Przegląd prasy podatkowej (30.07-03.08.2018 r.)

6. sierpnia 2018 | Do przeczytania w 8 min

Działania filantropijne mogą być uznane za formę marketingu

Rzeczpospolita, 2018-07-30
Tomasz Wiącek

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 25 kwietnia 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 2348/17) orzekł, że wydatki na działania z obszarów strategii społecznej odpowiedzialności biznesu dają prawo do odliczenia VAT. Sprawa dotyczyła spółki – producenta mebli, która w ramach prowadzonych działań z zakresu polityki CSR wdrożyła Program Inicjatyw Pracowniczych. W związku z realizacją projektów zaproponowanych przez pracowników spółka angażuje meble własnej produkcji oraz nabywa towary i usługi. W ocenie spółki, podejmowane przez nią w ramach CSR działania mają związek z prowadzoną działalnością, dlatego przysługuje jej prawo do odliczenia VAT od zakupów. Organ podatkowy uznał, że spółce przysługuje takie prawo jedynie w przypadku produkowanych mebli. Sprawa trafiła do WSA w Warszawie, który uchylił zaskarżoną interpretację. Zdaniem Sądu, działania w obszarach strategii CSR można uznać za rodzaj promocji związanej z działalnością gospodarczą, ponieważ są jednym z czynników budujących markę przedsiębiorstwa. Wobec powyższego spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktur od zakupów na projekty społeczne.

Wiata garażowa z 23 proc. VAT

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-07-30
Magdalena Majkowska

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 lipca 2018 r. nr  0112-KDIL1-2.4012.300.2018.1.AW, budowa domu jednorodzinnego z wiatą garażową nie jest opodatkowana jedną stawką VAT z uwagi na fakt, iż nie stanowi usługi kompleksowej. Sprawa dotyczyła spółki, która świadczyła usługi w zakresie produkcji z prefabrykatów domów oraz wiat garażowych, a następnie ich montażu na fundamentach z zastrzeżeniem, iż wiata nie będzie połączona z budynkiem. Spółka stała na stanowisku, iż dom wraz z wiatą garażową stanowią jeden przedmiot transakcji i podlegają opodatkowaniu w wysokości 8% VAT. Dyrektor KIS zajął stanowisko, iż preferencyjną stawkę VAT można zastosować jedynie do budynku mieszkalnego, zaś w stosunku do wiaty należy zastosować 23% stawką VAT. Wynika to z faktu, iż jako obiekt budowlany wolnostojący, wiata nie stanowi budynku mieszkalnego ani pomieszczenia zaspokajającego potrzeby mieszkaniowe.

Bez dochodu nie ma zwolnienia w SSE

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-07-30
Patrycja Dudek

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2018 r. (sygn. akt II FSK 1867/16) firma prowadząca działalność w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE) może zostać zwolniona z PDOP, jeśli uzyskuje dochody. Sprawa dotyczyła spółki, która prowadziła inwestycję polegającą na wybudowaniu zakładu i uruchomieniu produkcji katalizatorów. Jednakże z uwagi na początkowe stadium inwestycji, spółka nie wykazywała jeszcze dochodu. Spór sprowadzał się do ustalenia momentu zaliczenia wydatków do kosztów projektu na terenie SSE. Spółka stała na stanowisku, iż należy wziąć pod uwagę moment uwzględnienia wydatków w księgach rachunkowych, zgodnie z zasadą memoriałową. Odmienne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który uznał, iż spółka nie może skorzystać ze zwolnienia w momencie zarachowania kosztu, bo osiągnęłaby korzyść bez poniesienia wydatków kwalifikowanych, od których zależy wysokość pomocy publicznej. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przychylił się do stanowiska spółki i sprawa trafiła przed NSA, NSA uznał, że zwolnienie podatkowe dla podmiotów prowadzących działalność na terenie SSE może nastąpić jedynie w sytuacji, gdy podmiot ten uzyskuje dochody.

Nowy obiekt wart więcej przez rozbiórkę

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-07-30
Patrycja Dudek

Zgodnie z sentencją wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2018 r. (sygn. akt II FSK 1956/16), wyburzenie starych budynków w celu realizacji nowej inwestycji to koszt, który należy rozliczyć przez amortyzację nowych obiektów, gdyż jest bezpośrednio związany z procesem inwestycyjnym. Sprawa dotyczyła spółki, która uznała posiadane przez nią obiekty za inwestycję długoterminową i nie zaliczyła ich do środków trwałych. Następnie, z uwagi na zmianę planu zagospodarowania przestrzennego, Spółka postanowiła dokonać rozbiórki istniejących obiektów i zbudować własną siedzibę, natomiast wartość wyburzonych obiektów uwzględniła w wartości początkowej nowej inwestycji. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, iż rozebrane obiekty powinny zostać zaliczone do środków trwałych, a w przypadku rozbiórki ich niezamortyzowana część powinna zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu. Odmienne stanowisko zajęły Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oraz NSA. Uznały, iż wyburzone budynki z uwagi na ich niekompletność nie były przez spółkę przyjęte do użytkowania, a więc nie należało ich uwzględniać w środkach trwałych, a co za tym idzie koszty rozbiórki były poniesione w związku z nową inwestycją i należy je zaliczyć do wartości nowych środków trwałych.

