Przegląd prasy podatkowej (19-23.08.2019)

| Do przeczytania w 8 min

 

Aby był przychód, musi być realne przysporzenie

Rzeczpospolita, 2019-08-19, Hubert Gregorski

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.26.2019.4.MM, rozpoznanie przychodu w związku z uczestnictwem w pracowniczym programie motywacyjnym następuje dopiero w momencie zbycia akcji objętych w wyniku realizacji opcji pracowniczych; data przyznania pracownikowi opcji na objęcie w przyszłości akcji spółki oraz ich realizacji pozostaje neutralna dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Sprawa dotyczyła podatnika, który jest uczestnikiem programu motywacyjnego wprowadzonego przez pracodawcę jako element systemu wynagradzania. Zgodnie z zasadami programu, uczestnicy poprzez realizację otrzymanych opcji są uprawnieni do objęcia akcji z nowej emisji w dwóch transzach. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczyły momentu rozpoznania przychodu z tytułu udziału w programie. Zdaniem podatnika, momentem powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych jest przyszłe zbycie objętych akcji. Bez znaczenia pozostaje moment przyznania pracownikom wstępnej puli opcji, ponieważ ich realizacja została uzależniona od przyszłych zdarzeń. Dodatkowo wycena otrzymanych instrumentów w chwili ich otrzymania jest niemożliwa. Dyrektor KIS potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, wskazując na brak rozpoznania przychodu zarówno w momencie przyznania opcji na akcje, jak i w dacie realizacji opcji skutkującej objęciem akcji.

Cesja nie jest odrębną usługą

Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-19, Łukasz Zalewski

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 23 lipca 2019 r. (sygn. akt I SA/Bd 314/19) stwierdził, że nie należy różnicować sposobu opodatkowania VAT sprzedaży praw i obowiązków z umowy przedwstępnej lub deweloperskiej, a finalnej dostawy nieruchomości. Spółka handlująca nieruchomościami zawiera w ramach prowadzonej działalności gospodarczej umowy przedwstępne oraz deweloperskie. Jeżeli spółka znajduje kupca na daną nieruchomość, zawiera trójstronną umowę cesji. Podatnik osiąga zysk na zbyciu praw i obowiązków. Spółka twierdziła, że transakcja zbycia praw i obowiązków podlegałaby zwolnieniu z VAT, bądź była opodatkowana 8% stawką VAT – dokładnie tak, jakby była opodatkowana finalna dostawa nieruchomości. Organ podatkowy nie podzielił stanowiska podatnika i stwierdził, że tego typu umowa cesji jest usługą, opodatkowaną 23% stawką VAT. Sąd administracyjny przychylił się do stanowiska spółki orzekając, że decydujące dla określenia sposobu opodatkowania cesji praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej i deweloperskiej będzie kryterium ekonomiczne oraz celowościowe. WSA argumentował, iż umowa przedwstępna, deweloperska oraz cesja uprawnień z tych umów mają wspólny ekonomiczny cel, tj. dostawa lokali mieszkalnych.

Po kontroli można spodziewać się decyzji

Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-19, Patrycja Dudek

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 sierpnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 2734/17) podatnik, który przebywał za granicą poszukując zatrudnienia, powinien był ustanowić pełnomocnika do doręczeń, bądź też zadbać o wyjmowanie korespondencji ze skrzynki pocztowej. Podatnikowi została doręczona w trybie zastępczym decyzja pokontrolna ustalająca podatek do zapłaty. Zastosowanie znalazły przepisy dotyczące tzw. fikcji doręczenia, ponieważ po 14 dniach od umieszczenia awiza w skrzynce pocztowej korespondencja z decyzją pokontrolną nie została odebrana z poczty przez podatnika. Podatnik złożył w terminie podanie o przywrócenie terminu odwołania od decyzji. Argumentacja podatnika, iż przebywał za granicą w celu poszukiwania pracy i podjęcia szkoleń zawodowych, a w konsekwencji nie był świadomy, że czeka na niego korespondencja od organu podatkowego, nie przekonała sądów. Sędzia NSA zwrócił uwagę, iż podatnik, u którego została przeprowadzona kontrola podatkowa, może się spodziewać decyzji wymiarowej, więc w przypadku wyjazdu podatnik powinien ustanowić pełnomocnika do doręczeń albo zadbać o opróżnianie skrzynki pocztowej. NSA w wyroku podkreślił, iż postawa podatnika jest wyrazem całkowitego zaniedbania własnych interesów, a wina podatnika jest jednoznaczna.

