Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 14 marca – 18 marca 2016 r.
Kwota uiszczona w celu uniknięcia procesu nie jest kosztem
Rzeczpospolita, 2015-03-14
Michał Hędrzak
Wydatki, ponoszone w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji przyszłych i niepewnych zdarzeń wynikających z winy podatnika nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Taki wniosek płynie z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 29 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Gl 942/15). W analizowanej sprawie spółka dokonała przeniesienia praw z weksla w formie indosu. Jednakże przy próbie egzekucji okazało się, iż w chwili zawarcia umowy zbycia weksli, prawo z weksla nie istniało. Aby nie dopuścić do ewentualnego procesu, spółka zapłaciła indosatariuszowi żądaną przez niego kwotę tytułem naprawienia szkody. We wniosku o wydanie interpretacji wskazano, iż wypłacone odszkodowanie było ekonomicznie uzasadnione oraz poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodu, a tym samym może stanowić koszt podatkowy. Organ nie zgodził się z tym stanowiskiem uznając, iż działania spółki były jedynie konsekwencją popełnionego przez nią błędu i miały charakter niwelowania straty. Powołując się na orzecznictwo, zgodnie z którym nie można przenosić ryzyka gospodarczego na Skarb Państwa przy wykorzystaniu przepisów podatkowych, WSA w Gliwicach oddalił skargę spółki. W uzasadnieniu stwierdzono, iż wypłacone odszkodowanie nie ma żadnego związku z przychodami spółki uzyskiwanymi z prowadzonej działalności, a więc nie może stanowić kosztu podatkowego.
Korekta wyrównująca poziom dochodowości bez wpływu na VAT
Rzeczpospolita, 2015-03-14
Stefan Majerowski
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 grudnia 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-883/15-2/IG) korekta wzajemnych rozliczeń pomiędzy podmiotami powiązanymi, mająca na celu osiągnięcie określonego, ustalonego w ramach polityki cen transferowych, poziomu dochodowości jest neutralna na gruncie podatku VAT. Spółka, prowadząca działalność dystrybucyjną o ograniczonym ryzyku zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem czy otrzymanie od zagranicznego dostawcy – podmiotu powiązanego, dokumentu korygującego, zmniejszającego lub zwiększającego jej koszt własny sprzedaży spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w VAT. Zdaniem spółki, obowiązek podatkowy nie powinien powstać, korekta dochodowości nie ma bowiem wpływu na opodatkowanie nabytych od dostawcy towarów, nie jest też wynagrodzeniem za świadczone usługi. Fiskus zgodził się z jej stanowiskiem, podkreślając że korekta nie będzie miała wpływu na wysokość podatku VAT, jeżeli nastąpi jedynie zmiana poziomu dochodowości, a nie cen za nabycie poszczególnych towarów.
Ugoda z miastem może być korzystna
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-03-15
Łukasz Zalewski
Organy skarbowe zakwestionowały prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dobrowolnej opłaty na rzecz gminy za przedłużenie terminu realizacji inwestycji na użytkowanym gruncie stanowiącym własność gminy. Zdaniem organów podatkowych, dodatkowa opłata nie miała związku z zachowaniem źródła przychodów, gdyż nie istniało ryzyko rozwiązania umowy użytkowania wieczystego przez gminę w przypadku nieuiszczenia ww. opłaty. Stanowiska organów nie podzieliły sądy administracyjne pierwszej i drugiej instancji. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 marca 2016 r. (sygn. akt II FSK 3532/13) wyjaśnił, że pod pojęciem zabezpieczenia źródła przychodów należy rozumieć także wszelkie działania zmierzające do zabezpieczenie warunków prowadzenia działalności gospodarczej. Dzięki uiszczeniu opłaty dodatkowej spółka wynegocjowała zmianę umowy użytkowania wieczystego, umożliwiającą racjonalne zagospodarowanie gruntu. Wydatek ten był więc celowy i służył zachowaniu źródła przychodów spółki.
Licencja za 2 mln złotych w kosztach na bieżąco
Rzeczpospolita, 2015-03-15
Mateusz Maj
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 marca 2016 r. (sygn. akt II FSK 4005/13) jeśli treść umowy licencyjnej nie określa ceny początkowej, to opłaty z nią związane mogą zostać zaliczone do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodu. W przedmiotowej sprawie organ podatkowy uznał, iż licencja zakupiona od podmiotu powiązanego jest wartością niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji. Spółka wyjaśniła, że nie jest możliwe określenie wartości początkowej licencji, gdyż jej przedmiotem jest nie tylko prawo do korzystania z określonego programu, ale także usługi związane z obsługą oprogramowania. Niekorzystne dla spółki stanowisko podtrzymał jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który w uzasadnieniu wyroku wskazał, że wybrana metoda kalkulacji jest błędna i została przyjęta jedynie w celu osiągnięcia korzyści podatkowych. Ostatecznie z tym stanowiskiem nie zgodził się NSA uznając, iż cenę rynkową ustala się jedynie w przypadku nieodpłatnego nabycia. Natomiast, w omawianym przypadku koszty zostały rozliczone w tym samym okresie, w którym pojawiły się powiązane z nimi przychody, co jest działaniem zgodnym z zarówno z wyrażoną w prawie podatkowym, a wynikająca z rachunkowości, zasadą współmierności przychodów i kosztów.
