Przegląd podatkowy (22 – 26 maja 2017 r.)

Przegląd prasowych informacji podatkowych

Dostawa i montaż nie muszą być świadczeniem kompleksowym

Rzeczpospolita, 2017-05-22
Jarosław Jarczyk

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z 17 marca 2017 r. (sygn.1462-IPPP3.4512.107.2017.1.RM) jeżeli w zawartej umowie o roboty budowlane wynagrodzenie za dostawę towaru oraz jego instalacje zostało ustanowione odrębnie dla każdego z tych świadczeń, mogą one podlegać opodatkowaniu VAT na odmiennych zasadach. W przedmiotowej sprawie podatnik, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywał zarówno dostawę, jak i montaż systemu kanalizacji ciśnieniowej, zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem czy jest uprawniony do wystawienia jednej faktury VAT dokumentującej zarówno dostawę towarów jak i świadczenie usług montażu, opodatkowane odpowiednio 23 proc. stawką VAT oraz z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. On sam uważał, iż tak, bowiem w zawartej umowie wynagrodzenie zostało ustalone odrębnie dla każdego ze świadczeń. Ze stanowiskiem podatnika zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej który wskazał, że dla określenia prawidłowych zasad opodatkowania omawianej transakcji niezbędne jest ustalenie, czy w jej przypadku dochodzi do tzw. świadczenia kompleksowego. W ocenie organu, w analizowanej sprawie nie wystąpiło świadczenie kompleksowe, dlatego też podatnik jest uprawniony do rozliczenia świadczeń w odmienny sposób.

Wylanie betonu to dostawa, a nie kompleksowa usługa

Dziennik Gazeta Prawna, 2017-05-22
Łukasz Zalewski

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 maja 2017 r. (sygn. akt I FSK 1389/15) wylanie betonu stanowi dostawę, nie kompleksową usługę i jest opodatkowane stawką 23 proc. VAT. W przedmiotowej sprawie, spółka świadczyła szeroko rozumiane usługi produkcji i dostawy betonu. Zdaniem spółki, zakres świadczonych usług jest tożsamy z kompleksową usługą betonowania na indywidualne zamówienie. O powyższym miał świadczyć fakt, że w zakres czynności, wykonywanych przez spółkę wchodziło nie tylko wytwarzanie betonu, ale również transport na miejsce budowy, wylanie i wygładzanie, będące według spółki usługą budowlaną, sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, opodatkowaną 8 proc. stawką VAT. Stanowisko spółki podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, zwracając uwagę na specjalistyczny sposób, w jaki przygotowywany i transportowany jest beton, co świadczy o dostawie kompleksowej usługi budowlanej. Z taką argumentacją nie zgodził się jednak Naczelny Sąd Administracyjny, powołując się na ukształtowaną linię orzeczniczą oraz niezmienny charakter transakcji dostawy betonu, niezależnie od czynności przygotowawczych i dodatkowych, jakie muszą zostać wykonane przez pracowników spółki

Podatnik odliczy VAT z faktur otrzymanych przed rejestracją

Rzeczpospolita, 2017-05-22
Piotr Kochanecki

Jeżeli dokonane przed rejestracją podatnika na VAT zakupy towarów i usług są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, podatnik jest uprawniony do odliczenia wykazanego na nich VAT naliczonego – tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 marca 2017 r. (sygn. 1462.IPPP3.4512.86.2017.1.IG). W przedmiotowej sprawie spółka, która nabyła w celu wydzierżawienia dwie nieruchomości gruntowe, zwróciła się do fiskusa z pytaniem czy będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie nieruchomości, jeżeli nastąpiły one przed jej rejestracją dla potrzeb podatku VAT. W ocenie spółki była ona uprawiona do dokonania odliczenia, bowiem ustawa o VAT uzależnia możliwość odliczenia VAT jedynie od związku wydatku z działalnością opodatkowaną oraz posiadania statusu podatnika VAT. Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem spółki i podkreślił, że brak rejestracji w chwili poniesienia wydatku, nie przekreśla możliwości późniejszego uzyskania zwrotu VAT, już po dokonaniu rejestracji.

