki osobowej tytułem wkładu niepieniężnego. Znak towarowy jest, bowiem składnikiem majątku osobistego osoby fizycznej, które nie prowadzi działalności gospodarczej. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. IPPP2/4512-1201/15-2/JO) uznał jednak, że realizacja praw z posiadania znaku towarowego nie może nastąpić w oderwaniu od działalności gospodarczej. Korzystanie z posiadanego znaku towarowego odbywa się każdorazowo w celu zarobkowym, dlatego wnoszący znak towarowy występuje w ramach tej czynności, jako podatnik VAT.

Po korekcie można odliczyć VAT wstecz

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-02-22,
Mariusz Szulc

Z prawa do odliczenia VAT można skorzystać nie tylko za rok, w którym skorygowano pierwotną fakturę. Tak wynika z opinii rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przedstawionej w dniu 17 lutego 2016 r. w sprawie C-518/14. W przedmiotowej sprawie niemieckiej spółce najpierw odmówiono prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur niezawierających numerów NIP wystawców faktur. Po uzupełnieniu braków, niemiecki urząd skarbowy uznał, że dokonana korekta faktur nie wywołuje skutków wstecznych. Odrzucił tym samym możliwość odliczenia VAT za okres, w którym pierwotna faktura została wystawiona i zapłacona. Sprawa trafiła do sądu administracyjnego, który zwrócił się do TSUE z prośbą o rozstrzygnięcie. W wydanej opinii rzecznik generalny podkreślił, że ze względu na bezpośredni charakter odliczenia, przysługuje ono także podatnikom, którzy nie dopełnili wszystkich przewidzianych prawem warunków formalnych. Rzecznik zauważył, że decyzja urzędu może być niezgodna z zasadą proporcjonalności.

Wielokrotna sprzedaż budynku pod lupą fiskusa

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-02-22,
Jakub Pawłowski

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 1014/15) transakcje sprzedaży nieruchomości między spółkami, w których między podmiotami pełniącymi funkcje zarządzające bądź kontrolne istnieją powiązania rodzinne mogą zostać uznane za dokonane wyłącznie w celu wyłudzenia podatku VAT. W omawianej sprawie, biurowiec będący własnością małżeństwa był przedmiotem kilku, następujących po sobie transakcji sprzedaży, przy czym zawsze spółka nabywająca była albo zarządzana albo kontrolowana przez ww. małżeństwo lub osoby z nim spokrewnione (np. córka, syn). Cena sprzedaży wzrastała z każdą transakcją (od 30 tys. zł do 8 mln zł). Ostatni nabywca chciał odliczyć VAT naliczony z faktury dokumentującej ostatnią sprzedaż. Organy podatkowe zakwestionowały jednak prawo do takiego odliczenia, twierdząc, że transakcja miała charakter fikcyjny. WSA przyznał rację organom podatkowym wskazując, że pomimo formalnego przenoszenia prawa własności, w rzeczywistości biurowiec pozostawał we władaniu małżeństwa.

Dzierżawca odliczy koszty amortyzacji

Rzeczpospolita, 2016-02-23,
Tomasz Musialski

W interpretacji z 28 stycznia 2016 r. (sygn. ITPB3/4510-612/15/AW) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy potwierdził, iż gminna spółka ma prawo rozliczać odpisy amortyzacyjne od hali oddanej jej do użytkowania na podstawie umowy leasingu. Organ podatkowy, w wydanej interpretacji uznał, iż w przypadku, gdy spółka jest jednocześnie dzierżawcą, jak i zarządcą hali sportowej, która stanowi współwłasność dwóch gmin, ma ona prawo, na podstawie umowy dzierżawy odpowiadającej definicji leasingu finansowego, do rozliczania odpisów amortyzacyjnych, jako podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Co istotne, zawarta pomiędzy stronami umowa musi spełniać wszystkie warunki określone w ustawie o PDOP, a przede wszystkim zawierać postanowienie, iż w okresie trwania umowy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje dzierżawca/korzystający. Prezentowane stanowisko było niejednokrotnie potwierdzane przez organy podatkowe.

Zwolnienie z podatku dla produkcji, nie dla doradztwa

Rzeczpospolita, 2016-02-24,
Monika Pogroszewska

Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lutego 2016 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-689/15/APO) wynagrodzenie uzyskane przez spółkę działająca w specjalnej strefie ekonomicznej za usługi doradcze na rzecz innej spółki z grupy podlega opodatkowaniu PDOP. Przedmiotowa sprawa dotyczyła spółki prowadzącej działalność produkcyjną na terenie SSE na podstawie zezwolenia. Spółka zamierza świadczyć również usługi doradcze na rzecz nowego podmiotu gospodarczego, który rozpoczął działalność w strefie. Usługi mają być świadczone przez pracowników i współpracowników spółki. Organ wyjaśnił, iż dochód podmiotów działających w SSE zwolniony jest z opodatkowania PDOP tylko w odniesieniu do dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia. Zwolnienie nie ma jednak charakteru podmiotowego, a więc w przypadku spółki produkcyjnej nie obejmuje ono świadczenia usług doradczych w zakresie produkcji. W konsekwencji wynagrodzenie za usługi doradcze nie będzie korzystało z zwolnienia z PDOP.

