Ekstra pieniądze dla firmy do rozliczenia w kosztach
Rzeczpospolita, 2020-02-03, Aleksandra Tarka
Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 stycznia 2020 roku, sygn. akt II FSK 577/18, dodatkowe, roczne wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy o świadczenie usług może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. O interpretację indywidualną wystąpiła spółka, która zawarła umowę o świadczenie usług z rzecznikiem patentowym. Na podstawie łączącej strony umowy, rzeczniczka miała otrzymywać miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe oraz dodatkowe wynagrodzenie należne za każdy rok kalendarzowy – obliczane na podstawie zysku netto spółki udokumentowanego w sprawozdaniu finansowym. Spółka chciała potwierdzić, czy może ono zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym ustalona została jego wartość. Ze stanowiskiem wnioskodawcy nie zgodził się fiskus, który wskazał na brak zaistnienia przesłanki celowości poniesienia określonych wydatków. Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej uznał, że wydatki na dodatkowe wynagrodzenie nie wpływają na osiągnięcie przychodów, czy zabezpieczenie lub zachowanie ich źródła. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który podkreślił, że takie wynagrodzenie nie jest ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt. Sąd zauważył, że utrzymywanie relacji z wybitnym specjalistą wiąże się z koniecznością poniesienia wydatków na konkurencyjne wynagrodzenie, wobec tego wydatki te mogą zostać uznane za poniesione w celu uzyskania przychodów. Ze stanowiskiem WSA zgodził się Naczelny Sąd Administracyjny, który zaznaczył, że ukształtowanie wynagrodzenia w opisany sposób nie wyklucza możliwości zaliczenia go do kosztów podatkowych.
Kiedy import małych partii towarów jest zwolniony z VAT
Rzeczpospolita, 2020-02-03, Zuzanna Piątek
Przepisy prawne regulujące ulgi podatkowe powinny być interpretowane ściśle – takie stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 29 października 2019 roku, sygn. akt I Sa/Bc 487/19. W przedmiotowej sprawie o interpretację indywidualną wystąpiła spółka planująca działalność polegającą na pośrednictwie w doręczaniu przesyłek pomiędzy osobami fizycznymi. Przesyłki miały być transportowane z państwa trzeciego przez podmiot mający tam siedzibę, a następnie być rozsyłane do osób fizycznych na terenie Polski i innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Spółka chciała uzyskać potwierdzenie, że przesyłki importowane z kraju trzeciego i trafiające do osób fizycznych w Polsce oraz w innych krajach Unii Europejskiej korzystają ze zwolnienia przewidzianego na gruncie ustawy o VAT. Ze stanowiskiem podatnika nie zgodził się Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej, a sprawa trafiła do WSA w Bydgoszczy. Sąd oddalił skargę spółki podkreślając, że przepisy dotyczące ulg nie mogą być interpretowane rozszerzająco, ponieważ stanowią wyjątki od zasad ogólnych.
Nabycie gwarancji zwrotu należności podlega limitowaniu w kosztach
Rzeczpospolita, 2020-02-03, Julia Duszczenko
Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 13 listopada 2019 roku, sygn. akt I SA/Gd 1289/19, wydatki z tytułu nabycia usługi gwarancji zwrotu należności handlowych i przejęcia ryzyka niewypłacalności odbiorców podlegają limitowaniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów podatkowych. Sprawa dotyczyła podatnika, działającego w branży paliwowej, który nabywa usługi pośrednictwa w sprzedaży od podmiotu powiązanego. W sytuacji braku otrzymania od kontrahenta płatności za sprzedane towary, pośrednik reguluje zaległe należności. Zarówno w ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, jak i WSA w Gdańsku, konstrukcja ta przypomina mechanizm faktoringu. Oznacza to, iż w przypadku braku otrzymania zapłaty od kontrahenta i otrzymania płatności od podmiotu powiązanego – wydatki poniesione tytułem nabytej usługi gwarancji stanowią koszty finansowania dłużnego. Zgodnie z orzeczeniem, prezentowane przez podatnika koszty stanowią formę finansowania działalności spółki w sytuacji uregulowania należności przez podmiot powiązany i w związku z tym podlegają limitowaniu.
Wycofanie mienia ze spółki neutralne podatkowo
Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-03, Magdalena Majkowska
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 stycznia 2020 r. (sygn. akt II FSK 510/18) orzekł, że nieodpłatne przeniesienie własności udziału w nieruchomości na rzecz wspólnika, wynikające z obniżenia udziału kapitałowego w spółce komandytowej jest neutralne podatkowo. Sprawa dotyczyła wspólnika posiadającego 97% udziału w spółce, który chciał się upewnić, że dokonanie nieodpłatnego przeniesienia nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że planowana transakcja spowoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej podlegającego opodatkowaniu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, a następnie NSA, nie podzieliły zdania organu powołując się na przepisy wynikające z ustawy o PDOF, regulujące zakres przedmiotowy przychodów z działalności gospodarczej, do którego częściowy zwrot wkładu wspólnika wynikający z obniżenia udziału kapitałowego w spółce nie należy.