Fiskus może trzymać nadpłatę i zwrócić ją bez odsetek

Dziennik Gazeta Prawna, 2017-05-22
Łukasz Zalewski

W wyroku z 9 maja 2017 r. (sygn. akt II FSK 971/15) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w sytuacji wydania przez organ podatkowy decyzji tuż przed upływem terminu przedawnienia, zwrot nadpłaconego podatku należy się bez oprocentowania. Wyrok ten zapadł na gruncie stanu faktycznego w którym spółka wpłaciła podatek od nieruchomości zgodnie z decyzją wymiarową organu. Decyzja ta została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. W świetle wspomnianego wyroku, warunkiem otrzymania przez spółkę odsetek od nadpłaconej kwoty byłoby udowodnienie, że uchylenie decyzji było spowodowane działaniem organu podatkowego. Zdaniem NSA nie miało to miejsca w omawianym przypadku, ponieważ organ wydał decyzję przed upływem przedawnienia. Sąd nie podzielił argumentacji spółki, według której wina organu leżała w zbyt wolnym postępowaniu i zbyt późnym wydaniu decyzji, przez co konieczne okazało się jej uchylenie przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze z powodu przedawnienia.

Przez zagubiony dokument spółka nie odzyska VAT

Rzeczpospolita, 2017-05-23
Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 maja 2017 r. (sygn. akt I FSK 1497/15) podatnik może skutecznie ubiegać się o zwrot VAT naliczonego wykazanego na oryginałach faktur lub ich duplikatów dokumentujących tylko zakupy z okresu rozliczeniowego, którego dotyczy wniosek. W analizowanej sprawie spółka wystąpiła o zwrot VAT za 2010 r. Fiskus zauważył jednak, że wniosek spółki obejmował też dokumenty wystawione w 2009 r. W ich ocenie zwrot podatku za 2010 r. mógł dotyczyć wyłącznie towarów i usług nabytych w okresie od stycznia do grudnia 2010 r. Natomiast część uwzględnionych we wniosku faktur dokumentowała zakupy dokonane w 2009 r. Spółka tłumaczyła się tym, że wcześniej nie posiadała zarówno oryginału jak i kopii faktury, dlatego też nie mogła ubiegać się o zwrot VAT w tym zakresie. Ponadto wskazała, że to moment otrzymania faktury, a nie sam moment nabycia towarów lub usług jest miarodajny dla ustalenia okresu, za który może ubiegać się o zwrot VAT. Jednak zarówno fiskus jak i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie zgodzili się ze stanowiskiem spółki. Sprawa ostatecznie trafiła do NSA, który orzekł, iż we wniosku o zwrot VAT za określony okres rozliczeniowy nie mogą zostać uwzględnione faktury dokumentujące zakupy dokonane w okresie innym niż objęty wnioskiem.

Małe darowizny bez podatku

Rzeczpospolita, 2017-05-23
Mateusz Maj

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2017 r. (sygn. 2461-IBPB-2-1.4515.72.2017.2.MD) dobrowolne wpłaty internautów na konto firmy prowadzącej w sieci poradnik, które nie dają użytkownikom żadnych bezpośrednich korzyści, korzystają ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn. W przedmiotowej sprawie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej skierował wspólnik spółki cywilnej w skład której, wchodzą osoby fizyczne podlegające opodatkowaniu PDOF na zasadach ogólnych. Spółka ta prowadzi poradnik internetowy, dotyczący zagadnień technicznych i użytkownicy mogą bezpłatnie oglądać publikowane w jego ramach filmy. Spółka zamieściła informację na stronie o możliwości dokonywania dobrowolnych wpłat na konto. Wpłata ta nie jest jednak warunkiem koniecznym do skorzystania z poradnika. Darczyńca nie uzyskuje żadnej korzyści, wpłaty trafiają na konto firmy obsługującej płatności ze strony internetowej, która raz w miesiącu przelewa środki na rachunek spółki cywilnej. Dyrektor KIS potwierdził, że takie dobrowolne wpłaty należy traktować jako darowizny i opodatkować proporcjonalnie do udziału podatnika w zyskach spółki cywilnej, obdarowanym jest bowiem wspólnik. Ustawa o podatku od spadków i darowizn przewiduje zwolnienie z podatku darowizn otrzymanych od osób niespokrewnionych jeżeli ich kwota nie przekroczyła 4902 zł (jednorazowo lub sumarycznie) w ciągu pięciu lat od roku ostatniej darowizny.