Handel za Odrą ma wpływ na zwolnienie z VAT w kraju

Rzeczpospolita, 2016-02-25
Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 14 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Sz 1063/15) do wartości obrotu obliczanego dla podatników zwolnionych z VAT, nie wlicza się wartości sprzedaży dokonanej za granicą, należy w niej jednak uwzględnić wartość towarów przemieszczonych zagranicę stanowiących dostawę krajową. W przedmiotowej sprawie do organu podatkowego zwrócił się podatnik, z pytaniem, czy wartość dokonywanej przez niego sprzedaży za granicą należy wliczyć do limitu wartości obrotu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z VAT. Podatnik wyjaśnił, iż w Polsce, gdzie jest zwolniony podmiotowo z VAT, dokonuje zakupu towarów, które następnie przewozi i sprzedaje w Niemczech, gdzie jest zarejestrowanym płatnikiem podatku obrotowego. Jako podatnik zwolniony, nie rozpoznaje wówczas wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Fiskus nie zgodził się ze zdaniem podatnika, uznał, bowiem, iż co prawda wartość sprzedaży dokonanej za granicą nie powinna być brana pod uwagę przy obliczaniu obrotu, to jednak należy do niej zaliczyć wartość towarów, przemieszczonych i sprzedanych w Niemczech, uznając je za dostawę krajową. Stanowisko to poparł WSA w Szczecinie, który wskazał, iż mimo że do wartości sprzedaży nie wlicza się dostawy towarów, która jest opodatkowana za granicą, to jednak miejscem dostawy w przypadku towarów transportowanych przez dostawcę jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki. Tym samym podatnik powinien zaliczyć do obrotu wartość dostaw krajowych.

Przegląd orzecznictwa (22-26 lutego 2016r.)

Wyrok WSA we Wrocławiu z 2 lutego 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 1510/15)

  1. Gdy mowa jest o świadczeniu usług niematerialnych przez zagranicznego usługodawcę (nierezydenta) poza terytorium Polski, to źródłem przychodu (dochodu) jest działalność gospodarcza i kluczowym jest miejsce wykonywania usług, ale tylko (…) poprzez stały zakład. Jeżeli nierezydent nie ma stałego zakładu w Polsce to nie ma podstaw, aby go opodatkować w Polsce.
  2. Źródła przychodu (dochodu) nie determinuje fakt, że wypłata wynagrodzenia została dokonana przez kontrahenta polskiego albowiem taka wypłata jest z natury rzeczy konsekwencją świadczonej usługi. Nieistotna jest z tego punktu widzenia siedziba polskiego płatnika albowiem okoliczność będąca po stronie usługobiorcy nie może być przyczyną sprawczą powstania obowiązku podatkowego u usługodawcy. Zwróćmy też uwagę, że jeżeli siedziba polskiego płatnika miałaby determinować opodatkowanie zagranicznych przedsiębiorców to, doprowadziłoby to do niedającego się zaakceptować wręcz skutku, zwłaszcza w obliczu istniejących zasad podatkowego prawa międzynarodowego, że każdy podmiot w jakikolwiek sposób współpracujący z polskim rezydentem byłby opodatkowany w Polsce. Źródłem przychodu (dochodu) zagranicznego podmiotu jest prowadzona przez niego działalność gospodarcza a nie działalność gospodarcza podmiotu polskiego nabywającego usługi od podmiotu zagranicznego. Nie można też uznać, że źródło przychodu (dochodu) jest określone przez pryzmat tego, że efekt usługi wykonanej przez nierezydenta odnosi się do kontrahenta polskiego czy jest przez niego wykorzystywany czy jego miejsce jest na terytorium Polski. W dobie globalizacji sam efekt usługi nie determinuje miejsca działalności gospodarczej (wykonania usługi). Czym innym jest miejsce czynu a czym innym miejsce skutku.

Wyrok NSA z 28 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 3403/13)

Decyzja o odpowiedzialności podatkowej notariusza, jako płatnika podatku od czynności cywilnoprawnych (art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – tekst jedn. D. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie – tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 ze zm., art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych – tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649 ze zm.), określająca – na podstawie art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej – wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku, jest decyzją deklaratoryjną, określającą wysokość obciążającej płatnika z mocy prawa należności podatkowej.

Rzeczpospolita, 2016-02-25, Aleksandra Tarka

1