Fiskus robi odwrót: Można karmić zleceniobiorców
Gazeta Prawna, 2021-03-08, Agnieszka Pokojska
W Interpretacji indywidualnej z 1 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.24.2020.7.IM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż kosztem podatkowym pracodawcy są owoce, kanapki i jogurty zjedzone nie tylko przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, lecz także te na kontraktach cywilnoprawnych. W rozpatrywanej sprawie chodziło o spółkę z branży informatycznej, która – aby utrzymać wysoko wykwalifikowany zespół – zapewnia odpowiednie warunki pracy, w tym artykuły spożywcze. Produkty te trafiają do firmowej kuchni i są ogólnodostępne dla informatyków zatrudnionych na podstawie umowy o pracę oraz osób współpracujących na podstawie zleceń. W opinii spółki całość tych wydatków może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, bo mają one na celu utrzymanie dobrej kondycji i samopoczucia informatyków, a to może przyczynić się do ich większej motywacji i wzrostu wydajności pracy. Pierwotnie Dyrektor KIS nie zgodził się ze spółką, jednak sprawa trafiła do sądu i ten przyznał rację spółce. W konsekwencji Dyrektor musiał zmienić wydaną wcześniej interpretację.
Baby gift to darowizna, a nie przychód z pracy
Gazeta Prawna, 2021-03-08, Patrycja Dudek
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 2 marca 2021 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.868.2020.1.MD, stwierdził, że wręczanie pracownikom prezentów okolicznościowych, np. z okazji narodzin dziecka, nie powoduje obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła firma, która każdemu pracownikowi z okazji narodzin dziecka przekazuje upominek w postaci kocyka oraz body dziecięcego z logo firmy. Firma dodała, że nie wyklucza, iż w przyszłości może wręczać prezenty również z innych okazji niezwiązanych z wykonywaniem pracy, tak jak np. ślub pracownika. Spółka zapytała, czy taki prezent powinien być traktowany jako dodatkowe świadczenie ze stosunku pracy, czy jak darowizna. Dyrektor KIS potwierdził, że jeżeli prezent dla pracownika stanowi formę gratulacji, uhonorowania ważnej okazji, która nie ma związku z wykonywaną pracą czy jej rezultatami, to podlega on opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Nie każda zmiana rezultatu finansowego to korekta cen transferowych
Rzeczpospolita, 2021-03-08, Mikołaj Kondej
Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.416.2020. 1.SG, przepisy o korekcie cen transferowych stosuje się wyłącznie do takiej transakcji, której warunki pozostawały rynkowe na dzień jej zawarcia, a która stała się nierynkowa na skutek późniejszej zmiany istotnych okoliczności. Korekty, które nie spełniają tej definicji, można rozpoznawać na zasadach ogólnych. W analizowanej sprawie chodziło o sytuację, w których podatnik, w trakcie roku lub po jego zakończeniu, decydował się na modyfikację systemu ustalenia ceny transferowej stosowanego od początku roku podatkowego. Podatnik zapytał także jak postępować, gdy w bazie kosztowej omyłkowo, wbrew ustaleniom, nie została uwzględniona część kosztów. Organ wskazał, że zmiana metodologii kalkulacji ceny transferowej, czy skorygowanie ceny przez uwzględnienie w bazie kosztowej wydatków nieprawidłowo pominiętych przy pierwotnym rozliczeniu, nie są okolicznościami niezależnymi od wnioskodawcy, których nie dało się przewidzieć ustalając cenę transakcji. W efekcie organ zgodził się z podatnikiem, że korekty wynikające z opisanych zdarzeń powinny być rozpoznawane na zasadach ogólnych.
Faktoring ze stratą częściowo w koszty
Rzeczpospolita, 2021-03-09, Paweł Rochowicz
5 marca 2021 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną, sygn. DD5.8201.11.2020, dotyczącą traktowania kosztów dla firm korzystających z usług faktoringu (odkupu wierzytelności). Ministerstwo Finansów wyjaśniło, że po sprzedaży wierzytelności za jej pełną wartość brutto podmiot sprzedający (faktorant) może zaliczyć do kosztów wartość zbywanej wierzytelności pieniężnej w jej pełnej kwocie, uwzględniającej podatek VAT. Gdy jednak zbycie następuje po cenie niższej niż jej nominalna wartość, wówczas strata, jaka może powstać w związku z taką transakcją, nie będzie kosztem uzyskania przychodu. Podatnik zbywający wierzytelność będzie mógł zaliczyć do kosztów także zapłacone na rzecz faktora wynagrodzenie za wykonywane przez niego na rzecz faktoranta usługi – dotyczy to również przypadku, kiedy jest ono potrącane z kwoty należności wypłacanej przez faktora faktorantowi za nabytą od niego wierzytelność.
