Licencje komputerowe poza zasięgiem polskiego fiskusa
Dziennik Gazeta Prawna, 2016-01-25
Patrycja Dudek, Łukasz Zalewski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 20 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 2881/13, II FSK 2882/13, II FSK 2637/13, II FSK 2665/13, II FSK 2592/13, II FSK 2844/13) oraz wyroku z dnia 13 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 2677/13) orzekł, że nie wystąpi obowiązek pobrania podatku u źródła od wynagrodzenia za oprogramowanie, wypłacane firmom zza granicy, ponieważ takie płatności nie stanowią należności licencyjnych. W omawianych sprawach spółki stały na stanowisku, że kwoty wypłacana w związku z korzystaniem z licencji do programów komputerowych nie są należnościami licencyjnymi. Organy podatkowe reprezentowały odmienne podejście, z którym nie zgodziły się wojewódzkie sądy administracyjne. NSA zgadzając się z podejściem spółek wskazał, że program komputerowy nie może być uznany za dzieło literackie bądź naukowe, a w konsekwencji płatności z nim związane nie są należnościami licencyjnymi. Należy wskazać, że to kolejne korzystne orzeczenia NSA w tym zakresie, a tym samym można mówić o kształtowaniu się pozytywnej linii orzeczniczej.
Wycena budowli powinna być taka sama
Dziennik Gazeta Prawna, 2016-01-25
Jakub Pawłowski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 stycznia 2016 r. (sygn. akt. II FSK 2244/15) orzekł, że tylko i wyłącznie w przypadku gdy budowla nie jest amortyzowana, podatek od nieruchomości (PON) oblicza się od jej wartości rynkowej. Stan faktyczny dotyczył spółki, która w wartości początkowej budynku w postaci galerii handlowej, ujęła nakłady przeznaczone na budowle tj. drogi, place, chodniki. Spółka stała na stanowisku, że podstawa opodatkowania budowli dla celów PON jest równa ich wartości rynkowej ustalonej przez rzeczoznawcę, a nie wartości księgowej. Z tą opinią nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, który potwierdził stanowisko organu podatkowego, stwierdzając że nic nie stoi na przeszkodzie aby opodatkować PON budowle niestanowiące odrębnego środka trwałego. Istotne jest to, aby budowla posiadała określoną wartość amortyzacyjną. Ponadto WSA w Gorzowie Wielkopolskim podkreślił, że na gruncie przepisów wartość początkowa budowli dla celów PON i PDOP powinna być tożsama. NSA utrzymało wyrok WSA w mocy.
Mandarynki i ciastka to standard, a nie raut
Dziennik Gazeta Prawna, 2016-01-25
Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 stycznia 2016 r. (sygn. akt. II FSK 2657/13) orzekł, że można zaliczyć do kosztów podatkowych poczęstunek serwowany klientom, ponieważ jego głównym celem nie jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy. Stan faktyczny dotyczył spółki, która dokonywała zakupów artykułów spożywczych, w celu ugoszczenia bywających w firmie kontrahentów (poczęstunek był również serwowany na szkoleniach). Spółka organizowała także spotkania biznesowe w restauracjach. Zdaniem spółki ponoszone wydatki mogą stanowić koszty podatkowe, ponieważ nie stanowią one wydatków na reprezentację, gdyż nie są to wystawne przyjęcia, a jedynie skromny poczęstunek. Organ nie zgadzając się ze stanowiskiem spółki stwierdził, że zaliczyć do kosztów można tylko wydatki związane z organizacją odpłatnych szkoleń, ponieważ są nimi obciążani kursanci, a pozostałe wydatki opisane przez spółkę, stanowią wydatki na reprezentację. NSA poparło stanowisko spółki, stwierdzając że kosztów podatkowych nie stanowią jedynie te wydatki na zakup usług gastronomicznych, których głównym celem jest budowa wizerunku firmy.
Wyposażenie kuchni z niższym VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2016-01-25
Jakub Pawłowski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 stycznia 2016 r. (sygn. akt. I FSK 979/15) orzekł, że preferencyjnej stawce VAT podlega usługa modernizacyjna w postaci dostawy i montaż sprzętu AGD pod zabudowę. Stan faktyczny dotyczył spółki, która stosowała stawkę VAT w wysokości 8% do świadczonej usługi kompleksowej polegającej na wyposażaniu kuchni i łazienek m.in. w meble kuchenne, AGD i akcesoria. Spółka argumentowała swoje podejście tym, że świadczone usługi mieszczą się w pojęciu modernizacji budynków mieszkalnych (do 300 mkw.) oraz lokali mieszkalnych (do 150 mkw.). Organ nie zgodził się ze stanowiskiem spółki stwierdzając, że usługa świadczona przez spółkę nie ma charakteru trwałego, a czynności przez nią wykonywane należy uznać za dostawę towaru. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku potwierdzając prawidłowość stanowiska podatnika wskazał, że dostawa i zabudowa AGD stanowi kompleksową usługę, która nie powinna być sztucznie dzielona. NSA podtrzymał stanowisko WSA w Gdańsku.
Stracił na opcjach, a jeszcze musi zapłacić daninę
Rzeczpospolita, 2016-01-26
Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 2805/13) orzekł, iż umorzenie przez bank części długów skutkuje uzyskaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu. Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który zawarł z bankiem umowę opcji walutowych. W związku z negatywnym rozliczeniem transakcji spowodowanym znaczącym wzrostem kursu euro, zwrócił się on do banku z prośbą o umorzenie części długu. We wniosku o interpretację zadano pytanie, czy przysporzenie majątkowe uzyskane przez wnioskodawcę z tytułu niniejszego umorzenia stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu PDOF. Organ podatkowy wskazał, iż w jego opinii podatnik uzyskał realną korzyść finansową podlegającą opodatkowaniu. Stanowisko to potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach podkreślając, iż wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub których skutkiem jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku danemu podmiotowi, mające konkretny wymiar finansowy jest nieodpłatnym świadczeniem i musi być opodatkowane. Powyższe potwierdził również NSA oddalając skargę kasacyjną podatnika.
