Kosztem może być cena brutto płacona przez faktora
Gazeta Prawna, 2021-02-22, Mariusz Szulc
Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 15 lutego 2021 r., sygn. DD5.8201.11.2020, przedsiębiorca może odliczyć od przychodu wartość zbywanej wierzytelności własnej w jej pełnej kwocie, uwzględniającej VAT – istotne jest jednak, czy i w jakiej wysokości poniósł stratę na takiej transakcji. Opisywana sprawa dotyczy sprzedaży wierzytelności przez faktoranta (przedsiębiorcę) na rzecz faktora (banku lub firmy faktoringowej). Zazwyczaj przedsiębiorca zbywa wierzytelność za cenę niższą od jej wartości nominalnej, a zgodnie z przepisami taka strata nie może być kosztem uzyskania przychodu, jeżeli zbywana wierzytelność nie była wcześniej zarachowana dla celów podatku dochodowego jako przychód należny. Do tej pory organy podatkowe twierdziły, że kluczowe jest poniesienie straty ze sprzedaży wierzytelności własnej, a kosztem może być wartość netto wierzytelności. Minister Finansów rozwiał wątpliwości, a ponadto wskazał, że faktorant może zaliczyć do kosztów podatkowych również wynagrodzenie wypłacane faktorowi za świadczone przez niego usługi, nawet jeśli zostanie umownie potrącone z ceną wypłacaną za sprzedawaną wierzytelność. Interpretacja ogólna nie dotyczy sytuacji, gdy pomiędzy obiema stronami istnieją powiązania, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym, a ponadto nie odnosi się do szczególnych rodzajów wierzytelności własnej, np. wierzytelności nieściągalnej, przedawnionej, z tytułu kredytu albo pożyczki, czy też wierzytelności z tytułu obligacji albo odsetek.
Minister ułatwił cesję umowy leasingu
Gazeta Prawna, 2021-02-22, Agnieszka Pokojska
Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 15 lutego 2021 r., sygn. DD6.8202.4.2020, uznał, że zmiany dotyczące okresu trwania umowy bądź wysokości rat leasingowych nie mają wpływu na rozliczenia w podatku dochodowym. W rzeczywistości gospodarczej zdarza się, że leasingobiorca nie może wywiązać się ze swoich zobowiązań, więc ceduje on umowę na inną osobę, co skutkuje często zmianą harmonogramu rat leasingowych, czyli wysokości rat lub terminu ich płatności. Dyrektor KIS uważał do tej pory, że jest to zmiana istotnych postanowień umowy, co skutkuje tym, iż dochodzi do przerwania biegu jej podstawowego okresu. Wobec istniejących wątpliwości w wydanej interpretacji, Minister Finansów przedstawił listę modyfikacji, które nie powodują naruszenia warunków uznania danej umowy za leasing operacyjny bądź finansowy. Szef resortu finansów odniósł się również do sytuacji, gdy zmiana treści umowy leasingu wiąże się ze zmianą stron umowy w drodze cesji lub wstąpienia w stosunek leasingu – w tym przypadku zmianą innych postanowień umowy jest wyłącznie taka, w rezultacie której umowa przestałaby spełniać warunki uznania jej za umowę leasingu dla celów podatkowych.
Omyłkową płatność na rachunek spoza białej listy da się naprawić
Rzeczpospolita, 2021-02-22, Patryk Kulak
Z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 grudnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.400.2020.1.PB wynika, że po zrealizowaniu ponownej, prawidłowej płatności przelewem bankowym na rachunek znajdujący się w wykazie podatników VAT ponoszone wydatki z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzone fakturami, nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Spółka, podatnik podatku dochodowego, omyłkowo dokonała płatności na rzecz swojego polskiego kontrahenta na jego zagraniczny rachunek bankowy. W konsekwencji doszło do przelewu na rachunek inny niż zawarty na białej liście. Dodatkowo, spółka nie złożyła zawiadomienia o zapłacie na rachunek spoza białej listy. Spółka wskazała, że planuje zawrzeć porozumienie z kontrahentami, na podstawie którego błędne płatności zostaną anulowane u spółki i u kontrahentów, a kontrahenci zwrócą kwoty odpowiadające tym płatnościom na rachunek bankowy wnioskodawcy. Następnie spółka ponownie zapłaci należność, tym razem na rachunki znajdujące się na białej liście. Spółka zapytała, czy będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków po dokonaniu ponownej, prawidłowej płatności przelewem bankowym na rachunek znajdujący się w wykazie podatników VAT. Zdaniem spółki tak. Dyrektor KIS potwierdził to stanowisko.
