Rozwiązanie nierentownej umowy jest źródłem kosztu
Gazeta Prawna, 2020-06-22, Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 czerwca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2401/19, podmiot, który rozwiązał umowę najmu lokali przed terminem z uwagi na to, że umiejscowione tam placówki przynosiły straty, może zaliczyć wydatki ponoszone na wypłatę dodatkowego wynagrodzenia dla wynajmujących, do kosztów uzyskania przychodów. W sprawie chodziło o bank, który z różnych przyczyn zdecydował się na zamknięcie kilku placówek, m.in. chciał zredukować ponoszone koszty. Zawarcie porozumienia o przedterminowym zakończeniu umów najmu wiązało się z koniecznością zapłaty dodatkowego wynagrodzenia, które było znacząco niższe niż kwota czynszu pozostałego do zapłaty do końca trwania umów. We wniosku o interpretację bank zapytał, czy poniesione wydatki może zaliczyć do kosztów podatkowych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika, stwierdzając, że podatnicy nie mogą przenosić na Skarb Państwa ryzyka związanego z podejmowanymi przedsięwzięciami gospodarczego. Innego zdania był WSA. Sąd uznał, że działania banku były racjonalne, a ich celem było ograniczenie kosztów i zwiększenie przychodów.
Garaże wielostanowiskowe bez preferencji
Rzeczpospolita, 2020-06-22, Michał Kamiński, Anna Pazurkiewicz
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 1548/19, uznał, iż hale garażowe wielostanowiskowe w budynku mieszkalnym, które są w posiadaniu przedsiębiorcy, jako wyodrębnione lokale z odrębnymi księgami wieczystymi, powinny być obciążone najwyższą stawką podatku od nieruchomości. Chodziło o spółkę, która posiadała udziały w garażu wielostanowiskowym pełniącym funkcję niemieszkalną, prawnie wyodrębnionym w stosunku do budynku mieszkalnego stanowiącego własność spółki, której po przeprowadzeniu postępowania podatkowego określono zobowiązanie podatkowe. Organ I instancji uznał, iż posiadane udziały w garażu będą opodatkowane podatkiem od nieruchomości według stawki przewidzianej dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (a nie jak budynki mieszkalne). Najpierw samorządowe kolegium odwoławcze, a potem WSA utrzymały decyzję w mocy. Także NSA oddalił skargę kasacyjną podatnika. Sąd wyraził pogląd, iż decydujące znaczenie ma fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę, co stanowi podstawę do opodatkowania garaży stawką dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Nieważna nazwa, ale ocena sytuacji
Rzeczpospolita, 2020-06-24, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 188/18 z perspektywy definicji koszów uzyskania przychodów z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest istotne, jak świadczenie zostanie określone: wynagrodzenie, odszkodowanie, kara umowna itp. Ważne jest, by z obiektywnego porównania jego wartości z wysokością potencjalnych ciężarów możliwych do poniesienia przez podatnika, wynikał gospodarczy, finansowy sens takiej operacji. Sprawa dotyczyła komandytariusza w spółce komandytowej, który wystąpił z wnioskiem o interpretację, w którym zapytał, czy wydatki z tytułu wynagrodzenia wypłaconego przez najemcę wynajmującemu w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy najmu na podstawie porozumienia będą kosztem uzyskania przychodu. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał negatywną interpretację uznając, że sporne wydatki nie zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów, ponieważ rozwiązanie umowy najmu żadnego przysporzenia nie przyniesie, nie wygeneruje przychodu. Podatnik zaskarżył interpretację a sądy obu instancji przyznały mu rację. Argumentując swoje stanowisko NSA tłumaczył, że przy kwalifikacji danego wydatku jako kosztu podatkowego, należy brać pod uwagę logiczny ciąg zdarzeń determinujących określone i konkretne działania podatnika.
Fiskus stawia na ekwiwalentność
Gazeta Prawna, 2020-06-25, Patrycja Dudek
W interpretacji z 12 czerwca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.75.2020.3.BD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że korzystanie z cudzych maszyn nie powoduje powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń, jeżeli w zamian zostanie obniżona ich właścicielowi cena za nabywaną usługę. Jedna ze spółek powiązanych korzystała z usług świadczonych przez drugą spółkę. Świadcząc usługi druga spółka korzystała nieodpłatnie z maszyn należących do pierwszej spółki. We wniosku o interpretację, spółki zadały pytanie, czy w takiej sytuacji druga spółka uzyska przychód z nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń i czy właściciel środków trwałych, mimo ich nieodpłatnego udostępnienia, zachowa prawo do ich amortyzacji. Zdaniem spółek przychód nie powstanie, a prawo do amortyzacji zostanie zachowane. Dyrektor KIS potwierdził stanowisko spółek.