Przegląd podatkowy (13 – 17 listopada 2017 r.)

Przegląd prasowych informacji podatkowych

Jak jest opodatkowany zysk ze sprzedaży nieruchomości inwestycyjnej

Rzeczpospolita, 2017-11-13
Patrycja Jefimiuk, Maciej Krokosiński

Eksperci TPA Poland – Patrycja Jefimiuk i Maciej Krokosiński w swoim artykule przybliżają kwestię opodatkowania zysku ze zbycia nieruchomości inwestycyjnej. Eksperci zwracają uwagę na powszechny problem pojawiający się przy zbyciu nieruchomości – wystąpienie zjawiska tzw. cichej rezerwy, która jest różnicą między kosztami uzyskania przychodów, jakie można rozpoznać przy sprzedaży, a wartością rynkową aktywa. Eksperci dodatkowo analizują miejsce opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziałów, w przypadku zbycia przez cypryjskiego inwestora spółki z siedzibą w Polsce.

Kto nie korzysta, ten nie odlicza

Dziennik Gazeta Prawna, 2017-11-13
Mariusz Szulc

Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.251.2017.1.MM), wydatki ponoszone przez spółkę na wyjazdy pracowników do podmiotów zależnych, nie mogą stanowić dla niej kosztów uzyskania przychodu. W przedmiotowej sprawie spółka stała na stanowisku, że z racji wykonywania funkcji zarządczej w podatkowej grupie kapitałowej, ponoszone przez nią wydatki na wyjazdy pracowników do pozostałych spółek prowadzą do zwiększenia efektywności w grupie. Z tego powodu, koszty te są pośrednio związane z przychodami spółki i mogą stanowić koszt podatkowy. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem spółki, zaznaczając, że beneficjentami przedmiotowych wyjazdów są inne podmioty, w związku z czym koszty przedmiotowych wyjazdów nie mogą stanowić dla spółki kosztów uzyskania przychodu. Organ powołał się przy tym na nieprawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 432/16).

Blogerzy dostaną PIT-11 od firmy współpracującej

Rzeczpospolita, 2017-11-13
Patrycja Zalasińska-Jędrzejewska

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 października 2017 r. (sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.183.2017.2.ACZ) przedsiębiorstwa wypłacające należności blogerom za czynności reklamowe w internecie, są zobowiązane do poboru zaliczki na poczet PDOF od wypłacanego wynagrodzenia, w trakcie roku. Sprawa dotyczyła serwisu internetowego, zajmującego się pośrednictwem w nawiązywaniu kontaktów z tzw. influencerami. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności otrzymuje wynagrodzenie od reklamodawcy i jednocześnie przekazuje je influencerom za wykonanie ustalonych czynności. Obowiązki influencera względem reklamodawcy są każdorazowo ustalane, natomiast świadczenia nie są zorganizowane w sposób ciągły i nie są realizowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. We wniosku o interpretację, podatnik spytał czy wynagrodzenie wypłacane blogerom należy zakwalifikować do innych źródeł a tym samym wystawić wyłącznie PIT-8C po zakończeniu roku podatkowego. Fiskus nie podzielił zdania wnioskodawcy, w jego ocenie wynagrodzenie blogerów kwalifikuje się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, zatem pośrednik zobowiązany jest pobrać i wpłacić zaliczkę na PDOF w trakcie roku oraz wystawić informację PIT-11.

Parkowanie w miejscu zamieszkania pozwala odliczać cały VAT

Dziennik Gazeta Prawna, 2017-11-13
Łukasz Zalewski

W wyroku z dnia 9 listopada 2017 r. (sygn. akt I FSK 234/16) Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że firma, która wprowadziła stosowny regulamin oraz zabezpieczenia dotyczące użytku samochodów służbowych, może odliczać 100 proc. VAT od wydatków związanych z tymi pojazdami. Co istotne, odliczenie przysługuje nawet w sytuacji, w której pracownicy parkują samochody pod ich domem. Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, której dotyczy powyższy wyrok, beneficjentem dojazdu do pracy i powrotu do domu jest pracownik, a zatem firma nie może odliczać 100 proc. VAT. Jednak w opinii sądów obu instancji, skoro przejazdy autem służbowym między miejscem zamieszkania, a pracą, nie są dla handlowców świadczeniem w świetle przepisów ustawy o PDOF, analogicznie należy interpretować przepisy ustawy o VAT. Tym samym, firma może odliczyć 100 proc. VAT od wydatków związanych z samochodami służbowymi, o ile ich użytkowanie jest ściśle uregulowane i okresowo kontrolowane, bez względu na to, czy pracownik parkuje samochody w miejscu zamieszkania, czy pod firmą.

Kiedy przychód ze zlecenia jest osiągnięty w Polsce

Rzeczpospolita, 2017-11-13
Paulina Rosłon

W dniu 12 września 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II FSK 3276/16) orzekł, iż w stanie prawnym przed 1 stycznia 2017 r. przedsiębiorca, wypłacający należności zagranicznemu podmiotowi z tytułu wykonania usługi niematerialnej na podstawie umowy zlecenia, był zobowiązany, w przypadku braku certyfikatu rezydencji, do poboru podatku u źródła w Polsce. Sprawa dotyczyła spółki realizującej projekt pomocowy dla Turcji, współfinansowany ze środków UE. Podatnik zamierzał zatrudnić pracowników pochodzących z UE oraz Turcji. Praca wykonywana jest w całości na terenie Turcji. Spółka wystąpiła z zapytaniem, czy w ramach realizacji projektu należy od zatrudnionych zagranicznych osób pobrać 20-proc. zryczałtowany podatek dochodowy, czy konieczne jest posiadanie certyfikatu rezydencji podatkowej. Zdaniem podatnika przepisy ustawy o PDOF nie mają zastosowania, gdyż usługa została wykonana poza granicami RP. Fiskus nie przyznał podatnikowi racji, uznając za miejsce uzyskania przychodów siedzibę zleceniodawcy. Ostatecznie NSA uznajął, iż miejsce wykonania usługi niematerialnej nie ma prawnego znaczenia, w konsekwencji czego spółka powinna pobrać podatek u źródła w Polsce.

