Miejsce faktycznego zarządu jest tam, gdzie zapadają kluczowe decyzje
Gazeta Prawna, 2022-08-16, Mariusz Szulc
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 20 lipca 2022 r., sygn. akt I SA/Sz 320/22, jeżeli rada dyrektorów podejmuje najważniejsze decyzje o przyszłości firmy na Malcie, czyli tam, gdzie jest zarejestrowana siedziba spółki oraz są zatrudnieni pracownicy, to polski fiskus nie może twierdzić, że miejscem faktycznego zarządu jest terytorium Polski. Zdaniem sądu nie ma w tym przypadku znaczenia, że zagraniczna spółka prowadzi działalność gospodarczą w Polsce za pomocą oddziału i podejmuje tu niektóre decyzje bieżące. Chodziło o rozliczenia oddziału maltańskiej spółki, który zajmował się świadczeniem pasażerskich i towarowych przewozów promowych pomiędzy Polską a Szwecją. Było to elementem szerszej strategii spółki, która podobne usługi świadczyła również na rynku bałkańskim, na Węgrzech, w Austrii, Słowacji, Czechach i Skandynawii. W lipcu 2020 r. Naczelnik urzędu celno-skarbowego stwierdził, że zagraniczna spółka powinna była w Polsce, a nie na Malcie, zapłacić podatek od dochodów z usług promowych świadczonych w naszym kraju. Oddział to zakwestionował. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie przyznał mu rację.
Brak wypłaty zysku nie skutkuje nadpłatą PIT
Gazeta Prawna, 2022-08-16, Mariusz Szulc
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 3 sierpnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.504.2022.1.RR uznał, iż zaliczki na PIT zapłacone od dochodu, który był należny, lecz nie został ostatecznie wypłacony, nie mogą być uznane za nadpłatę. Pytanie zadali komandytariusze spółki komandytowej będącej udziałowcem spółki z o.o. W 2018 r. spółka z o.o. straciła płynność finansową i musiała złożyć wniosek o przyspieszone postępowanie układowe. Układ został zawarty w 2019 r. Na jego mocy wierzyciele otrzymali 20 proc. przysługujących im kwot, a pozostałe 80 proc. zostało umorzone. Układ objął również komandytariuszy, którym przysługiwało roszczenie o wypłatę zysku na podstawie uchwały podjętej przed otwarciem postępowania układowego. Po tym, jak doszło do umorzenia 80 proc. zobowiązań spółki z o.o., komandytariusze stwierdzili, że nadpłacili zaliczki na PIT od całości zysku przysługującego im na podstawie uchwały. Uważali, że skoro zysk nie został im wypłacony, to nie ma podstaw do jego opodatkowania. Nie zgodził się z tym dyrektor KIS.
Nie wszystko stracone, gdy ktoś nie zdążył skorzystać z ulgi
Gazeta Prawna, 2022-08-17, Łukasz Zalewski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 11 sierpnia 2022 r., sygn. akt 202/22 orzekł, iż wierzyciele mogą sięgnąć po ulgę na złe długi nawet po upływie ustawowego terminu, jeśli nie skorzystali z niej tylko dlatego, że zaufali polskim przepisom, jak się potem okazało – sprzecznym z unijną dyrektywą. To oznacza, że podatnicy, którzy nie skorzystali z ulgi na złe długi w terminie dwóch lat ze względu na ówczesne brzmienie ustawy o VAT, mogą jeszcze odzyskać podatek, powołując się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 15 października 2020 r. w sprawie C-335/19. Mogą składać korekty deklaracji podatkowych wraz z wnioskiem o zwrot nadpłaty za okresy, w których prawo to im przysługiwało – i to w odniesieniu do całego nieprzedawnionego okresu, tj. ostatnich pięciu lat. Z końcem 2022 r. upływa termin na skorygowanie rozliczeń VAT za okres od grudnia 2016 r. do listopada 2017 r.
Nie ma co badać ksiąg, gdy są nierzetelne
Gazeta Prawna, 2022-08-17, Katarzyna Jędrzejewska
W wyroku z 28 lipca 2022 r., sygn. akt III FSK 161/22 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż organy podatkowe nie mają obowiązku powołać biegłego z zakresu rachunkowości i finansów, aby ustalić, czy i kiedy spółka kapitałowa stała się niewypłacalna, a zatem kiedy należało złożyć wniosek o ogłoszenie jej upadłości. Wystarczy, że wynika to z materiału dowodowego. Chodziło o prezes zarządu, która została pociągnięta do odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Nie zgadzając się z decyzjami organów podatkowych w tej sprawie, prezes zarzuciła im m.in. to, że nie powołały biegłego z rachunkowości. Argumentowała, że jest on potrzebny, aby ustalić, w którym momencie spółka stała się niewypłacalna i należało złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości. Sądy obu instancji uznały, że nie było potrzeby ani uzasadnienia, by powołać biegłego z zakresu rachunkowości i badać dokumenty finansowe spółki z okresu, gdy kierowała nią prezes zarządu. Kontrola skarbowa wykazała bowiem, że w księgach były ewidencjonowane zdarzenia, które nie odpowiadały rzeczywistości, za to nie ujmowano całości sprzedaży dokonywanej przez spółkę. Skoro zatem rzetelność tych ksiąg została zakwestionowana w ostatecznych decyzjach organów podatkowych, to nie było podstaw, aby w oparciu o te same księgi ustalać rzeczywistą sytuację finansową spółki.
