Przegląd prasy podatkowej (24-28.02.2020)

| Do przeczytania w 6 min

Fiskus podważa rodzinne darowizny

Rzeczpospolita, 2020-02-24, Przemysław Wojtasik

Darowizna nieudokumentowana w sposób przewidziany w przepisach podlega opodatkowaniu – tak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 14 lutego 2020 roku, nr. 0111-KDIB2-3.4015.16.2019. 1.BD. O interpretację indywidualną wystąpiła kobieta, która ma otrzymać darowiznę przekazaną w gotówce przez jej matkę. Darowizna ma zostać udokumentowana umową, w której kobieta zobowiąże się do wpłaty otrzymanej kwoty na rachunek bankowy; ponadto, jak podkreśliła, w ciągu sześciu miesięcy zgłosi darowiznę do urzędu skarbowego. Wnioskodawczyni chciała potwierdzić, czy przysługuje jej zwolnienie z podatku. Fiskus nie zgodził się ze stanowiskiem kobiety podkreślając, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest udokumentowanie darowizny w sposób wskazany w przepisach. Darowizna powinna wpłynąć na konto obdarowanego bezpośrednio od darczyńcy. Dyrektor KIS nie zgodził się również z argumentem rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika i zaznaczył, że przytaczanych przez wnioskodawczynię orzeczeń nie można stosować wprost, gdyż stanowią one rozstrzygnięcie w indywidualnych sprawach, a nie przedmiot wiążącego prawa podatkowego.

Niewielka pożyczka bez VAT

Rzeczpospolita, 2020-02-24, Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 lutego 2020 roku, sygn. akt I FSK 1693/17, o pomocniczym charakterze czynności udzielania pożyczek może stanowić wielkość zaangażowanych aktywów. Sprawa dotyczyła spółki, prowadzącej działalność handlową, która udzieliła pożyczki innemu podmiotowi z grupy, nie wykluczając jednocześnie sporadycznego udzielania takich pożyczek w przyszłości. Wątpliwości podatnika dotyczyły kalkulacji proporcji celem ustalenia możliwej do odliczenia wysokości VAT – spółka zaznacza bowiem, iż nie planuje prowadzić regularnej działalności finansowej. W ocenie podatnika, udzielona pożyczka stanowi działalność o charakterze pobocznym oraz sporadycznym i należy ją uznać za transakcję pomocniczą. W związku z tym spółka nie będzie zobowiązana do odrębnej kalkulacji proporcji VAT z uwagi na dokonanie czynności zwolnionych z opodatkowania. Z takim stanowiskiem nie zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W ocenie fiskusa, udzielone pożyczki nie stanowią czynności dokonywanych sporadycznie, a zatem spółka powinna uwzględnić obrót z tytułu udzielonych pożyczek w mianowniku kalkulowanej proporcji. Stanowisko podatnika ostatecznie potwierdził NSA, który uznał, że potencjalnie niewielka liczba pożyczek nie przesądza o stałym charakterze tej działalności.

Samorządowa opieka społeczna nie jest konkurencją

Rzeczpospolita, 2020-02-24, Aleksandra Tarka

Gmina świadcząca usługi w obszarze opieki społecznej nie jest podatnikiem VAT – takie stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 maja 2019 roku, sygn. akt II FSK 1622/17. O interpretację indywidualną wystąpiła gmina, która wykonując zadania z zakresu pomocy społecznej wypłacała świadczenia, korzystając z pośrednictwa miejskiego ośrodka pomocy społecznej. Podstawą przyznawania świadczeń były decyzje administracyjne, a wysokość pobieranych opłat zależała od sytuacji materialnej mieszkańca. Wnioskodawca chciał potwierdzić, że zadania pomocy społecznej nie podlegają opodatkowaniu na gruncie VAT. Z jego zdaniem nie zgodził się Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej, po czym sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. WSA potwierdził stanowisko gminy, zgodnie z którym zadania wykonywane były w granicach reżimu publicznoprawnego, a gminy nie można uznać za podatnika VAT. Swój finał sprawa miała w Naczelnym Sądzie Administracyjnym, który zgodził się z argumentacją gminy oraz WSA i podkreślił, że jest to stanowisko utrwalone w orzecznictwie.