Państwowe spółki są również objęte obowiązkiem w zakresie cen transferowych
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-03-15
Łukasz Zalewski
Spółka Skarbu Państwa argumentowała, że nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych na czynności, które są neutralne podatkowo dla spółki tj. aporty udziałów/akcji, wymiany udziałów/akcji, nabycie udziałów/akcji. Ponadto, zdaniem spółki, skoro Skarb Państwa korzysta za zwolnienia podmiotowego z PDOP, transakcje ze Skarbem Państwa nie podlegają obowiązkowi dokumentacyjnemu. Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem spółki, uznając że w takich sytuacjach istnieje obowiązek dokumentacyjny. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 marca 2015 r. (sygn. akt II FSK 4000/13) uznał prawidłowość stanowiska organu. Zdaniem NSA za transakcje podlegające obowiązkowi dokumentacyjnemu uznać należy wszelkie umowy czy transfery pieniędzy, a nie jedynie te, skutkujące powstaniem przychodu czy kosztu dla spółki. NSA wyjaśnił także, że wprawdzie Skarb Państwa jest podatnikiem zwolnionym z PDOP, jednak nie jest wyłączony spod działania tej ustawy. Nie można zatem twierdzić, że nie musi wypełniać obowiązków dokumentacyjnych przewidzianych tą ustawą.
Premie obniżą wydatek
Rzeczpospolita, 2015-03-15
Paweł Rochowicz
Nagrody wypłacane pracownikom mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, nie zaś w okresie za który zostały przyznane – taki wniosek płynie z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 marca 2016 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-907/15/MS). Spółka samorządowa, wypłacająca corocznie pracownikom nagrody na podstawie uchwał zgromadzenia wspólników, zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem czy może zaliczyć te wydatki jako koszty uzyskania przychodów w chwili ich poniesienia. Ona sama uważała, iż tak, bowiem termin wypłaty wynikał z przyjętego przez nią zbiorowego układu pracy. Fiskus zgodził się ze stanowiskiem spółki, podkreślając jednak, iż poza warunkiem terminowości wypłaty, konieczne jest aby wydatki na nagrody pozostawały w związku przyczynowym z przychodem lub jego źródłem i były poniesione w celu jego osiągnięcia lub zachowania, a także zostały odpowiednio udokumentowane.
Zapłata w naturze jest także objęta VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-03-17
Jakub Pawłowski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 marca 2016 r. (sygn. akt I FSK 1542/14) uznał, że podstawę opodatkowania VAT stanowi całość wynagrodzenia, jakie otrzymuje przedsiębiorstwo za wykonane usługi. W analizowanej sprawie, Spółka za wykonaną usługę rozbiórki budynku otrzymała wynagrodzenie zarówno w postaci pieniężnej jak i rzeczowej (materiały z rozbiórki). Spółka uiściła VAT jedynie od wynagrodzenia pieniężnego, pomijając wynagrodzenie rzeczowe. Fiskus nie zgodził się z tym stanowiskiem, twierdząc, że podatek powinien być zapłacony od całości wynagrodzenia. Wprawdzie wartość materiałów obniżyła kwotę do zapłaty za prace budowlane, jednak nie wpłynęła ona ani na zakres ani na wartość zrealizowanych prac. Słuszność stanowiska organu podatkowego potwierdził zarówno WSA w Białymstoku jak i NSA.
Fiskus przegrał. Nie ma wyższej akcyzy od piwa smakowego
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-03-17
Łukasz Zalewski
Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (m.in. sygn. akt I GKS 542/15, I GSK 580/15, I GSK 581/15, I GSK 582/15, I GSK 583/15, I GSK 584/15), dodanie substancji słodzących do gotowego piwa nie może skutkować zwiększeniem stawki akcyzy. Organy podatkowe twierdziły, że zawartość alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego, od których zależna jest wysokość stawki akcyzy, ustalana jest dopiero w momencie pozyskania gotowego wyrobu tj. smakowego piwa. Dosłodzenie gotowego piwa syropem skutkuje faktycznym zwiększeniem zawartości ekstraktu. NSA nie zgodził się z tym stanowiskiem wyjaśniając, że dosłodzenie piwa nie wpływa na zawartość alkoholu ani ekstraktu brzeczki podstawowej (stosowanego do określania zawartości alkoholu w browarnictwie).
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z 11 lutego 2016 r. (sygn. akt II FSK 3249/13)
Jeżeli organ podatkowy nie kwestionuje prawidłowości skorygowanej deklaracji, to wówczas za nieuprawnione należy uznać wzywanie podatnika do składania wniosku o stwierdzenie nadpłaty wszczynającego postępowanie w tej sprawie. W takiej bowiem sytuacji ustawodawca zobowiązał organ podatkowy do zwrotu nadpłaty, bez wydawania decyzji stwierdzającej nadpłatę (art. 75 § 4 Ordynacji podatkowej).
Wyrok WSA w Poznaniu z 11 lutego 2016 r. (sygn. akt I SA/Po 2030/15)
Przepisy Ordynacji podatkowej, normujące zasady zastępstwa prawnego w prawie podatkowym, nie modyfikują zasad zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów wynikających z odrębnych ustaw podatkowych. Następca prawny nie może nabyć w drodze sukcesji praw, w tym prawa do zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów, które zostały już zrealizowane przez poprzednika prawnego. Następstwo prawne w tym przypadku oznaczać będzie możliwość uwzględnienia przez następcę prawnego tych kosztów, które zostały poniesione przez poprzednika prawnego, lecz z uwagi na ich charakter zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w dacie osiągnięcia związanego z nimi przychodu, uzyskanego już przez następcę prawnego.