Spółki komandytowe przejęły obowiązki wspólników
Gazeta Prawna, 2021-10-18, Mariusz Szulc
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 14 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.304.2021.1.AR uznał, iż spółka komandytowa musi skorygować u siebie przychody lub stratę podatkową, jeżeli dłużnik spłaci zobowiązanie powstałe w okresie, gdy podatnikiem podatku dochodowego byli jej wspólnicy. Jego zdaniem nie ma znaczenia to, iż z ulgi na złe długi skorzystali wcześniej wspólnicy, a nie sama spółka, która była wtedy transparentna podatkowo. W związku ze zmianą przepisów powstało pytanie, co z ulgą na złe długi, jeżeli skorzystali z niej wspólnicy, ale dłużnik ureguluje wierzytelność w okresie, gdy podatnikiem jest już spółka. Spółka komandytowa, która złożyła wniosek o interpretację, uważała, że obowiązek ten będzie ciążył na wspólnikach, bo to oni wcześniej, korzystając z ulgi, zmniejszyli u siebie podstawę opodatkowania. Słowem, to oni powinni odwrócić u siebie skutki zastosowanej wcześniej preferencji. Dyrektor KIS był jednak innego zdania.
Podatek może być i od budynku, i od znajdującej się w nim budowli
Gazeta Prawna, 2021-10-18, Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 października 2021 r., sygn. akt: III FSK 265/21, III FSK 287/21, III FSK 288/21, III FSK 289/21, III FSK 290/21 i III FSK 291/21 chcąc stwierdzić, czy obiekt znajdujący się w budynku jest budowlą, organ podatkowy może poprosić o opinię nadzór budowlany. Jeśli okaże się, że jest to budowla, to jest ona opodatkowana niezależnie od samego budynku. Wszystkie wyroki dotyczyły spółki będącej właścicielem budynków, w których znajdują się m.in. takie środki trwałe, jak: stanowisko montażowe diesla, instalacja oleju smarowego, instalacja systemu paliwowego, instalacja odprowadzania spalin. Spór sprowadzał się do tego, czy dla celów podatkowych są to budowle, czy w ogóle instalacje te nie podlegają opodatkowaniu. Spółka uważała, że nie ma podatku, bo instalacje są elementem wyposażenia budynków i są niezbędne do zapewnienia prawidłowego przebiegu procesu produkcyjnego. Opodatkowany jest więc sam budynek, a nie obiekty, które są w środku. Organy podatkowe nie zgodziły się z tym stanowiskiem, dlatego sprawa w końcu trafiła na wokandę. Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał rację organom. NSA był jednak innego zdania. Stwierdził, że SKO powinno było uchylić decyzję prezydenta, skoro ten oparł swoją decyzję wyłącznie na opinii biegłego. Zdaniem NSA organ podatkowy powinien był zasięgnąć opinii powiatowego inspektora nadzoru budowlanego i wyjaśnić wszystkie elementy stanu faktycznego.
Własny personel decyduje o stałym miejscu prowadzenia działalności
Rzeczpospolita, 2021-10-18, Emilia Wolnowska
Jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 3 czerwca 2021 r. w sprawie Titanium Ltd., sygn. akt C 931/19 wynajmowana w państwie członkowskim nieruchomość nie stanowi stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, gdy jej właściciel nie ma własnych zasobów ludzkich do świadczenia usług związanych z najmem. Spór prawny leżący u podstaw wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczył miejsca opodatkowania dochodów z najmu nieruchomości położonej w Austrii. Titanium jest spółką mającą siedzibę oraz zarząd na wyspie Jersey, a przedmiotem jej działalności jest zarządzanie nieruchomościami, mieniem oraz mieszkaniami i kwaterami. Usługi najmu były jedynymi transakcjami Titanium w Austrii i spółka ta upoważniła austriacką spółkę zarządzającą nieruchomościami do pośredniczenia w relacjach z usługodawcami i dostawcami, fakturowania czynszu i kosztów eksploatacji oraz prowadzenia rejestrów handlowych i przygotowywania danych dotyczących deklaracji VAT. Titanium uznała, że nie jest zobowiązana do zapłaty VAT z tytułu swojej działalności polegającej na najmie nieruchomości ze względu na to, że nie posiada w Austrii stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Organ podatkowy nie zgodził się z tym stanowiskiem. Titanium wniosła skargę do sądu, a ten zadał pytanie do Trybunału. Trybunał odpowiedział zgodnie z intencją podatnika.
Jak zakwalifikować wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki
Rzeczpospolita, 2021-10-18, Piotr Szczęśniak
Jak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 15 lipca 2021 r., sygn. 0114- KDIP3-1.4011.399.2021.1.EC kwoty uzyskiwane za prowadzenie spraw spółki komandytowej, których wysokość została ustalona w uchwale wspólników, są niezależne od zysku z tytułu udziału w spółce i nie wynikają z kontraktu menedżerskiego, stanowią przychód z innych źródeł. Wnioskodawca zapytał, czy przychód uzyskiwany z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowej powinien klasyfikować jako przychód z innych źródeł. Wynagrodzenie to nie wynika bowiem z odrębnej umowy, zatem nie może zostać uznane za przychód z działalności wykonywanej osobiście. Podatnik wskazał również, że nie są spełnione warunki, aby wynagrodzenie to było traktowane jako przychód z działalności gospodarczej. Organ podatkowy zgodził się z stanowiskiem podatnika.
Udziałowiec nie płaci podatku od podatku
Gazeta Prawna, 2021-10-21, Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku sygn. akt II FSK 559/19 orzekł, iż kwota otrzymana przez wspólnika od spółki komandytowej stanowiąca równowartość należnego VAT nie jest przychodem. We wniosku o interpretację podatnik wyjaśnił, że jest właścicielem zarejestrowanego znaku towarowego, który zamierza wnieść aportem do spółki. Jako jej komandytariusz podwyższy wartość wkładu. Zapytał, czy w związku z otrzymaną od spółki zapłatą stanowiącą równowartość VAT z faktury dokumentującej wniesienie znaku powstanie u niego przychód podlegający opodatkowaniu. Zdaniem fiskusa tak, jednak podatnik się z tym nie zgodził. Sądy obu instancji przyznały rację podatnikowi.
Nie da się kompensować w SSE nadwyżek i niedoborów inwentaryzacyjnych
Gazeta Prawna, 2021-10-21, Katarzyna Jędrzejewska
Zgodnie z interpretacją indywidualną z 15 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.352.2021.1.IZ różnice inwentaryzacyjne dotyczące wyrobów strefowych oraz surowców i półproduktów służących do produkcji w specjalnej strefie ekonomicznej mogą być odpowiednio przychodem strefowym (nadwyżki inwentaryzacyjne) lub kosztem strefowym (niezawinione niedobory).
Jest tak w sytuacji, gdy można bezpośrednio przypisać nadwyżki i niedobory do działalności strefowej. Inaczej jest, gdy nie da się tego zrobić. Wówczas nadwyżki i niedobory inwentaryzacyjne stanowią odpowiednio przychód wspólny, podlegający w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub koszt wspólny, który jest przypisany do wyniku z działalności strefowej i działalności pozastrefowej. Dyrektor KIS nie zgodził się natomiast ze spółką co do możliwości zastosowania metody per saldo, polegającej na wcześniejszym skompensowaniu ogółu ustalonych niedoborów i nadwyżek.