Przegląd podatkowy (23 – 27 maja 2016 r.)

Jak liczyć odsetki od zaległości VAT po nowemu

Rzeczpospolita, 2016-05-23
Damian Kubiś, TPA Horwath

Na skutek nowelizacji Ordynacji podatkowej, od 1 stycznia 2016 r. obowiązują aż cztery różne stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych (50%., 75 %100% i 150 %. stawki podstawowej). Nowa stawka 50 % znajdzie zastosowanie do odsetek powstałych po 1 stycznia 2016 r. w przypadku złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji, nie później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji oraz zapłaty zaległości podatkowej w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty. Stawka ta może zostać zastosowana również do zaległości powstałych przed 1 stycznia 2016 r. w przypadku złożenia korekty deklaracji do końca czerwca 2016 r. oraz uiszczenia zaległości podatkowej w terminie 7 dni od daty złożenia korekty. W sytuacji gdy podatnik dokonuje korekty zobowiązania powstałego przed 1 stycznia 2016 r., ale nie spełnia – wymienionych wyżej warunków, powinien zastosować stawkę 75 % Stawka 100 % znajduje zastosowanie we wszystkich niewymienionych powyżej przypadkach za wyjątkiem zobowiązań z tytułu VAT i podatku akcyzowego, powstałych wskutek decyzji organu podatkowego lub dokonanej przez podatnika korekty, jeżeli nastąpi ona po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a kwota zobowiązania przewyższa określony limit, do których zastosowanie będzie miała karna stawka 150 % Jednocześnie z przepisów przejściowych nie wynika jednoznacznie czy podwyższona stawka może być stosowana do zobowiązań, które powstały przed 1 stycznia 2016 r. Jak wskazuje Damian Kubiś – mimo argumentów przemawiających za zastosowaniem stawki tylko do zaległości podatkowych powstałych od 1 stycznia2016 r., istnieje ryzyko, iż organy podatkowe uznają, że należy ją stosować również do zobowiązań podatkowych powstałych przed tą datą.

Spółka komandytowa jest korzystniejsza podatkowo

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-05-23
Mikołaj Ratajczak, Paweł Kamiński, TPA Horwath

Autorzy zwracają uwagę na podatkowe zalety prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki komandytowej oraz skutki przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową. Podobnie jak w przypadku sp. z .o.o, wspólnicy sp.k. cieszą się podobnym poziomem bezpieczeństwa pod względem ograniczonej odpowiedzialności. Nie dotyczy ich jednak podwójne opodatkowanie zysków. Jak zaznaczają eksperci, w przypadku przekształcania sp. z o.o. w sp.k., nie ma możliwości obniżenia dochodu spółki osobowej o straty z lat ubiegłych. Należy również wziąć pod uwagę konieczność opodatkowania niepodzielonych zysków podatkiem dochodowym. Ponadto, przy przekształceniu, należy liczyć się z opodatkowaniem nadwyżki wartości majątku spółki nad jej kapitałem zakładowym podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC) w wysokości 0,5%. Można jednak spotkać się także z poglądem sądów administracyjnych uznającym spółkę komandytową także za „spółkę kapitałową” na potrzeby PCC, co mogłoby skutkować zwolnieniem przekształcenia z PCC. Na razie brak jest wyroku potwierdzającego wprost taką możliwość.

Status udziałowca określa się na dzień zaciągnięcia długu

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-05-23
Patrycja Dudek

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 maja 2016 r. (sygn. akt II FSK 1223/14) zajął stanowisko, zgodnie z którym przepisy dotyczące cienkiej kapitalizacji, normujące kwestie zaliczania do kosztów podatkowych odsetek od pożyczek udzielanych pomiędzy podmiotami powiązanymi, należy stosować także do pożyczki zwracanej byłemu wspólnikowi. W analizowanej sprawie Spółka zaciągnęła pożyczkę u swojego jedynego udziałowca, a spłaciła ją po tym, jak wspólnik sprzedał swoje udziały. Z uwagi na brak powiązań w momencie spłaty, Spółka uznała, że ma prawo zaliczyć całość odsetek od pożyczki do kosztów podatkowych. Odmienne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, wskazując konieczność określenia statusu wspólnika na moment zaciągania pożyczki, nie zaś jej spłaty. Stanowisko to potwierdził zarówno -WSA w Warszawie, jak i NSA, który jednak zauważył istniejące niespójności w orzecznictwie w analizowanym zakresie.

Nie ma podatnika, nie ma sprawy o wykładnię

Rzeczpospolita, 2016-05-23
Aleksandra Tarka

Zgodnie z postanowieniem NSA z 29 kwietnia 2016 r. (syn. akt II FSK 769/14) postępowanie w sprawie ze skargi na indywidualną interpretację podatkową podlega umorzeniu, gdy doszło do wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego na skutek jej przejęcia. W przedmiotowej sprawie, w toku trwającego postępowania sądowego ze skargi na interpretację indywidualną, spółka została wykreślona z KRS na skutek przejęcia jej przez inną spółkę. W tej sytuacji NSA uznał postępowanie za bezprzedmiotowe. Zdaniem sądu wydanie interpretacji indywidualnej nie ma formy władczej i nie stwarza po stronie wnioskującego żadnych praw ani obowiązków, dlatego też postępowanie o jej wydanie podlega umorzeniu w przypadku przejęcia spółki. Podmiot przejmujący wstępuje bowiem jedynie w prawa i obowiązki spółki przejmowanej. W przeciwnym razie mogłoby dojść do sytuacji, w której spółka przejmująca dysponowałaby dwiema interpretacjami dotyczącymi tego samego stanu faktycznego – jedną wydaną w jej sprawie, a drugą w sprawie przejętej spółki.