Nie trzeba szczegółów, by pytać o potencjalną współpracę z zagranicą
Gazeta Prawna, 2022-08-18, Łukasz Zalewski
Naczelny Sąd Administracyjny 17 sierpnia 2022 r. wydał wyrok, sygn. akt II FSK 726/21, w którym orzekł, iż Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej musi wydać interpretację podatnikowi, który zamierza podjąć współpracę z nieznanymi jeszcze kontrahentami zagranicznymi, natomiast pyta o skutki podatkowe dla siebie, a nie transgraniczne. We wniosku o interpretację bank wyjaśnił, że chce wprowadzić do oferty usługi polegające na nabywaniu wierzytelności kredytowych od polskich podmiotów. Nabycie miało być w całości lub w części finansowane z pieniędzy podmiotów zagranicznych, będących rezydentami podatkowymi państw, z którymi Polska ma zawarte umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Bank nie miał certyfikatów rezydencji podatkowej tych podmiotów, bo nie wiedział jeszcze, z kim konkretnie zawrze umowy finansowania. Jego wniosek dotyczył zdarzenia przyszłego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał go do uzupełnienia wniosku i wskazania danych zagranicznych kontrahentów, w tym nazwy kontrahenta i jego numeru identyfikacyjnego wydanego przez kraj jurysdykcji podatkowej. Wyjaśnił, że dane te są niezbędne do wymiany informacji podatkowych z organami innych państw. Bank nie był w stanie podać danych zagranicznych kontrahentów, bo jeszcze ich nie znał. Dyrektor KIS odmówił jednak wydania interpretacji. Nie zgodził się z tym WSA w Warszawie.
Wyrok ten utrzymał w mocy Naczelny Sąd Administracyjny.
Nie można szacować czegoś, co nie może stanowić przychodu
Rzeczpospolita, 2022-08-08, Radosław Chudy
1 kwietnia 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok, sygn. akt II FSK 1756/19, zgodnie z którym sam podział przez wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a także ewentualna opłata, tzw. exit fee z tytułu przeprowadzonej restrukturyzacji, pozostają neutralne podatkowo i nie występuje w tym zakresie ryzyko doszacowania dochodu na podstawie przepisów o cenach transferowych. W przedmiotowej sprawie spór dotyczył określenia wysokości zobowiązania podatkowego w CIT za 2011 r. Organy podatkowe obu instancji uznały, że zidentyfikowane funkcje i ryzyka ponoszone przez poszczególne strony transakcji restrukturyzacyjnej (wydzielenia ZCP) nie odpowiadają rozkładowi funkcji i ryzyk, jaki mógłby wystąpić w przypadku analogicznej transakcji pomiędzy podmiotami niezależnymi. Przeprowadzona restrukturyzacja nie tylko nie poprawiła (ich zdaniem) sytuacji ekonomicznej skarżącej spółki (uczestnika grupy kapitałowej), ale wręcz przyczyniła się do jej znacznego pogorszenia. W konsekwencji, zdaniem organów, zaistniały przesłanki uprawniające do oszacowania dochodu przez organ. Ostatecznie NSA uznał stanowisko zaprezentowane przez wcześniej przez organy podatkowe, za błędne, uznając że dochód taki podlega wyłączeniu z opodatkowania, a zatem jego wysokość nie może być szacowana.
Fiskus naciąga przepisy, żeby dostać więcej
Rzeczpospolita, 2022-08-17, Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 maja 2022 r., sygn. akt: I FSK 968/20 orzekł, iż nie można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności gospodarczej” zagranicznego usługobiorcy, jeżeli to samo zaplecze personalne i techniczne, które ma zostać udostępnione spółce zagranicznej przez krajową, stanowi również zaplecze, dzięki któremu spółka krajowa świadczy usługi na rzecz spółki zagranicznej. We wspólnym wniosku o interpretację podatniczka wskazała, że w maju 2018 r. podpisała z niemiecką firmą zarejestrowaną na VAT w Polsce, umowę składu. Jej przedmiotem miało być stałe przyjmowanie i składowanie towarów, przygotowanie ich do wysyłki, wysyłka oraz przyjęcia zwrotów w wynajmowanym przez spółkę magazynie. Spółka chciała się upewnić, czy jej usługi na rzecz niemieckiego usługobiorcy będą opodatkowane w Polsce. A konkretnie czy będzie on miał zaplecze personalne i techniczne, które stanowi jego stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Sama uważała, że nie z uwagi na brak odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza personalnego i technicznego oraz brak niezależności decyzyjnej. Innego zdania był fiskus. Spółka zaskarżyła interpretację, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił jej skargę. Rację przyznał jej dopiero Naczelny Sąd Administracyjny.
