Pośrednictwo sprzedaży biletów z 23-proc. VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-06-25
Łukasz Zalewski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 20 czerwca 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 3240/17 i III SA/Wa 3241/17) stwierdził, że przewóz pasażerów autobusami i pośrednictwo sprzedaży biletów świadczonej przez inny podmiot to dwie odrębne usługi. Sprawa dotyczyła spółki zajmującej się przewozami pasażerskimi w Polsce i Europie. Przewoźnik planował rozpocząć sprzedaż biletów za pomocą nowego kanału dystrybucji – pośrednika posiadającego zewnętrzny portal sprzedaży, który byłby uprawniony do poboru opłat manipulacyjnych. Spółka uznała, iż pośrednictwo w sprzedaży jest ściśle związane z przewozami pasażerskimi, dlatego do całej usługi można zastosować preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8%,odpowiednią dla usługi przewozowej. Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który uznał pośrednictwo w sprzedaży biletów za usługę odrębną od przewozu pasażerów objętą 23% stawką VAT. Z powyższym zgodził się również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, potwierdzając argumentację organu, dodatkowo wskazując, że w przypadku przewozu pasażerów stronami umowy są spółka oraz konsument, natomiast w przypadku pośrednictwa będzie to spółka oraz jej kontrahent.
Co rozliczane w czasie, nieobjęte sukcesją
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-06-25
Łukasz Zalewski
Naczelny Sąd Administracyjny w czterech wyrokach z dnia 13 czerwca 2018 roku (sygn. akt II FSK 1500/16, II FSK 2164/16, II FSK 2175/16 oraz II FSK 2460/16) uznał, iż koszty pośrednie, które nie zostały odliczone w jednej spółce, nie mogą być odliczone w spółce powstałej w wyniku przekształcenia. Wszystkie sprawy dotyczyły wspólników spółki komandytowo-akcyjnej, która uległa przekształceniu w spółkę komandytową. Przed przekształceniem spółka poniosła wydatki, które w większości zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów. W dacie przekształcenia spółka nie posiadała zamkniętych ksiąg rachunkowych. Ponadto, w spółce powstała nadwyżka kosztów nad przychodami. Wspólnicy uznali, iż mogą zaliczyć koszty poniesione przed przekształceniem spółki proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zajął stanowisko, iż wspólnicy spółki mogą rozliczyć jedynie koszty bezpośrednie, gdyż sukcesja w zakresie kosztów nie odnosi się do kosztów pośrednich oraz kosztów wynagrodzeń. Stanowisko organu potwierdził zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu jak i NSA podkreślając, że koszty pośrednie należy rozpoznać w konkretnym momencie czasie, a przekształcenie skutkuje zmianą reżimu opodatkowania. NSA wskazał ponadto, iż dla rozpoznania kosztów uzyskania przychodów decydujące jest prawo podatkowe, a nie prawo bilansowe.
Czynności uczestników cash poolingu nie są opodatkowane
Rzeczpospolita, 2018-06-25
Dorota Jakubowska
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 kwietnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.119.2018.2.WN), uczestnicy cash poolingu nie świadczą usług w rozumieniu ustawy o VAT. Z wnioskiem o interpretację indywidualną wystąpiła spółka zamierzająca przystąpić jako uczestnik do systemu kompleksowego zarządzania wspólną płynnością finansową podmiotów powiązanych kapitałowo. Wątpliwości wnioskodawcy dotyczyły wskazania, czy w związku z administrowaniem przez agenta strukturą cash poolingu spółka będzie nabywała od tego podmiotu usługi, a także czy będzie dochodziło do świadczenia usług na rzecz, bądź też nabywania usług od innych uczestników systemu cash poolingu. W opinii spółki usługę będzie świadczył wyłącznie bank. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe i podkreślił, że udostępnianie konta w celu realizacji systemu cash poolingu stanowi jedynie element pomocniczy, niezbędny do efektywnego wykonania usługi zarządzania wspólną płynnością przez bank.
