Nie ma odliczenia, gdy nie było VAT na fakturze
Gazeta Prawna, 2021-07-12, Mariusz Szulc
Juliane Kokott, rzeczniczka generalna Trybunału Sprawiedliwości UE w opinii z 8 lipca 2021 r., sygn. akt C-156/20, stwierdziła, że jeżeli usługodawca, wskutek błędnej wykładni fiskusa, traktował swoje usługi jako zwolnione z VAT, to ich nabywca mógłby odliczyć podatek tylko po uprzedniej korekcie rozliczeń przez kontrahenta i dopłacie zaległości. Musiałby więc dostać fakturę z wykazaną kwotą należnego VAT. W przeciwnym razie usługobiorca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. W sprawie chodziło o brytyjskiego przedsiębiorcę, przy czym spór z fikusem powstał jeszcze przed wyjściem Wielkiej Brytanii z UE. W 2009 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że usługi pocztowe świadczone na indywidualnie wynegocjowanych warunkach i niepodlegające wymogom usług powszechnych są opodatkowane VAT. Nabywcą tego typu indywidualnie wynegocjowanych usług pocztowych była spółka brytyjska. Zawarta przez nią z Royal Mail umowa przewidywała, że ewentualnie to spółka jako nabywca będzie zobowiązana do zapłaty VAT należnego od opłat pocztowych i innych opłat według odpowiedniej stawki. Ze względu jednak na ówczesne przepisy wystawiane przez Royal Mail faktury nie zawierały kwoty VAT. Wskutek wspomnianego orzeczenia spółka wystąpiła z wnioskiem o odliczenie podatku naliczonego. Wyszła bowiem z założenia, że zapłacona przez nią cena za usługę zawierała już VAT, który ona z kolei może teraz odliczyć. Nie zgodził się z tym brytyjski fiskus. Stwierdził, że skoro podatek nie był płacony przez Royal Mail, a doszło już do przedawnienia zobowiązania podatkowego z tego tytułu, to spółka nie ma prawa do odliczenia. Sprawa trafiła do sądu najwyższego, który wystąpił z pytaniem prejudycjalnym. Sąd zapytał, czy spółka ma prawo uważać, że uiszczona przez nią cena zawierała już VAT, a więc ona sama ma ciągle prawo do odliczenia tego podatku. Z opinii rzeczniczki generalnej TSUE wynika, że jest to niemożliwe. Wyjaśniła, że w tym celu spółka musiałaby udowodnić, że został na nią przerzucony ciężar podatku, a w tej sytuacji jest to niemożliwe.
Gdy brak stałego personelu, nie powstaje stałe miejsce prowadzenia działalności
Rzeczpospolita, 2021-07-12, Ilona Twardowska
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 3 czerwca 2021 r. w sprawie Titanium Ltd o sygn. akt C-931/19 orzekł, że pojęcie „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” w danym państwie wymaga ciągłej obecności w nim własnych zasobów ludzkich i technicznych niezbędnych do świadczenia określonych usług. W analizowanej sprawie spółka wynajmuje nieruchomość w innym kraju niż ten, w którym znajduje się miejsce jego siedziby. Spółka nie posiada jednak własnego personelu do świadczenia usług związanych z najmem. Korzysta z usług lokalnego przedsiębiorcy, który pośredniczy w relacjach z usługodawcami i dostawcami, fakturowaniu czynszu i opłat oraz prowadzeniu rejestrów niezbędnych do złożenia deklaracji VAT. W opinii spółki nie posiada ona stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju położenia wynajmowanej nieruchomości. Odmiennego zdania był jednak austriacki organ podatkowy, który uznał, że wynajmowana nieruchomość stanowi dla spółki stałe miejsce prowadzenia działalności w Austrii. Sprawa ostatecznie trafiła do TSUE. Trybunał potwierdził stanowisko podatnika.
Koszty licencji na wyniki prac B+R nie są limitowane
Rzeczpospolita, 2021-07-12, Olga Petko
Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 marca 2021 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.521.2020.2.BKD, wydatki poniesione na zakup licencji na wyniki prac badawczo-rozwojowych, w tym powstałego w związku z nimi know-how, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, ponieważ pozostają bez wpływu na kwalifikację opłat za usługi B+R. Spółka prowadzi działalność produkcyjną i posiada spółkę zależną, od której nabywa m.in. usługi w zakresie prac badawczo-rozwojowych. W ramach usług B+R spółka zależna prowadzi projekty badawcze i rozwojowe oraz udziela na okres obowiązywania umowy niewyłącznej i nieograniczonej terytorialnie licencji do wyników prac B+R, w tym powstałych w związku z nimi know-how i patentów. Wynagrodzenie spółki zależnej obejmuje wszystkie usługi B+R, a udzielana licencja nie podlega dodatkowym opłatom. Spółka zapytała, czy koszty usług B+R podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów jako usługi doradcze. W opinii spółki nie. Dyrektor KIS uznał stanowisko spółki za prawidłowe i potwierdził, że usługi B+R nie noszą znamion usług doradczych.
Będzie uchwała w sprawie silosów
Gazeta Prawna, 2021-07-14, Mariusz Szulc
Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 13 lipca 2021 r. wydał postanowienie, sygn. akt III FSK 1611/21, zgodnie z którym poszerzony skład sądu rozstrzygnie, czy silosy, w których przechowywane są materiały sypkie, powinny być uznane dla celów podatkowych za budowle, czy za budynki. Jeżeli sąd kasacyjny uzna, że silosy są budowlą w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, to będzie to oznaczać, że ich właściciele bądź posiadacze powinni płacić 2-proc. podatek od nieruchomości, wyliczony od wartości obiektu. Jeśli okazałoby się, że silos jest budynkiem, podatek powinien być niższy. Dotychczasowe stanowisko NSA w odniesieniu do tej kwestii było niejednolite, a więc niezbędne okazało się podjęcie uchwały .
