Przegląd podatkowy (29 lutego – 4 marca 2016r.)

Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 29 lutego – 4 marca 2016 r.

Jak rozliczyć odsprzedaż towarów spółkom z grupy kapitałowej

Rzeczpospolita, 2016-02-29
Mateusz Ziaja

Odsprzedaż towarów i usług podlega opodatkowaniu taką samą stawką VAT jaka została zastosowana przy ich pierwotnym nabyciu – tak uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2015 r. (sygn. IBPP3/4512-738/15/MN). W przedmiotowej sprawie, spółka, w ramach planowanej restrukturyzacji grupy, zamierza redystrybuować towary nabywane przez podmioty posiadające silniejszą pozycję negocjacyjną do podmiotów z grupy, które wykazują na nie zapotrzebowanie. W tej sytuacji, spółka zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy będzie ona uprawniona do stosowania na refakturze takich samych stawek VAT, jak te wykazane na fakturach pierwotnych oraz czy będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego od towarów i usług, które zostały odsprzedane lub też wykorzystane na rzecz wszystkich podmiotów z grupy. Organ podatkowy uznał, iż jako że podatnik dokonujący odsprzedaży jest uznawany zarówno za nabywcę jak i dostawcę towarów lub usług, to przedmiotowa refaktura powinna być traktowana jak każda inna sprzedaż opodatkowana stawkami właściwymi do odsprzedawanych towarów i usług. Jednocześnie w ocenie fiskusa, w świetle okoliczności sprawy, spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług, odsprzedawanych w ramach grupy.

Sprzedaż oprzyrządowania poza strefą jest opodatkowana

Rzeczpospolita, 2016-02-29
Dominik Godula

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 14 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 1712/15) uznał, iż wynagrodzenie uzyskane przez spółkę działającą w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE) ze zbycia specjalistycznego oprzyrządowania innej spółce działającej poza strefą podlega opodatkowaniu PDOP. Sprawa dotyczyła objęcia zwolnieniem dochodu ze zbycia na rzecz podmiotów spoza SSE oprzyrządowania wytworzonego we własnym zakresie lub nabytego od podmiotów trzecich, które służyło do produkcji komponentów do wyrobów strefowych. W wydanej interpretacji organ podatkowy uznał, iż biorąc pod uwagę fakt, iż oprzyrządowanie nie będzie wykorzystywane na terenie SSE, lecz przez podwykonawcę poza jej obszarem, dochód ze sprzedaży urządzeń wykorzystywanych poza SSE nie korzysta z preferencji. WSA we Wrocławiu poparł stanowisko organu dodając, że zwolnienie nie ma charakteru podmiotowego i obejmuje jedynie dochody uzyskane na terenie SSE w ramach zezwolenia. Sąd wskazał, iż przedmiotowy dochód mógłby podlegać zwolnieniu, gdyby sprzedane oprzyrządowanie służyło podmiotowi prowadzącemu działalności na terenie SSE.

Fikcyjne usługi nie dają podstaw do odliczenia VAT

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-03-01
Patrycja Dydek

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 lutego 2016 r. (sygn. akt I FSK 1255/14) stwierdził, że niewiarygodne zeznania świadków nie mogą mieć większej wagi niż obiektywne dowody w sprawie. Stan faktyczny dotyczył sytuacji, w której spółka zawarła kontrakt reklamowy z klubem sportowym, na podstawie którego klub miał przeprowadzić promocję spółki w czasie rajdów samochodowych. W toku postępowania kontrolnego dyrektor urzędu kontroli skarbowej stwierdził, że w rzeczywistości świadczenie usług reklamowych nigdy nie miało miejsca. Uznał również zeznania przedstawicieli klubu sportowego w tym zakresie za niewiarygodne, gdyż były sprzeczne z zebranym materiałem dowodowym. W konsekwencji uznano, że spółka nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego. Ustalenia UKS potwierdził zarówno organ II instancji, jak i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oraz ostatecznie – Naczelny Sąd Administracyjny.