Wynajem serwera nie jest objęty ulgą B+R
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-06-25
Magdalena Majkowska
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 czerwca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.244.2018.1.MO), serwer jako sprzęt komputerowy nie jest aparaturą naukowo-badawczą, więc wydatki na jego wynajęcie nie są kosztem kwalifikowanym, premiowanym ulgą podatkową. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka prowadząca internetowy portal finansowy. Spółka twierdziła, iż w ramach działalności badawczo-rozwojowej pracuje nad autorskim projektem, który wymaga korzystania z zewnętrznych serwerów. Zdaniem Spółki, wydatki na najem serwerów są kosztem kwalifikowanym zgodnie z przepisami o uldze na działalność badawczo-rozwojową. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, powołując się na wyjaśnienia Głównego Urzędu Statystycznego dotyczące aparatury naukowo-badawczej, nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Uznał, iż serwer jest sprzętem uniwersalnym i ogólnodostępnym, tak więc w konsekwencji nie można zaliczyć go do aparatury naukowo-badawczej z uwagi na fakt, iż nie jest wykorzystywany bezpośrednio do realizacji prac rozwojowych.
Rozliczenie utrzymania samochodu zakupionego na potrzeby urzędu
Rzeczpospolita, 2018-06-26
Janina Fornalik
Zgodnie z interpretacją indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 marca 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.29.2018.2.PG) dzięki wykluczeniu możliwości użytkowania pojazdu na cele prywatne ograniczenie w postaci odliczenia 50 proc. podatku VAT od wydatków związanych z eksploatacją samochodu służbowego nie znajdzie zastosowania. Z wnioskiem o interpretację wystąpił urząd miasta, który dokonał zgłoszenia pojazdu na formularzu VAT-26 oraz prowadzi skrupulatną ewidencję przebiegu pojazdu. Dodatkowo urząd wprowadził procedury wewnętrzne, zgodnie z którymi kierowca raportuje cel wyjazdu, przemierzone kilometry oraz stan licznika pojazdu za potwierdzeniem pasażera pojazdu. Jednocześnie miasto zapytało organ podatkowy, czy w związku z wykonywaniem równocześnie działalności zwolnionej oraz podlegającej opodatkowaniu VAT prawidłowo dokonuje odliczenia VAT z zastosowaniem tzw. prewspółczynnika VAT, podkreślając brak możliwości przypisania wydatków na samochód bezpośrednio do konkretnego rodzaju wykonywanej działalności. Dyrektor KIS uznał stanowisko za prawidłowe.
Polikwidacyjny majątek bez prawa do odliczenia VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-06-26
Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 czerwca 2018 r. (sygn. akt I FSK 1447/16) uznał, iż przejęcie nieruchomości likwidowanej spółki przez wspólnika, nie uprawnia do odliczenia podatku naliczonego, nawet w sytuacji, gdy otrzymał on fakturę. Ponadto, likwidowana spółka musi odprowadzić podatek należny. Sprawa dotyczyła dwójki wspólników, którzy planowali rozwiązać spółkę jawną bez przeprowadzenia likwidacji, celem uniknięcia konieczności zapłaty podatku od towarów pozostających w zlikwidowanej spółce jawnej. Po podziale majątku, wspólniczka przejęła wszystkie rzeczy oraz prawa majątkowe, zobowiązując się do zwrotu na rzecz drugiego wspólnika równowartości jego udziału. Spółka wystawiła następnie na wspólniczkę faktury z VAT z tytułu nabycia środków trwałych. Naczelnik urzędu skarbowego odmówił zwrotu podatku, argumentując, iż nabycie miało charakter nieodpłatny. Wspólniczka nie zgadzała się ze stanowiskiem organu, twierdząc, iż transakcja miała odpłatny charakter ponieważ nieruchomości zostały jej przekazane w miejsce świadczenia pieniężnego. Sądy obu instancji nie zgodziły się ze stanowiskiem wspólniczki uznając, że z uwagi na nieodpłatny charakter świadczenia, nie można odliczyć podatku ze spornych faktur.
