TPA Poland

Nieprawidłowo opisana faktura może sporo kosztować

Gazeta Prawna, 2022-12-14, Mariusz Szulc 8 grudnia 2022 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok, sygn. akt C-247/21, w którym orzekł, iż uproszczona procedura w wewnątrzwspólnotowych transakcjach trójstronnych przysługuje wyłącznie wtedy, gdy na fakturze znalazła się adnotacja „odwrotne obciążenie”. Nie można później skorygować braku takiej wzmianki. Sprawa dotyczyła austriackiej spółki, która była pośrednikiem w transakcjach trójstronnych. Kupiła ona luksusowe auta w Wielkiej Brytanii (wtedy jeszcze w UE), by następnie odsprzedać je spółce z Czech. Samochody trafiły do nabywcy bezpośrednio z Wysp Brytyjskich. Na fakturach dokumentujących transakcję spółka austriacka wskazała numery identyfikacyjne wszystkich uczestników transakcji i dodała wzmiankę „zwolniona z podatku wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna”. Następnie złożyła informację podsumowującą, w której podała czeski numer identyfikacyjny nabywcy i poinformowała, że zrealizowała trójstronną transakcję wewnątrzwspólnotową. Austriackie organy podatkowe uznały jednak, że nie doszło do transakcji trójstronnej, bo z faktur, które wystawiła spółka, nie wynikało, że doszło do przeniesienia zobowiązania podatkowego na nabywcę. Spółka skorygowała sporne faktury, dodając wzmiankę o przeniesieniu zobowiązania podatkowego na czeskiego kontrahenta. Nie wykazała jednak, że otrzymał on noty korygujące. Organ odwoławczy uznał, że korekta faktury była bezskuteczna i spółce nie przysługują uproszczenia w transakcji trójstronnej, powinna rozliczyć podatek w Austrii. Spór ostatecznie trafił do TSUE, a ten przyznał rację fiskusowi.

Świadczenie usług montażu przez ponad rok to zagraniczny zakład

Gazeta Prawna, 2022-12-14, Monika Pogroszewska Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 grudnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.85.2022.2.OK niemiecka spółka ma w Polsce zagraniczny zakład, gdy przez ponad 12 miesięcy świadczy tu usługi montażu, demontażu i najmu rusztowań budowlanych. Spytała o to niemiecka spółka, która świadczy usługi wspomagające procesy budowlane. Oferuje m.in. systemy do tymczasowego podparcia konstrukcji przy budowie mostów. Spółka nie ma w Polsce siedziby, oddziału, biura ani warsztatu. Wszelkie prace obliczeniowe są wykonywane z Niemiec. Pracownicy spółki są delegowani do Polski i z przywiezionych elementów wznoszą rusztowanie, które po zakończeniu prac jest demontowane, aby materiały i komponenty mogły zostać przetransportowane z powrotem do Niemiec. Spółka zapytała, czy jeżeli kontrakt jest realizowany dłużej niż 12 miesięcy, to dojdzie do powstania w Polsce zakładu podatkowego. W jej opinii nie. Dyrektor KIS nie zgodził się z takim stanowiskiem.

Nie potrzeba kasy, by wynajmować mieszkania swoim zatrudnionym

Gazeta Prawna, 2022-12-13, Agnieszka Pokojska W interpretacji indywidualnej z 2 grudnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.500.2022.2.LK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż można skorzystać ze zwolnienia z kas fiskalnych, wynajmując mieszkania własnym pracownikom oraz zleceniobiorcom. W drugim przypadku płatność musi być jednak na rachunek, a z ewidencji musi wynikać, czego ona dotyczy. Spytała o to spółka, która chce wynajmować mieszkania wyłącznie swoim pracownikom i zleceniobiorcom. Mieliby oni wynajmować je we własnym imieniu i dla własnych celów mieszkaniowych. Taki wynajem jest zwolniony z VAT. Płaciliby bezgotówkowo, bo kwoty za wynajem byłyby im potrącane, za ich zgodą, z ich wynagrodzenia. Spółka twierdziła, że w ten sposób płatności będą regulowane za pośrednictwem rachunku bankowego. Chciała się upewnić, że nie będzie musiała stosować w tym celu kas fiskalnych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej się z tym zgodził.

