Przegląd prasowych informacji podatkowych
Dostawa i montaż konstrukcji stalowych nie zawsze są usługą kompleksową
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-06-19
Agnieszka Pokojska
W interpretacji z 31 maja 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.38.2017.2.JF) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że dostawa i montaż konstrukcji stalowych nie tworzą jednej usługi kompleksowej. O wydanie interpretacji zwróciła się spółka zajmująca się produkcją konstrukcji stalowych. Dodatkowo, spółka jako podwykonawca wykonuje dostawy tych konstrukcji bądź dostarcza je wraz z montażem. Zdaniem spółki, dostawę z montażem należało zakwalifikować jako jedną usługę kompleksową. Z uwagi na to, że podstawową usługą jest dostawa konstrukcji – w opinii spółki – cała transakcja powinna być rozliczana na zasadach ogólnych. Stanowiska spółki nie podzielił jednak organ podatkowy, który stwierdził, że nie ma podstaw do traktowania dostawy z montażem jako usługi kompleksowej. Organ zwrócił uwagę, że świadczenia te nie są ze sobą związane w sposób nierozerwalny. W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym spółka wskazała bowiem, że w ramach prowadzonej działalności dokonuje także dostawy bez montażu. Wobec tego, do dostawy konstrukcji stalowych zastosowanie znajdą ogólne zasady opodatkowania VAT, natomiast w przypadku ich montażu należy stosować mechanizm odwrotnego obciążenia.
Pracodawca zapewnia mieszkanie, pracownik zapłaci podatek
Rzeczpospolita, 2017-06-19
Aleksandra Sak
Zgodnie z interpretacją Izby Skarbowej w Warszawie z 28 lutego 2017 r. (sygn. 1462-IPPB4.4511.1349.2016.2.AK) zagraniczny pracownik, który został oddelegowany do Polski osiąga przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń przysługujących mu od firmy goszczącej. Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpił pracownik fińskiej spółki, która oddelegowała go na dwa lata do pracy w polskiej spółce należącej do tej samej grupy kapitałowej. Nie doszło przy tym do zmiany pracodawcy – w dalszym ciągu to fińska spółka wypłaca pracownikowi wynagrodzenie oraz odprowadza składki na ubezpieczenie społeczne w Finlandii. Polska spółka jest zobowiązana jednak do znalezienia oraz opłacenia mieszkania, co jest następnie odpowiednio rozliczane ze spółką fińską w ramach umowy o świadczenie usług. Pracownik musi pokryć jedynie koszty eksploatacyjne. Pracownik zwrócił się do fiskusa o potwierdzenie, że otrzymywane świadczenia nie stanowią dla niego w Polsce przychodu ze stosunku pracy ze względu na fakt, że wynikają one z fińskiej umowy o pracę i tzw. listu oddelegowującego, przy czym przekładają się na zysk spółki. Organ podatkowy nie zgodził się jednak z tym stanowiskiem i uznał, że należy opodatkować wartość świadczeń dodatkowych. Pracownik powinien zatem obliczyć zaliczki na podatek dochodowy uwzględniając nie tylko kwotę wynagrodzenia, lecz także wartość dodatkowych świadczeń.
Bez związku z budynkiem w Polsce nie ma polskiego VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-06-19
Mariusz Szulc
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 16 maja 2017 r. (sygn. akt I SA/Bk 22/17) orzekł, że usługa modernizacji ciągu technologicznego, który nie jest trwale związany z gruntem nie będzie opodatkowana w miejscu położenia nieruchomości. W stanie faktycznym sprawy, włoska firma zleciła polskiemu podatnikowi wykonanie usług w zakresie modernizacji ciągu technologicznego do produkcji papierosów w fabryce znajdującej się na terytorium Polski. Przedsiębiorca twierdził, że usługa powinna być opodatkowana w Polsce. Argumentował, że ma ona związek z polską nieruchomością mimo tego, że ciąg technologiczny nie jest na trwałe związany z gruntem fabrycznym. Organ podatkowy uznał jednak, że miejscem świadczenia usługi nie będzie Polska, tylko kraj, w którym siedzibę działalności gospodarczej ma nabywca usługi. Podkreślił, że ciąg nie stanowi części składowej nieruchomości położonej w Polsce. Takie samo stanowisko zajął WSA w Białymstoku. W konsekwencji, obowiązek rozliczenia podatku ciąży na włoskim kontrahencie.
