Implementacja miała ułatwić życie firm
Rzeczpospolita, 2021-03-03, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 grudnia 2020 r., sygn. akt: II FSK 2043/18, przesłanką nałożenia podatku kapitałowego, na gruncie dyrektywy unijnej, jest rzeczywiste wniesienie wkładu do spółki, nie zaś czynności formalne mu towarzyszące. We wniosku o interpretację spółka z o.o. wyjaśniła, że zostało dokonane połączenie z inną spółką z o.o. Połączenie nastąpiło poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą bez podwyższenia kapitału zakładowego. Spółka chciała podwyższyć kapitał zakładowy ze środków własnych, przeznaczając na ten cel środki z kapitału zapasowego. Środki na kapitale zapasowym przed połączeniem stanowiły kapitał zakładowy spółki przejętej i od tych środków w związku z podwyższaniem kapitału został zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych. Spółka uważała, że zmiana umowy spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatek od czynności cywilnoprawnych. Fiskus nie zgodził się ze spółką. Spółka zaskarżyła interpretację, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił jej skargę. Dopiero NSA przyznał rację spółce.
Strefowiec nie ma wyboru, od kiedy korzystać ze zwolnienia
Gazeta Prawna, 2021-03-03, Patrycja Dudek
W interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.595.2020.1.PC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że podatnik działający w specjalnej strefie ekonomicznej nie może odsunąć w czasie momentu rozpoczęcia korzystania z preferencji podatkowej. W opinii spółki występującej z wnioskiem o interpretację może ona sama ustalić od kiedy zacznie wykorzystywać zwolnienie w podatku dochodowym, ponieważ preferencja ta jest jej uprawnieniem, a nie obowiązkiem. Dyrektor KIS nie zgodził się jednak ze spółką.
Jak ustalić transakcję eksportową w dostawach łańcuchowych
Rzeczpospolita, 2021-03-01, Kinga Piotrowska
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 15 października 2020 r., sygn. akt I SA/Sz 353/20, orzekł, że gdy dostawa nie jest powiązana z fizycznym przemieszczeniem towaru z jednego państwa do innego, to nie może być uznana za ruchomą. W ramach transakcji łańcuchowej spółka dokonuje dostawy towarów, które w ostateczności trafiają do odbiorców mających siedzibę w krajach poza UE. W transakcji bierze udział pięć podmiotów. Towary transportowane są bezpośrednio z magazynu producenta z Polski do ostatecznego odbiorcy. Spółka zajmuje się jednak faktyczną organizacją transportu towarów, który jednak wykonywany jest przez zewnętrznego przewoźnika. Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel następuje każdorazowo na terytorium Polski. W opinii spółki dokonywana przez nią dostawa jest eksportem bezpośrednim i na podstawie posiadanej dokumentacji spółka jest uprawnionay do zastosowania do tej dostawy zerowej stawki VAT. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze spółką. W opinii fiskusa dostawa spółki nie wiąże się z wywozem towarów, ponieważ towar po jego dostawie w dalszym ciągu jest przedmiotem obrotu na terytorium kraju, a zatem nie można uznać, że po tej dostawie następuje wysyłka towaru. WSA utrzymał interpretację w mocy.
Kiedy świadczenie ma charakter pomocniczy
Rzeczpospolita, 2021-03-01, Natalia Dołowa
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 października 2020 r., sygn. akt I FSK 2010/17, wynagrodzenie uzyskiwane przez spółkę w związku z organizacją finansowania na rzecz spółek zależnych i nabycia wyemitowanych przez nie obligacji powinno być wyłączone z kalkulacji obrotu stanowiącego podstawę do wyliczenia proporcji, jeżeli usługi te nie stanowiły jej głównej działalności, były świadczone sporadycznie i przy niewielkim zaangażowaniu jej zasobów finansowych i osobowych. Spółka, która wystąpiła z wnioskiem o interpretację prowadzi m.in. działalność holdingową. Spółka świadczy na rzecz spółek zależnych usługi obejmujące pozyskiwanie finansowania od zewnętrznych instytucji finansujących. Spółka zapytała, czy wynagrodzenie uzyskiwane przez nią w związku z organizacją finansowania na rzecz spółek zależnych i nabycia wyemitowanych przez nie obligacji powinno być wyłączone z kalkulacji obrotu stanowiącego podstawę do wyliczenia proporcji. Zdaniem spółki tak. Organ podatkowy nie zgodził się z podatnikiem, jednak WSA przyznał mu rację Spółce.