Nieuczciwość sprzedawcy nie uderza w nabywcę

Dziennik Gazeta Prawna, 2017-05-23
Mariusz Szulc

Jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 18 maja 2017 r. (sygn. akt C-624/15) urząd skarbowy nie może odmówić podmiotowi skorzystania z procedury VAT marża przy sprzedaży towarów używanych w sytuacji, gdy mimo dochowania należytej staranności dokonała transakcji z nierzetelnym kontrahentem. Sprawa dotyczyła litewskiej spółki, zajmującej się obrotem używanymi samochodami, która zakupiła towar między innymi od duńskiego przedsiębiorcy. Z otrzymanych przez spółkę faktur wynikało, że sprzedaż aut była zwolniona z VAT, dzięki czemu na dalszym etapie spółka mogła rozliczyć sprzedaż według korzystnej podatkowo procedury VAT marża, płacąc podatek od wysokości różnicy pomiędzy kwotą sprzedaży a kwotą nabycia towaru używanego. Organ podatkowy zakwestionował jednak prawo spółki do skorzystania z preferencyjnej procedury oraz nakazał uiszczenie brakującej kwoty podatku. Spółka argumentowała, że podjęła wszelkie kroki w celu dochowania należytej staranności i nie miała powodów, by kwestionować rzetelność informacji pozyskanych od kontrahenta. Sprawa została oddana do rozstrzygnięcia do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył TSUE, fiskus ma prawo wymagać od przedsiębiorcy podjęcia wyłącznie racjonalnych czynności zabezpieczających transakcję, osiągalnych dla podatników, nie należących do kompetencji organów podatkowych.

Urząd zbiera dowody, sąd to kontroluje

Dziennik Gazeta Prawna, 2017-05-23
Patrycja Dudek

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego urząd skarbowy nie może bazując na jednej transakcji przesądzać o niedołożeniu przez spółkę należytej staranności z innymi kontrahentami. Analizowana sprawa dotyczyła spółki handlującej złomem, która w wyniku niewystarczającej weryfikacji dostawców udokumentowała dostawę złomu, która faktycznie nie miała miejsca. W związku z powyższym, urząd skarbowy zakwestionował prawo spółki do odliczenia VAT oraz zarzucił jej niedochowanie należytej staranności w sprawdzaniu rzetelności dostawców. Decyzję organu podtrzymał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Katowicach. Jak podkreślił WSA, o niedochowaniu należytej staranności świadczą między innymi rozliczenia gotówkowe, dokonywane pomiędzy spółką a kontrahentami. Odmiennego zdania był jednak Naczelny Sąd Administracyjny, podkreślając, że same płatności gotówkowe nie mogą służyć ocenie dochowania przez spółkę należytej staranności. Sąd zwrócił również uwagę na fakt, że podatnik może zostać pozbawiony prawa do odliczenia VAT naliczonego po przeprowadzeniu przez organ podatkowy dokładnej analizy każdej transakcji oddzielnie, nie wyciągając wniosków w oparciu o pojedynczą transakcję oraz po rzetelnej kontroli organu przez sąd pierwszej instancji, co w tym przypadku zdaniem NSA nie miało miejsca.

Korzystanie z „relax roomów” nie jest przychodem pracowników

Rzeczpospolita, 2017-05-24
Mateusz Piech

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z 21 marca 2017 r. (sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.1133.2016.1.AR) korzystanie przez pracowników z tzw. „relax roomów” nie powoduje powstania po ich stronie przychodu ze stosunku pracy. W przedmiotowej sprawie spółka z branży informatycznej, pełniąca funkcję płatnika PDOF, obowiązanego do obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń osób przez nią zatrudnionych, zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem czy przebywanie pracowników w relaksacyjnym pokoju muzycznym skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu ze stosunku pracy, a w konsekwencji czy spółka jest obowiązana do obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy w tym zakresie. W opinii spółki, w przedmiotowej sprawie taki przychód nie powstanie, dlatego też nie będzie ona obowiązana do kalkulacji i poboru zaliczek na PDOF. Ze stanowiskiem podatnika, w pełni zgodził się organ podatkowy.

Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z 6 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II FSK 630/15)

Należy przyjąć, że użyte w art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. i art. 3 pkt 2 u.Pr.bud. określenie „trwale związany z gruntem” nie powinno być rozumiane w znaczeniu, o którym mowa w art. 47 § 2 i 3 w związku z art. 48 k.c., lecz w znaczeniu językowym.

Wyrok NSA z 19 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II FSK 128/17 )

Gabinet radcy prawnego czasowo nie zajęty na potrzeby jego kancelarii, który nie utracił charakteru lokalu biurowego, należy uznać w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jako związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu najwyższą stawką podatku od nieruchomości.