Fundusz inwestycyjny płaci VAT za usługę agencji prasowej
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-05-13, Łukasz Zalewski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 maja 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2553/18, orzekł, iż korzystanie z usług doradczych i informacyjnych agencji Bloomberg nie jest zwolnione z opodatkowania VAT, gdyż sama agencja ani nie doradza ani nie uczestniczy w zarządzaniu funduszem. Sprawa dotyczyła spółki, która otrzymywała faktury za dostęp do sieci Bloomberga oraz danych z poszczególnych rynków giełdowych. Zdaniem spółki, powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 12 VAT, usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT. Rozstrzygnięcie powyższej kwestii stanowiło również przedmiot rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który jasno wskazał, iż w przypadku zlecenia usług zarządzania podmiotom trzecim zwolnienie przysługuje wyłącznie wtedy, gdy usługi te stanowią odrębną całość oraz wypełniają specyficzne funkcje charakterystyczne dla tego rodzaju usług. WSA potwierdził stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który powołując się na orzecznictwo TSUE uznał, że usługa odpłatnego nabywania informacji, nie wypełniająca funkcji specyficznych dla zarządzania funduszami, jest czynnością techniczną i ma charakter jedynie pomocniczy, wobec czego podlega opodatkowaniu VAT.
Wydatek może być kosztem, gdy ma związek z przychodem
Rzeczpospolita, 2019-05-13, Ilona Żukiel
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2019 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.91.2019.1.RK, odsetki od nienależnie pobranej gwarancji bankowej nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpiła spółka, której bank, na zlecenie wykonawcy robót budowlanych, udzielił gwarancji należytego wykonania przedmiotu inwestycji. Wykonawca realizował przy udziale podwykonawcy zlecony zakres robót, od którego następnie odstąpił. W związku z zapłatą wynagrodzenia na rzecz podwykonawcy, spółka wezwała bank do wypłaty kwoty uprzednio udzielonej gwarancji, którą wykazała jako przychód w miesiącu otrzymania. Sądy cywilne obu instancji uznały jednak, że wypłacona spółce gwarancja była nienależna i podlega zwrotowi na rzecz wykonawcy wraz z odsetkami. Zdaniem Dyrektora KIS wypłacone odsetki nie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych, ponieważ nie są związane z uzyskiwanymi przez spółkę przychodami. Ponadto przedmiotowe odsetki mają charakter sankcji i są jedynie świadczeniem ubocznym wobec zwrotu równowartości otrzymanej gwarancji na rzecz wykonawcy.
Skarbówka jest skazana na ułomne interpretacje
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-05-13, Patrycja Dudek
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z wyrokiem z dnia 10 maja 2019 r., sygn. akt I FSK 187/17, organ interpretacyjny nie może podważać treści stanu faktycznego wskazanego we wniosku o interpretację, nawet jeżeli wie, że jest on nieprawdziwy. Spór z fiskusem toczyła gmina, która wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną w kwestii pomocy prawnej przy odzyskiwaniu podatku VAT od wydatków inwestycyjnych. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że część gminnych inwestycji nie dawała pełnego prawa do odliczenia, wobec tego w trosce o dobro podatnika i właściwą ochronę prawną w przypadku kontroli wydał interpretację w oparciu o zmieniony stan faktyczny. Gmina wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z uwagi na, jej zdaniem, niedopuszczalny błąd popełniony przez organ. Ostatecznie sprawa trafiła do NSA, który potwierdził stanowisko WSA w Poznaniu, uznając podważanie stanu faktycznego przez organ w toku postępowania interpretacyjnego za niedopuszczalne.
Liczy się też to, czym zajmuje się wykonawca
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-05-14, Łukasz Zalewski
W wyroku z dnia 9 maja 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2759/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podtrzymał stanowisko fiskusa wskazując, że podatnik świadczący usługi na rzecz podmiotu, który nie wykonuje usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy VAT, powinien stosować ogólne zasady dotyczące opodatkowania tym podatkiem. Stosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia przysługuje podwykonawcom wówczas, gdy wykonawca świadczy usługi wymienione w tym załączniku. W przypadku wykonywania innych czynności, rozliczenie podatku powinno nastąpić zgodnie z zasadami ogólnymi. Sprawa dotyczyła podatnika, który w związku ze świadczonymi przez siebie usługami montażu, demontażu i wynajmu rusztowań oraz plandek zabezpieczających budowy, (wymienionymi w załączniku) opodatkowywał je na zasadzie odwrotnego obciążenia, nie różnicując sposobu rozliczenia podatku w zależności od tego czy wykonawcy, którzy następnie wykorzystują jej usługi czynią to na potrzeby własne, czy na potrzeby świadczenia usług dla innych podmiotów.
Strata z poprzednich lat nie przekreśla zwolnienia
Rzeczpospolita, 2019-05-15, Maciej Kurlit
Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 kwietnia 2019 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.73.2019.2.SJ, podatnik, który rozlicza w danym roku podatkowym stratę poniesioną w latach poprzednich, może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych. W przedmiotowej sprawie spółka powzięła wątpliwości czy jest zobowiązana do przygotowania dokumentacji w odniesieniu do transakcji realizowanych z podmiotami powiązanymi w 2018 roku, jeżeli za dokumentowany okres nie poniosła straty podatkowej, a jedynie rozlicza stratę z lat ubiegłych. Spółka wskazała, że stratę poniosła w 2016 roku, natomiast w kolejnych latach występuje dochód. Dyrektor KIS potwierdził, że zwolnienie z obowiązku dokumentowania transakcji zawieranych między krajowymi podmiotami powiązanymi uzależnione jest wyłącznie od braku ponoszenia w danym roku straty podatkowej, a nie jej ewentualnego rozliczania jako straty z lat ubiegłych.
