Przegląd prasy podatkowej 11.10 – 15.10.2021

| Do przeczytania w 7 min

Fiskus zarobi na mieszkaniu wynajętym dla menedżera

Rzeczpospolita, 2021-10-11, Aleksandra Tarka

Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok (sygn. akt: II FSK 167/19), w którym stwierdził, iż spółka, która zapewnia nocleg członkowi zarządu na kilka dni w miesiącu, musi odprowadzić PIT. Sprawa dotyczyła spółki z branży inwestycyjnej. We wniosku o interpretację wyjaśniła, że podpisała z członkami zarządu kontrakty o świadczenie usług zarządzania. Z umów wynikało, że będą oni pełnić swe obowiązki w siedzibie spółki, w miejscach, w których prowadzi działalność, a także w każdym innym w Polsce, jeżeli wymagają tego interesy. W konsekwencji zarząd wykonując swoje obowiązki w różnych miejscach, zmuszany jest do częstych przyjazdów do siedziby. Firma podkreśliła, że od zarządu wymaga pełnej dyspozycyjności i żeby oszczędzić na noclegach w hotelach, wynajęła mieszkanie dla celów służbowych. Spółka chciała się upewnić, czy musi potrącać PIT z tytułu nieodpłatnego udostępniania członkom zarządu wynajętego przez nią mieszkania służbowego. W opinii spółki nie jest to przychód opodatkowany po stronie zarządu. Fiskus nie zgodził się ze spółką. Spółka zaskarżyła interpretację i WSA się z nią zgodził. Jednak NSA już nie.

 

Prowizja za udzielenie pożyczki nie jest opłatą za usługę ciągłą

Rzeczpospolita, 2021-10-11, Kinga Piotrowska

Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z 3 sierpnia 2021 r. sygn. II FSK 486/21, orzekł iż przychód podatkowy z tytułu prowizji za udzielenie pożyczki jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Data jego powstania jest tożsama z momentem wykonania usługi jednorazowej polegającej na udzieleniu pożyczki pożyczkobiorcy. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka udziela długoterminowych pożyczek. Na całkowity koszt pożyczki składa się opłata przygotowawcza, suma miesięcznych prowizji oraz odsetki. Okresem rozliczeniowym jest miesiąc, za który naliczana jest prowizja. Wcześniejsza spłata pożyczki zobowiązuje pożyczkobiorcę do zapłaty prowizji wyłącznie za rozpoczęte okresy rozliczeniowe. Zdaniem pożyczkodawcy prowizja jest należna spółce w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Tym samym, w ocenie podatnika, powinien on rozpoznawać przychód z tytułu prowizji częściami, ostatniego dnia każdego miesięcznego okresu rozliczeniowego, zgodnie z przyjętym w umowie pożyczki harmonogramem spłat pożyczki. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z wnioskodawcą. Sądy obu instancji przyznały rację organowi podatkowemu.

 

Przy reorganizacjach trzeba pamiętać o cenach transferowych

Rzeczpospolita, 2021-10-11, Filip Sobkiewicz

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 30 sierpnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.228.2021.3.ANK, uznał iż choć przesunięcie części działalności z jednego podmiotu do drugiego poprzez wygaszanie działalności w jednym i jej rozszerzanie w drugim, może nie stanowić przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to należy rozważyć, czy opłata rekompensacyjna jest należna. Racjonalnie działający podmiot nie zrezygnowałby ze swojego źródła przychodów bez odpowiedniej rekompensaty. Wnioskodawca planuje przenieść określony obszar działalności do spółki celowej, w której posiada 100 proc. udziałów. Spółka celowa rozpocznie sprzedaż za pośrednictwem tych samych osób, które do tej pory są zatrudnione i umocowane do tych zadań u wnioskodawcy. W tym celu wnioskodawca przekaże spółce celowej m.in. kontakty handlowe i będzie ją wspierać w podejmowaniu decyzji biznesowych niezbędnych do zawarcia przez nią nowych umów handlowych. Jednocześnie, wnioskodawca planuje sukcesywnie wygaszać swoją działalność. Działalność będzie przenoszona w sposób stopniowy i po upływie kilku lat wnioskodawca całkowicie zaprzestanie wspierania działalności spółki celowej, która przejmie funkcje i ryzyka w tym zakresie. Zdaniem wnioskodawcy, nie dojdzie do przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ nie zostaną spełnione przesłanki wyodrębnienia, których wypełnienie jest niezbędne do powstania zorganizowania części przedsiębiorstwa. Dyrektor KIS uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

 