Wypłata dywidendy za granicę wymaga staranności
Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-03, Mariusz Szulc
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach (sygn. akt I SA/Gl 1083/19) skorzystanie ze zwolnienia z podatku u źródła bądź z preferencyjnej stawki podatku wymaga m.in. dochowania przez płatnika szeroko pojętej należytej staranności. Sprawa dotyczyła podmiotu, który wypłacał dywidendy kontrahentowi cypryjskiemu. Zdaniem płatnika, dokonana przez niego wypłata spełniała wymogi niezbędne do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła, tj. posiadanie przez właściciela udziałów w polskiej spółce nieprzerwanie przez dwa lata, posiadanie certyfikatu rezydencji oraz oświadczenia o niekorzystaniu ze zwolnienia podatkowego od całości swoich dochodów na Cyprze. Płatnik uznał, że dodatkowa weryfikacja rodzaju i zakresu działalności cypryjskiego udziałowca, czy potwierdzenie, kto będzie rzeczywistym właścicielem wypłaconej dywidendy nie są konieczne i stanowiłyby jedynie zbędne utrudnienie. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z płatnikiem wskazując, że dochowanie należytej staranności powinno uwzględniać szczegółową weryfikację informacji, również na podstawie wszelkich dostępnych informacji publicznych, np. w artykułach prasowych. Ponadto, zdaniem organu, przy wypłatach należności do krajów podlegającym charakterystycznym jurysdykcjom, potocznie zwanych rajami podatkowymi, podatnicy powinni wykazać wzmożoną czujność. WSA w Gliwicach potwierdził stanowisko organu podkreślając, że do zachowania przez podatnika należytej staranności nie wystarczy sama weryfikacja autentyczności dokumentów.
Wielostronna kompensata też musi być podzielona
Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-04, Mariusz Szulc
Stosownie do interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 stycznia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.626.2019.1.ICz) wielostronna kompensata należności i zobowiązań w ramach grupy kapitałowej podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności (z ang. split payment), jeśli dotyczy transakcji obejmujących towary i usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. W przedmiotowej sprawie spółka dokonywała kupna i sprzedaży towarów objętych wspomnianym załącznikiem do podmiotów powiązanych działających w ramach międzynarodowego koncernu. Podmioty dokonywały rozliczeń w ramach wielostronnej kompensaty należności i zobowiązań (tzw. netting). Spółka uważała, że taka forma rozliczeń wypełnia przesłanki potrącenia na podstawie Kodeksu cywilnego, w przypadku którego ustawa o VAT przyznaje zwolnienie z obowiązkowego stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie podzielił zdania spółki stwierdzając, iż potrącenie uregulowane na podstawie przepisów prawa cywilnego dotyczy tylko dwóch podmiotów – dłużnika i wierzyciela. Instytucja ta nie dotyczy natomiast sytuacji, w której dochodzi do wielostronnego rozliczania należności i zobowiązań. Wobec tego, rozliczenie zobowiązań podmiotów powiązanych w ramach wielostronnej kompensaty jest objęte obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności.
5-proc. podatek nie ma zastosowania do zaliczek
Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-04, Agnieszka Pokojska
Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 stycznia 2020 r. (sygn. 0115-KDWT.4011.23.2019.2.PSZ), ulgę IP Box można stosować dopiero po zakończeniu roku podatkowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zmienił uprzednio zajęte stanowisko w zakresie stosowania preferencyjnej stawki podatku z tytułu tej ulgi. Z pytaniem wystąpił podatnik, który chciał się upewnić, że dochód z przenoszonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej autorskich praw majątkowych do programu komputerowego będzie mógł rozliczać stosując stawkę 5% również do zaliczek odprowadzanych z tego tytułu w trakcie roku. Zgodnie z najnowszą interpretacją odprowadzanie zaliczek na podatek dochodowy z tytułu IP Box z uwzględnieniem stawki 5% nie jest możliwe. Preferencyjna stawka znajdzie zastosowanie dopiero na etapie rozliczenia rocznego.
Reprezentacja przy okazji nie pozbawia kosztów
Rzeczpospolita, 2020-02-05, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 stycznia 2020 roku, sygn. akt I SA/Gl 1205/19, wydatki poniesione z tytułu organizacji spotkań szkoleniowo-integracyjnych dla współpracowników i zleceniobiorców mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. Sprawa dotyczyła spółki, która zamierza organizować spotkania dla swoich podwykonawców i partnerów celem wymiany wiedzy, zwiększenia komunikacji w zespole oraz zbudowania pozytywnego wizerunku. W ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, wskazane wydatki należy wyłączyć z kosztów podatkowych z uwagi na ich reprezentacyjny charakter. Z takim stanowiskiem nie zgodził się jednak WSA w Gliwicach, który zaznaczył, iż ze względu na brak ustawowej definicji terminu „reprezentacji” istotne jest dokonanie analizy wydatków przez pryzmat ich celu. W prezentowanym stanie faktycznym nie można wskazać dominującego celu organizowanych spotkań – kreowanie pozytywnego wizerunku spółki nie stanowi jedynej przyczyny ponoszonych wydatków. W treści orzeczenia wskazano również na racjonalność podmiotu gospodarującego, który zgodnie z założeniem nie ponosi zbędnych wydatków wyłącznie celem zmniejszenia podstawy opodatkowania.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z 22 października 2019 r. (sygn. akt II FSK 3898/17)
Brak dołączenia odpisu tytułu wykonawczego przy zawiadomieniu podatnika o dokonaniu zajęcia wynagrodzenia za pracę nie powoduje bezskuteczności czynności w postaci zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony, przerywającej bieg terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2015 r., poz. 613 ze zm.).
Wyrok NSA z 25 października 2019 r. (sygn. akt II FSK 1048/19)
Aktualną treść art. 201 § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) należy interpretować w ten sposób, że na wymienionej podstawie prawnej zażalenie przysługuje również na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania podatkowego.