Przegląd prasowych informacji podatkowych
Internet dla oddelegowanych za granicę rozliczamy w Polsce
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-03-20
Mariusz Szulc
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 lutego 2017 r. (sygn. 1061-IPTPP2.4512.578.2016.2.JS) zapewnienie dostępu do internetu pracownikom oddelegowanym za granicę podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. W stanie faktycznym rozstrzyganej sprawy spółka oddelegowywała pracowników do innych krajów unijnych. Spółka stała na stanowisku, że zapewnienie im dostępu do internetu powinno zostać uznane za element kompleksowej usługi najmu. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi nie zgodził się z takim podejściem stwierdzając, że świadczenia składające się na jedną usługę kompleksową powinny prowadzić do osiągania jednego celu. W konsekwencji wszelkie usługi pomocnicze powinny być niezbędne do realizacji usługi głównej (w omawianej sprawie usługi zakwaterowania). Z uwagi na to, że usługa dostępu do internetu ma jedynie uatrakcyjnić usługę zakwaterowania, nie powinna być traktowana jako element usługi najmu, ale powinna być rozliczana odrębnie według odpowiednich zasad. Zgodnie z wydaną interpretacją usługa zakwaterowania będzie opodatkowana w miejscu położenia nieruchomości, natomiast VAT od usługi Internetu będzie płacony w Polsce.
Przychód z aukcji to sama marża
Rzeczpospolita, 2017-03-20
Mateusz Maj
Przychodem podatkowym z usługi pośrednictwa w handlu elektronicznym jest wartość prowizji – tak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2017 r. (sygn. 1462-IPPB1.4511.63.2017.2.KS). Przedmiotowa sprawa dotyczyła firmy, która pośredniczyła w sprzedaży towarów pochodzących z Chin w ten sposób, iż wystawiała je na aukcjach internetowych nie będąc równocześnie w ich posiadaniu. W przypadku dokonania zakupu produktu przez klienta na aukcji firma zamawiała towar na chińskim portalu dopiero po zaksięgowaniu wpłaty, a towary te były wysyłane z Chin bezpośrednio do klienta. Firma nie była więc nabywcą towaru w zastosowanym modelu biznesowym, bowiem jej działalność ograniczała się jedynie do pośrednictwa między klientem a chińskim dostawcą. Właścicielka firmy była zatem zdania, iż podstawą opodatkowania będzie jedynie otrzymana prowizja, tj. różnica pomiędzy kwotą otrzymaną od klienta a ceną zakupu towaru z Chin. Dyrektor KIS zgodził się z tym stanowiskiem, uznając, że jeśli sprzedaż towarów nie następuje we własnym imieniu, a firma nie staje się ich właścicielem, to przychodem podatkowym nie będzie kwota zapłaty otrzymywana od klienta, lecz wygenerowana na sprzedaży prowizja.
Koszt jest wtedy, kiedy jest sprzedany gotowy produkt
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-03-20
Anna Olbrych, Katarzyna Jędrzejewska
W świetle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 marca 2017 r. (sygn. akt II FSK 346/15) koszty bezpośrednio związane z przychodami powinny być rozliczane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, niezależnie od metody ich rozliczania na potrzeby rachunkowości. W rozpatrywanej sprawie chodziło o producenta mebli, który koszt zakupu materiałów używanych bezpośrednio do produkcji chciał zaliczać do kosztów podatkowych w momencie ich zakupu, a później dokonywać odpowiedniej korekty dwa razy do roku na podstawie sporządzanego spisu z natury. Zaprezentowany sposób rozliczania kosztów podatkowych byłby zgodny ze stosowaną metodą rachunkową odnoszącą się do ewidencji i wyceny zapasów. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał jednak, że spółka będzie uprawniona do rozpoznania kosztów podatkowych z tytułu zakupu surowców, jeżeli sprzeda gotowy mebel. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazując, że sprawa powinna być ponownie rozpoznana zaznaczył, że wydatki powinny zostać rozliczone jako koszty podatkowe w dniu ich zaksięgowania dla celów rachunkowych. NSA nie zgadzając się z takim podejściem podkreślił jednocześnie, że wyznaczając moment ujęcia wydatków w kosztach podatkowych należy odwoływać się wyłącznie do przepisów podatkowych. To kolejne orzeczenie, które podkreśla odrębność przepisów podatkowych od regulacji rachunkowych.