O preferencji podatkowej decyduje zakres działalności funduszu

Rzeczpospolita, 2017-11-13
Klaudia Kaim

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z Warszawie z 30 sierpnia 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 2621/16) zagraniczne fundusze inwestycyjne otwarte, podlegają zwolnieniu z PDOP, jeżeli zakres ich działalności unormowany w przepisach państwa ich siedziby jest tożsamy z zakresem wskazanym w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o PDOP. Przedmiotowa sprawa dotyczyła niemieckiego funduszu inwestycyjnego otwartego który osiąga dochody za pośrednictwem niemieckiej spółki kapitałowej zarządzającej, która inwestuje w nieruchomości komercyjne na terytorium Polski. W opinii samego funduszu niemieckiego jest on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z PDOP. Tego stanowiska nie podzielił jednak organ podatkowy, który uznał, że możliwy zakres działalności funduszu niemieckiego wykracza poza przesłanki w art. 6 ust. 1 pkt 10a PDOP, ponieważ lokuje on środki pieniężne w inne prawa majątkowe niż wymienione w przytaczanym przepisie. Dlatego, też nie może skorzystać ze zwolnienia z PDOP. Stanowisko organu podatkowego podzielił WSA w Warszawie.

Sprzedaż firmy z dokumentacją to nie sposób na fiskusa

Dziennik Gazeta Prawna, 2017-11-15
Patrycja Dudek

Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2017 r. (sygn. akt I FSK 345/16), podatnik zobowiązany jest do przechowywania dokumentów przedsiębiorstwa przez okres pięciu lat, nawet jeśli w międzyczasie zbył przedsiębiorstwo wraz z księgami podatkowymi i rachunkowymi. Podatnik był zdania, że skoro przy sprzedaży firmy przekazał dokumenty podatkowe, to nabywca stał się stroną odpowiedzialną za tę dokumentację oraz ewentualne zobowiązania pieniężne. Jednak z wyroków sądów obu instancji wynika, że to podatnik, który zbył przedsiębiorstwo, odpowiada za dokumentacje podatkowe za lata ubiegłe, a zatem to zbywca zobowiązany jest do korekty odliczonego podatku VAT (który został zakwestionowany) i zapłaty zaległego podatku.

Podatkowa ruletka z prywatnym najmem

Rzeczpospolita, 2017-11-16
Aleksandra Tarka

Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 listopada 2017 r. (sygn. akt II FSK 2769/15), wynajem 11 prywatnych mieszkań należy uznać za prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotowa sprawa dotyczyła podatniczki która, wynajmowała na cele mieszkaniowe 11 mieszkań, zyski z ich wynajmu zaliczała do źródła jakim są przychody z najmu i rozliczała je na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Zwróciła się ona jednak z zapytaniem do organu podatkowego czy postępuje prawidłowo. Fiskus nie zgodził się z jej metodą rozliczania, w jego ocenie sposób wynajmu praktykowany przez podatniczkę spełnia wszystkie przesłanki uznania go za działalność gospodarczą. Z opinią organu podatkowego zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, oraz NSA, który w swoim orzeczeniu podkreślił, że brak jest sztywnej granicy liczby mieszkań od której należy zakwalifikować zyski z najmu jako przychody z działalności, jednakże całokształt okoliczności sprawy przesądził o takiej ocenie jego charakteru.

Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z 17 października 2017 r. (sygn. akt II FSK 2447/15)

Zgodnie z art. 15 ust. 4e) w związku z art. 15 ust. 4d) u.p.d.o.p. wydatki na prowizje i premie za pozyskanie abonentów, jako koszty o charakterze pośrednim mogą być jednorazowo zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów, w dacie ich poniesienia. Jednocześnie, dla takiej kwalifikacji potrącalności powyższych kosztów bez znaczenia będzie pozostawać stosowane przez spółkę bilansowe ich ujmowanie i rozliczanie. Niezależnie zatem, czy z perspektywy bilansowej przedmiotowe koszty byłyby rozliczane przez spółkę w czasie poprzez czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów (tak jak spółka planuje), czy też byłyby jednorazowo aktywowane (odniesione) w koszty, to z perspektywy podatkowej możliwe jest, na gruncie i na zasadach określonych w art. 15 ust. 4e) u.p.d.o.p. w związku z art. 15 ust. 4d) u.p.d.o.p., jednorazowe zaliczenie tych kosztów do kosztów uzyskania przychodu.

Wyrok NSA z 17 października 2017 r. (sygn. akt II FSK 2540/15)

Nie można uznać za konkurs w rozumieniu art. art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z 21 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) przedsięwzięcia, w którym za zwycięzcę uznaje się każdego uczestnika, który osiągnie w danym przedziale czasu określoną wartość obrotów z tytułu sprzedaży towarów oferowanych przez organizatora.