Nieodpłatna praca zarządu dla spółki nie jest jej przychodem
Rzeczpospolita, 2016-01-18
Bartosz Karpik
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji z dnia 15 października 2015 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-273/15/MM) uznał, że w sytuacji gdy członkowie zarządu realizują cele gospodarcze wspólników, po stronie spółki nie wystąpi przychód z nieodpłatnego świadczenia z tytułu braku wynagrodzenia dla członków zarządu, nie ma bowiem mowy o braku ekwiwalentności świadczeń. Wniosek o wydanie interpretacji złożyła spółka typu joint venture, której jedynymi udziałowcami są spółki polska i japońska. Wnioskodawca wskazał, że w wyniku zmian organizacyjnych planuje powołać nowy zarząd, w skład którego wchodzić będą wyłącznie pracownicy jego udziałowców. Członkowie zarządu będą sprawować swoje funkcje nieodpłatnie, nadal jednak będą otrzymywać wynagrodzenie tytułem zatrudnienia w podmiotach będących udziałowcami spółki, do zarządu której zostali powołani. Wątpliwość spółki dotyczyła tego, czy sprawowanie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia powoduje po jej stronie powstanie przychodu z nieodpłatnego świadczenia. Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem spółki, zdaniem której taki przychód powstanie. Fiskus wskazał, że członkowie zarządu będący pracownikami wspólnika nie są niezależnymi podmiotami, lecz realizują oni cele gospodarcze służące osiągnięciu przez tego wspólnika zysku. Dlatego też w analizowanym przypadku nie wystąpi brak ekwiwalentności świadczeń skutkujący koniecznością rozliczenia przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Nie każdy zakup ziemi daje preferencję w PIT
Dziennik Gazeta Prawna, 2016-01-18
Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 stycznia 2016 r. (sygn. akt. II FSK 2261/13, II FSK 2313/13) orzekł, że nabycie działki w centrum miasta nie jest wydatkiem na cele mieszkaniowe, dopóki nie ma planu zagospodarowania przestrzennego albo warunków zabudowy. Przedmiotowa sprawa odnosiła się do podatników, którzy sprzedali nieruchomość przed upływem 5 lat od momentu jej nabycia, przy czym nie zapłacili podatku od przychodu uzyskanego ze sprzedaży, ponieważ zadeklarowali, że w ciągu dwóch lat przeznaczą środki na własne cele mieszkaniowe. Zakup dotyczył gruntu rolnego położonego w centrum Redy. Spór z fiskusem odnosił się do kwestii, czy wydatek ten może zostać uznany za cel mieszkaniowy w sytuacji, gdy grunt figuruje jako teren rolny i dotychczas nie został objęty przez gminę nowym planem zagospodarowania przestrzennego. Podatnik argumentował, że gmina optuje za wykorzystaniem nabytych terenów pod budownictwo mieszkaniowe. NSA uznał, że nie wystarczy sama możliwość wybudowania budynku mieszkalnego, ale dysponowanie konkretnymi dokumentami: miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy oraz zagospodarowania terenu.
Następca odziedziczył ograniczenia z CIT
Rzeczpospolita, 2016-01-18
Aleksandra Tarka
Wspólnicy spółki osobowej powstałej z przekształcenia spółki kapitałowej, muszą stosować ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, którym podlegała spółka przekształcona – taki wniosek płynie z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 3277/13). Podatnik planujący przystąpić do spółki komandytowej powstałej w wyniku przekształcenia ze spółki z o.o. wystąpił do dyrektora Izby Skarbowej z pytaniem, czy będzie uprawiony do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od wniesionych uprzednio aportem do spółki z o.o. środków trwałych w dotychczasowej, stosowanej przez spółkę kapitałową wysokości, w całości do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik uważał, że tak. Organ podatkowy nie zgodził się jednak z takim stanowiskiem, wskazując że na mocy sukcesji podatkowej, jeżeli możliwość zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów była ograniczona w podmiocie przekształcanym, to temu samemu ograniczeniu będzie podlegał następca prawny – wspólnik spółki osobowej. Rację podatnikowi przyznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, ostatecznie sprawę rozpatrywał jednak NSA, który potrzymał niekorzystne dla podatnika stanowisko fiskusa. Wyrok NSA jest odmienny od zapadających ostatnio, korzystnych dla podatników orzeczeń w podobnych sprawach.