Odpowiedzialność kontraktowa kosztów nie da
Rzeczpospolita, 2022-08-17, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 12 lipca 2022 r., sygn. akt: I SA/Łd 270/22 naruszenie umów z kontrahentem nie stanowi naturalnego elementu funkcjonowania podmiotu gospodarczego. Zatem nie sposób uznać, że poniesienie wydatku z tym związanego przyczynia się do osiągnięcia, zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodu. Spółka wystąpiła z wnioskiem o interpretację, w którym wyjaśniła, że w ramach działalności wraz z inną spółką zawarła umowę dzierżawy budynku. Później dzierżawcy oddali budynek w poddzierżawę inne firmie. Spółka, jako dzierżawca, była zobligowana do zapewnienia prawidłowego działania linii technologicznej w budynku oraz do utrzymania wszystkich urządzeń w sprawności przez cały okres obowiązywania kontraktu. Od dłuższego czasu spółka zgłaszała poddzierżawcy zastrzeżenia co do sposobu eksploatacji obiektu. Z wniosku wynikało, że spółka interweniowała w tej sprawie jeszcze kilka razy, ale ostatecznie doszło do nienależytego wykonywania zobowiązania. Powstała szkoda na skutek nieprawidłowej eksploatacji przez poddzierżawcę. Spółka tłumaczyła, że umowa została mu wypowiedziana, ale w wyniku jego bezprawnego działania poniosła szkodę. Właściciel nieruchomości pozwał dzierżawców i poddzierżawcę o odszkodowanie za szkodę powstałą na skutek nienależytego wykonania umowy. Ostatecznie sąd zasądził odszkodowanie. Spółka chciała potwierdzić, że odszkodowanie może stanowić jej koszt. Fiskus nie widział takiej możliwości. Spółka zaskarżyła interpretację i przegrała.
Dłużnik nie zapłacił, ale podatnik nie straci
Rzeczpospolita, 2022-08-19, Aleksandra Tarka
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w wyroku o sygn. akt: I SA/Wr 270/21 orzekł, iż firma, która skorzystała z ulgi na złe długi w VAT, a potem dług sprzedała poniżej wartości nominalnej, nie musi oddawać całego podatku. Sprawa dotyczyła spółki, która wraz z trzema innymi firmami świadczyła usługi na rzecz dwóch wspólnych klientów, u których miały wierzytelności. Nie uzyskała jednak zapłaty.
Spółka wyjaśniła, że wierzyciele skorzystali z „ulgi na złe długi”. Z uwagi na fakt, iż nie było szans na odzyskanie długów spółka uznała, że z ekonomicznego punktu widzenia korzystniej będzie je zbyć niż dochodzić ich w sądach. W konsekwencji wierzytelności zostały w całości zbyte, ale tylko za część wartości nominalnej. Spółka podkreśliła, że z ostrożności po zbyciu długów skutki ulgi zostały „odwrócone” w całości, tj. wykazany został pełen podatek. Uważała jednak, że w opisanej sytuacji można zwiększyć podstawę opodatkowania oraz podatek należny za okres zbycia długu z uwzględnieniem proporcji, w jakiej otrzymane ze sprzedaży kwoty mają się do kwot dokonanych korekt.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z podatnikiem. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.
Nowa ulga dotyczy także starych inwestycji
Rzeczpospolita, 2022-08-19, Przemysław Wojtasik
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW uznał, iż przedsiębiorca może zaliczyć wydatki na roboty do kosztów oraz odliczyć połowę od dochodu także wtedy, gdy nabył je w poprzednich latach, a w przepisach nie było jeszcze preferencji. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka akcyjna produkująca odkuwki matrycowe m.in. dla branży motoryzacyjnej. Jeszcze przed 2022 r. nabyła ona roboty przemysłowe oraz funkcjonalnie z nimi związane maszyny i urządzenia. Wprowadziła je do ewidencji środków trwałych i rozpoczęła amortyzację. Firma zapytała, czy na takie rzeczy także przysługuje nowa ulga, która ma obowiązywać w latach 2022–2026. Spółka twierdzi, że tak. Jej zdaniem przy wydatkach na zakup środków trwałych poniesienie kosztu następuje dopiero w momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego. Fiskus przyznał jej rację.
Mniej metrów z podatkiem
Rzeczpospolita, 2022-08-19, Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 maja 2022 r., sygn. akt III FSK 590/21 uznał, iż przy określeniu wysokości kondygnacji w świetle należy uwzględnić odległość mierzoną od podłoża do najniższego trwałego elementu konstrukcyjnego stropu. Sprawa dotyczyła spółki, która spierała się z samorządowym fiskusem o prawie 300 tys. zł nadpłaty w podatku od nieruchomości od budynków. A konkretnie o chodziło o to, jak powinna być liczona powierzchnia użytkowa budynków. Urzędnicy uznali, że belki stropowe (inne elementy konstrukcyjne stropu) nie obniżają wysokości w świetle całego pomieszczenia (kondygnacji). Tę niekorzystną dla spółki wykładnię potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku. Rację spółce przyznał dopiero NSA.