Ze względu na wprowadzone zmiany od 2025 roku podatek od nieruchomości stał się istotnym elementem systemu podatkowego, budząc zainteresowanie zarówno podatników, jak i organów administracyjnych. Poniżej przedstawiamy przegląd wybranych interpretacji indywidualnych wydanych w 2025 r. wraz z komentarzem.
Interpretacja indywidualna – Pismo z dnia 9 lipca 2025 r. (PE-OR.310.3.2025) Prezydenta Miasta Lublina
Wnioskodawca wystąpił do Prezydenta Miasta z wnioskiem o wydanie interpretacji w zakresie węzłów cieplnych i ich klasyfikacji na gruncie nowych przepisów o podatku od nieruchomości obowiązujących od 1 stycznia 2025 r. W opisie stanu faktycznego wskazano, że węzeł ciepła to połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła występujące zarówno wewnątrz, jak i poza budynkiem, stanowiąc połączenie pomiędzy zewnętrzną instalacją grzewczą a wewnętrzną infrastrukturą budynku.
Spółka zapytała, czy opisane węzły cieplne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, gdyż stanowią one instalacje zapewniające możliwość użytkowania budynku zgodnie z przeznaczeniem, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej jako u.p.o.l.).
Wnioskodawca stwierdził, że węzły cieplne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Argumentował to, wskazując, że budynek wraz z instalacjami, w tym instalacją cieplną, tworzą spójny funkcjonalny obiekt, który pozwala spełniać funkcje mieszkalną, przemysłową lub usługową.
Organ podatkowy nie zgodził się z takim podejściem. Uznał, że instalacją grzewczą, która zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, jest niezbędna w budynkach wymagających ogrzewania armatura wraz z przewodami, pompami i innymi urządzeniami znajdującymi się za urządzeniami oddzielającymi ją od źródła ciepła, takiego jak kotłownia czy węzeł ciepła. W związku z tym same węzły nie są częścią niezbędnej instalacji zapewniającej możliwość użytkowania budynku zgodnie z przeznaczeniem.
Komentarz:
W opisanej interpretacji indywidualnej organ podatkowy zajął ważne stanowisko w zakresie rozumienia instalacji zapewniających możliwość użytkowania budynku zgodnie z przeznaczeniem. Prezydent Miasta Lublin, powołując się na inne przepisy budowlane, takie jak rozporządzenie Ministra Infrastruktury, wskazał kierunek interpretowania zwrotu „zapewniająca możliwość użytkowania” jako niezbędne w rozumieniu prawa. Zgodnie z takim podejściem wymagana prawem instalacja grzewcza ograniczona jest do wewnętrznej infrastruktury rurowej, a więc jej zewnętrzna część jak węzły cieplne będzie opodatkowana podatkiem od nieruchomości. Tym samym, pomimo że założeniem nowelizacji było stworzenie autonomicznych definicji w u.p.o.l. organy interpretacyjne nadal wskazują na konieczność odniesienia się do przepisów prawa budowlanego.
Interpretacja indywidualna – Pismo z dnia 11 czerwca 2025 r. (WPO-DNT.310.2.2025) Prezydenta Miasta Wrocławia
We wniosku o interpretację indywidualną wskazano, że Wnioskodawca zamontował na dachu budynku mikroinstalacje fotowoltaiczną przy użyciu aluminiowych i stalowych profili bezpośrednio nad pokryciem dachowym. Instalacja została przyłączona do sieci. Podatnik nie odprowadza energii do sieci, tylko wykorzystuje ją na własny użytek. Wnioskodawca wskazał, że instalacja fotowoltaiczna na dachu jest częścią instalacji budynku, a korzysta z niej tylko on sam.
W związku z powyższym zadano pytanie, czy opisana mikroinstalacja fotowoltaiczna stanowi budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Podatnik zajął stanowisko, że opisana mikroinstalacja nie stanowi budowli podlegającej opodatkowaniem. Argumentował, że zamontowana na dachu instalacja służy zapewnieniu możliwości użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem, gdyż stanowi jedynie rozszerzenie instalacji elektrycznej w samym budynku. Mikroinstalacja została zamontowana, żeby umożliwić podatnikowi pobór energii elektrycznej spoza sieci, ale tylko na potrzeby użytkowania należących do niego lokali w budynku, więc zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.
Prezydent Miasta Wrocławia uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe nie dokonując dalszych analiz stanu faktycznego i prawnego.
Komentarz:
Uznanie przez organ argumentacji podatnika za prawidłowe pokazuje na zupełnie inne podejście w kwestii opodatkowania zewnętrznych instalacji niż w pierwszej z analizowanych interpretacji. Gdyby analizować przepisy budowlane, należałoby stwierdzić, że zewnętrzna instalacja fotowoltaiczna nie jest niezbędna do funkcjonowania budynku, mimo to stanowisko wrocławskiego organu podatkowego w ogóle nie bierze tego pod uwagę. Organ zgodził się, że mikroinstalacja fotowoltaiczna może stanowić przedłużenie instalacji elektrycznej budynku i jako taka nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Tym samym wrocławski organ podatkowy przyjął dużo mniej rygorystyczną interpretację i nie bazując na odrębnych przepisach prawa budowlanego, uznał, że nie każda zewnętrzna instalacja tworzy odrębny przedmiot opodatkowania.
Wobec odmiennych stanowisk gmin w zakresie interpretowania nie w pełni sprecyzowanych w ustawie zwrotów, jak „instalacje zapewniające możliwość użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem” każdy przypadek powinien być indywidualnie analizowany. Aktualnie wydawane są dopiero pierwsze interpretacje indywidualne w nowym stanie prawnym i niektóre organy mogą przyjmować stanowiska bardziej restrykcyjne, jak ten w Lublinie, a inne bardziej liberalne – jak Prezydent Wrocławia. Do czasu pojawienia się większej liczby interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądowych i ukształtowania się linii orzeczniczej ustalenie prawidłowego opodatkowania niektórych obiektów będzie stanowiło wyzwanie dla podatników.
Rafał Wienconek
Manager
Dominik Bregida
Consultant