Handlujący kryptowalutami są w kłopocie

Rzeczpospolita, 2019-08-20, Monika Pogroszewska

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.312.2019.1.SJ, podatnik nie może odliczyć od dochodu straty osiągniętej w 2018 r. z handlu krypotowalutami. Z wnioskiem o wydatnie interpretacji wystąpił podatnik, który w 2018 r. dokonywał transakcji zakupu, sprzedaży i zamiany kryptowalut. Z tytułu przedmiotowych transakcji podatnik odnotował stratę, którą wykazał w zeznaniu PIT-36 jako stratę ze źródła „prawa autorskie”. Podatnik wnioskował o potwierdzenie, że strata z 2018 r. może zostać rozliczona przez niego w kolejnym roku podatkowym. Dyrektor KIS nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika i odmówił prawa do odliczenia poniesionej straty od dochodów osiągniętych w 2019 r. wskazując, że stratę można rozliczyć tylko z dochodami z tego samego źródła. Podatnik poniósł w 2018 r. stratę ze źródła „prawa autorskie”, natomiast od 1 stycznia 2019 r. wynik obrotu wirtualnymi walutami jest zaliczony do zysków z kapitałów pieniężnych.

Rura za darmo, CIT się nie należy

Rzeczpospolita, 2019-08-20, Paweł Rochowicz

Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 sierpnia 2019 r., sygn. akt II FSK 3396/17, ustanowienie nieodpłatnej służebności gruntowej nie powoduje powstania przychodu po stronie zakładu przesyłowego. Sprawa dotyczyła wątpliwości interpretacyjnych w zakresie powstania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych w wyniku korzystania z nieodpłatnej służebności gruntowej przez spółkę gazowniczą. Zarówno Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, jak i sąd I instancji prezentowały stanowisko, iż ustanowienie służebności zobowiązuje podatnika, tj. spółkę gazowniczą, do wykazania przychodu z nieodpłatnych świadczeń, albowiem powoduje to powstanie przysporzenia o konkretnym wymiarze finansowym. NSA nie zgodził się jednak z taką linią interpretacyjną, przyznając rację spółce. Jak zaznaczono w uzasadnieniu wyroku, określony ustawowo nieodpłatny charakter instytucji służebności wyklucza możliwość powstania przychodu w wyniku jej ustanowienia. Nieodpłatne wykorzystanie gruntu pod infrastrukturę przesyłową w celu realizacji zadań z zakresu użyteczności publicznej nie powinno zostać dodatkowo obciążone podatkiem dochodowym. Wydany przez NSA wyrok może mieć znaczenie także dla firm energetycznych oraz wodociągów.

Zachowek może się okazać podatkową pułapką

Rzeczpospolita, 2019-08-20, Monika Pogroszewska

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 sierpnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.276.2019.2.KP, przekazanie zachowku w formie nieruchomości stanowi odpłatne zbycie nieruchomości podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sprawa dotyczyła podatniczki, która w 2014 r. nabyła majątek po zmarłej siostrze. W 2016 r. wnioskodawczyni zawarła ugodę z wnuczką siostry, na mocy której przekazała odziedziczony las jako zachowek. Dyrektor KIS uznał, że w wyniku przeniesienia własności odziedziczonej nieruchomości doszło do jej odpłatnego zbycia. W związku z tym, że przeniesienie własności lasu nastąpiło przed upływem pięciu lat od jego nabycia, tj. odziedziczenia, podatniczka będzie musiała zapłacić podatek. Dyrektor KIS podkreślił, że odpłatne zbycie nie musi mieć charakteru pieniężnego – płatnością może być także zwolnienie z długu, co miało miejsce w opisywanym stanie faktycznym.