Odliczanie odsetek od kredytu nie przekreśla zwolnienia z PIT
Rzeczpospolita, 2017-03-22
Aleksandra Tarka
Przeznaczenie środków ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu hipotecznego przed upływem pięciu lat od jej darowania uprawnia do zwolnienia z podatku dochodowego również w przypadku wcześniejszego skorzystania z ulgi odsetkowej. Tak uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 marca 2017 r. (sygn. akt II FSK 358/15). Przedmiotowa sprawa dotyczyła podatniczki, która zdecydowała się sprzedać otrzymaną w spadku nieruchomość, by spłacić kredyt hipoteczny zaciągnięty wcześniej na zakup innej nieruchomości. Podatniczka w odniesieniu do tego kredytu korzystała już z ulgi odsetkowej, w związku z czym miała wątpliwość czy przeznaczenie pieniędzy ze sprzedaży darowanej nieruchomości na spłatę kredytu umożliwi skorzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego. Sama uważała, że jest to możliwe, gdyż środki z jej zbycia przeznaczone zostaną na cele mieszkaniowe, tj. na spłatę kwoty głównej kredytu hipotecznego. We wniosku o wydanie interpretacji podkreśliła również, że zwolnienie to nie obejmie spłaty odsetek. Fiskus nie zgodził się jednak z jej stanowiskiem i uznał, że ze względu na zakaz kumulowania ulg nie przysługuje jej zwolnienie podatkowe w odniesieniu do spłaty kapitału, ponieważ kredyt ten był już przedmiotem innych ulg podatkowych. Sprawa ostatecznie trafiła do NSA, który podobnie jak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał rację podatniczce, wskazując, że ustawodawca dopuszcza możliwość skorzystania z kilku ulg, jeśli dotyczą one innych wydatków. Skoro zatem ulga odsetkowa dotyczyła odsetek od kredytu, to podatniczka zachowuje w dalszym ciągu prawo do zwolnienia, które odnosi się do kapitału głównego.
Luka w prawie pozwalała optymalizować daninę
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-03-22
Łukasz Zalewski, Anna Olbrych
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 marca 2017 r. (sygn. akt II FSK 497/15) podatnicy, którzy dokonali wyodrębnienia lokali w budynku w starym reżimie prawnym tj. przed 1 stycznia 2016 r., mogli zmniejszyć swoje zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości (PON) w odniesieniu do części wspólnej. We wskazanym wyroku NSA potwierdził, że przepisy obowiązujące przed rokiem 2016 umożliwiały osiągnięcie znacznych oszczędności w PON. W tym celu należało jedynie wyodrębnić lokale w budynku. Wdrożenie takiego rozwiązania umożliwiało współwłaścicielom płacenie PON w pełnej wysokości jedynie w odniesieniu do powierzchni wyodrębnionych lokali, natomiast od powierzchni wspólnej tylko od jej części. W przypadku, gdy w budynku znaczna część była częścią wspólną, to podatnicy uzyskiwali spore oszczędności. W rozpatrywanej sprawie spółka cywilna wyodrębniła z budynku cztery lokale użytkowe. Wspólnicy liczyli na uzyskanie w ten sposób korzyści w PON. Prawidłowości takiego podejścia nie potwierdził burmistrz, a w ślad za nim Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, który stwierdził, że należy odwołać się do wykładni funkcjonalnej spornego przepisu. W świetle takiej wykładni budynek i wyodrębnione w nim lokale podlegają opodatkowaniu jako całość, jeżeli są własnością tych samych osób. Z takim intepretowaniem przepisu nie zgodził się NSA wskazując, że cel i przyczyna danej regulacji nie powinny być brane pod uwagę. Oszczędności w PON uzyskiwane poprzez wyodrębnienie lokali były prawnie dopuszczalne.
Opłaty za samorządowe żłobki nie są obciążone VAT
Rzeczpospolita, 2017-03-22
Mateusz Maj
Pobieranie opłat przez gminę za wyżywienie i pobyt dzieci w żłobkach nie podlega VAT, ponieważ przepisy wskazują zakładanie i utrzymywanie żłobków jako czynności należące do zadań gminy. Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 7 marca 2017 r. (sygn. akt III SA/Gl 40/17). Gmina zwróciła się do fiskusa z wnioskiem o potwierdzenie, że przedmiotowe opłaty nie podlegają VAT, gdyż służą jedynie pokryciu kosztów funkcjonowania placówki, której prowadzenie jest prawnym obowiązkiem samorządu. Zgodnie z ustawą o VAT organy władzy publicznej nie są natomiast podatnikami w zakresie ich zadań wynikających z przepisów. Organ podatkowy uznał jednak, że samorząd pobierając opłaty prowadzi działalność gospodarczą, nawet gdy ich wysokość nie skutkuje wygenerowaniem zysku. Gmina zaskarżyła interpretację do WSA w Gliwicach, który orzekł, że w analizowanej sprawie samorząd nie działa jako przedsiębiorca i podatnik VAT. Sąd zwrócił bowiem uwagę, że celem działań gminy nie jest osiągnięcie zysku jak to ma miejsce w przypadku przedsiębiorców. Sąd wskazał ponadto, że usługi opieki nad dziećmi w wieku do trzech lat podlegają zwolnieniu z VAT.