Kiedy dostawa towarów jest wykonywana w sposób ciągły
Rzeczpospolita, 2017-06-19
Joanna Lis
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 29 marca 2017 r. (sygn. akt I SA/Po 1237/16) w sytuacji, gdy kontrahenci sami, w dowolnym momencie pobierają towary z magazynu spółki to obowiązek podatkowy nie powstaje w ostatnim dniu przyjętego okresu rozliczeniowego, lecz w dacie pobrania towaru wskazanej na dokumencie. Wniosek o interpretację złożyła osoba planująca założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Nowoutworzona spółka wynajmie odpłatnie swojemu dostawcy magazyn, który ma być magazynem konsygnacyjnym. Niektórzy klienci spółki będą mieli możliwość samodzielnego pobierania w jej imieniu towarów z magazynu. Realizowana będzie zatem dostawa łańcuchowa, w której spółka ma być środkowym podmiotem. Spółka zamierza wprowadzić miesięczne okresy rozliczeniowe i wystawiać zbiorcze faktury w ostatnim dniu danego okresu, który to dzień będzie wskazany na fakturze jako data sprzedaży wszystkich pobranych w tym okresie towarów. Zdaniem spółki ten dzień będzie momentem powstania obowiązku podatkowego dla zrealizowanych dostaw. Organ podatkowy nie zgodził się jednak ze stanowiskiem spółki i uznał, że obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie będzie powstawał w momencie pobrania towaru z magazynu, w dacie konkretnej dostawy. Spółka wniosła skargę na interpretację, jednak WSA w Poznaniu podzielił zdanie fiskusa.
Nie trzeba samemu uzbrajać działek, aby zostać uznanym za przedsiębiorcę
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-06-20
Patrycja Dudek
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 czerwca 2017 r. (sygn. akt I FSK 2032/15) nie ma przeszkód, aby uznać za podatnika VAT właściciela sprzedającego grunt spółce, której zaangażowanie w związku z planowaną transakcją przekracza zakres zwykłego zarządu nieruchomością. W stanie faktycznym będącym przedmiotem rozstrzygnięcia małżonkowie postanowili sprzedać spółce działki, na których uprzednio spółka ta miała wybudować osiedle domków jednorodzinnych. Małżonkowie umocowali spółkę do wystąpienia o stosowane pozwolenia, które umożliwiłyby realizację inwestycji. Właściciele działek twierdzili, że skoro spółka odpowiedzialna jest za wszystkie czynności związane z planowaną sprzedażą, to nie można uznać, że działają oni w charakterze podatnika VAT, zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Organ podatkowy nie podzielił jednak tego stanowiska. Jego zdaniem, działania małżonków stanowią prowadzenie działalności gospodarczej, ponieważ nie są związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Podobny pogląd wyraziły orzekające w sprawie sądy administracyjne obu instancji. NSA podkreślił, że nawet jeśli małżonkowie nie inicjowali ani nie uczestniczyli aktywnie w przygotowaniach do sprzedaży działek, to planowana dostawa działek na rzecz spółki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.
Zajęcia na siłowni poprawiają atmosferę w pracy
Rzeczpospolita, 2017-06-21
Przemysław Wojtasik
Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji indywidualnej z 8 czerwca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.66.2017.1.BJ.) wydatki poniesione przez firmę na zakup karnetów sportowych dla jej pracowników, mogą zostać przez nią zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowej sprawie spółka z branży informatycznej wystąpiła do organu podatkowego z zapytaniem czy może zaliczyć wydatki na zakup karnetów na siłownię dla jej pracowników do kosztów podatkowych. Sama spółka była zdania, że tak ponieważ w jej ocenie miało to zintegrować pracowników, a tym samym zwiększyć ich wydajność. Organ podatkowy podzielił stanowisko spółki oraz wskazał, że koszty pracownicze które mogą zostać odliczone od przychodu to także świadczenia dodatkowe takie jak medyczne czy sportowe. Fiskus podkreślił, jednak że dla powstania prawa do uznania poniesionych wydatków za koszty podatkowe, niezbędne jest każdorazowe określenie ich celu oraz istnienie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Organ podatkowy uznał, że wydatki na zakup karnetów sportowych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, będą miały bowiem wpływ na integrację pracowników i lepszą komunikację miedzy nimi, co przełoży się na możliwość powiększenia zysku przez spółkę.
