Dostawa budynku nieoddanego do użytkowania ze stawką 23 proc.
Rzeczpospolita, 2018-11-19
Agnieszka Grudzień
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 września 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.581.2018.1.AD, sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z niewykończonym budynkiem stanowi pierwsze zasiedlenie i podlega opodatkowaniu stawką 23 proc. VAT. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka, która nabyła prawo wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej w ramach wniesionego wkładu w postaci przedsiębiorstwa. Na moment dokonania aportu na przedmiotowej nieruchomości rozpoczęto inwestycję polegającą na wzniesieniu budynku handlowo-usługowego – inwestycja była przez spółkę kontynuowana. Rozwój działalności spowodował, że spółka podjęła decyzję o sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z zabudowaniem. W związku z tym spółka zapytała organ podatkowy, czy sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT według stawki 23 proc. Sama była zdania, że sprzedaż nieruchomości z niewykończonym budynkiem jest pierwszym zasiedleniem i może być opodatkowana według stawki podstawowej VAT. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia.
VAT nie zawsze ekspresowy
Rzeczpospolita, 2018-11-19
Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 listopada 2018 r. (sygn. akt I FSK 357/18), orzekł, iż nabycie oleju napędowego, zużywanego w całości do produkcji, nie jest objęte przyspieszonym trybem rozliczania VAT. Sprawa dotyczyła spółki prowadzącej skład podatkowy, który nabywa z zagranicy surowce, w tym olej napędowy, wykorzystywany w całości do produkcji wyrobów chemicznych. Spółka chciała potwierdzić, że nie ciąży na niej obowiązek zapłaty podatku VAT w terminie pięciodniowym, wprowadzony w tzw. pakiecie paliwowym. Fiskus nie zgodził się ze stanowiskiem spółki twierdząc, że olej napędowy jest paliwem silnikowym wymienionym w stosownym załączniku do ustawy o podatku akcyzowym, wobec czego spółka musi zapłacić podatek w ciągu 5 dni od jego przywozu do kraju oraz że nie ma przy tym znaczenia przeznaczenie oleju. Ze stanowiskiem fiskusa nie zgodziły się sądy obu instancji. NSA zauważył, że nabywany przez spółkę olej nie jest przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub używany do napędu silników spalinowych, wobec czego pakiet paliwowy nie ma zastosowania.
Mimo przedawnienia długu nie trzeba płacić PIT
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-11-19
Patrycja Dudek
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w dwóch wyrokach wydanych w dniu 14 listopada 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 55/18 oraz III SA/Wa 56/18) orzekł odmiennie od ugruntowanej do tej pory linii orzeczniczej w kwestii obowiązku rozpoznawania przychodu podatkowego w przypadku przedawnienia zobowiązań. W orzeczeniach odstąpiono od dotychczasowej wykładni, zgodnie z którą przychód podatkowy powstawał w momencie przedawnienia się wierzytelności, niezależnie od tego, czy dług został uregulowany. Zgodnie z przedstawionymi ustnymi motywami rozstrzygnięcia, przychód w takiej sytuacji nie powstaje – zobowiązanie, choć już przedawnione, nadal istnieje i dłużnik ma obowiązek jego wykonania. Zmienia się jedynie sytuacja wierzyciela, który nie może żądać ochrony wierzytelności ze strony instytucji państwowych. Może on nadal dochodzić wykonania świadczenia, jednak z wyłączeniem drogi sądowej. W sporze przed WSA nie obroniło się stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zgodnie z którym brak możliwości przymusowego wyegzekwowania świadczenia powoduje, że po stronie dłużnika powstaje z tego powodu przychód.
Opłaty reprograficzne nie są opodatkowane VAT
Rzeczpospolita, 2018-11-19
Marcin Zawadzki
Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 12 października 2018 r., sygn. PT3.8101.2.2018, opłaty reprograficzne uiszczane przez „producentów i importerów magnetofonów, kserokopiarek i skanerów oraz przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie zwielokrotniania utworów” na rzecz organizacji zbiorowego zarządzania nie stanowią wynagrodzenia za świadczone usługi i nie podlegają opodatkowaniu VAT. Interpretacja ta została wydana po wyroku TSUE z dnia 18 stycznia 2017 r. w sprawie C-37/16 SAWP. Minister Finansów stwierdził, że organizacje zbiorowego zarządzania co do zasady powinny skorygować dotychczasowe rozliczenia poprzez korektę wystawionych faktur. Jednocześnie, Minister zapowiedział, że z uwagi na zasadę zaufania obywateli do państwa nieskorygowane faktury nie zostaną uznane za faktury puste, a przedsiębiorcy zachowają prawo do odliczenia VAT naliczonego z takich nieskorygowanych faktur.
Minimalizowanie strat może być kosztem
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-11-20
Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 listopada 2018 r. (sygn. akt II FSK 793/17) potwierdził dopuszczalność uznania za koszt uzyskania przychodów wydatku na zapłatę kary umownej, której celem jest minimalizowanie straty. Spór w sprawie dotyczył dewelopera, który zakupił prawo do gruntu pod inwestycję. Nie był jednak świadomy, że sprzedający zawarł kilka lat wcześniej przedwstępną umowę sprzedaży terenu i przyjął zadatek. Podmiot uprawniony z umowy przedwstępnej wniósł pozew do sądu cywilnego z intencją unieważnienia umowy sprzedaży. Podatnik chcąc uniknąć długotrwałego procesu i zawieszenia realizacji inwestycji zdecydował się na zaoferowanie odszkodowania, które zostało przyjęte przez niedoszłego kupującego. Zdaniem organów podatkowych uznanie takiego wydatku za koszt podatkowy byłoby nieuzasadnionym uszczupleniem wpływów do budżetu przez cudzą niestaranność. W ocenie zarówno Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jak i NSA, okoliczności sprawy wskazują jednak, że wydatek na odszkodowanie może obiektywnie przyczynić się do minimalizowania strat. Tym samym potwierdzono dopuszczalność ujęcia odszkodowania jako kosztu uzyskania przychodów.
