Oferowanie usług prowadzenia PPK bez VAT
Rzeczpospolita, 2020-02-17, Katarzyna Przybylska
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 stycznia 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1612/19, opłaty wstępne i roczne, które są płacone przez instytucje finansowe w zamian za zaprezentowanie ich ofert na portalu PPK nie są obciążone podatkiem VAT. Przedstawiając takie stanowisko, sąd uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 maja 2019 r., nr 0114-KDIP4.4012. 53.2019.2.AKO. Wyrok dotyczył spółki wyznaczonej na operatora portalu PPK – spółka we wniosku o interpretację twierdziła, że opłata wstępna i opłaty roczne nie podlegają opodatkowaniu VAT lub korzystają ze zwolnienia w tym zakresie. W jej ocenie opłaty wnoszone przez instytucje finansowe nie pozostają w bezpośrednim związku z działalnością prowadzoną przez spółkę, lecz występują w charakterze opłaty administracyjnej, która nie jest związana ze świadczeniem usług. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że stanowisko spółki jest nieprawidłowe, ponieważ między stronami istnieje stosunek prawny, a ich relacji towarzyszy element wzajemności. Podkreślił też, że działalność gospodarcza nie musi być prowadzona w celu osiągnięcia zysku w rozumieniu przepisów o VAT. Sąd miał natomiast inne zdanie – według wyroku, działalność spółki nie jest odpłatnym świadczeniem ze względu na brak stosunku umownego. Opłaty świadczą o udziale instytucji w koszcie prowadzenia portalu, a podejmowane działania przedstawiają informacje ustandaryzowane zgodnie z ustawą, a więc nie mają charakteru promocyjno-reklamowego.
O uldze IP Box decyduje typ kontraktu
Rzeczpospolita, 2020-02-17, Monika Pogroszewska
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził w interpretacji indywidualnej z 10 stycznia 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.552. 2019.1.MBD, że w przypadku umów B2B zapłata za przejęcie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych powinna być ujęta w literze „d” wzoru Nexus – co jest najmniej korzystne dla podatników. Wydana interpretacja odnosi się do ulgi IP Box i pokazuje, że rozliczenie wynagrodzeń z osobami na tzw. samozatrudnieniu daje mniej korzyści niż realizacja projektów z wykorzystaniem własnych pracowników. Sprawa dotyczyła spółki tworzącej oprogramowanie, która współpracuje ze specjalistami również na podstawie umów cywilnoprawnych oraz umów B2B. Każdy z tych typów umów zawiera postanowienia przenoszące na spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów. Spółka staje się wtedy właścicielem autorskich praw majątkowych do poszczególnych kwalifikowanych IP (produktów IT), które komercjalizuje. Podatniczka twierdziła, że może skorzystać w tym przypadku z ulgi IP Box, by płacić z tego tytułu 5 proc. podatku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej tylko częściowo zgodził się z wnioskodawcą. Przypomniał, że przepisy dotyczące IP Box są rozwiązaniem korzystnym dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. Wydatki związane z pracownikiem realizującym czynności B+R mogą zostać zaliczone do kosztów z litery „a” wzoru Nexus – co powoduje ich najkorzystniejsze traktowanie. Niemniej jednak, zapłata zewnętrznym dostawcom za transfer majątkowych praw autorskich do programów komputerowych podlega innej, znacznie mniej korzystnej klasyfikacji – w literze „d” wspomnianego wzoru.
Po zmianie formy prawnej nie ma kosztu historycznego
Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-17, Katarzyna Jędrzejewska
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 lutego 2020 r. (sygn. akt II FSK 720/18) orzekł, iż kosztem podatkowym przy sprzedaży udziałów lub akcji spółki kapitałowej, powstałej z przekształcenia spółki osobowej, będzie wartość spółki przekształcanej z dnia przekształcenia. Sprawa dotyczyła spółki jawnej, przekształconej najpierw w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W następnej kolejności w spółce został podniesiony kapitał zakładowy. Po kilku latach doszło do ponownej zmiany formy – tym razem w spółkę akcyjną. Po przekształceniach wspólniczka sprzedała cześć akcji. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów wspólniczka twierdziła, że powinna wziąć pod uwagę wartość majątku spółki jawnej na dzień przekształcenia jej w spółkę z o. o. razem z kwotą, którą poniosła na objęcie udziałów przy podwyższeniu kapitału. Organ uznał powyższe stanowisko za nieprawidłowe, jednakże sądy obu instancji przyznały rację podatniczce. Sąd zwrócił uwagę na fakt, że w momencie sprzedaży akcji, spółka jawna już dawno nie istnieje. Tym samym wysokość wydatków poniesionych przez wspólników na wniesienie wkładu do spółki jawnej nie ma znaczenia.
