Zwrot składki AC jest przychodem leasingodawcy
Gazeta Prawna, 2022-09-12, Mariusz Szulc
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 września 2022 r., sygn. akt II FSK 3195/19 firma leasingowa musi rozliczyć się z fiskusem z kwoty, którą zwrócił jej klient za uprzednie opłacenie składki ubezpieczeniowej z tytułu autocasco. W sprawie chodziło o spółkę, która na podstawie umów leasingu operacyjnego i finansowego przekazywała klientom do używania samochody osobowe. Auta pozostawały własnością spółki przez cały okres trwania umowy leasingu. Spółka wykupywała obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej użytkownika pojazdu oraz dobrowolne ubezpieczenia auta od kradzieży, zniszczenia, uszkodzenia czy też utraty. Gdy wartość auta przyjęta dla celów ubezpieczenia przekraczała równowartość 20 tys. euro, spółka zaliczała do podatkowych kosztów tylko część składki ubezpieczeniowej. Od 2019 r. limit 20 tys. euro został zastąpiony kwotą 150 tys. zł. Następnie spółka obciążała korzystającego całym kosztem opłaconych przez siebie składek ubezpieczeniowych. Spór z fiskusem dotyczył tego, jaka część składki AC, której koszt zwrócił spółce klient, jest dla niej przychodem podatkowym. Firma uważała, że do przychodów powinna zaliczyć tylko tę część składki AC, którą wcześniej zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej był jednak innego zdania. Z fiskusem zgodziły się sądy obu instancji.
Umowa cesji nie zawsze z PCC
Gazeta Prawna, 2022-09-12, Agnieszka Pokojska
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 8 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-2.4014.182.2022.1.MM uznał, iż zawarta poza Polską umowa cesji zagranicznej wierzytelności nie podlegała w Polsce opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Spytała o to polska spółka, która planowała kupić wierzytelność. Pierwotnie wierzycielem była spółka austriacka, potem doszło do zmiany wierzycieli i teraz są nimi spółki z Luksemburga, Cypru, Austrii i Szwajcarii. Do cesji wierzytelności miałoby dojść poza terytorium Polski. Polska spółka chciała się upewnić, że nie będzie musiała zapłacić od tego PCC. Dyrektor KIS to potwierdził.
Przekształcenie neutralne to i koszt historyczny
Gazeta Prawna, 2022-09-14, Łukasz Zalewski
W wyroku z 9 września 2022 r., sygn. akt II FSK 3240/19 Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przy zbyciu akcji przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która powstała z przekształcenia spółki jawnej, kosztem podatkowym jest historyczny wydatek na nabycie akcji, mimo że został on poniesiony jeszcze przed przekształceniem. W sprawie chodziło o mężczyznę, który planował założyć z innymi osobami spółkę jawną. Udziały zamierzał pokryć wkładem niepieniężnym w postaci posiadanych przez siebie akcji innych podmiotów. Następnie spółka jawna zostałaby przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Spór z fiskusem dotyczył ewentualnej sprzedaży przez tę spółkę akcji wniesionych przez mężczyznę. Uważał on, że kosztem uzyskania przychodu z tej sprzedaży będzie odpowiednia wartość majątku spółki jawnej na dzień jej przekształcenia w spółkę z o.o. Nie zgodził się z tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, co jednak zakwestionował Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku o sygn. akt I SA/Wr 390/19. NSA uchylił jednak wyrok sądu I instancji.
Spółki komandytowe inaczej ustalały prawo do 9-proc. CIT
Gazeta Prawna, 2022-09-14, Łukasz Zalewski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 13 września 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 150/22 orzekł, że jeżeli spółka komandytowa zdecydowała o przejściu na CIT od 1 maja 2021 r., a nie od 1 stycznia, to przy badaniu, czy jest ona małym podatnikiem, należało wziąć pod uwagę jej przychody osiągnięte do 30 kwietnia 2021 r. Chodziło o spółkę z o.o., która pod koniec 2019 r. przekształciła się w spółkę z o.o. spółkę komandytową. W umowie spółki zapisano, że jej rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy, przy czym pierwszy miał zakończyć się 31 grudnia 2020 r. Tak się jednak nie stało i spółka została podatnikiem CIT od 1 maja 2021 r. Spółka zamknęła księgi rachunkowe na dzień 30 kwietnia 2021 r. Spór dotyczył tego, czy w okresie od 1 maja do 31 grudnia 2021 r. spółka mogła płacić od dochodów niższy CIT, tj. według stawki 9 proc. CIT. Spółka uważała, że ma do tego prawo i nie musi w tym celu spełnić definicji małego podatnika. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej był innego zdania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie potwierdził stanowisko Dyrektora.
Odsprzedaż prądu do ładowania aut z polskim VAT
Gazeta Prawna, 2022-09-15, Mariusz Szulc
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 6 września 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.273.2022.2.JO uznał, że VAT od sprzedaży energii elektrycznej niezbędnej do ładowania samochodów elektrycznych i hybrydowych jest należny tu, gdzie znajdują się stacje ładowania. Wyjaśnił, że miejscem opodatkowania dostawy prądu realizowanej poza systemem elektroenergetycznym jest miejsce, w którym towar (w tym wypadku energia) znajduje się w momencie dostawy. Spytała o to spółka, która zgodnie z ustawą o elektromobilności i paliwach alternatywnych działa jako operator ogólnodostępnych stacji ładowania. Jest właścicielką ładowarek do samochodów elektrycznych, które udostępnia swoim zagranicznym kontrahentom, a ci z kolei świadczą na rzecz kierowców ogólnodostępne usługi ładowania samochodów elektrycznych i hybrydowych. Spółka udostępnia też kupioną uprzednio energię elektryczną, potrzebną do ładowania. Spółka uważała, że nie musi rozliczać w Polsce VAT od sprzedaży prądu na rzecz zagranicznych kontrahentów, bo miejscem opodatkowania jest w tym wypadku kraj ich siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej albo stałego miejsca zamieszkania bądź pobytu. Innego zdania był jednak Dyrektor KIS.
Straty w towarach są firmowym kosztem
Rzeczpospolita, 2022-09-15, Przemysław Wojtasik
Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 9 września 2022 r., sygn. nr 0111-KDIB2-1.4010.442.2022.1.AP potwierdza, że jeśli straty nie są skutkiem zaniedbań przedsiębiorcy, może je rozliczyć w podatkowych kosztach. Z wnioskiem wystąpiła spółka z o.o. zajmująca się sprzedażą paliw. Przy ich magazynowaniu bądź transporcie powstają ubytki spowodowane są chociażby różnicami temperaturowymi. Powoduje to, że czasami ilość wlewana z cysterny do zbiornika magazynowego udokumentowana dowodem wydania odbiega od ilości na zawartej na fakturze sprzedaży. Spółka podkreśliła, że ma odpowiednie procedury związane z przyjmowaniem na stan magazynowy, magazynowaniem i zabezpieczeniem paliwa w trakcie transportu. W opinii spółki może ona rozliczyć opisane ubytki w kosztach podatkowych. Dyrektor KIS zgodził się ze spółką.