Wydatki na farmę wiatrową do rozliczenia

Rzeczpospolita, 2016-03-02
Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II FSK 3607-3609/13) opłaty niezbędne do wzniesienia na morzu wysp pod farmy wiatrowe mogą zostać zaliczone do kosztów wytworzenia środka trwałego. We wniosku o interpretację zadano pytanie, czy obligatoryjne opłaty za uzyskanie pozwolenia na wznoszenie sztucznych wysp na morzu, w celu wybudowania na nich wiatraków, mogą zostać uznane za koszty podwyższające wartość początkową środka trwałego. W wydanej interpretacji Minister Finansów uznał, iż opłaty te powinny zostać uznane za koszty na zasadach ogólnych. Jednakże, z tym stanowiskiem nie zgodził się zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie jak i NSA, który w uzasadnieniu wskazał, iż skoro opłaty są niezbędne, aby rozpocząć inwestycję, to kryterium czasu nie ma znaczenia, a istotne jest jedynie kryterium związku wydatków z konkretnym środkiem trwałym. Tym samym, w ocenie sądu opłaty te powinny być zaliczone do wydatków dotyczących wytworzenia środka trwałego i rozliczane proporcjonalnie do końca obowiązywania pozwolenia.

Budżet nie pokrywa skutków nieracjonalności podatnika

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-03-02
Łukasz Zalewski

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 marca 2016 r. (sygn. akt II FSK 4009/13) stwierdził, że wypłacone odszkodowanie z tytułu odstąpienia od realizacji ryzykownego kontraktu nie może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Stan faktyczny dotyczył spółki, która zawarła kontrakt na dostawę świdrów, choć wcześniej nie produkowała takich wyrobów. W celu wywiązania się z kontraktu, spółka zakupiła brąz niezbędny do wytworzenia tego produktu. Dopiero po dokonaniu ponownej analizy zawartej umowy, spółka zdecydowała o odstąpieniu od jej realizacji. Dostawca brązu zgodził się zakupiony przez spółkę surowiec zezłomować za odszkodowaniem. Przed sądem spółka argumentowała, że w sytuacji w której się znalazła takie postępowanie było działaniem ukierunkowanym na zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodów. Wypłacone odszkodowanie na rzecz niedoszłego dostawcy było niższe aniżeli koszty wypełnienia kontraktu na dostawę świdrów. Organ uznał jednak, że spółka nie ma prawa do rozliczenia tych kosztów, ponieważ odszkodowanie wynikało jedynie z błędnych decyzji spółki. Wojewódzki Sąd Administracyjny poparł stanowisko spółki, jednak Naczelny Sąd Administracyjny uchylił to orzeczenie. NSA wskazał, że odszkodowanie może być uznane za koszt uzyskania przychodu tylko, jeżeli wiąże się z możliwym do osiągnięcia przychodem, W przedmiotowej sprawie natomiast podatnik od samego początku postępował nieracjonalnie, a poniesiony koszt nie miał na celu osiągnięcia jakiegokolwiek przychodu.

Wyrok sądu nie zastępuje faktury

Rzeczpospolita, 2016-03-03
Maj

Prawo do odliczenia VAT naliczonego od nabytych towarów i usług przysługuje podatnikowi jedynie w przypadku udokumentowania ich nabycia fakturą VAT – taki wniosek płynie z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 lutego 2016 r. (sygn. ITPP3/4512-755/15/AB). W przedmiotowej sprawie inwestor, został zmuszony wyrokiem sądu do zapłaty wynagrodzenia na rzecz jednego z podwykonawców, którym pracę zleciła spółka wybrana przez inwestora do realizacji planowanej inwestycji. Inwestor zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem czy ma prawo do odliczenia podatku VAT od wynagrodzenia podwykonawcy, które na mocy wyroku sądowego uiścił. On sam uważał, iż tak. Fiskus uznał jednak, iż inwestorowi nie przysługuje prawo od odliczenia VAT, ponieważ nie dysponuje on fakturą, ta została bowiem wystawiona przez podwykonawcę na zlecającego – wykonawcę inwestycji. W uzasadnieniu swojej decyzji, organ podatkowy wskazał, iż literalne brzmienie przepisów ustawy o VAT nie pozwala na odliczenie VAT na mocy innego dokumentu niż faktura.