Wywłaszczenia miast na prawach powiatu opodatkowane VAT
Rzeczpospolita, 2018-06-26
Agnieszka Bieńkowska
W wyroku z dnia 13 czerwca 2018 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Gminy Wrocław (sygn. akt C-665/16) orzekł, że odszkodowanie za przeniesienie własności nieruchomości pomiędzy miastem na prawach powiatu a Skarbem Państwa, w sytuacji gdy oba podmioty są reprezentowane przez jeden organ, będącym prezydentem miasta, podlega opodatkowaniu VAT. Nie ma przy tym znaczenia, że wypłata odszkodowania została dokonana jako wewnętrzne przeksięgowanie w budżecie jednostki samorządu terytorialnego. Orzeczenie zostało wydane na wniosek Naczelnego Sądu Administracyjnego, który powziął wątpliwość, czy w orzekanej sprawie wypełnione są przesłanki uznania wywłaszczenia za odpłatną dostawę towarów na gruncie VAT. TSUE orzekł, iż wystarczającą przesłanką jest, aby w danej sytuacji doszło do przeniesienia prawa własności w sensie formalnym (prawnym), nie jest bowiem konieczna ekonomiczna utrata władztwa na nieruchomością, co w osądzanej sprawie nie nastąpiło, albowiem nadal znajdowała się ona pod faktycznym władztwem prezydenta miasta. Przy założeniu istnienia odpłatności, choćby w drodze wewnętrznego przeksięgowania, można więc mówić o odpłatnej dostawie towarów.
Czynsz za garaż podatkowym kosztem działalności
Rzeczpospolita, 2018-06-26
Przemysław Wojtasik
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 czerwca 2018 r. (sygn. 0113-KDIPT2-1. 4011.237.2018.2.BO), przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na miejsce parkingowe dla leasingowanego samochodu. Z wnioskiem o interpretację indywidualną wystąpił przedsiębiorca, który jest leasingobiorcą samochodu osobowego. W związku z chęcią zabezpieczenia przedmiotu leasingu, podatnik wynajął dla auta garaż, położony w odległości około 200 m od miejsca wykonywania działalności. Przedsiębiorca zapytał organ podatkowy, czy miesięczne opłaty za czynsz za wynajem garażu może zakwalifikować do kosztów prowadzonej działalności. Dyrektor KIS potwierdził, że wydatki związane z najmem garażu będą ponoszone w celu prawidłowego zabezpieczenia leasingowanego samochodu i przedsiębiorca może je ująć w kosztach uzyskania przychodu.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2018 (sygn. akt I FSK 1058/16)
Zatem w rozumieniu art. 96 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym w tej sprawie: Dz.U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) „podatnikiem nieistniejącym” jest podmiot gospodarczy, co do którego organ na podstawie czynności sprawdzających stwierdza, że mimo zarejestrowania jako podatnik VAT nie prowadzi on działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., co odnosi się w szczególności do przypadków gdy w ogóle nie istnieje jako podmiot gospodarczy, bądź stwarza jedynie formalne pozory prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., podczas gdy faktycznie tej działalności nie prowadzi.
Wyrok NSA z dnia 8 maja 2018 r. (sygn. akt II FSK 2713/17)
Pojęcie “przyczynienia”, o którym mowa w art. 78 § 3 pkt 2) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018, poz. 800 ze zm.) należy rozumieć z uwzględnieniem specyfiki prawa publicznego, a zwłaszcza rygorów prawa podatkowego w kontekście zasady legalizmu (art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. z 2018, poz. 800 ze zm./), z której wynika konieczność przejęcia przez władzę publiczną pełnej odpowiedzialności za dokonywaną wykładnię przepisów prawnych oraz ich zastosowanie w konkretnej sprawie.