Budowa części wiatraka może być z ryczałtem
Gazeta Prawna, 2021-02-23, Łukasz Zalewski
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 9 lutego 2021 r., sygn. 0115-KDIT1.4011. 872.2020.1.MR stwierdził, że usługi budowy części budowlanych elektrowni wiatrowych mogą być opodatkowane 5,5-procentowym ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, choć usługi naprawy i konserwacje turbin z takiego opodatkowania skorzystać już nie mogą. Z wnioskiem o interpretację wystąpił przedsiębiorca, który świadczył w 2020 r. usługi budowlane, montuje turbiny wiatrowe, naprawia je i konserwuje. Podatnik jest podwykonawcą, m.in. przygotowuje wszystkie elementy wiatraka. Przygotowuje też do montażu wieżę, nacelę, skrzydła oraz dziób, na których opiera się ostateczna konstrukcja elektrowni wiatrowej. Podatnik zapytał, czy może świadczone usługi opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 5,5 proc. w przypadku budowy elektrowni wiatrowych oraz 8,5 proc. w przypadku naprawy i konserwacji turbin. W jego opinii może stosować obie stawki, w zależności od wykonywanych prac. Dyrektor KIS zgodził się z nim tylko częściowo. Organ wyjaśnił, że ryczałtem mogą być więc objęte tylko takie roboty budowlane związane z budową elektrowni, które nie są wykonywane w ramach realizacji na własny rachunek projektów inwestycyjnych.
Obowiązki sprawozdawcze nie dla cudzoziemców
Gazeta Prawna, 2021-02-24, Agnieszka Pokojska
W interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.486.2020.1.BG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż zagraniczna spółka, która jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT, ale nie posiada tu zakładu nie musi przekazywać sprawozdań finansowych Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka z Belgii, której dochody są w całości opodatkowane w tamtym kraju, niezależnie od miejsca ich osiągnięcia. Zamierza ona kupić w Polsce kilka nieruchomości, a potem je wynajmować. W związku z tym zarejestruje się tu jako czynny podatnik VAT. Nie będzie jednak posiadać w naszym kraju jakiejkolwiek stałej placówki, przez którą byłaby wykonywana działalność, czyli zagranicznego zakładu. Spółka będzie płacić w Polsce podatek dochodowy od uzyskanego przychodu z wynajmu nieruchomości. Spółka zapytał, czy nie będzie musiała przekazywać Szefowi KAS swojego sprawozdania finansowego, sprawozdania z badania i odpisu uchwały zgromadzenia wspólników zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. W jej opinii nie, a z takim stanowiskiem zgodził się Dyrektor KIS.
Prawidłowa dokumentacja leży w interesie podatników
Rzeczpospolita, 2021-02-24, Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 stycznia 2021 r., sygn. akt II FSK 2514/18, uznał, iż w świetle przepisów o podmiotach powiązanych w wartości transakcji w przypadku umowy pożyczki należało ujmować zarówno wartość przeniesionych na własność biorącego pieniędzy (kapitał), jak i sumę należnych odsetek stanowiących wynagrodzenie za jej udzielenie. We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że realizuje i może realizować w przyszłości transakcje z podmiotami powiązanymi, obejmujące, m.in. nabywanie bądź świadczenie usług o różnym charakterze, w tym usług najmu, usług w zakresie obsługi administracyjno-magazynowej, udzielanie oraz zaciąganie pożyczek, a także udzielanie gwarancji. Spółka zapytała, czy ustalając wystąpienie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej dotyczącej umowy pożyczki, dla określenia limitu transakcji ma wziąć pod uwagę wyłącznie kwotę odsetek, czy też łączną kwotę odsetek i kapitału udzielonej pożyczki. Fiskus stwierdził, że kwotą transakcji jest kwota główna i odsetki. Spółka zaskarżyła interpretację, jednak przegrała w obu instancjach.