VAT od aportu nie jest przychodem

Dziennik Gazeta Prawna, 2015-03-03
Patrycja Dudek

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 lutego 2016 r. (sygn. akt II FSK 3141/13) wskazał, że wkład na zapłatę 23% VAT nie może zwiększać przychodu tego, kto wniósł aport. Spór dotyczył stanu faktycznego, w którym osoba fizyczna wniosła aport do jednej ze swoich spółek. W ramach transakcji wspólnik otrzymał od spółki gotówkę w równowartości podatku należnego z tytułu transakcji, który następnie musiał być zapłacony do urzędu. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że otrzymaną kwotę podatku należy uwzględnić w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym u wnoszącego aport. Na poparcie swego stanowiska organ wskazał, że gotówkowy zwrot wartości VAT wnoszącemu aport nie ma charakteru podatku. Zdaniem organu: „Podatkiem jest świadczenie na rzecz Skarbu Państwa, a nie kwoty przekazywane sobie między przedsiębiorcami”. Podatnik nie zgodził się z tą interpretacją i wskazał, że wniesienie aportu z prawnego punktu widzenia jest taką samą transakcją jak sprzedaż towaru. Ponadto zgodnie z przepisami, przy aporcie za przychód uznaje się wyłącznie wartość nominalną objętych udziałów, a więc bez uwzględniania wartości podatku. Podgląd ten poparły sądy administracyjne obu instancji.

O podwyższonych kosztach decyduje umowa

Dziennik Gazeta Prawna, 2016-03-03
Agnieszka Pokojska

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 25 lutego 2016 r. (nr IBPB-2-1/4511-577/15/AD) stwierdził, że w przypadku wykonywania w ramach jednej umowy o pracę zarówno czynności chronionych prawem autorskim, jak i innych, umowa powinna odzwierciedlać podział wynagrodzenia. Stan faktyczny dotyczył podatnika, który sądził, że wykonywane w ramach stosunku pracy projekty są utworami i podlegają pod ustawę o prawach autorskich. W konsekwencji podatnik był zdania, że może odliczać 50% kosztów uzyskania przychodów od części wynagrodzenia za pracę. Uważał, że na podstawie ewidencji czasu pracy można ustalić, jaka część wynagrodzenia przypada na działalność twórczą. Organ stwierdził jednak, że takie podejście może mieć zastosowanie tylko w przypadku, gdy podział wynagrodzenia jest usankcjonowany w umowie o pracę, oraz gdy jest prowadzona dokumentacja prac wykonywanych w ramach tej umowy.

Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z 3 lutego 2016 r. (sygn. akt II FSK 2744/13)

Przepis art. 14f 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) w konfrontacji z art. 14f § 1 o.p. i art. 14b § 2 i 3 ww. ustawy nakazuje przyjąć, że odrębne stany faktyczne albo odrębne zdarzenia przyszłe powinny stanowić odrębne wnioski o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej; w ten sam sposób należy traktować odniesienie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego do kilku regulacji prawnych, tzn. przyjmować, że zwielokrotnia to liczbę stanów faktycznych bądź zdarzeń przyszłych, co upoważnia do wydania większej ilości interpretacji indywidualnych.

Wyrok NSA z 3 lutego 2016 r. (sygn. akt II FSK 2880/13)

Wydana pracownikowi legitymacja uprawniająca do przejazdów w obniżonej cenie wyłącznie w celach służbowych nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).