Przegląd prasy podatkowej (07-11.12.2020)

| Do przeczytania w 5 min

Podatnik nie jest wróżką, nie musi być ostrożny na zapas

Rzeczpospolita, 2020-12-07, Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, sygn. akt I SA/Gl 539/20, podatnik nie może ponosić negatywnych konsekwencji zmiany zdania przez organy podatkowe spowodowanego orzecznictwem TSUE. Sprawa dotyczyła rozliczeń VAT spółki zajmującej się utrzymaniem dróg. Spółka, realizując kontrakt, do części wynikających z niego czynności stosowała stawkę 8 proc., a do części 23 proc. Organ podatkowy uznał zaś, że cała usługa była świadczeniem kompleksowym, które powinno być opodatkowane 23-proc. VAT. Spółka nie zgadzała się z taką oceną i powołała się m.in. na zasadę zaufania do fiskusa. Spółka wskazała, iż taką wykładnię stosowali wszyscy, wymagał też jej partner w warunkach przetargowych. Fiskus nie dał się przekonać, dlatego sprawa trafiła do WSA. Sąd przyznał rację podatnikowi. Uznał bowiem, że skoro organy podatkowe przez dłuższy czas nie uznawały tych usług za świadczenia kompleksowe, to podatnik nie mógł przewidzieć zmiany stanowiska.

Korekta dochodowości nie ma wpływu na VAT

Rzeczpospolita, 2020-12-07, Paweł Sancewicz

W interpretacji indywidualnej z 27 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.748.2020.1.ASY, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że przekazywanie płatności wyrównawczych do ustalonego poziomu dochodowości nie podlega opodatkowaniu VAT. Wnioskodawca produkuje wyroby gotowe na zlecenie podmiotów powiązanych z grupy. Materiały i półprodukty niezbędne do produkcji są zaś nabywane przez od podmiotów niepowiązanych. Wnioskodawca, na podstawie umów zawartych z podmiotami z grupy, ma zagwarantowaną dochodowość na ustalonym poziomie, mieszczącym się w przedziale wyznaczonym w sporządzonych analizach danych porównawczych. Pod koniec danego okresu weryfikowana jest dochodowość podmiotów powiązanych z grupy. Jeżeli dochodowość nie osiągnęła bądź przekroczyła określony w umowach poziom, to wówczas dokonywane są korekty mające na celu doprowadzenie poszczególnych podmiotów do ustalonego wcześniej poziomu dochodowości. Wnioskodawca zapytał, czy dokonywanie płatności wyrównawczych to zdarzenia opodatkowane VAT – w opinii wnioskodawcy tak nie jest. Organ podatkowy potwierdził stanowisko podatnika.

Dzierżawa znaku towarowego z PIT

Rzeczpospolita, 2020-12-07, Przemysław Wojtasik

Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji z dnia 24 listopada 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.701.2020.2.MD, zyski z dzierżawy znaku towarowego należy opodatkować według skali – takiego przychodu nie można opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Z wnioskiem wystąpił wspólnik kilku spółek z o.o. i spółek komandytowych. Ma on zamiar zarejestrować znak towarowy, a następnie udostępnić go na podstawie umowy dzierżawy jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności. W jego opinii, od przychodów z dzierżawy znaku może on zapłacić ryczałt. Fiskus miał jednak inne zdanie. Stwierdził bowiem, że wszelkie kwoty uzyskane w związku z posiadaniem, udostępnianiem i korzystaniem ze znaku towarowego zaliczane są do przychodów z praw majątkowych, a zatem nie ma możliwości opodatkowania ich ryczałtem.

Choć brak używania fiskus dostanie swoje

Rzeczpospolita, 2020-12-09, Aleksandra Tarka

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 13 listopada 2020 r., sygn. akt: I SA/Gl 485/20, uznał, iż fakt, że środek trwały został w ponad 90-ciu procentach wyłączony z eksploatacji nie powoduje jego klasyfikacji jako niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z wnioskiem o interpretację w zakresie podatku od nieruchomości wystąpiła spółka, która tłumaczyła, iż przestała wykorzystywać w działalności większą część starego rurociągu w związku z wybudowaniem nowego. Stary rurociąg został zaślepiony, jednak nie zdecydowano się na jego demontaż, gdyż ta operacja byłaby nieopłacalna. Spółka zapytała, czy stary rurociąg nadal powinien być podstawą do opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Fiskus odpowiedział, że tak. Sąd potwierdził stanowisko organu podatkowego. Podkreślił bowiem, iż sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę gruntu, budynku lub budowli przesądza o zakwalifikowaniu ich jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – niezależnie od tego, czy obecnie przedsiębiorca korzysta z nich w całości, czy tylko w części.

Data otrzymania faktury wpływa na termin odliczenia VAT

Rzeczpospolita, 2020-12-07, Michał Ilasz

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 10 października 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2881/19, orzekł, że spółka nie może odliczyć podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, jeśli faktury dokumentujące ten zakup zostaną przez spółkę otrzymane w kolejnym okresie rozliczeniowym. Spółka zwróciła się do organu z pytaniem, czy jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z prawidłowo wystawionych faktur dotyczących zakupu energii i gazu, tj. w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy również w sytuacji, gdy faktury dokumentujące dokonanie zakupu w danym okresie rozliczeniowym zostaną przez spółkę otrzymane w kolejnym okresie rozliczeniowym, jednak nie później niż w terminie, w którym spółka złoży deklarację VAT za ten okres. Zdaniem spółki tak, jednak organ podatkowy nie zgodził się z podatnikiem. WSA utrzymał wydaną interpretację w mocy. Sąd wskazał, że spółka nie zostaje obciążona podatkiem należnym bez możliwości odliczenia go, ponieważ prawo do odliczenia zostaje jedynie przesunięte na następny okres rozliczeniowy.

Jak rozliczyć nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego

Rzeczpospolita, 2020-12-07, Natalia Dołowa

W opinii Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażonej w wyroku z 8 września 2020 r., sygn. III SA/Wa 2591/19, nadwyżka kosztów finansowania dłużnego do kwoty 3 mln zł może zostać w całości zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Wskaźnik obliczony na podstawie podatkowego EBITDA należy stosować dopiero do kwoty przewyższającej ten limit. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka zajmująca się energetyką odnawialną. Spółka przewiduje, że w najbliższym czasie łączna wartość kosztów finansowania dłużnego ponoszonego przez nią w danym roku podatkowym może przekroczyć wartość 3 mln zł. Spółka uważała, że nadwyżka kosztów finansowania dłużnego do kwoty 3 mln zł w roku podatkowym zawsze jest kosztem uzyskania przychodów. Organ podatkowy nie podzielił jej stanowiska, dlatego spółka złożyła skargę do WSA. Sąd przyznał rację podatnikowi.