Skarbówka bez narzędzi, by podważyć umowy
Rzeczpospolita, 2016-01-19
Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 3162/13) nie ma obecnie regulacji prawnych, które umożliwiałyby organom podatkowym zakwestionowanie skutków dokonanej optymalizacji podatkowej, o ile nie posiada ona cech pozorności. W analizowanej sprawie, fiskus zakwestionował rozliczenia spółki z tytułu PDOP za rok 2006 wskazując, że jedynie pozornie wniosła ona aport i przeniosła mienie w postaci przedsiębiorstwa, w rzeczywistości zaś dokonała sprzedaży praw do nieruchomości wraz z prawem do domeny internetowej. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który podtrzymał negatywne dla spółki rozstrzygnięcie, powołując się na możliwość uznania, że czynność będąca obejściem prawa podatkowego nie wywołuje skutków. Według WSA, jeśli organy podatkowe wykażą, że intencją podatnika było obejście prawa podatkowego, to mają prawo uznać, że czynność dokonana z takim zamiarem nie wywołuje skutków. Odmiennie orzekł NSA, który wskazał, że organy podatkowe mają jedynie możliwość zakwestionowania optymalizacji podatkowej poprzez uznanie dokonanej w jej ramach czynności za pozorną w przypadku, gdy pod jedną czynnością ukryto inną. Ewentualna pozorność powinna być rozpatrywana na gruncie cywilistycznego, wąskiego interpretowania tego terminu.
Zwrot kosztów paliwa: Dodatkowy ryczałt pozwala uniknąć kasy fiskalnej
Dziennik Gazeta Prawna, 2016-01-20
Agnieszka Pokojska
Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 grudnia 2015 (sygn. PPP2/4512-989/15-2/DG) firma, pobierając od pracownika zryczałtowaną kwotę za korzystanie z samochodu służbowego, obejmującą paliwo oraz inne koszty użytkowania samochodu, może uniknąć obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas fiskalnych. Zgodnie ze zmianami wprowadzonymi 1 stycznia 2015 roku w ustawie o PDOF, do wynagrodzenia pracownika należy doliczać ryczałt za użytkowanie samochodu służbowego w celach prywatnych. Zdaniem fiskusa wspomniany ryczałt nie obejmuje kosztów paliwa, które pracodawca kupuje do auta służbowego, wykorzystywanego przez pracownika poza godzinami pracy. W sytuacji, gdy pracownik zwraca pieniądze za służbową benzynę, wykorzystaną do jazd prywatnych, należy traktować to jako odpłatną dostawę paliwa, co pociąga za sobą obowiązek ewidencji sprzedaży w kasie fiskalnej. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził jednak, że przy pobieraniu od pracownika ryczałtu za paliwo i inne wydatki mamy do czynienia ze świadczeniem usług na rzecz pracowników w zakresie udostępniania samochodu służbowego do celów prywatnych (a nie – sprzedaży paliwa) i pracodawca może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia kasy fiskalnej. Analogicznie obowiązek ten nie wystąpi również w przypadku doliczenia pracownikom do przychodów wartości świadczenia związanego z możliwością używania do celów prywatnych służbowych samochodów wraz ze ściśle związanymi z tym wydatkami eksploatacyjnymi (por. interpretacja tego organu Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 grudnia 2015 r., sygn. IPPP2/4512-1040/15-2/MT).
Zwrot maltańskiego podatku z polskim CIT
Dziennik Gazeta Prawna, 2016-01-20
Mariusz Szulc
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z 30 grudnia 2015 (sygn. IBPB-1-2/4510-625/15/JW i IBPB-1-2/4510-624/15/BD) stwierdził, że wypłata środków stanowiących zwrot podatku zapłaconego na Malcie nie jest przychodem z udziału w zyskach osób prawnych, a więc nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od osób prawnych w Polsce. W przedmiotowej sprawie spółka obstawała przy stanowisku, że zwrot podatku stanowi przychód z udziału w zyskach osób prawnych, powołując się przy tym na przepis zwalniający z opodatkowania dywidendy i inne udziały w zyskach osób prawnych otrzymane od spółki z UE bądź z Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dyrektor katowickiej izby nie podzielił tego poglądu, stwierdzając, że zwolnienie odnosi się tylko do wypłacanego przez podmiot zagraniczny zysku netto, w związku z czym nie obejmuje zwrotu podatku dochodowego.