Danina u źródła też jest kosztem
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-06-22
Katarzyna Jędrzejewska
Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji z 26 maja 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.10.2017.1.BS), przedsiębiorca może odliczyć od przychodu dopłacony z własnych środków podatek, którego uprzednio nie potrącił z wynagrodzenia wypłacanego za granicę. W rozpatrywanym stanie faktycznym spółka nabywała usługi od podmiotów z siedzibą za granicą, m.in. korzystanie z praw autorskich, praw do znaków towarowych oraz usługi w zakresie działalności widowiskowej. W związku z wypłatą dokonywaną na rzecz nierezydentów, spółka powinna potrącać podatek u źródła. W niektórych sytuacjach spółka decyduje się jednak na poniesienie ciężaru podatku u źródła z własnych środków, doliczając do wynagrodzenia kwotę, która pozwoli na pokrycie podatku od tej należności. Spółka miała wątpliwości, czy w związku z ubruttowieniem należności możliwe będzie zaliczenie podatku do kosztów uzyskania przychodów. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że podatek, który nie został potrącony, a dopłacony z własnych środków płatnika stanowi dla niego koszt uzyskania przychodów.
By wynajmować 16 garaży nie zawsze trzeba zakładać firmę
Rzeczpospolita, 2017-06-22
Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I FSK 845/15) o zakwalifikowaniu przychodu do źródła, jakim jest działalność gospodarcza, nie przesądza liczba i wielkość transakcji czy sposób reklamowania działalności. W przedmiotowej sprawie podatniczka złożyła wniosek o wydanie interpretacji przez organ podatkowy z pytaniem czy w sytuacji gdy planuje wynajem 16 garaży, konieczne jest założenie działalności gospodarczej. Ona sama uważała, że takiej działalności zakładać nie musi, organ podatkowy jednak nie podzielił jej stanowiska. Wskazał on, że rozmiar, powtarzalność oraz zarobkowy charakter wynajmu nieruchomości spełniają przesłanki do uznania że jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej i podatniczka powinna zarejestrować firmę oraz dokonywać odpowiednich rozliczeń podatkowych. Podatniczka zaskarżyła tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który uwzględnił jej skargę. W ocenie sądu aby uznać określoną działalność za gospodarczą, należy najpierw ustalić, czy nie jest ona zaliczana do innego źródła przychodów. W ocenie sądu dla rozgraniczenia do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować najem konieczne jest ustalenie, czy przedmiot najmu jest składnikiem majątkowym związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. To stanowisko podtrzymał również NSA, który w uzasadnieniu wyroku wskazał że nawet jeśli działalność podatnika spełnia przesłanki do uznania jej za działalność gospodarczą, to jeżeli spełnia ona jednocześnie przesłanki do uznania jej za działalność zaliczaną do innego niż działalność gospodarcza źródła przychodu a nie została ona w sposób jednoznaczny przyporządkowana przez podatnika jako przychód z działalności gospodarczej, to należy ją zakwalifikować jako przychód z tego innego źródła, w tym przypadku z najmu.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z 13 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II FSK 715/15)
Wykonanie zapisu testamentowego ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości, nabytej w drodze spadku, pomniejsza przychód z odpłatnego zbycia tej nieruchomości o kwotę wykonanego zapisu (art. 11 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.).
