Fiskus nie zawsze może dopytywać o PKWiU
Rzeczpospolita, 2021-04-06, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt II FSK 2441/20, w przypadku interpretacji, urząd w trybie uzupełnienia braków formalnych pisma może żądać tylko sprecyzowania wniosku o takie elementy, bez których nie da się stwierdzić, czy przedstawione w nim stanowisko i ocena prawna są prawidłowe. Sprawa dotyczyła spółki, która nabywa od firmy powiązanej usługi elektronicznej wymiany danych pomiędzy jej systemami a systemami partnerów dotyczące kolejowych przewozów towarowych. Spółka zapytała, czy wydatki na usługi informatyczne nabywane od usługodawcy podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Fiskus wezwał spółkę m.in. do wskazania symbolu PKWiU i nazwy grupowania dla wskazanych we wniosku usług. Spółka odpowiedziała, że ustawodawca nie powołuje się na PKWiU, ale wyłącznie na nazwy usług. Organ podatkowy pozostawił zatem jej wniosek bez rozpatrzenia. W opinii spółki organ nie mógł tak postąpić, a sądy obydwu instancji przyznały jej rację.
NSA rozstrzygnie w sprawie kosztów przy objęciu udziałów
Gazeta Prawna, 2021-04-07, Łukasz Zalewski
Poszerzony skład sędziowski Naczelnego Sądu Administracyjnego ma odpowiedzieć na pytanie, czy wspólnik miał prawo przed 2015 r. rozpoznać koszty uzyskania przychodów, jeśli objął udziały w spółce kapitałowej w zamian za wierzytelność z tytułu pożyczki udzielonej wcześniej tej spółce? Chodzi o koszty uzyskania przychodów w sytuacji, gdy wspólnik obejmował udziały w zamian za wkład niepieniężny, inny niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana cześć. Sprawa dotyczyła wspólnika spółki z o.o., który udzielił jej pożyczki. Pieniądze wpłacił na konto spółki. Rok później na mocy walnego zgromadzenia mężczyzna objął udziały w zamian za wkład niepieniężny, którym była wierzytelność z tytułu udzielonej wcześniej spółce pożyczki. Fiskus uznał, że w takiej sytuacji wspólnik uzyskał przychód z tytułu zamiany wierzytelności na udziały i musi zapłacić 19% podatku. Dyrektor Izby Skarbowej potwierdził to stanowisko. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzje fiskusa natomiast skład orzekający NSA postanowieniem z 24 marca 2021 r., sygn. akt II FSK 3218/18, postanowił przekazać sprawę pod uchwałę sądu.
Danina ma obciążać konsumenta
Rzeczpospolita, 2021-04-07, Aleksandra Tarka
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 23 lutego 2021 r., sygn. akt: I SA/Gl 1698/20, orzekł, że gdy podstawą opodatkowania jest kwota wyższa, niż faktycznie otrzymana od nabywcy, to w zakresie tej różnicy podatek nie byłby proporcjonalny do ceny, lecz będzie zawyżony. Sprawa dotyczyła spółki z branży energetycznej, która we wniosku o interpretację wyjaśniła, że prowadzi działalność koncesjonowaną. Spółka zawiera umowy kompleksowe, zgodnie z którymi w przypadku niedotrzymania standardów jakościowych obsługi odbiorców energii cieplnej określonych przepisami ma obowiązek udzielić im bonifikat. Spółka uważała, że udzielenie bonifikat skutkuje obniżeniem podstawy opodatkowania VAT oraz podatku należnego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z tym stanowiskiem. Spółka zaskarżyła interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach i wygrała.
Firma nie rozliczy pieniędzy na chodniki przez amortyzację
Rzeczpospolita, 2021-04-07, Aleksandra Tarka
W opinii Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wyrażonej w wyroku z 18 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 19/21, wydatki poniesione na budowę infrastruktury drogowo-komunikacyjnej na cudzym gruncie to koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, które są potrącalne w dacie ich poniesienia. We wniosku spółka wyjaśniła, że jest właścicielką starego budynku położonego na działkach wykorzystywanych w ramach użytkowania wieczystego. Od 2009 r. budynek był zamknięty. W 2016 r. uprawomocniło się pozwolenie na budowę kompleksu biurowo-konferencyjno-hotelowego. Projekt inwestycji oraz pozwolenie obejmowało budowę nowego obiektu oraz kompleksowe zmiany w starym budynku. W opinii spółki, koszty ogólne budowy takie jak wydatki na przebudowę ciągów komunikacyjnych, powiększyły wartość początkową poszczególnych środków trwałych. Fiskus nie zgodził się z tym stanowiskiem, uznał bowiem, że inwestycja znajduje się na gruntach będących własnością miasta, zatem wydatki dotyczące infrastruktury drogowo-komunikacyjnej nie stanowią wydatków poniesionych na wytworzenie własnego środka trwałego, ani inwestycji w obcym środku trwałym, a tym samym nie mogą być rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych. Spółka zaskarżyła interpretację, ale przegrała.
Fikcyjne przejęcie, płatnik bez zmian
Rzeczpospolita, 2021-04-08, Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. akt II FSK 2583/18 stwierdził, że jeśli po przekazaniu zakładu pracy były pracodawca nadal zajmuje się sporządzaniem listy płac, obliczaniem wynagrodzenia i wypłaca pensje z własnej kasy, to on ma obowiązek potrącania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W sprawie chodziło o skutki tzw. outsourcingu personalnego. Fiskus uznał, że umowy, które podatniczka podpisała z zewnętrzną firmą, stanowiące formalną podstawę przekazania pracowników nie wywołały skutku w postaci ich przejęcia przez nowego pracodawcę. Ich zdaniem cała operacja odbyła się tylko na papierze. W konsekwencji fiskus orzekł o odpowiedzialności spółki jako płatnika. Spółka nie zgodziła się z tym stanowiskiem i wniosła odwołanie. Przegrała jednak we wszystkich instancjach.
Przekazanie za darmo, ale VAT jak od ceny
Gazeta Prawna, 2021-04-08, Patrycja Dudek
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 31 marca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.56.2021.2.JM, uznał, że deweloper, który nieodpłatnie przekazuje mieszkania swoim wspólnikom, rozlicza VAT od ceny, którą mógłby za nie uzyskać, a nie od kosztu wybudowania. Chodziło o spółkę deweloperską, która wybudowała budynek z mieszkaniami przeznaczonymi do sprzedaży. Dwa z nich miały zostać wycofane z majątku spółki i przekazane nieodpłatnie na cele osobiste dwóch wspólników. Przy budowie tych lokali spółka odliczała VAT, a ich nieodpłatne przekazanie miało nastąpić w ramach pierwszego zasiedlenia. Spółka zapytała, jak ustalić podstawę opodatkowania. W jej opinii będzie nią koszt wybudowania obu lokali. Dyrektor KIS nie zgodził się z tym stanowiskiem.