Rabat pośredni uprawnia do obniżenia VAT
Rzeczpospolita, 2020-02-17, Anna Zapotoczny-Woźniak
Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 stycznia 2020 roku, nr 0113-KDIPT1-2.4012.709.2019.1.IR, udzielenie rabatu pośredniego w formie premii pieniężnej dla finalnego odbiorcy produktu uprawnia do obniżenia podatku należnego za okres, w którym udzielono rabatu. W zaprezentowanym we wniosku o wydanie interpretacji stanie faktycznym przedstawiono spółkę, która prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży tkanin wykorzystywanych przez nabywcę do poszycia komponentów wyposażenia samochodowego. Wyprodukowane elementy stanowią następnie przedmiot sprzedaży dla producentów samochodowych. W sytuacji nabycia tkanin o wartości przekraczającej umowny poziom netto, wnioskodawca wypłaca premię pieniężną na rzecz producenta samochodów, która jest dokumentowana wystawieniem noty uznaniowej. W ocenie podatnika, spółka nie ma możliwości wystawienia faktury korygującej na producenta samochodów z uwagi na brak faktury pierwotnej. Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy, premia pieniężna przyznana finalnemu odbiorcy świadczenia stanowi rabat pośredni, który należy rozumieć jako obniżkę ceny. Taką notę wykazuje się w rozliczeniu VAT za okres, w którym faktycznie udzielono premii pieniężnej. Dyrektor KIS potwierdził stanowisko wnioskodawcy i odstąpił od swojego uzasadnienia.
Chronologia nie pozbawi zwolnienia
Rzeczpospolita, 2020-02-18, Aleksandra Tarka
Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 lutego 2020 roku, sygn. akt II FPS 4/19, w przypadku korzystania z prawa do ulgi mieszkaniowej istotny jest jej charakter, wspierający realizację celów mieszkaniowych podatników, a nie chronologia dokonywanych czynności. Przedmiotem rozważań NSA była analiza przesłanek pozwalających na zastosowanie ulgi mieszkaniowej, która pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w przypadku przeznaczenia uzyskanych środków na własne cele mieszkaniowe. Liczne wyroki sądów administracyjnych wskazywały, iż dla skorzystania ze zwolnienia istotny jest chronologiczny porządek zdarzeń. Podatnik powinien w pierwszej kolejności dokonać odpłatnego zbycia nieruchomości, a następnie uzyskany przychód przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe. Uchwała NSA, wydana celem ujednolicenia orzecznictwa, wpisuje się w korzystną dla podatników linię interpretacyjną. Zgodnie z prezentowanym stanowiskiem, kolejność sprzedaży i nabycia nieruchomości nie stanowi przesłanki zwolnienia. Oznacza to, że kwota zadatku lub zaliczki, otrzymana na poczet ceny przed zawarciem umowy przyrzeczonej przenoszącej własność, korzysta ze zwolnienia.
Interpretacja nie może być warunkowa
Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-18, Magdalena Majkowska
Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 lutego 2020 r. (sygn. akt I FSK 1842/17), organ podatkowy nie wydaje interpretacji warunkowych. Sprawa dotyczyła spółki cywilnej, która powstała w latach 90. W międzyczasie w spółce na podstawie aneksów zmieniał się skład osobowy oraz udziałowy wspólników. Spółka powzięła wątpliwość, czy z uwagi na nieważność aneksów, zachowała ona status czynnego podatnika VAT. Organ odmówił wydania interpretacji wyjaśniając, że w celu odpowiedzi spółce musiałby ocenić ważność aneksów z perspektywy prawa cywilnego. Interpretację podtrzymał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wskazując, że wydanie interpretacji wymagałoby przeprowadzenia postępowania podatkowego czy też kontrolnego, a organ interpretacyjny nie prowadzi takiego typu postępowań. Wydana interpretacja miałaby charakter warunkowy, a taka interpretacja nie gwarantowałaby mocy ochronnej.