Dwie darowizny, jeden przelew
Rzeczpospolita, 2016-01-26
Mateusz Maj
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 12 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Kr 1571/15) orzekł, iż darowizna jest zwolniona z podatku, nawet jeśli przelew nie jest wykonany na konto obdarowanego ani jego bezpośredniego wierzyciela. Sprawa dotyczyła zwolnienia z podatku od spadków i darowizn darowizny udzielanej przez matkę na rzecz syna, który następnie darował ją swojej żonie na zakup mieszkania. Obdarowany nie otrzymał pieniędzy bezpośrednio – zostały one przelane na rachunek bankowy dewelopera. Zgodnie z przepisami, darowizny w gronie najbliższej rodziny są z podatku zwolnione pod warunkiem, że darowizna zostanie zgłoszona w wyznaczonym terminie oraz odpowiednio udokumentowana. Organ zarzucił podatnikowi niedopełnienia drugiego obowiązku i zdecydował, iż ma on zapłacić zaległy podatek. Rację podatnikowi przyznał jednak WSA w Krakowie uznając, iż wymóg udokumentowania dokonanej darowizny należy traktować jako wymóg natury technicznej mający na celu potwierdzenie faktycznego, rzeczywistego przebiegu transakcji. W niniejszej sprawie fakt dokonania darowizny został potwierdzony przelewem na rachunek bankowy wskazany przez podatnika. Oznacza to tym samym, że wszelkie przesłanki uprawniające go do zwolnienia zostały spełnione.
Odsetki: fiskus miał rację
Rzeczpospolita, 2015-01-27
Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 26 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 2388/13) orzekł, iż do roku 2015 oprocentowanie firmowej lokaty było przychodem z kapitałów pieniężnych, nie zaś z działalności gospodarczej. Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpił komandytariusz spółki, która dysponując wolnymi środkami lokowała je na krótkoterminowych lokatach terminowych. W opinii wnioskodawcy odsetki z tego tytułu powinny zostać zakwalifikowane jako przychód z działalności gospodarczej, szczególnie iż po zamknięciu lokat środki z nich były przeznaczane na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej. Odmienne stanowisko zajął fiskus, który uznał, iż odsetki od lokat bankowych są przychodem z kapitałów pieniężnych. Rację organowi podatkowemu przyznał zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, jak i NSA, który podkreślił, iż takie zakwalifikowanie odsetek od lokat wynika z istniejącego na gruncie ustawy o PDOF wyraźnego rozgraniczenia źródeł przychodu. Jednocześnie w uzasadnieniu wyroku wskazał, iż w wyniku nowelizacji ustawy – od 1 stycznia 2015 r. przychód z odsetek od lokat należy uznać za przychód z działalności gospodarczej.
Spóźnione rozstrzygnięcie było błędne
Rzeczpospolita, 2015-01-27
Aleksandra Tarka
Organ podatkowy nie mógł wydać decyzji określającej wysokość dochodu niepowodującego powstania zobowiązania podatkowego po upływie terminu przedawnienia – taki wniosek płynie z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 2922/14). W analizowanej sprawie fiskus w toku postępowania podatkowego ustalił, iż wysokość faktycznie osiągniętego przez bank dochodu jest inna niż wykazana w deklaracji. Pomimo upływu terminu przedawnienia, organ podatkowy wydał decyzję ustalającą wysokość dochodu niepowodującego powstania zobowiązania podatkowego. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie organ był uprawniony do wydania tej decyzji, instytucja przedawnienia odnosi się bowiem jedynie do określenia zobowiązania podatkowego, nie zaś do określenia wysokości dochodu. Z takim stanowiskiem nie zgodził się jednak NSA, który powołał się w uzasadnieniu na uchwałę pełnego składu NSA z 29 września 2014 r. (sygn. akt II FPS 4/13), zgodnie z którą fiskus nie mógł wydać decyzji o wysokości straty po upływie terminu przedawnienia. NSA uznał, iż zasada ta, analogicznie znajdzie zastosowanie do decyzji określającej dochód.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok NSA z 16 grudnia 2015 r. (sygn. akt I FSK 1103/14)
1. Każde naruszenie przepisów procesowych dotyczących doręczenia zastępczego, określonego w art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r., Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) dalej O.p., w tym również dokonanie powtórnego zawiadomienia przed upływem terminu przewidzianego w art. 150 § 1a in fine O.p., należy kwalifikować jako uchybienie mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c/ ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.).
2. Wydana w toku postępowania podatkowego decyzja o zabezpieczeniu wykonania zobowiązań podatkowych (art. 33 § 2 O.p. w zw. z art. 33 § 1 O.p.) powinna zostać doręczona pełnomocnikowi strony, ustanowionemu w postępowaniu wymiarowym, a nie bezpośrednio stronie chyba, że z treści pełnomocnictwa wynikają ograniczenia w zakresie reprezentacji (art. 145 § 2 O.p. w zw. z art. 137 § 2 O.p.).
Wyrok NSA z 23 listopada 2015 r. (sygn. akt I FSK 890/14)
Odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT jest także przeniesienie własności nieruchomości w wykonaniu uprzednio zawartej umowy zlecenia, w której przyjmujący zlecenie (powiernik), działając jako podatnik podatku od towarów i usług, nabywa nieruchomości w imieniu własnym ale na rachunek dającego zlecenie (powierzającego) a następnie przenosi własność tych nieruchomości na dającego zlecenie (powierzającego).