Agencja pracy ujmie w kosztach zakwaterowanie dla pracowników
Rzeczpospolita, 2019-08-12, Michał Paszkiet
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 7 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2165/18, orzekł, że agencja pracy tymczasowej może zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki na zakwaterowanie pracowników i zleceniobiorców. W przedmiotowej sprawie agencja pracy tymczasowej zapewniała swoim pracownikom oraz zleceniobiorcom możliwość zakwaterowania w miejscach wykonywania przez nich pracy lub w ich pobliżu. Spółka podkreśliła, że nie jest w stanie określić z góry precyzyjnej liczby pracowników, dlatego wynajmuje miejsca noclegowe na podstawie szacunków. Agencja ustala czynsz za zakwaterowanie w stałej wysokości, niezależnie od liczby pracowników korzystających z danego zakwaterowania oraz bez względu na to czy miejsca noclegowe będą faktycznie użytkowane. Organ podatkowy uznał, że skoro agencja nie jest w stanie określić, którzy pracownicy oraz zleceniobiorcy skorzystają z organizowanego przez nią zakwaterowania i w jakim zakresie, to przedmiotowe wydatki nie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych. WSA w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację wskazując, że ponoszenie przez agencję pracy tymczasowej wydatków na zakwaterowanie jest celowe i racjonalne z punktu widzenia prowadzonej przez nią działalności. Od przedsiębiorcy prowadzącego działalność o takim charakterze nie można oczekiwać, aby skupiał się na szukaniu odpowiednich mieszkań, z odpowiednią liczbą łóżek, dopasowaną do liczby zatrudnionego akurat personelu tymczasowego.
Kiedy podatnik może korygować ceny transferowe
Rzeczpospolita, 2019-08-12, Aneta Grzyb
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 czerwca 2019 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.98.2019.5.AW, korekta cen transferowych powinna być od 2019 roku ujmowana w rozliczeniach podatku dochodowego w roku podatkowym, którego dotyczy – pod warunkiem spełnienia wymogów ustawowych. Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpiła spółka będąca producentem kontraktowym w branży struktur tymczasowych, np. namiotów, hal magazynowych itp. Zgodnie z obowiązującą polityką cen transferowych w grupie, w ciągu roku obrotowego cena sprzedaży wyrobów gotowych jest kalkulowana na podstawie prognoz, natomiast po jego zakończeniu dochodzi do kalkulacji ceny sprzedaży w oparciu o rzeczywiście poniesione przez spółkę koszty produkcji. Jeżeli wstępnie zafakturowana cena sprzedaży różni się od ceny końcowej, spółka wraz z odpowiednim podmiotem z grupy przeprowadzają symetryczną korektę poziomu ceny. W latach 2015-2017 spółka po zakończeniu roku wystawiała zbiorczą fakturę korygującą, odnoszącą się do każdej pierwotnej faktury i ujmowała korektę dochodowości w roku obrotowym, w którym zostały dokonane transakcje sprzedaży. Z kolei począwszy od rozliczenia za 2019 rok, korekta jest wykonywana na podstawie noty księgowej, ujmowanej w roku obrotowym, którego dotyczy korekta dochodowości. Taki sposób działania potwierdził organ podatkowy w wydanej interpretacji.
Wyrok TSUE ważniejszy niż uchwała NSA
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-12, Łukasz Zalewski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 sierpnia 2019 r. (sygn. akt I FSK 256/17) uznał, że wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest ważniejszy niż uchwała poszerzonego składu NSA. Zgodnie z wyrokiem TSUE, również przed 2016 r. gminy zobowiązane były do stosowania prewspółczynnika. NSA uznał, iż gmina ponosząc mieszane wydatki nie mogła odliczać całego podatku naliczonego. Jednakże sąd stwierdził, że gminy nie powinny ponosić skutków błędnej uchwały i korygować deklaracji za okresy, które nie uległy jeszcze przedawnieniu.
Zaplecze dla kortu nie jest opodatkowane
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-12, Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 sierpnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 2822/17), obiekty kontenerowe nie są budowlami opodatkowanymi podatkiem od nieruchomości. Sprawa dotyczyła działki, na której znajdował się kontener niezwiązany trwale z gruntem i nieposiadający fundamentu oraz kort tenisowy. Prezydent miasta oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznały konieczność opodatkowania przedmiotowych obiektów jako budowli. NSA zgodził się ze spółką, że kontener nie jest ani budynkiem, ani budowlą. Sąd przypomniał, że obiekt może być uznany za budowlę tylko w przypadku, kiedy został wymieniony w ustawie prawo budowlane lub w załącznikach do ustawy. W odrębnym wyroku dotyczącym spółki, wykazano z kolei, że kort tenisowy znajdujący się na terenie działki powinien zostać uznany za budowlę (wyrok z 31 lipca br., sygn. akt II FSK 2823/17).