Wyrok NSA z 18 maja 2017 r. (sygn. akt I FSK 1916/15)
Przepis art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j.: Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zgodnie z którym nie stanowią podstawy do odliczenia podatku wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne, które podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy daje organowi podatkowemu możliwość określenia wartości rzeczywistej transakcji wykazanej w kwocie zawyżonej na fakturze, podatnikowi – z uwagi na zasadę neutralności i proporcjonalności – przysługuje prawo do odliczenia podatku w części odpowiadającej rzeczywistej wartości transakcji.
Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 19 czerwca – 23 czerwca 2017 r.
Dostawa i montaż konstrukcji stalowych nie zawsze są usługą kompleksową
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-06-19
Agnieszka Pokojska
W interpretacji z 31 maja 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.38.2017.2.JF) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że dostawa i montaż konstrukcji stalowych nie tworzą jednej usługi kompleksowej. O wydanie interpretacji zwróciła się spółka zajmująca się produkcją konstrukcji stalowych. Dodatkowo, spółka jako podwykonawca wykonuje dostawy tych konstrukcji bądź dostarcza je wraz z montażem. Zdaniem spółki, dostawę z montażem należało zakwalifikować jako jedną usługę kompleksową. Z uwagi na to, że podstawową usługą jest dostawa konstrukcji – w opinii spółki – cała transakcja powinna być rozliczana na zasadach ogólnych. Stanowiska spółki nie podzielił jednak organ podatkowy, który stwierdził, że nie ma podstaw do traktowania dostawy z montażem jako usługi kompleksowej. Organ zwrócił uwagę, że świadczenia te nie są ze sobą związane w sposób nierozerwalny. W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym spółka wskazała bowiem, że w ramach prowadzonej działalności dokonuje także dostawy bez montażu. Wobec tego, do dostawy konstrukcji stalowych zastosowanie znajdą ogólne zasady opodatkowania VAT, natomiast w przypadku ich montażu należy stosować mechanizm odwrotnego obciążenia.
Pracodawca zapewnia mieszkanie, pracownik zapłaci podatek
Rzeczpospolita, 2017-06-19
Aleksandra Sak
Zgodnie z interpretacją Izby Skarbowej w Warszawie z 28 lutego 2017 r. (sygn. 1462-IPPB4.4511.1349.2016.2.AK) zagraniczny pracownik, który został oddelegowany do Polski osiąga przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń przysługujących mu od firmy goszczącej. Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpił pracownik fińskiej spółki, która oddelegowała go na dwa lata do pracy w polskiej spółce należącej do tej samej grupy kapitałowej. Nie doszło przy tym do zmiany pracodawcy – w dalszym ciągu to fińska spółka wypłaca pracownikowi wynagrodzenie oraz odprowadza składki na ubezpieczenie społeczne w Finlandii. Polska spółka jest zobowiązana jednak do znalezienia oraz opłacenia mieszkania, co jest następnie odpowiednio rozliczane ze spółką fińską w ramach umowy o świadczenie usług. Pracownik musi pokryć jedynie koszty eksploatacyjne. Pracownik zwrócił się do fiskusa o potwierdzenie, że otrzymywane świadczenia nie stanowią dla niego w Polsce przychodu ze stosunku pracy ze względu na fakt, że wynikają one z fińskiej umowy o pracę i tzw. listu oddelegowującego, przy czym przekładają się na zysk spółki. Organ podatkowy nie zgodził się jednak z tym stanowiskiem i uznał, że należy opodatkować wartość świadczeń dodatkowych. Pracownik powinien zatem obliczyć zaliczki na podatek dochodowy uwzględniając nie tylko kwotę wynagrodzenia, lecz także wartość dodatkowych świadczeń.