Jaką fakturą można udokumentować emisję bonu MPV
Rzeczpospolita, 2021-07-14, Paulina Sowińska
Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.166.2021.1.JG, w przypadku bonów różnego przeznaczenia nie istnieje możliwość wystawienia faktury zaliczkowej, ponieważ można je przeznaczyć na realizację różnych usług opodatkowanych różnymi stawkami podatku od towarów i usług. Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiła spółka prowadząca działalność w zakresie zarządzania hotelem, która zamierza wprowadzić do obiegu bony jednego przeznaczenia (tzw. bony SPV) oraz bony różnego przeznaczenia (tzw. bony MPV). Po stronie spółki pojawiła się wątpliwość odnośnie do możliwości dokumentowania fakturą zaliczkową emisji/sprzedaży bonów różnego przeznaczenia (MPV), które uprawniają klienta do skorzystania z usług opodatkowanych różnymi stawkami VAT, takich jak usługi hotelowe, gastronomiczne czy rekreacyjne. Dyrektor KIS nie zgodził się ze spółką twierdząc, że wnioskodawca nie może wystawić faktury zaliczkowej. Organ podatkowy podkreślił, że sam transfer bonu MPV nie podlega opodatkowaniu VAT. Dopiero wykonanie usług, za które należność będzie pokryta takim bonem będzie rodziło obowiązek podatkowy właściwy dla danej usługi.
Koszt tylko przy amortyzacji bądź sprzedaży
Gazeta Prawna, 2021-07-15, Katarzyna Jędrzejewska
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.117.2021.2.EJ, można odliczyć od przychodu stratę z tytułu niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym. Chodziło o wspólnika spółki zajmującej się wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami. W ramach tej działalności spółka wzięła w najem kilkanaście budynków, a następnie oddawała ich powierzchnię w podnajem innym podmiotom. Często w tym celu musiała ponieść wydatki na adaptację pomieszczeń w tych budynkach pod potrzeby konkretnych podnajemców. Były to więc inwestycje w obcym środku trwałym. Niezależnie od tego spółka ponosiła wydatki na nabycie własnych środków trwałych, które były montowane w cudzych budynkach. Spółka amortyzowała zarówno inwestycje w obcym środku trwałym, jak i własne środki trwałe. Jedne i drugie odpisy zaliczała do kosztów uzyskania przychodu. Właściciel budynków wypowiedział spółce umowę, ale nie zwrócił poniesionych przez spółkę nakładów. Spółka podjęła wówczas decyzję o likwidacji inwestycji zarówno w obce środki trwałe, jak i we własne. Do daty rozwiązania umowy nie zamortyzowała w całości ani kosztów adaptacji ani wydatków na własne środki trwałe. Jej wspólnik chciał więc odliczyć od swojego przychodu z działalności gospodarczej, z uwzględnieniem proporcji wynikającej z udziału w zyskach, stratę z tytułu niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym, z tytułu wydatków na własne środki trwałe spółki oraz wydatki związane z zaniechanymi inwestycjami w toku. Dyrektor KIS zgodził się tylko co do możliwości zaliczenia do podatkowych kosztów straty z tytułu niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym.
Koszty farmy wiatrowej bez podatkowego limitu
Gazeta Prawna, 2021-07-15, Mariusz Szulc
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w wyroku z 22 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 502/21, uznał, że budowa urządzeń wytwarzających energię elektryczną służy interesowi publicznemu, więc podmiot realizujący taką inwestycję nie musi stosować limitu kosztów finansowania dłużnego. W sprawie chodziło o spółkę, która zajmowała się budową farmy wiatrowej. W tym celu zaciągnęła pożyczki od podmiotów powiązanych i niepowiązanych. Spółka uważała, że może w całości odliczyć od przychodu wydatki na spłatę odsetek od zaciągniętych pożyczek i kredytów, gdyż pożyczki te wykorzystywane są do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej. Nie zgodził się z tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, niemniej jednak WSA w Gdańsku przyznał jednak rację spółce.
Koniec inwestycji? Fiskus to zrozumie
Rzeczpospolita, 2021-07-16, Przemysław Wojtasik
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.136.2021.2.BS uznał, że spółka może rozliczyć w podatkowych kosztach wydatki na zakup maszyny do produkcji, nawet jeżeli jej nie uruchomiła. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka, która kilka lat temu nabyła za 3,65 mln USD maszynę produkcyjną. Poniosła też wydatki na jej montaż oraz instalację. W sumie wyceniła wartość maszyny na prawie 15 mln PLN. Nie przyjęła jej jednak do używania, gdyż prognozy ekonomiczne wykazywały, że uruchomienie produkcji nie przyniesie wystarczającej stopy zwrotu. W 2021 r. firma uznała, kierując się aktualną sytuacją gospodarczą, że dalsze utrzymywanie urządzenia jest nieekonomiczne. Podjęła więc decyzję o jego sprzedaży. Znalazła kupca, który zapłacił 475 tys. USD. Spółka poniosła więc stratę na transakcji. Spółka zapytała, czy stratę może zaliczyć do kosztów podatkowych. W jej opinii tak. Fiskus nie zgodził się na rozliczenie straty na sprzedaży maszyny. Przyznał jednak, że kosztem uzyskania przychodów mogą być wydatki na jej zakup oraz instalację i montaż, jako koszty zaniechanych inwestycji.