Likwidacja spółki posiadającej nieuregulowane zobowiązania
Rzeczpospolita, 2021-03-10, Maciej Kaczmarek
Jak wynika z interpretacji indywidulanej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.289.2020.1.PP, wykreślenie osoby prawnej z rejestru przedsiębiorców powoduje, że jej długi ulegają wygaśnięciu. Nie oznacza to jednak, że likwidowana jednostka z tego tytułu osiąga przychód podlegający opodatkowaniu. Wnioskodawca wskazał, że planowana jest likwidacja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która na moment jej wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego posiadać będzie nieuregulowane zobowiązania z tytułu pożyczek udzielonych jej przez wspólników. Wartość aktywów posiadanych przez spółkę jest niewystarczająca dla pokrycia jej zobowiązań, a wspólnicy nie wyrażają woli umorzenia długu pożyczkowego. W konsekwencji, dojdzie do ustania bytu prawnego spółki posiadającej niespłacone i wymagalne pożyczki.
Spółka zapytała, czy wartość jej niespłaconych zobowiązań będzie stanowić dla niej przychód podatkowy. Zdaniem spółki nie, a Dyrektor KIS zgodził się z tym stanowiskiem.
Ważne podobieństwo i przeważający charakter
Rzeczpospolita, 2021-03-10, Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2430/18 orzekł, że jeżeli czynności pośredników mają cechy usług reklamowych i usług badania rynku, to jest to wystarczające do uznania, że wynagrodzenia za te czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem źródłowym. Spółka wyjaśniała, że głównym celem umów pośrednictwa jest zwiększenie sprzedaży produktów spółki na rynkach zagranicznych. Szerzenie akcji informacyjnej, docieranie do klientów z materiałami marketingowymi, itp., które to czynności są konieczne dla prawidłowego i efektywnego zdobywania nowych nabywców produktów mają charakter wtórny. Spółka zapytała, czy w przypadku wypłaty wynagrodzenia należnego pośrednikowi z tytułu umowy pośrednictwa jako płatnik ma obowiązek potrącić podatek źródłowy. Fiskus uznał, że tak. W opinii urzędników opisane we wniosku usługi świadczone przez nierezydentów na rzecz polskiej spółki, jako świadczenia o podobnym charakterze do usług doradczych, związanych z badaniem rynku, usług reklamowych, będą mieściły się w katalogu usług wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka zaskarżyła interpretację, jednak przegrała w obu instancjach.
Zwrot używanych towarów nie pozwala zmniejszyć VAT
Gazeta Prawna, 2021-03-11, Mariusz Szulc
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lutego 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.733.2020.1.MPE, nie można obniżyć podstawy opodatkowania o wartość zwracanych towarów używanych – z uwagi na upływ czasu i stopień ich zużycia nie są to już bowiem te same produkty, co pierwotnie sprzedane. Pytanie zadała spółka meblarska, która uruchomiła nową usługę pozwalającą klientom na zwrot niektórych sprzedanych przez nią wcześniej towarów. Zwrot byłby możliwy aż do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w VAT. Jeśli spółka zaakceptowałaby zwrot, to oddawałaby konsumentowi część zapłaconej przez niego wcześniej kwoty proporcjonalnie do stanu towaru. W opinii spółki, będzie ona mogła pomniejszyć podstawę opodatkowania VAT o wartość zwróconych towarów. Dyrektor KIS nie zgodził się ze spółką.
Polskie oddziały zagranicznych spółek mogą odzyskać miliony
Rzeczpospolita, 2021-03-12, Aleksandra Tarka
11 marca 2021 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał orzeczenie, sygn. akt C-812/19, zgodnie z którym zakład główny należący do grupy VAT i oddział z innego państwa UE to odrębni podatnicy. W sprawie chodziło o bank, który zakład główny („principal establishment”) ma w Danii, a w Szwecji prowadzi działalność za pośrednictwem oddziału („branch”). Zakład należy do duńskiej grupy VAT utworzonej na podstawie dyrektywy VAT, a jego szwedzki oddział nie. Bank korzysta z platformy informatycznej w krajach skandynawskich. Koszty platformy – w większości wspólnej dla wszystkich – przypisywane są oddziałowi przez zakład główny. W takim stanie faktycznym pojawiło się pytanie, czy zakład główny należący do duńskiej grupy VAT i jego zagraniczny oddział powinny być traktowane jako jeden podatnik, czy dwóch. W opinii TSUE to odrębni podatnicy, gdyż zakład główny świadczy na rzecz oddziału usługi, których koszty przypisuje temu oddziałowi. Uznanie centrali i zakładu za odrębnych podatników daje prawo do odliczenia VAT od transakcji między nimi, ale oznacza też konieczność ich opodatkowania.