Bez związku z budynkiem w Polsce nie ma polskiego VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-06-19
Mariusz Szulc
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 16 maja 2017 r. (sygn. akt I SA/Bk 22/17) orzekł, że usługa modernizacji ciągu technologicznego, który nie jest trwale związany z gruntem nie będzie opodatkowana w miejscu położenia nieruchomości. W stanie faktycznym sprawy, włoska firma zleciła polskiemu podatnikowi wykonanie usług w zakresie modernizacji ciągu technologicznego do produkcji papierosów w fabryce znajdującej się na terytorium Polski. Przedsiębiorca twierdził, że usługa powinna być opodatkowana w Polsce. Argumentował, że ma ona związek z polską nieruchomością mimo tego, że ciąg technologiczny nie jest na trwałe związany z gruntem fabrycznym. Organ podatkowy uznał jednak, że miejscem świadczenia usługi nie będzie Polska, tylko kraj, w którym siedzibę działalności gospodarczej ma nabywca usługi. Podkreślił, że ciąg nie stanowi części składowej nieruchomości położonej w Polsce. Takie samo stanowisko zajął WSA w Białymstoku. W konsekwencji, obowiązek rozliczenia podatku ciąży na włoskim kontrahencie.
Kiedy dostawa towarów jest wykonywana w sposób ciągły
Rzeczpospolita, 2017-06-19
Joanna Lis
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 29 marca 2017 r. (sygn. akt I SA/Po 1237/16) w sytuacji, gdy kontrahenci sami, w dowolnym momencie pobierają towary z magazynu spółki to obowiązek podatkowy nie powstaje w ostatnim dniu przyjętego okresu rozliczeniowego, lecz w dacie pobrania towaru wskazanej na dokumencie. Wniosek o interpretację złożyła osoba planująca założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Nowoutworzona spółka wynajmie odpłatnie swojemu dostawcy magazyn, który ma być magazynem konsygnacyjnym. Niektórzy klienci spółki będą mieli możliwość samodzielnego pobierania w jej imieniu towarów z magazynu. Realizowana będzie zatem dostawa łańcuchowa, w której spółka ma być środkowym podmiotem. Spółka zamierza wprowadzić miesięczne okresy rozliczeniowe i wystawiać zbiorcze faktury w ostatnim dniu danego okresu, który to dzień będzie wskazany na fakturze jako data sprzedaży wszystkich pobranych w tym okresie towarów. Zdaniem spółki ten dzień będzie momentem powstania obowiązku podatkowego dla zrealizowanych dostaw. Organ podatkowy nie zgodził się jednak ze stanowiskiem spółki i uznał, że obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie będzie powstawał w momencie pobrania towaru z magazynu, w dacie konkretnej dostawy. Spółka wniosła skargę na interpretację, jednak WSA w Poznaniu podzielił zdanie fiskusa.
Nie trzeba samemu uzbrajać działek, aby zostać uznanym za przedsiębiorcę
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-06-20
Patrycja Dudek
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 czerwca 2017 r. (sygn. akt I FSK 2032/15) nie ma przeszkód, aby uznać za podatnika VAT właściciela sprzedającego grunt spółce, której zaangażowanie w związku z planowaną transakcją przekracza zakres zwykłego zarządu nieruchomością. W stanie faktycznym będącym przedmiotem rozstrzygnięcia małżonkowie postanowili sprzedać spółce działki, na których uprzednio spółka ta miała wybudować osiedle domków jednorodzinnych. Małżonkowie umocowali spółkę do wystąpienia o stosowane pozwolenia, które umożliwiłyby realizację inwestycji. Właściciele działek twierdzili, że skoro spółka odpowiedzialna jest za wszystkie czynności związane z planowaną sprzedażą, to nie można uznać, że działają oni w charakterze podatnika VAT, zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Organ podatkowy nie podzielił jednak tego stanowiska. Jego zdaniem, działania małżonków stanowią prowadzenie działalności gospodarczej, ponieważ nie są związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Podobny pogląd wyraziły orzekające w sprawie sądy administracyjne obu instancji. NSA podkreślił, że nawet jeśli małżonkowie nie inicjowali ani nie uczestniczyli aktywnie w przygotowaniach do sprzedaży działek, to planowana dostawa działek na rzecz spółki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.