Luka w przepisach o podatku od budynków komercyjnych
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-05-15, Agnieszka Pokojska
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 kwietnia 2019 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.37.2019.1.MS, potwierdza, że dla określenia wysokości podatku od budynków komercyjnych istotne jest, jaka część powierzchni budynku będzie wynajmowana według stanu na pierwszy dzień miesiąca. Zgodnie ze stanowiskiem zawartym w interpretacji indywidualnej w sytuacji, w której podatnik wynajmuje powierzchnię krótkoterminowo (na kilka dni lub kilka godzin), a w pierwsze dni miesiąca budynek nie jest wynajmowany, wówczas podatek od budynków komercyjnych nie jest należny.
Czyn nieuczciwej konkurencji był, ale z prawem do korekty VAT
Rzeczpospolita, 2019-05-15, Aleksandra Tarka
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 17 kwietnia 2019 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Po 149/19 orzekł, że spółka ma prawo do wystawienia faktur korygujących „do zera” w związku z koniecznością zwrotu kontrahentom wynagrodzenia za świadczone usługi na podstawie wyroków sądowych. Sprawa dotyczyła spółki zajmującej się hurtową dystrybucją szybko zbywalnych produktów, która wystawia na rzecz dostawców faktury za świadczone usługi promocyjne. Sąd powszechny uznał, że niektóre działania spółki stanowią czyn nieuczciwej konkurencji i zobowiązał podatniczkę do zwrotu kontrahentom wynagrodzenia za świadczone usługi marketingowe. Zdaniem organu podatkowego, zwrot pobranego wynagrodzenia za świadczone przez spółkę usługi nie stanowi podstawy do wystawienia faktur korygujących oraz zmniejszenia kwoty podatku należnego, a zasądzona przez sąd kwota stanowi rekompensatę z tytułu czynu nieuczciwej konkurencji. Z takim stanowiskiem nie zgodził się jednak WSA w Poznaniu. Zdaniem Sądu, zwrot bezpodstawnie uzyskanego wynagrodzenia za usługi marketingowe wiąże się z obniżką ceny już po dokonaniu sprzedaży, wobec czego spółka ma prawo do skorygowania podstawy opodatkowania. Ponadto, zwracana przez spółkę kwota nie stanowi odszkodowania z tytułu czynu nieuczciwej konkurencji i należy ją rozpatrywać w kontekście bezprawnego wzbogacenia.
Karta paliwowa zwolniona z VAT
Rzeczpospolita, 2019-05-16, Przemysław Wojtasik
Finansowanie zakupu paliwa z wykorzystaniem karty paliwowej, a następnie refakturowanie tych kosztów w ramach działalności podmiotów powiązanych stanowi usługę kredytową, która jest zwolniona z VAT. Takie stanowisko przedstawił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 maja 2019 r., sygn. akt C-235/18. Sprawa dotyczyła przedsiębiorstwa, którego podstawowa działalność stanowi transport wyprodukowanych samochodów do klientów. W działalności operacyjnej firma korzysta z usług podmiotów zależnych, w tym spółki polskiej. Podmioty te otrzymują karty paliwowe, za pomocą których dokonują zakupu paliwa dla transportowanych środków. Odbiorcą faktury dokumentującej nabycie paliwa jest spółka dominująca, która wraz z końcem okresu rozliczeniowego refakturuje koszty na podmioty zależne, otrzymując dodatkową opłatę w wysokości 2 procent. Polskie organy podatkowe prezentowały jednolite stanowisko, zgodnie z którym, spółka dominująca nie posiada prawa do zwrotu VAT. W toku postępowania Naczelny Sąd Administracyjny skierował zapytanie do TSUE w związku z możliwością uznania opisanego mechanizmu rozliczania kart paliwowych za zwolnioną z VAT usługę udzielania pożyczek i kredytów. TSUE orzekł, iż wskazana konstrukcja dokonywania operacji nie spełnia przesłanek kwalifikujących ją jako dostawę towarów. Czynności wykonywane przez spółkę dominującą przypominają działalność instytucji finansowej, która świadczy usługi pożyczkowe dla podmiotów zależnych. Implikuje to brak możliwości ubiegania się przez nią o zwrot VAT z uwagi na związek dokonywanych zakupów ze świadczeniem usług zwolnionych – finansowych.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 2974/18)
1. Z punktu widzenia standardów konstytucyjnych zakresem przedmiotowym opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych mogą zostać objęte lub wyłączone z tego opodatkowania tylko te usługi, które expressis verbis wymieniono w tekście samej ustawy lub w załączniku do niej.
2. Zakup działki gruntu, rozpoczęcie na niej budowy budynku mieszkalnego przez jej właściciela w ramach działalności gospodarczej, a następnie sprzedaż takiej nieruchomości w całości w trakcie budowy, powinna zostać zakwalifikowana do poz. 27 załącznika nr 2 do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.), czyli do usługi kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, której dokonanie powoduje wyłączenie z opodatkowaniem w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) tej ustawy.
Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 1368/17)
Konstytutywny charakter decyzji o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, a więc decyzji o charakterze restytucyjnym, dotyczącej nieruchomości niewykorzystanej na cel publiczny, o której mowa w art. 136 ust. 3 u.g.n. nie można przesądzać, że kreuje ona nabycie nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f.
Użyte w art. 136 ust. 3 u.g.n. określenie „spadkobiercom” obejmuje także spadkobierców tych spadkobierców (dalszych spadkobierców). W konsekwencji zwrot nieruchomości wywłaszczonej dalszym spadkobiercom nie powoduje także u nich powstania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., jeżeli zbyli nabytą nieruchomość, jej część (udział w niej) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił jej zwrot.