VAT wróci do gmin

Rzeczpospolita, 2018-07-31
Joanna Rudzka

W wyroku z dnia 25 lipca 2018 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Gminy Ryjewo (sygn. akt C-140/17) orzekł, że Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na inwestycję, która początkowo była wykorzystywana jedynie do działań publicznych. W przedmiotowej sprawie fiskus odmówił Gminie prawa do odliczenia części podatku VAT naliczonego od wydatków na budowę świetlicy wiejskiej w trybie tzw. korekty wieloletniej. Początkowo świetlica była wykorzystywana na cele nieodpłatne, jednak po kilku latach Gmina podjęła decyzję o jej komercyjnym przeznaczeniu. Zgodnie z wyrokiem Trybunału zmiana przeznaczenia inwestycji daje Gminie prawo do korekty VAT, jeżeli w chwili jej realizacji, mimo braku wyraźnego zamiaru wykorzystywania świetlicy do celów komercyjnych, inwestycja ta mogła być wykorzystywana zarówno do celów opodatkowanych, jak i nieopodatkowanych. Trybunał zastrzegł, że takie prawo przysługuje pod warunkiem, że Gmina w momencie nabycia towarów i usług związanych z inwestycją działała w charakterze podatnika.

Fiskus nie może faworyzować firm działających w Polsce

Dziennik Gazeta Prawna, 2018-08-01
Patrycja Dudek

Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 lipca 2018 r. (sygn. akt II FSK 2128/16), przedsiębiorca z Polski świadczący usługi budowlane w innym kraju, nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w Polsce od podatku od wartości dodanej rozliczonego za granicą. Sprawa dotyczyła podatniczki wykonującej usługi budowlane w Szwecji i rozliczającej tam podatek VAT, w Polsce zaś uiszczała podatek dochodowy od zarobków tam uzyskanych. Podatniczka stała na stanowisku, iż VAT uiszczony za granicą nie jest dla niej przychodem, gdyż jest to jedynie danina wpłacana do urzędu skarbowego (również zagranicznego), a nie przysporzenie majątkowe. Innego zdania był Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, który uważał, że zagraniczny podatek od wartości dodanej nie pomniejsza przychodu, gdyż ustawa o PDOF odnosi się tylko do polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Odmienne stanowisko zajęły kolejno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oraz NSA. Zgodnie z ich argumentacją podatek od wartości dodanej uiszczony za granicą odnosi się do polskiego podatku VAT i powinno się go odliczać od przychodu na identycznych zasadach. W innym przypadku doszłoby do ograniczenia swobody przedsiębiorczości, gdyż dochodziłoby wtedy do podwójnego opodatkowania.

Fiskus nie zarobi na służbowych telefonach

Rzeczpospolita, 2018-08-02
Monika Pogroszewska

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lipca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.307.2018.2.AK1), incydentalne wykorzystywanie służbowego telefonu i tabletu do celów prywatnych nie skutkuje powstaniem u pracownika przychodu. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka z branży IT, udostępniająca pracownikom sprzęt elektroniczny niezbędny do wykonywania obowiązków służbowych. Spółka zapytała organ podatkowy, czy incydentalne użycie przez pracownika sprzętu do celów prywatnych będzie stanowiło dla niego przychód podlegający opodatkowaniu PIT. Dyrektor KIS, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13) potwierdził, że jeżeli wnioskodawca nie ma możliwości ustalenia, czy tablet lub telefon był wykorzystywany do celów innych niż służbowe, po stronie pracownika nie powstaje przychód opodatkowany PIT.

Hotel ze SPA to nie lecznica

Rzeczpospolita, 2018-08-03
Aleksandra Tarka

Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 sierpnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 2168/16), jedynie pomieszczenia bezpośrednio związane z działalnością leczniczą mogą korzystać z obniżonej stawki podatku od nieruchomości. Sprawa dotyczyła spółki, będącej właścicielem luksusowego hotelu, w którym można skorzystać z centrum odnowy biologicznej, zabiegów kosmetycznych czy masaży. Właściciel hotelu uważał, że spa i status podmiotu wykonującego działalność leczniczą umożliwią zastosowanie obniżonej stawki zarówno do pomieszczeń zabiegowych, jak i niezabiegowych, związanych pośrednio z działalnością leczniczą. Burmistrz uznał, że wyłącznie pomieszczenia związane z działalnością leczniczą mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatku, a te opisane przez spółkę będą wykorzystywane na cele związane ze świadczeniami zdrowotnymi oraz na cele komercyjne. Również sądy obu instancji nie zgodziły się ze stanowiskiem spółki. NSA uznał, że pomimo pomocniczego charakteru pomieszczenia niezabiegowe nie służą bezpośrednio działalności leczniczej a wpis do rejestru podmiotów leczniczych nie oznacza, że cały budynek ma związek ze świadczeniami zdrowotnymi.


Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 lutego 2018 (sygn. akt I SA/Gl 1046/17)

Definicja legalna zawarta w art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. wyłącza mienie/środki pozyskane z przestępstwa jako przychód a to to z kolei oznacza, że mienie/środki te nie stanowią ani przychodu opodatkowanego ani nieopodatkowanego określonego w art. 25 b ust. 3 i 4 u.p.d.o.f., a to z tej przyczyny, że wobec obalenia domniemania określonego w art. 2 ust. 6 ustawy zostały wyłączone z zakresu jej zastosowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2018 r. (sygn. akt II FSK 1614/16)

W przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości nakłady poczynione na nieruchomość przez nabywcę mogą stanowić dług pomniejszający czystą wartość nabytych praw majątkowych (art. 7 ust. 1 i ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn), o ile roszczenie o zwrot tych nakładów jest skonkretyzowane i uwzględnia ewentualne korzyści, uzyskane przez nabywcę z wyłącznego z nich korzystania.