Zajęcia na siłowni poprawiają atmosferę w pracy
Rzeczpospolita, 2017-06-21
Przemysław Wojtasik
Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji indywidualnej z 8 czerwca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.66.2017.1.BJ.) wydatki poniesione przez firmę na zakup karnetów sportowych dla jej pracowników, mogą zostać przez nią zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowej sprawie spółka z branży informatycznej wystąpiła do organu podatkowego z zapytaniem czy może zaliczyć wydatki na zakup karnetów na siłownię dla jej pracowników do kosztów podatkowych. Sama spółka była zdania, że tak ponieważ w jej ocenie miało to zintegrować pracowników, a tym samym zwiększyć ich wydajność. Organ podatkowy podzielił stanowisko spółki oraz wskazał, że koszty pracownicze które mogą zostać odliczone od przychodu to także świadczenia dodatkowe takie jak medyczne czy sportowe. Fiskus podkreślił, jednak że dla powstania prawa do uznania poniesionych wydatków za koszty podatkowe, niezbędne jest każdorazowe określenie ich celu oraz istnienie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Organ podatkowy uznał, że wydatki na zakup karnetów sportowych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, będą miały bowiem wpływ na integrację pracowników i lepszą komunikację miedzy nimi, co przełoży się na możliwość powiększenia zysku przez spółkę.
Danina u źródła też jest kosztem
Dziennik Gazeta Prawna, 2017-06-22
Katarzyna Jędrzejewska
Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji z 26 maja 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.10.2017.1.BS), przedsiębiorca może odliczyć od przychodu dopłacony z własnych środków podatek, którego uprzednio nie potrącił z wynagrodzenia wypłacanego za granicę. W rozpatrywanym stanie faktycznym spółka nabywała usługi od podmiotów z siedzibą za granicą, m.in. korzystanie z praw autorskich, praw do znaków towarowych oraz usługi w zakresie działalności widowiskowej. W związku z wypłatą dokonywaną na rzecz nierezydentów, spółka powinna potrącać podatek u źródła. W niektórych sytuacjach spółka decyduje się jednak na poniesienie ciężaru podatku u źródła z własnych środków, doliczając do wynagrodzenia kwotę, która pozwoli na pokrycie podatku od tej należności. Spółka miała wątpliwości, czy w związku z ubruttowieniem należności możliwe będzie zaliczenie podatku do kosztów uzyskania przychodów. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że podatek, który nie został potrącony, a dopłacony z własnych środków płatnika stanowi dla niego koszt uzyskania przychodów.
By wynajmować 16 garaży nie zawsze trzeba zakładać firmę
Rzeczpospolita, 2017-06-22
Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I FSK 845/15) o zakwalifikowaniu przychodu do źródła, jakim jest działalność gospodarcza, nie przesądza liczba i wielkość transakcji czy sposób reklamowania działalności. W przedmiotowej sprawie podatniczka złożyła wniosek o wydanie interpretacji przez organ podatkowy z pytaniem czy w sytuacji gdy planuje wynajem 16 garaży, konieczne jest założenie działalności gospodarczej. Ona sama uważała, że takiej działalności zakładać nie musi, organ podatkowy jednak nie podzielił jej stanowiska. Wskazał on, że rozmiar, powtarzalność oraz zarobkowy charakter wynajmu nieruchomości spełniają przesłanki do uznania że jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej i podatniczka powinna zarejestrować firmę oraz dokonywać odpowiednich rozliczeń podatkowych. Podatniczka zaskarżyła tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który uwzględnił jej skargę. W ocenie sądu aby uznać określoną działalność za gospodarczą, należy najpierw ustalić, czy nie jest ona zaliczana do innego źródła przychodów. W ocenie sądu dla rozgraniczenia do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować najem konieczne jest ustalenie, czy przedmiot najmu jest składnikiem majątkowym związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. To stanowisko podtrzymał również NSA, który w uzasadnieniu wyroku wskazał że nawet jeśli działalność podatnika spełnia przesłanki do uznania jej za działalność gospodarczą, to jeżeli spełnia ona jednocześnie przesłanki do uznania jej za działalność zaliczaną do innego niż działalność gospodarcza źródła przychodu a nie została ona w sposób jednoznaczny przyporządkowana przez podatnika jako przychód z działalności gospodarczej, to należy ją zakwalifikować jako przychód z tego innego źródła, w tym przypadku z najmu.