Czy honorarium autorskie powinno być określane kwotowo
Rzeczpospolita, 2019-01-14, Aleksandra Bembnista
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 października 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-1.4011.274.2018.2.JG, honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych wypłacane w stałej kwocie umożliwia zastosowanie 50 proc. kosztów uzyskania przychodów. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka rozważająca zastosowanie 50 proc. kosztów do wynagrodzenia za pracę twórczą kierownika ds. PR i marketingu. Do obowiązków kierownika należy m.in. przygotowywanie artykułów i raportów branżowych oraz filmów promocyjnych. Wynagrodzenie stanowiące honorarium autorskie będzie wypłacane w stałej kwocie, a tworzone przez kierownika dzieła, według spółki, spełniają definicję utworu w rozumieniu przepisów o prawie autorskim, a ponadto są działalnością w zakresie sztuk plastycznych, publicystyki, twórczości audiowizualnej oraz fotografii. Organ podatkowy potwierdził, że spółka ma prawo do zastosowania 50 proc. kosztów uzyskania przychodu w zakresie wynagrodzenia kierownika za przeniesienie majątkowych praw autorskich do stworzonych przez niego utworów, o ile są one należycie udokumentowane i archiwizowane.
Stare transakcje mogą być korzystnie rozliczane
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-01-14, Agnieszka Pokojska
Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 18 grudnia 2018 r. (sygn. akt I SA/Po 802/18), w momencie zamiany jednej kryptowaluty na drugą nie powstanie przychód. Organ podatkowy twierdził, że kryptowaluty powinny być traktowane jako prawa majątkowe, ponieważ nie stanowią one prawnego środka płatniczego. Sąd był innego zdania, uznając, że przychód z wirtualnej waluty można ustalić tylko w momencie przewalutowania kryptowaluty na walutę tradycyjną lub w momencie zapłaty kryptowaluty za towar lub usługę. Zwrócił również uwagę, że w wypadku wirtualnej zamiany walut, nie ma technicznej możliwości ustalenia podstawy opodatkowania. Dodatkowo, WSA odniósł się do przepisów w zakresie opodatkowania transakcji na kryptowalutach wprowadzonych od 2019 r., w których bezsprzecznie uznaje się, że zamiana kryptowalut nie powoduje powstania przychodu.
Licencja na oprogramowanie konsekwentnie z limitem
Rzeczpospolita, 2019-01-14, Agata Czopek
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 listopada 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.395.2018.1.DP, wskazuje, że kosztów nabycia licencji do wykorzystywanego oprogramowania służącego „zapewnieniu obsługi całego procesu produkcji” nie można uznać za bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów czy świadczeniem usług, co w konsekwencji sprawia, że podlegają one limitowi kosztów nabycia usług niematerialnych. Sprawa dotyczyła spółki należącej do międzynarodowej grupy kapitałowej, która nabywa od podmiotu powiązanego usługi w zakresie wsparcia informatycznego, obejmujące także udzielenie licencji / sublicencji na oprogramowanie wykorzystywane w działalności podatnika. Jego zdaniem, koszty licencji ponoszone na rzecz podmiotu powiązanego nie podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych wydatków na usługi niematerialne, ponieważ wpływają bezpośrednio na kształtowanie cen wytwarzanych produktów. Fiskus nie zgodził się ze stanowiskiem spółki twierdząc, że koszty przedmiotowych licencji stanowią koszty ogólne prowadzonej działalności gospodarczej, a ich poniesienie nie jest niezbędne do wytworzenia produktu.
Transakcje ,,z samym sobą” bez skutków podatkowych
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-01-15, Mariusz Szulc
Według Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. nr 0113-KDIPT2-1.4011.528.2018.3.MD) sprzedaż towarów i świadczenie usług na rzecz spółki cywilnej, w której jest się wspólnikiem, nie pozwala na rozpoznanie kosztu proporcjonalnie do posiadanego udziału. Sprawa dotyczyła mężczyzny prowadzącego działalność gospodarczą, który sprzedawał produkty i wynajmował lokal spółce cywilnej, w której miał 50% udziałów. Spółka ta zajmowała się sprzedażą hurtową produktów, które od niego kupowała. Zdaniem przedsiębiorcy, do swoich przychodów powinien zaliczyć całość kwot, które otrzymuje od spółki cywilnej, jednocześnie rozpoznając poniesione wydatki jako koszty poniesione przez spółkę cywilną. Innego zdania był Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który uznał, że przedmiotowe świadczenia należy uznać za świadczenie na rzecz ,,samego siebie”. W konsekwencji nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu u przedsiębiorcy w tej części. Przychodem podatkowym są natomiast czynsz najmu i należność za sprzedane produkty w części, jaka przypada od drugiego wspólnika spółki cywilnej. Wydatki spółki cywilnej odpowiadające części przypadającej na podatnika nie będą stanowiły dla niego kosztu uzyskania przychodów.