Nieruchomość inwestycyjna to nie środek trwały
Gazeta Prawna, 2021-02-25, Patrycja Dudek, Katarzyna Jędrzejewska
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 18 lutego 2021 r., sygn. 0115-KDIT3. 4011.674.2020.2.KR, potwierdził, że odsetki od kredytu na zakup nieruchomości inwestycyjnej zalicza się do kosztów podatkowych w dacie ich zapłaty. Z wnioskiem wystąpił przedsiębiorca, który zaciągnął kredyt inwestycyjny na zakup działek. Zakwalifikował je do nieruchomości inwestycyjnych. Podatnik zapytał, jak podatkowo rozliczać comiesięczne odsetki od kredytu inwestycyjnego, tj. czy po dniu przyjęcia nieruchomości do inwestycji odsetki będą one zwiększały jej wartość, czy też należy je zaliczać do kosztów uzyskania przychodu od razu w dacie ich zapłaty. Podatnik uważał, że do dnia oddania nieruchomości inwestycyjnych do używania odsetki od kredytu będą zwiększały ich wartość początkową i w efekcie będą zaliczane do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko podatnika.
Zabytek w rękach firmy nie wyklucza zwolnienia
Gazeta Prawna, 2021-02-25, Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 3 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Po 635/20, o zajęciu zabytku na działalność gospodarczą można mówić, gdy spółka faktycznie zacznie wykorzystywać nieruchomość do biznesu lub zaadaptuje ją na cele firmowe. Sprawa dotyczyła spółki deweloperskiej będącej właścicielem sąsiadujących ze sobą działek. Znajdował się na nich budynek wpisany do rejestru zabytków, a także inne budynki: mieszkalny i gospodarcze, które w 2019 r. spółka rozebrała. Spór z organem podatkowym dotyczył budynku wpisanego do rejestru zabytków. Spółka uważała, że budynek ten jest zwolniony z opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Ze spółką nie zgodził się prezydent miasta, a później również samorządowe kolegium odwoławcze – według urzędników zabytek jest opodatkowany według stawki właściwej dla działalności gospodarczej, skoro spółka rozpoczęła prace na działkach w celu wzniesienia budynków mieszkalnych. Nie zgodził się z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Stwierdził, że czym innym jest związanie nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, a czym innym zajęcie na tę działalność.
Brak jasnych zasad narusza konstytucję
Rzeczpospolita, 2021-02-25, Aleksandra Tarka
24 lutego 2021 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok, sygn. akt SK 39/19, zgodnie z którym stosowanie wyższej stawki podatku dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wyłącznie na podstawie kryterium posiadania jej przez przedsiębiorcę to nieproporcjonalna ingerencja w prawo własności. Sprawa dotyczyła podatnika, który kupił kilka działek. Oficjalnie był przedsiębiorcą, więc fiskus opodatkował je podwyższoną stawką podatku od nieruchomości przewidzianą dla tych związanych z działalnością. Przedsiębiorca przekonywał jednak, że transakcja miała charakter prywatny, niezwiązany z prowadzeniem działalności. Urzędnicy i sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny, kolejno potwierdzali jednak, że skoro istnieje realna możliwość wykorzystywania nieruchomości w działalności, to należy je opodatkować wyższą stawką. Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że osoby fizyczne na gruncie podatku od nieruchomości występują w dwojakim charakterze, tj. jako przedsiębiorcy i osoby prywatne. Sędzia Trybunału tłumaczył, że przedsiębiorcy nie mogą być obciążani wyższą stawką podatku jedynie z powodu posiadania nieruchomości, które nie służą im do prowadzenia działalności gospodarczej.