2030 na horyzoncie: czy Polska nadąży za tempem unijnej transformacji energetycznej?

2030 na horyzoncie: czy Polska nadąży za tempem unijnej transformacji energetycznej?

Trzy sektory pod największą presją: transport, ciepło, elektroenergetyka

Nowa publikacja Baker Tilly TPA „2030 na horyzoncie: unijne cele klimatyczne a polskie realia transformacji” rozkłada obraz transformacji energetycznej na czynniki pierwsze: od celów regulacyjnych po konkretne liczby dotyczące mocy, inwestycji i zużycia energii w Polsce.  

Autorzy publikacji analizują krajowy plan na rzecz energii i klimatu (KPEiK) w scenariuszu aktywnej transformacji (WAM), który ma doprowadzić do realizacji unijnych celów. W elektroenergetyce planowany jest 51,8% udział OZE w produkcji energii elektrycznej w 2030 r., przy jednoczesnym wzroście krajowej produkcji z 169 TWh (2024 r.) do 194 TWh (2030 r.). W transporcie oczekuje się 18,9% udziału OZE (z uwzględnieniem mnożników) oraz silnego przyrostu floty pojazdów elektrycznych. W ciepłownictwie i chłodnictwie cel 36,7% udziału OZE ma zostać osiągnięty dzięki pompom ciepła, biometanowi/biogazowi/wodorowi oraz biomasie. 

Transport: elektromobilność jako główny nośnik OZE 

W transporcie Polska ma osiągnąć 18,9% udziału OZE (z uwzględnieniem mnożników) do 2030 r. KPEiK zakłada m.in.: 

  • wzrost floty osobowych samochodów elektrycznych do ok. 721 tys. sztuk, 
  • wzrost liczby elektrycznych pojazdów dostawczych i ciężarowych do ok. 68 tys., 
  • rozwój infrastruktury ładowania, w tym stacji dużej mocy dla transportu ciężkiego, 
  • istotną rolę dopłat (np. program „NaszEauto”) oraz systemu ETS 2, który podniesie koszty paliw kopalnych. 

Możliwości zwiększania udziału biopaliw są ograniczone technicznie i regulacyjnie, dlatego ciężar realizacji celu przesuwa się na elektromobilność i – w dalszej perspektywie – wodór w transporcie ciężkim. 

Czy obecne tempo rozwoju rynku EV wystarczy, by dowieźć cele 2030? Przeczytaj w naszej analizie. 

Ciepłownictwo i chłodnictwo: pompy ciepła i zielone gazy 

Cel dla ciepłownictwa i chłodnictwa to 36,7% OZE w 2030 r. (z 20,2% w 2023 r.). Ma to zostać osiągnięte dzięki zbliżonym wkładom: 

  • pomp ciepła, 
  • biometanu/biogazu/wodoru, 
  • biomasy stałej.

 

Plan zakłada ok. 1,7 mln pomp ciepła w 2030 r. i prawie 4 mln w 2040 r., co wymaga przyrostu rzędu 200 tys. urządzeń rocznie – tyle, ile w rekordowym 2022 r.  

Tymczasem: 

  • w 2024 r. sprzedaż pomp ciepła spadła o ok. 35% (wysokie ceny prądu, problemy z jakością instalacji, zawieszenie programu „Czyste Powietrze”), 
  • rynek odbudowuje się – w I poł. 2025 r. sprzedaż pomp do CO wzrosła o 27% r/r, 
  • branża apeluje o stabilne programy wsparcia i preferencyjne taryfy (np. obniżony VAT), co jednak zderza się z wysokim deficytem budżetowym. 

 

Elektroenergetyka: ponad 50% energii z OZE już w 2030 r.? 

Cel na 2030 r. to: 

  • 51,8% udziału OZE w produkcji energii elektrycznej, 
  • wzrost produkcji energii z 169 TWh (2024 r.) do 194 TWh (2030 r.), 
  • duży przyrost mocy: +9,3 GW PV, +5,3 GW wiatru na lądzie, +5,9 GW offshore, ok. 2,8 GW magazynów energii, 
  • jednoczesny spadek mocy węglowych o 8,4 GW i wzrost mocy gazowych o 5,7 GW. 

 

To miks zbliżony do dzisiejszych Niemiec – przy czym Polska będzie bardziej zależna od gazu i magazynów energii, a mniej od hydro i biomasy. Realność tego scenariusza zależy od tempa przyłączania nowych instalacji, rozbudowy sieci przesyłowych i dystrybucyjnych oraz rozwoju rynku magazynów energii. 

Chcesz zobaczyć szczegółowe wykresy miksu energetycznego dla Polski 2030 vs Niemcy 2024 oraz scenariusze wykorzystania magazynów energii? 

Zobacz też

Formularz

As TPA Group, we strive to provide our customers with environmentally friendly products. Therefore you can download all our publications as digital PDF.

2030 na horyzoncie: czy Polska nadąży za tempem unijnej transformacji energetycznej?
This site is registered on wpml.org as a development site. Switch to a production site key to remove this banner.