Koszty pośrednie w IP Box rozlicza się proporcjonalnie
Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-19, Agnieszka Pokojska
Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 stycznia 2020 r., (sygn. 0112-KDIL2-2.4011.32.2019.2.MM) przy odliczaniu wydatków pośrednich, trzeba zastosować proporcję, obliczając przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całkowitego przychodu. Sprawa dotyczyła programisty, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Programista zajmuje się głównie projektowaniem oraz implementacją oprogramowania. Jednakże część świadczonych przez niego usług nie stanowi prac badawczo-rozwojowych. W konsekwencji może zastosować ulgę IP Box jedynie do części dochodu. Zapytanie programisty dotyczyło sposobu odliczania kosztów pośrednich. Uważał, że powinien zastosować proporcję w wysokości tożsamej do tej, w której przychody ze sprzedaży własności intelektualnych pozostają do przychodów ogółem. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko programisty.
Zakup spółki to nie biznes
Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-20, Agnieszka Pokojska
W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 lutego 2020 r. (sygn. akt III SA/Wa 1500/19) sąd uznał, że koszty związane z nabyciem stanowią koszty kapitałowe, a nie koszty operacyjne. Przedmiotowa sprawa dotyczyła spółki polskiej, która przejęła spółkę hiszpańską. W związku z tą transakcją polska spółka poniosła koszty związane m.in. z doradztwem strategicznym, kosztami prawnymi, opłatami. Polska spółka wystąpiła z wnioskiem do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o potwierdzenie, czy koszty, które były związane z przejęciem spółki hiszpańskiej, będzie mogła odliczyć od przychodów z innych źródeł aniżeli od przychodów z zysków kapitałowych. Organ uznał, że wyżej wymienione koszty można odliczyć tylko od zysków kapitałowych gdyż kwalifikacja do odpowiedniego źródła przychodu nie zależy od celu nabycia udziałów lub akcji. WSA potwierdził stanowisko organu.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z 1 lutego 2019 r. (sygn. akt II FSK 313/17)
Przepisów art. 156 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) nie stosuje się do opinii biegłego, o której mowa w art. 8 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205).
Wyrok NSA z 20 lutego 2019 r. (sygn. akt I GSK 1293/16)
1. Art. 7 ust. 5 dyrektywy Rady 2008/118/WE przewiduje ustanowienie przez każde państwo członkowskie własnych zasad i warunków ustalania strat, o których mowa w art. 7 ust. 4 omawianej dyrektywy. Zaznaczyć jednak należy, że w świetle zasady konsumpcyjności, celów dyrektywy oraz orzecznictwa TSUE, to ustanawianie własnych zasad i warunków ustalania strat, może jedynie służyć zapewnieniu prawidłowego stosowania regulacji unijnych, w przeciwnym wypadku godziłoby to w funkcjonowanie rynku wewnętrznego, na którym powinno funkcjonować takie samo opodatkowanie akcyzą tych samych wyrobów. Dlatego też zasady i warunki przewidziane przez prawo krajowe nie mogą w żaden sposób ingerować w zakres opodatkowania przewidziany przez prawo unijne.
2. Funkcjonowanie rynku wewnętrznego wymaga swobodnego przepływu towarów, w tym objętych podatkiem akcyzowym oraz identycznej ściągalności akcyzy we wszystkich państwach członkowskich. Dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego ważne jest ustalenie wspólnych definicji dla wszystkich produktów zaliczanych do tej grupy. W celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz zapewnienia swobodnego przepływu towarów, określenie wyrobów podlegających akcyzie i stosowania wyłączeń powinno być ujednolicone w obrębie Unii. Odmienna zaś wykładnia zagrażałaby osiągnięciu celu realizowanego przez dyrektywę Rady 2008/118/WE i mogłaby utrudniać swobodny przepływ towarów.
3. Opodatkowanie ubytków naturalnych podatkiem akcyzowym, jako koszt dodatkowy ponoszony przez przedsiębiorcę wpływa na podwyższenie ceny wyrobów rzeczywiście wyprodukowanych, konkurencyjność takiego wyrobu z tego powodu się obniża, jednocześnie zaburza to zasady funkcjonowania rynku wewnętrznego, na którym produkty nie powinny być obciążone przerzuconym podatkiem akcyzowym z tytułu opodatkowania ubytków naturalnych.