Nie da się obliczyć PIT od prywatnych rozmów
Rzeczpospolita, 2016-01-21
Przemysław Wojtasik
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 grudnia 2015 r. (sygn. IBPB-2-1/4511-465/15/MD) uznał, że pracodawca nie jest obowiązany do naliczenia pracownikowi przychodu z tytułu wykorzystywania telefonu służbowego do celów osobistych. Przedsiębiorstwo planuje udostępnić swoim pracownikom telefony komórkowe, które zasadniczo mają być wykorzystywane do celów służbowych. Niemniej, pracownicy będą mogli sporadycznie używać ich również do wykonywania połączeń prywatnych. We wniosku wskazano, że abonament telefoniczny opłacany jest w formie ryczałtu w ramach którego możliwe jest przeprowadzenie nieograniczonej liczby połączeń. Przedsiębiorstwo zwróciło się do organu podatkowego z pytaniem, czy wskutek wykonania prywatnej rozmowy pracownik uzyska korzyść majątkową? Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż w opisanym przypadku nie powstanie przychód podatkowy. Zdaniem organu, w sytuacji gdy nie jest możliwe określenie dokładnej wartości świadczenia przypadającego na konkretnego pracownika, nie można go opodatkować. Podzielenie liczby połączeń przez abonament nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty przychodu pracownika, wartość otrzymanego świadczenia byłaby wtedy zależna od liczby przeprowadzonych rozmów, a tym samym w sposób nieuprawniony zróżnicowana.
Ulga na złe długi nie dla firm zależnych
Dziennik Gazeta Prawna, 2016-01-21
Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 stycznia 2016 r. (sygn. akt. I FSK 1306/14) orzekł, że z ulgi na złe długi nie skorzysta podatnik, którego łączyły powiązania z dłużnikiem zarówno w dacie korekty deklaracji, ale również w chwili przeprowadzenia transakcji. Spór dotyczył wykładni przepisu ustawy o VAT uchylonego 1 lipca 2015, wykluczającego prawo do korekty podatku naliczonego z tytułu ulgi za złe długi w przypadku powiązań o charakterze majątkowym, kapitałowym lub osobowym. Przepis nie precyzował jednak, na który moment to ustalać – na dzień złożenia korekty, czy w dacie przeprowadzenia transakcji. W przedmiotowej sprawie przedsiębiorca chciał skorzystać z ulgi za złe długi w związku z brakiem zapłaty za towar przez spółkę, w której udziały posiadała jego żona. Powiązania firm miały miejsce wyłącznie w momencie przeprowadzenia transakcji, ponieważ w chwili składania korekty spółka żony przedsiębiorcy znajdowała się już w upadłości. Zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, jak i NSA orzekły, że powiązania nie mogły występować ani w momencie zawarcia transakcji, ani w dacie złożenia korekty.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok NSA z 15 grudnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 2846/13)
1. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej opis sprawy poddawanej ocenie podatkowej, o którym mowa w art. 14b § 3 ab initio ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.; dalej: o.p.), powinien być taki, jakby był przedmiotem ustaleń własnych podatnika dokonywanych w ramach samoobliczenia podatku za dany okres rozliczeniowy albo przedmiotem ustaleń organu podatkowego, niezbędnych do dokonania oceny prawnej i przeprowadzenia procesu zastosowania prawa materialnego co do faktów mających miejsce w określonym okresie rozliczeniowym.
2. Nieprzedstawienie w ramach wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wyraźnego i zindywidualizowanego tła faktycznego, stanowiącego dla organu podatkowego podstawę właściwej kwalifikacji prawnopodatkowej, który nie poddaje się usunięciu w trybie art. 169 § 1 w związku z art. 14h o.p., stanowi podstawę do odmowy wszczęcia postępowania z takiego wniosku na podstawie art. 165a § 1 w związku z art. 14h o.p.
Wyrok NSA z 6 listopada 2015 r. (sygn. akt II FSK 2253/13)
Wydanie dwóch różnych indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, z których następnie jedna, w terminie do wydania interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego, zostaje, jako nieprawidłowa, na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) zmieniona – do stanu zgodności z drugą – nie stanowi niejednolitego stosowania prawa w interpretacjach indywidualnych, o którym mowa w art. 14a § 2 pkt 2 wymienionej ustawy.