Koszt idzie za przychodem
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-11-21
Łukasz Zalewski
W wyroku z dnia 15 listopada 2018 r. (sygn. akt II FSK 3419/16) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż skoro przychód ze sprzedaży nieruchomości nie może być rozpoznany w ramach działalności gospodarczej, to analogicznie należało rozstrzygnąć w sprawie kosztów uzyskania przychodów. W sprawie sporne było uznanie za koszt uzyskania przychodów z prowadzonej działalności nakładów ponoszonych na modernizację i rozbudowę budynku wykorzystywanego do prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek nie został jednak wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych. Zgodnie z uchwałą składu 7 sędziów NSA (II FPS 8/13), sprzedaż takiego składnika majątkowego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. W ocenie organów podatkowych, konsekwencją takiej kwalifikacji jest również niedopuszczalność uznania wydatków na nieruchomość za koszt uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Z takim stanowiskiem zgodził się NSA.
Sprzedaż kredytów funduszowi jest bez CIT
Dziennik Gazeta Prawna, 2018-11-21
Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 listopada 2018 r. (sygn. akt II FSK 3421/16) kwota uzyskana przez bank od funduszu sekurytyzacyjnego skupującego niewyegzekwowane przez bank wierzytelności kredytowe, uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako wierzytelności nieściągalne, nie może być uznana za przychód zbywającego (banku). Zaprzeczono tym samym stanowisku organu podatkowego, zgodnie z którym w takiej sytuacji kwota otrzymywana przez bank jest spłatą kredytu, a tym samym powinna być rozpoznana jako przychód podatkowy (z uwagi na wcześniejsze odpisanie nieściągniętego kredytu w koszty). Z taką interpretacją nie zgodziły się sądy administracyjne obu instancji. NSA podkreślił, że fundusz nie zwraca wierzytelności bankowi, gdyż zwrotu może dokonać kredytobiorca, którym fundusz nie jest. Przeciwnie, fundusz nabywa wierzytelność, płacąc za nią cenę. Otrzymana przez bank kwota nie stanowi przychodu do wysokości niespłaconej części udzielonego kredytu, zgodnie z ustanawiającym wyjątek przepisem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Gdy garaż stoi osobno, klient zapłaci więcej
Rzeczpospolita, 2018-11-21
Aleksandra Tarka
W wyroku z dnia 24 października 2018 r. (sygn. akt I SA/Bk 569/18) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku orzekł, iż usługi wybudowania garażu wolnostojącego lub wiaty garażowej nie podlegają opodatkowaniu obniżoną 8-proc. stawką VAT. Sprawa dotyczyła spółki z branży budowlanej, świadczącej usługi polegające na budowie domów jednorodzinnych na rzecz prywatnych inwestorów. Spółka planuje wprowadzenie usługi kompleksowej, polegającej na wybudowaniu budynku wraz z garażem wolnostojącym lub wiatą garażową. Zdaniem podatnika, 8 proc. stawka VAT przewidziana dla budownictwa mieszkaniowego ma zastosowanie również w przypadku budowy wolnostojącego garażu. Z tym stanowiskiem nie zgodził się organ podatkowy, a następnie WSA w Białymstoku. Zdaniem sądu, usługa wybudowania garażu wolnostojącego czy wiaty garażowej, realizowana z usługą budowy budynku mieszkalnego, ma charakter samoistny, wobec czego nie ma podstaw do zastosowania obniżonej stawki VAT.
Przegląd orzecznictwa:
Wyrok NSA z dnia 14 września 2018 r. (sygn. akt II FSK 3807/17)
Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 30b ust. 2 pkt 5 w związku z art. 22 ust. 1e pkt 2 lit. b) i w związku z art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. wyznacza wartość majątku spółki komandytowej ustalona zgodnie z art. 558 § 1 pkt 1 k.s.h., czyli obowiązkowo ustalana przez wspólników dla potrzeb sporządzenia planu przekształcenia wartość bilansowa majątku spółki przekształcanej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia.
Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2018 r. (sygn. akt II FSK 1805/16)
- Związanie sądu administracyjnego zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a P.p.s.a.) w postępowaniu, którego przedmiotem jest indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego, oznacza, że w toku tego postępowania nie mogą już być stawiane nowe zarzuty lub wskazywana ich nowa podstawa prawna.
- Warunkiem uznania, że wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością otrzymał majątek w związku z likwidacja tej spółki, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 12 ust. 4 pkt 3 i do którego mają zastosowanie przepisy art. 22 ust. 4 – 4d u.p.d.o.p., jest przeprowadzenie likwidacji spółki zgodnie z wymogami określonymi w art. 285 i art. 286 § 1 K.s.h., to jest zaspokojenie wszystkich jej wierzycieli, względnie wpłacenie do depozytu sądowego sumy zabezpieczającej spłatę ciążących na spółce zobowiązań.
- Ani przepisy O.p., ani przepisy ustawy o działach administracji rządowej, nie dają podstaw do wystąpienia przez Ministra Finansów w toku postępowania, którego przedmiotem jest indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego, do Ministra Sprawiedliwości o interpretację przepisów K.s.h.