Spotkanie z kontrahentami może być kosztem

Gazeta Prawna, 2022-12-12, Monika Pogroszewska Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 grudnia 2022 r., sygn. akt. II FSK 1130/20 orzekł, iż firma może odliczyć wydatki na spotkania szkoleniowo-integracyjne, w których biorą udział jej kontrahenci prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą. W sprawie chodziło o spółkę z branży IT, która zamierzała organizować spotkania z kontrahentami w różnych celach, a jednym z nich miała być integracja. Uczestnikami spotkań byłyby osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, współpracujące ze spółką na podstawie kontraktów B2B oraz na podstawie umów zlecenia. Spółka chciała się upewnić, że wszystkie wydatki związane ze spotkaniami będzie mogła odliczyć od przychodu. Wymieniła wśród nich wydatki na: transport uczestników, zakwaterowanie, wyżywienie, opłacenie spikera lub osoby prowadzącej szkolenie. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze spółką. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.

Jak obliczać limit kosztów finansowania dłużnego

Rzeczpospolita, 2022-12-12, Anastazja Kędziora Jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 października 2022 r., sygn. II FSK 108/20, w stanie prawnym obowiązującym do końca 2021 r. limit kosztów finansowania dłużnego powinien być liczony dopiero od nadwyżki kosztów przekraczającej 3 mln zł w roku podatkowym. Spółka rozprowadza produkty ropopochodne w branży hurtowej i detalicznej, wykorzystując kapitał pochodzący ze źródeł zewnętrznych w postaci kredytów i pożyczek. Musi zapłacić odsetki, opłaty i prowizje, które stanowią koszt pozyskania finansowania. W celu zabezpieczenia się przed niekorzystną zmianą cen towarów czy kursów walut spółka wykorzystuje ponadto instrumenty finansowe w formie kontraktów forward, kredytów walutowych lub limitu kupieckiego wyrażonego w walucie. Spółka zwróciła się z pytaniem do organu podatkowego w kwestii różnic kursowych związanych ze spłatą kredytów walutowych, a także sposobu określenia kwoty nadwyżki kosztów finansowania dłużnego. Jej zdaniem ujemne różnice kursowe wynikające ze spłaty kredytów walutowych oraz koszty i prowizje poniesione w związku z zawarciem transakcji zabezpieczających, nie powinny być uwzględniane w kosztach finansowania dłużnego, ani wpływać na obliczanie ich nadwyżki. Natomiast limitowanie kosztów finansowania dłużnego znajdzie zastosowanie tylko w zakresie ich nadwyżki przekraczającej 3 mln zł. Nadwyżka podlega ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych, ale wyłącznie w części przekraczającej wspomnianą kwotę. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.

Nie od każdej zachęty trzeba zapłacić podatek

Rzeczpospolita, 2022-12-12, Emilia Wolnowska Jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 17 listopada 2022 r. w sprawie C 607/20 przekazanie bonu pracownikom w ramach programu motywacyjnego nie stanowi odpłatnego świadczenia usług. Spółka wydawała pracownikom bony w ramach ustanowionego przez siebie programu uznawania i nagradzania. Celem programu było wyróżnienie i nagradzanie osiągających najlepsze wyniki pracowników. W przypadku nagrody obejmującej bony pracownik musiał skorzystać ze strony internetowej zawierającej listę szczegółowo wyznaczonych sprzedawców detalicznych, aby wybrać jednego z nich, u którego mógł wykorzystać swój bon. Organ podatkowy wydał wobec spółki decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu VAT dotyczącą transakcji polegającej na oferowaniu wspomnianych bonów pracownikom. Uznał, że spółka powinna rozliczyć podatek należny od wartości tych bonów. Spółka wniosła skargę na decyzję organu, twierdząc, że przekazanie bonów nie stanowi odpłatnego świadczenia usług. Finalnie wygrała z pomocą TSUE.