Podpisujący puste faktury ryzykuje własnym majątkiem

Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-21, Patrycja Dudek

W wyroku z dnia 20 sierpnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 3011/17) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż były prezes zarządu spółki poniesie odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe, które powstało w trakcie pełnienia przez niego funkcji prezesa zarządu. Sprawa dotyczyła podatniczki, która cztery lata przed kontrolą Urzędu Kontroli Skarbowej w spółce pełniła przez pięć miesięcy funkcję prezesa zarządu tej spółki. Kontrola wykazała, iż spółka wystawiała puste faktury, które były podpisywane przez byłą prezes zarządu i to ona powinna zapłacić należny podatek VAT. Kobieta argumentowała, że nie powinna ponieść odpowiedzialności, gdyż realnie nie kierowała spółką, a pełniła tylko funkcję słupa. Ponadto zaległości podatkowe wyszły na jaw po czterech latach od jej odejścia ze spółki, kiedy to była prezes nie posiadała wiedzy o tym, co działo się w spółce. Kobieta przegrała w sądach obu instancji. Sądy orzekły, że była prezes musi zapłacić podatek VAT z tytułu wystawienia przez spółkę pustych faktur. Bez znaczenia są fakty, iż kobieta pełniła funkcję słupa oraz to, że zaległości podatkowe zostały wykazane dopiero po czterech latach, ponieważ należności z tytułu wystawienia pustych faktur powstały z mocy prawa za jej kadencji.

Przychód z sublicencji to zysk kapitałowy

Dziennik Gazeta Prawna, 2019-08-22, Mariusz Szulc

W interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.208.2019.2.BG) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że przychody z sublicencjonowania praw do znaków towarowych powinny być rozliczane jako zysk kapitałowy. Spółka będąca licencjobiorcą znaków towarowych udziela sublicencji do podmiotów powiązanych, które płacą spółce roczną opłatę. Wnioskodawca uważał, że przychody z sublicencji nie będą stanowić odrębnego źródła przychodu z tytułu zysków kapitałowych, lecz będą stanowić przychody z działalności operacyjnej. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej argumentował m.in. że udzielanie sublicencji jest czynnością niezwiązaną z czynnościami, które spółka realizuje w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, więc udzielanie sublicencji nie jest bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą spółki, dlatego przychody z tego tytułu powinny być rozpoznane przez spółkę jako zysk kapitałowy.


Przegląd orzecznictwa:

 
Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 lipca 2019 r. (sygn. akt I SA/Wr 207/19)

Przyjęcie przez organ – niewątpliwie słusznego – założenia, że ciężar udowodnienia rzeczywistego poniesienia wydatku i zaistnienia związanego z tym wydatkiem zdarzenia gospodarczego spoczywa na podatniku, nie może prowadzić do sytuacji, w której strona postępowania zostaje wprowadzona w błąd przez organ co do przeprowadzenia danego dowodu z urzędu. W ten sposób organ de facto pozbawia bowiem stronę możliwości złożenia wniosku dowodowego dotyczącego istotnych dla sprawy okoliczności – trudno przecież przyjąć, aby strona, posiadając od organu pisemną i nie budzącą wątpliwości informację o zamiarze przesłuchania świadka z urzędu, na wszelki wypadek miała składać w tym zakresie wniosek dowodowy, nie dowierzając organowi, że on ten dowód przeprowadzi. Z punktu widzenia zasady wynikającej z art. 121 § 1 O.p. można byłoby ewentualnie zaakceptować sytuację, w której organ – po wystosowaniu pisma o powyższej treści – doszedłby do przekonania, że nie będzie tego dowodu przeprowadzał z urzędu i poinformowałby o tym wprost Skarżącego, zapytując go, czy w takim stanie rzeczy Skarżący składa w tym konkretnym zakresie wnioski dowodowe. Taka sytuacja nie miała jednak miejsca. Postępowanie organu dalekie jest zatem od spójności, przejrzystości i uczciwości, a takie działania muszą być uznane za sprzeczne z zasadą wzbudzania zaufania do organów podatkowych.

Wyrok NSA z dnia 16 lipca 2019 r. (sygn. akt II FSK 2271/17)

Dla uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności w rozumieniu art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016r. poz. 1888 ze zm., dalej zwana: „u.p.d.o.p.”) nie jest wystarczające jej kwestionowanie przez dłużnika odpowiedzią na pozew złożoną w takcie procesu sądowego wszczętego przez wierzyciela.