Trybunał w Luksemburgu odpowie, czy wykup akcji jest z daniną
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-03-23
Patrycja Dudek, Anna Olbrych
W postanowieniu z 22 marca 2017 r. (sygn. akt I FSK 1048/15) Naczelny Sąd Administracyjny skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie dotyczące opodatkowania wydania przez spółkę akcyjną nieruchomości na rzecz akcjonariusza z tytułu umorzenia jego akcji. W uchwale z 16 listopada 2015 r. (sygn. akt I FPS 6/15) NSA wskazał, że przekazanie nieruchomości w przypadku umorzenia udziałów w spółce z o.o. jest opodatkowane VAT jako dostawa towaru. W stanie faktycznym omawianej sprawy, spółka nabyła od akcjonariusza akcje w celu ich umorzenia, a w zamian przekazała mu wynagrodzenie niepieniężne. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez organ podatkowy, przekazanie składników majątkowych w związku z umorzeniem akcji stanowi odpłatną dostawę towarów na gruncie VAT. Analogiczne stanowisko w sprawie zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, twierdząc, że przekazanie wynagrodzenia w formie rzeczowej skutkuje koniecznością rozpoznania takiej czynności jako dostawy towarów. Natomiast NSA zdecydował o konieczności rozstrzygnięcia tego zagadnienia przez TSUE.
Nie ma sukcesji podatkowej, nie ma ulgi na złe długi
Rzeczpospolita, 2017-03-23
Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 14 lutego 2017 r. (sygn. akt I SA/Po 1255/16) podatnik nie może skorzystać z ulgi na złe długi w stosunku do wierzytelności przysługującej mu wobec osoby fizycznej działającej jako przedsiębiorca, jeśli ten przekształcił się w jednoosobową spółkę kapitałową. Spółka chciała skorzystać z prawa do korekty podatku należnego z uwagi na nieotrzymanie zapłaty za wykonaną usługę, które to prawo powstaje po upływie 150 dni od terminu płatności. W tym okresie dłużnik spółki będący osobą fizyczną działającą jako przedsiębiorca zmienił jednak formę prawną działalności na jednoosobową spółkę kapitałową. Spółka uważała, że nie przekreśla to możliwości skorzystania przez nią z ulgi na złe długi, bowiem w zawiadomieniu o skorygowaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego jako kontrahenta wskaże powstałą spółkę kapitałową. Fiskus nie zgodził się ze spółką, stwierdzając, że przy przekształceniu nie doszło do sukcesji podatkowej w zakresie zobowiązań. Racji spółce nie przyznał również WSA w Poznaniu, ponieważ w jego ocenie skorzystanie z ulgi w tego rodzaju sytuacjach jest możliwe jedynie wtedy, gdy następca prawny przejmuje zakres pełnych praw i obowiązków poprzednika, a więc gdy dochodzi do pełnej sukcesji podatkowej. Spółka kapitałowa powstała na skutek przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną przejmuje natomiast jedynie prawa, a nie zobowiązania, co przekreśla możliwość zastosowania przez spółkę ulgi na złe długi.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z 2 lutego 2017 r. (sygn. akt II FSK 3225/16)
Ilość podmiotów spełniająca określone kryteria przedmiotowe stanowiące podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości pozostaje bez wpływu na dopuszczalność różnicowania stawki podatku na podstawie art. 5 ust. 2 u.p.o.l., jeżeli treść konkretnego przepisu uchwały rady gminy jednoznacznie wskazuje na kryterium przedmiotowe dokonanego zróżnicowania.
Wyrok NSA z 6 grudnia 2016 r. (sygn. akt II FSK 2014/16)
Orzeczeniem na niekorzyść strony skarżącej w rozumieniu art. 134 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016, poz. 718 ze zm.) stosowanym na podstawie art. 193 tej ustawy odpowiednio w postępowaniu kasacyjnym będzie każde takie orzeczenie, które pogarsza sytuację skarżącego w stosunku do tej, jaką miał przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego pierwszej instancji.