Jak zakwalifikować korektę dochodowości z podmiotem nadzorującym

Rzeczpospolita, 2021-10-11, Paulina Karniej-Kmita

W opinii Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonej w indywidualnej interpretacji wydanej 14 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.94.2021.2.PB korekta cen transferowych rozliczana z podmiotem powiązanym pełniącym funkcje nadzorujące, który nie jest stroną bezpośrednich transakcji ze spółką dystrybucyjną, stanowi korektę cen transferowych i powinna być uwzględniona w roku podatkowym, którego dotyczy, bez względu na to czy jest dodatnia, czy ujemna. Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną i dystrybucyjną w Polsce oraz na rynkach zagranicznych. Wytwarzane przez niego produkty są przez niego dystrybuowane m.in. do podmiotów niepowiązanych. W zakresie prowadzonej działalności dystrybucyjnej wnioskodawca pełni funkcje dystrybutora o ograniczonym ryzyku. Podmiot ten pełni w grupie funkcje zarządcze i strategiczne, w ramach których wspiera pozostałe spółki. Zgodnie z umową dystrybucyjną wnioskodawca zobowiązany jest do sprzedaży na określonych rynkach produktów wytworzonych wcześniej przez siebie, a z tego tytułu spółka nadzorująca zapewnia wnioskodawcy określony poziom zysku operacyjnego, odpowiednio do zakresu pełnionych funkcji i ponoszonych ryzyk. Postanowienia umowy dystrybucyjnej przewidują, że w przypadku nieosiągnięcia przez wnioskodawcę rentowności na działalności dystrybucyjnej na poziomie zgodnym z zasadą ceny rynkowej, spółka nadzorująca zobowiązana jest zapłacić na rzecz polskiej spółki dystrybucyjnej odpowiednią kwotę w celu osiągnięcia zakładanego poziomu zysku operacyjnego. Analogiczny mechanizm ma zastosowanie, gdy wnioskodawca osiągnie rzeczywistą rentowność na poziomie wykraczającym poza zakres rynkowy. Zdaniem wnioskodawcy płatności dokonywane przez niego na rzecz spółki nadzorującej oraz płatności otrzymywane od niej będą korektą cen transferowych w rozumieniu ustawy o PDOP. Dyrektor KIS zgodził się ze spółką.

 

Siłownia za 50 tysięcy w podatkowych kosztach

Rzeczpospolita, 2021-10-12, Przemysław Wojtasik

W opinii Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.552.2021.2.MM, spółka dbająca o kondycję pracowników może zaliczyć ponoszone wydatki do kosztów podatkowych. W sprawie chodziło o zakładową siłownię, która ma dać pracownikom możliwość integracji połączoną z realizowaniem swoich pasji. Spółka zapytała, czy poniesione wydatki będą kosztem. Dyrektor KIS zgodził się ze spółką.

 

Czynności między centralą i jej polskim oddziałem

Rzeczpospolita, 2021-10-13, Oliwia Kasińska

Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydaną z 16 lipca 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.190.2021.2.RD świadczenia między centralą a oddziałem oraz między oddziałem a centralą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. W przedmiotowej sprawie oddział jest częścią jednostki macierzystej z siedzibą w Irlandii. Oddział wykonuje działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności jednostki macierzystej, do których należy świadczenie usług ubezpieczenia na życie. W toku prowadzonej działalności centrala nabywa określone świadczenia dotyczące systemów teleinformatycznych, które są wykorzystywane przez oddział, a ich koszty są przypisywane do działalności tego oddziału. W ocenie spółki świadczenia nabywane przez centralę, których koszty są alokowane do działalności oddziału, jak i świadczenia, którymi oddział wspiera centralę nie podlegają opodatkowaniu VAT. Podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. Czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym bądź innym oddziałem mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dyrektor KIS zaakceptował stanowisko wnioskodawcy.

 

Daniny od nagród nie odprowadzi klient

Rzeczpospolita, 2021-10-13, Aleksandra Tarka

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 8 września 2021 r., sygn. akt I SA/Łd 345/21 uznał, iż zakreślając krąg płatników podatku dochodowego przepisy nie posługują się kategorią podmiotu, na którym spoczywa ciężar ekonomiczny świadczenia. Wyraźnie wskazują, że płatnikiem jest ten, kto dokonuje świadczeń. Sprawa dotyczyła obowiązków płatnika w zakresie wydawania nagród uczestnikom programu motywacyjnego. We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że w związku z prowadzoną działalnością świadczy na rzecz jednego z klientów usługę polegającą na organizacji programu motywacyjnego dla prowadzących działalność gospodarczą lub zawodową oraz kupujących w jej ramach produkty AGD wybranych marek. Program organizowany jest na podstawie regulaminu. Klient jest wyłącznie podmiotem, który zlecił jej organizację programu i finansuje jego przeprowadzenie.

Firma zapytała, czy w przypadku nagród przyznawanych przez nią uczestnikom programu, zarówno nieprowadzącym działalności, jak i przedsiębiorcom, ciążą na niej obowiązki płatnika. W ocenie urzędników spółka nie może być uznana za płatnika od przekazywanych nagród zarówno osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jak i ją prowadzącym. Spółka zaskarżyła interpretację, bo nie zgadzała się z fiskusem, że w opisanym przez nią przypadku płatnikiem jest zleceniodawca. WSA zgodził się ze spółką. Sąd uznał, iż nie ma znaczenia, że wartość ekonomiczna dokonywanych świadczeń jest rekompensowana przez inny podmiot w ramach odrębnego stosunku prawnego. Istotne jest to, że dokonujący świadczenia działa w imieniu własnym i na własny rachunek.