Stawki liniowej się nie dziedziczy
Rzeczpospolita, 2019-01-15, Monika Pogroszewska
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2 -1.4011. 567. 2018.1.KU, przypomina, że spadkobiercy przedsiębiorców mogą rozliczać dochód uzyskany z odziedziczonego udziału w spółce komandytowej według stawki liniowej, o ile złożą stosowne oświadczenie w wymaganym ustawowo terminie. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła podatniczka, która w ramach spadku nabyła prawa i obowiązki zmarłego ojca jako komandytariusza spółki. Kobieta uważała, że skoro ojciec rozliczał dochód z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej podatkiem liniowym, to ona – jako spadkobierczyni – skutecznie nabyła to prawo. Organ podatkowy uznał jednak takie podejście za nieprawidłowe wskazując, że podatniczce nie przysługuje prawo do rozliczenia tzw. metodą liniową, ponieważ nie złożyła własnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania w ustawowym terminie. Dopiero w kolejnych latach kobieta będzie mogła dokonać zmiany formy opodatkowania. Tym samym organ interpretacyjny orzekł, że prawo do zastosowania stawki liniowej 19% PIT nie podlega dziedziczeniu.
Wynajem wielu mieszkań to biznes
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-01-16, Patrycja Dudek
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2019 r. (sygn. akt II FSK 14/17), zlecenie obsługi najmu firmie zewnętrznej nie oznacza, że działalność gospodarcza nie jest prowadzona przez właściciela nieruchomości. Sprawa dotyczyła małżeństwa, które zakupiło kilka mieszkań pod wynajem, decydując się na skorzystanie z usług profesjonalnej firmy świadczącej obsługę najmu. Podatniczka twierdziła, że nadal przysługuje jej swoboda wyboru czy rozliczać najem w ramach działalności gospodarczej, czy jako przychody z najmu opodatkowane ryczałtem 8,5%. Jednakże, organ podatkowy, jak również sądy obu instancji nie zgodziły się ze stanowiskiem podatniczki i uznały, że decydująca jest skala działalności. Jeżeli najem jest profesjonalny, zorganizowany, zarobkowy i ciągły oraz jest prowadzony na własny rachunek i ryzyko, to należy uznać, że prowadzona jest działalność gospodarcza.
Odsetki spłacane przez męża są kosztem
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-01-17, Magdalena Majkowska
Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 4 stycznia 2019 r. (sygn. nr 0115-KDIT3.4011.518.2018.2.PSZ), małżonkowie posiadający wspólność majątkową mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od kredytu zaciągniętego przez jednego z nich na nabycie środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Rozliczenie odsetek spłacanych przez jednego z małżonków jako kosztu uzyskania przychodu w firmie drugiego małżonka może nastąpić pod warunkiem, że kredyt został przeznaczony na cel związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Taka możliwość dotyczy tylko tych odsetek, które zostały zapłacone po dacie przekazania składnika majątku do ewidencji środków trwałych, zgodnie z przepisami UPDOF. Odsetki naliczone przed dniem przekazania środków trwałych do używania należy bowiem ująć w wartości początkowej środka trwałego.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2018 r. (sygn. akt I FSK 2029/16)
W przypadku zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji, o której mowa w art. 233 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.), zasadniczy spór prawny dotyczy spełnienia i uzasadnienia przez podatkowy organ odwoławczy przesłanek wynikających z tego proceduralnego przepisu, nie zaś zastosowania prawa materialnego i związanych z tym obowiązków podatkowych strony.
Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2018 r. (sygn. akt II FSK 729/16)
Wynikająca z art. 3 ust. 3 u.p.o.l. zasada pierwszeństwa obowiązku podatkowego samoistnego posiadacza nieruchomości przed jej właścicielem ma również zastosowanie w przypadku, gdy samoistnym posiadaczem nieruchomości jest jeden z jej współwłaścicieli, co powoduje, że określona w art. 3 ust. 4 u.p.o.l. zasada solidarności obowiązku podatkowego współwłaścicieli nie ma w tym przypadku zastosowania.