Zwolnienie dla całości darowizny, a nie każdej raty z osobna

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-05-23
Jakub Pawłowski

NSA orzekł w wyroku z 17 maja 2016 r. (sygn. akt II FSK 941/14), że przy zawarciu umowy darowizny pomiędzy najbliższymi członkami rodziny i rozłożeniu świadczenia na raty, dopiero po przekazaniu całej kwoty darowizny powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z przepisami, dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania darowizny pomiędzy spokrewnionymi osobami, obdarowany musi o niej poinformować urząd skarbowy w ciągu 6 miesięcy. NSA uznał, że okres ten należy liczyć od momentu przekazania całości darowizny. Jest to stanowisko odmienne od wcześniejszych orzeczeń, w myśl których, urząd skarbowy powinien być poinformowany o każdej transzy darowizny. Jak podkreślają eksperci, stanowisko zaprezentowane przez NSA w ostatnim wyroku stanowi literalną wykładnię regulacji ustawowych, jednak może być polem do nadużyć polegających m.in. na odwlekaniu momentu wypłacenia ostatniej raty darowizny.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy przy refakturowaniu usług

Rzeczpospolita, 2016-05-23
Jan Jakub Matak

WSA w Warszawie w wyroku z 7 marca 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 961/15) orzekł, iż obowiązek podatkowy przy refakturowaniu usług powstaje z chwilą faktycznego ich wykonania. Sprawa dotyczyła spółki, która zajmowała się dystrybucją samochodów poprzez sieć lokalnych dilerów. Refakturowała ona koszty świadczonych przez inne podmioty z grupy usług marketingowych i koszty świadczonych przez dilerów na rzecz innych spółek z grupy usług napraw gwarancyjnych. Do momentu wystawienia faktury przez usługodawcę spółka nie była w stanie określić wartości refakturowanych usług oraz sposobu ich alokacji, dlatego zdaniem spółki za moment wykonania przez nią refakturowanej usługi należy uznać moment,
w którym wystawia ona fakturę na rzecz usługobiorcy. Wówczas powstaje też obowiązek podatkowy. Organ podatkowy uznał, że stanowisko spółki jest błędne, ponieważ z punktu widzenia przepisów podatkowych istotnym momentem jest chwila wykonania usługi przez podmiot, który faktycznie ją świadczy. WSA w Warszawie był tego samego zdania i oddalił skargę spółki, uzasadniając, iż dla powstania obowiązku podatkowego nie ma znaczenia moment refakturowania, lecz data wykonania pierwotnego świadczenia

Fiskus źle odczytywał skutki cesji przy leasingu

Rzeczpospolita, 2016-05-24
Aleksandra Tarka

Poszerzony skład sędziów NSA w uchwale z 23 maja 2016 r. (sygn. akt II FPS 1/16) orzekł, iż sama zmiana leasingodawcy bez zmiany innych warunków umowy nie wywołuje skutków na gruncie podatkowym. Sprawa trafiła do NSA po tym jak organ podatkowy i sąd pierwszej instancji uznały, że w stanie prawnym przed 1 stycznia 2013 r. przejęta umowa powinna być ponownie zbadana pod kątem możliwości zakwalifikowania jej jako umowy leasingu. Orzecznictwo w tego rodzaju sprawach jest na tyle rozbieżne, że NSA zdecydował się podjąć uchwałę, by wyjaśnić dotychczasowe wątpliwości. W jego ocenie zmiana leasingodawcy nie powoduje konieczności ponownej weryfikacji umowy. To samo dotyczy zmian dokonanych przed 1 stycznia 2013 r., ponieważ nowelizacja przepisów miała jedynie charakter wyjaśniający. Jednocześnie NSA wskazał w uzasadnieniu, iż mimo że uchwała dotyczy zmiany po stronie finansującego, to argumenty w niej przytoczone można wykorzystać także
w przypadku zmiany leasingobiorcy.

Ostateczna decyzja też jest do wzruszenia

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-05-25
Jakub Pawłowski

WSA w Warszawie w orzeczeniach z 19 maja 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 1497/15 i III SA/Wa 1498/15) uznał, że można wznowić postępowanie podatkowe w sytuacji, gdy skarga na decyzję ostateczną czeka na rozpatrzenie przez NSA, pod warunkiem, że dostępne są nowe dowody, które mogą mieć kluczowe znaczenie dla sprawy. W analizowanym przypadku, Spółka po wniesieniu skargi do NSA na wyrok sądu I instancji, wniosła o wznowienie postępowania podatkowego z uwagi na wystąpienie nowych okoliczności. Do wniosku nie przychylił się jednak Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie argumentując, że złożenie skargi kasacyjnej wyklucza wznowienie postępowania podatkowego. Z tym stanowiskiem nie zgodził się natomiast WSA, podkreślając, że w przypadku wyjścia na jaw nowych dowodów może zajść konieczność uruchomienia nadzwyczajnego trybu postępowania. Sąd rozpatrując skargę nie będzie bowiem w stanie rozpatrzyć nowych dowodów w sprawie.

Przegląd orzecznictwa

Uchwała NSA  z 23 kwietnia 2016 r. (sygn. akt II FPS 6/15) 

Do decyzji o zakresie odpowiedzialności spadkobiercy przewidzianej w art. 100 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), nie stosuje się art. 68 § 1 powołanej ustawy.

Wyrok NSA z 21 kwietnia 2016 r. (sygn. akt II FSK 910/14) 

Opłata za uczestnictwo w konferencji (kongresie) nie jest należnością za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, objętą zwolnieniem od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).