Wydatki na elementy rusztowań można odliczać od przychodu osobno
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-13, Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że koszty nabycia pojedynczych komponentów konstrukcji, których wartość przekracza limit jednorazowej amortyzacji dopiero po złożeniu komponentów w całość, nie muszą być rozliczane w czasie (wyrok z 7 sierpnia 2019 r., sygn. akt II FSK 3128/17). W omawianej sprawie spółka nabywała komponenty, które wydzierżawiane były później innym podmiotom i to dzierżawcy składali z nich konstrukcję dopasowaną do swoich potrzeb. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stanął na stanowisku, że komponenty powinny być amortyzowane, gdyż po złożeniu konstrukcja przekracza ustawowy limit (obecnie 10 tys. zł) i ponadto komponenty nie mogą być wykorzystane w działalności gospodarczej bez złożenia ich w zestawy. Z powyższym stanowiskiem nie zgodziły się sądy obu instancji, orzekając, że wydatki na wspomniane komponenty mogą być od razu zaliczane do kosztów uzyskania przychodu pod warunkiem, że elementy rzeczywiście będą nabywane osobno i składane w różne konstrukcje przez klienta.
Fiskus zgadza się na waloryzację wkładów
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-13, Patrycja Dudek
W interpretacji indywidualnej z 5 sierpnia 2019 r. (sygn. 0115-KDIT2-3.4011.268.2019.1.AD) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odniósł się do kwestii wysokości kosztu uzyskania przychodu przy sprzedaży mieszkania. Podatnik odziedziczył wkład mieszkaniowy. Następnie wkład został wniesiony do spółdzielni mieszkaniowej, dzięki czemu otrzymał od spółdzielni spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, które następnie przekształcił w prawo własności. Następnie planował dokonać sprzedaży mieszkania. Podatnik uważał, że kosztem uzyskania przychodu będzie zwaloryzowana wartość wkładu mieszkaniowego. Z takim stanowiskiem zgodził się Dyrektor KIS.
Unijne przepisy pozwalają na ograniczenie przywileju
Rzeczpospolita, 2019-08-14, Aleksandra Tarka
Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 4 lipca 2019 r., sygn. akt I SA/Ol 321/19, podatnik nieświadczący usług turystyki nie może odliczać VAT od nabytych usług gastronomicznych i noclegowych, które refakturuje na rzecz innych podmiotów. Sprawa dotyczyła spółki, która świadczy usługi hotelarskie, gastronomiczne oraz organizacji eventów na rzecz grup. Zazwyczaj spółka nabywała usługi noclegowe i gastronomiczne, które są następnie częścią kompleksowej usługi świadczonej na rzecz grup. Niemniej jednak, zdarza się, że są one, jako samodzielne usługi, odsprzedawane na rzecz innych przedsiębiorców. Podatniczka uważała, że przysługuje jej prawo do odliczenia VAT zawartego w cenie zakupionych usług, ponieważ wykorzystuje je w ramach swojej działalności. Twierdziła także, że ma prawo do opodatkowania odsprzedawanych usług stawką 8% VAT. Z prawem do odliczenia nie zgodził się organ podatkowy, wskazując na ograniczenie w odliczaniu VAT od usług noclegowych i gastronomicznych. Racji podatnikowi nie przyznał również WSA w Olsztynie. Sąd powołując się na wyrok TSUE z dnia 2 maja 2019 r., sygn. akt C-224/18, orzekł, że podatnikowi, który nie świadczy usług turystyki, nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu usług hotelarskich oraz usług gastronomicznych. Trybunał podkreślił, że takie ograniczenie, wprowadzone przed wejściem danego kraju do Wspólnoty, nie sprzeciwia się ustawodawstwu unijnemu.
Zakaz liniowego PIT nie tylko dla prezesa, ale też dla dyrektora
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-14, Przemysław Wojtasik
Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 sierpnia 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.253.2019.4.WM, osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą i zarazem zarządzająca działem spółki nie może rozliczać dochodów z tej usługi podatkiem liniowym. Sprawa dotyczyła podatnika prowadzącego firmę, który zawarł ze spółką kontrakt menedżerski obejmujący zarządzenie jednym z jej działów. W ramach kontraktu podatnik mógł prowadzić negocjacje handlowe, zawierać umowy z kontrahentami oraz wydawać polecenia pracownikom. Wnioskodawca pragnął uzyskać potwierdzenie, że uzyskiwane dochody może rozliczać podatkiem liniowym. Dyrektor KIS uznał to stanowisko za nieprawidłowe i podkreślił, że wynagrodzenie osób pełniących funkcje zarządcze to przychody z działalności wykonywanej osobiście, które nie mogą być rozliczane podatkiem 19% PIT nawet wtedy, gdy zarządzający zarejestrował własną firmę. Tym samym, dochody podatnika powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych, według skali podatkowej.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 25 lipca 2019 r. (sygn. akt I SA/Bk 195/19)
Art. 24 ust. 8a i 8b u.p.d.o.f., regulujący skutki podatkowe „wymiany udziałów” nie może mieć zastosowania w sytuacji, kiedy to mamy do czynienia z objęciem udziałów w spółce w organizacji jako pokryciem kapitału założycielskiego spółki. Dokonać wymiany udziałów mogą jedynie spółki kapitałowe wpisane do właściwego rejestru, bowiem dopiero z chwilą takiego wpisu następuje skuteczne objęcie udziałów w spółce i powstaje możliwość ich rozporządzania.
Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 lipca 2019 r. (sygn. akt I SA/Gl 542/19
W świetle art. 96 ust. 9e ustawy o podatku od towarów i usług konieczne jest umożliwienie podmiotowi obowiązanemu z tytułu podatku złożenia wyjaśnień.