Co da się zdemontować, nie daje korzyści w CIT
Rzeczpospolita, 2021-03-01, Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 stycznia 2021 r., sygn. akt II FSK 2254/18, stwierdził, że właściciel biurowca, który po zakończeniu jednej umowy usuwa dotychczasowy wystrój wnętrza tak, aby dostosować je do potrzeb kolejnego najemcy, nie ma prawa do rozliczenia w kosztach likwidowanych nakładów w części, w jakiej nie zostały zamortyzowane. We wniosku o interpretację jedna z takich firm wyjaśniła, że prowadzi działalność w postaci wynajmu nieruchomości komercyjnych w budynku biurowym. Z powodu dostosowania wynajmowanych lokali do potrzeb kolejnych najemców po zakończeniu umów najmu dokonuje fizycznej likwidacji nakładów związanych z wcześniejszym najemcą. Spółka zapytała, czy fizycznie zlikwidowane nakłady inwestycyjne związane z określonymi umowami najmu, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z przyjętą metodą wyceny. W jej opinii tak, bo zgodnie z przepisami całkowita lub częściowa likwidacja nakładów powoduje konieczność zmniejszenia wartości początkowej środka trwałego, natomiast niezamortyzowane nakłady są kosztem. Fiskus nie zgodził się z tym stanowiskiem – uznał bowiem, że likwidacja nakładów nie stanowi odłączenia części składowej środka trwałego. Tak więc, nie ma możliwości zaliczenia do kosztów likwidowanych nakładów w części, w jakiej nie zostały zamortyzowane. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a następnie do NSA, który przyznał rację organowi podatkowemu.
Umorzenie udziałów podlega dokumentacji cen transferowych
Rzeczpospolita, 2021-03-01, Michał Gawrysiak
Z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.260.2020.1.AM, wynika, że odkupienie i umorzenie udziałów mieści się w pojęciu „transakcja” i przy spełnieniu warunków powiązań między podmiotami może stanowić transakcję kontrolowaną, która podlega udokumentowaniu. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej złożyli spółka z o.o. i jej wspólnik. Spółka i wspólnik rozważali umorzenie należących do wspólnika udziałów w spółce w drodze nabycia tych udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia. Wnioskodawcy zapytali, czy umorzenie udziałów bez wynagrodzenia stanowi transakcję podlegającą obowiązkowi sporządzania dokumentacji cen transferowych. Zdaniem wnioskodawców, taka operacja nie będzie transakcją kontrolowaną, gdyż nie będą spełnione dwie niezbędne przesłanki, tj. ustalenie lub narzucenie warunków działań w wyniku powiązań oraz podjęcie działań o charakterze gospodarczym. Dyrektor KIS uznał stanowisko wnioskodawców za nieprawidłowe.
Najpierw budynek, potem podatek
Rzeczpospolita, 2021-03-01, Mateusz Gębarowski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 2 września 2020 r., sygn. akt I SA/Ol 378/20), orzekł, że w przypadku nowo powstających budynków oddawanych do użytkowania etapami obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje odrębnie dla każdego etapu tego obiektu budowlanego. Brak instalacji i urządzeń technicznych w nowo budowanym budynku lub jego części oznacza, że budynek taki lub jego część nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, chyba że rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed wykończeniem. W analizowanej sprawie za dowód rozstrzygający o zakończeniu budowy całego budynku organ podatkowy uznał zapis w dzienniku budowy, zgodnie z którym została ona zakończona wyłącznie w zakresie jednej z kondygnacji całego obiektu. Na tej podstawie uznano, że skoro zakończono budowę najwyższej kondygnacji, to tym bardziej wcześniej ukończono prace budowlane na pozostałych, niższych piętrach, zaś sam budynek fizycznie istniał, a jego stan techniczny pozwalał na jego odbiór i rozpoczęcie użytkowania. WSA nie zgodził się z organem podatkowym – uznał on bowiem, że wyodrębniona część budynku będzie mogła stanowić odrębny przedmiot opodatkowania, jeśli będzie charakteryzować się cechami odpowiadającymi warunkom przewidzianym wobec budynku, tj. będzie wyposażona w odpowiednie cechy konstrukcyjne wraz z instalacjami i urządzeniami pozwalającymi na użytkowanie niezależnie od pozostałej części budynku.