Nie ma odsetek od preferencyjnych zaliczek

Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-25, Magdalena Majkowska

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 14 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.549.2019.2.ŚS, stwierdził że podatnik który w trakcie roku utracił prawo do skorzystania z preferencyjnej stawki 9% w związku z przekroczeniem limitu przychodów, nie ma obowiązku zapłaty odsetek od wpłaconych dotychczas zaliczek na podatek dochodowy według preferencyjnej stawki. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka (mały podatnik), która w 2019 roku w okresie styczeń – październik odprowadzała zaliczki na podatek dochodowy według stawki 9%. W listopadzie 2019 roku przychody wnioskodawcy przekroczyły wskazany w ustawie limit, przez co był on zobowiązany do uregulowania zobowiązania podatkowego według stawki podstawowej. W związku z zaistniałym stanem faktycznym, podatnik zwrócił się do organu z zapytaniem czy jest on zobowiązany do uregulowania odsetek od zaliczek uiszczonych do tego momentu przekroczenia limitu. W ocenie podatnika, obowiązek taki nie powstanie, gdyż spółka odprowadzała zaliczki na podatek dochodowy w prawidłowej wysokości – była bowiem uprawniona do skorzystania z preferencyjnej stawki oraz nic nie wskazywało na przekroczenie wskazanego w ustawie progu. Dyrektor KIS potwierdził stanowisko wnioskodawcy.

Darmowe gwarancje w grupie jednak z podatkiem

Rzeczpospolita, 2020-02-24, Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 stycznia 2020 roku, sygn. akt II FSK 373/18, gwarancje udzielane przez podmioty powiązane w ramach grupowego programu wzajemnych poręczeń zobowiązań kredytowych podlegają opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie. Sprawa dotyczyła spółki, która dokonuje wzajemnych poręczeń z podmiotami z grupy celem zabezpieczenia kredytu bankowego. W ocenie podatnika, wzajemność udzielanych poręczeń w stosunku do tego samego podmiotu stanowi o odpłatności świadczenia i nie kreuje wartości podlegającej opodatkowaniu. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z takim stanowiskiem. Jak wynika z interpretacji organu podatkowego, w prezentowanej konstrukcji nie występuje wzajemny i ekwiwalentny charakter poręczeń. Oznacza to, iż dokonywanie wzajemnych poręczeń pomiędzy podmiotami powiązanymi nie stanowi czynności neutralnej podatkowo. Z takim podejściem nie zgodziła się spółką, zaskarżając interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, który potwierdził jej stanowisko. Ostatecznie jednak NSA podzielił opinię fiskusa wskazując, iż udzielanie wzajemnych poręczeń kredytowych w ramach grupowej polityki poręczeń powoduje powstanie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. W ocenie NSA, otrzymywane przez podatnika poręczenie nie stanowi świadczenia o charakterze wzajemnym i ekwiwalentnym. Gotowość spółki do udzielenia wzajemnego poręczenia nie kreuje żadnej wartości, w związku z czym spółka nie ponosi żadnych kosztów z tytułu uzyskanego świadczenia.

Split payment. Kupujący może skorygować błąd sprzedawcy notą.

Dziennik Gazeta Prawna, 2020-02-27, Łukasz Zalewski

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 18 lutego 2020 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.664.2019.2.PG, potwierdził, że w przypadku gdy sprzedawca nie zawrze na fakturze adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” (pomimo ciążącego na nim obowiązku), to nabywca ma prawo naprawić ten błąd poprzez wystawienie noty korygującej. Sprawa dotyczyła gminy (podatnika), której w toku prowadzonej działalności zdarzało się otrzymywać wadliwe faktury, tj. bez wymaganego oznaczenia dopiskiem „mechanizm podzielonej płatności”. Podatnik wystąpił z wnioskiem do Dyrektora KIS o potwierdzenie, że w takiej sytuacji ma prawo do naprawienia błędu poprzez wystawienie noty korygującej. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Jednocześnie fiskus wskazał, że obowiązek dokonania zapłaty w mechanizmie podzielonej płatności ciąży na nabywcy, w przypadku gdy kwota należności z tytułu zakupu towarów lub usług wymienionych w załączniku nr. 15 przekracza 15.000 zł brutto, niezależnie od zawarcia na fakturze zapisu „mechanizm podzielonej płatności”. Niemniej jednak, wystawienie przez spółkę noty korygującej w celu naprawienia błędu jest prawidłowe.


Przegląd orzecznictwa:

Wyrok NSA z 3 września 2019 r. (sygn. akt II FSK 3058/17)

Decyzja ustalająca zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości spółce cywilnej – a nie jej wspólnikom – jest dotknięta wadą nieważności, o której mowa w art. 247 § 1 pkt 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), jako skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie.

Wyrok NSA z 27 listopada 2019 r. (sygn. akt III SA/Wa 2396/19)

1. Upadek blokady rachunku bankowego na podstawie art. 119zzc O.p. nie eliminuje z obrotu prawnego postanowienia przedłużającego termin blokady oraz nie powoduje jego wygaśnięcia. Upadek blokady rachunku bankowego, po wydaniu i doręczeniu ostatecznego postanowienia stanowiącego termin takiej blokady, nie wpływa na możliwość oceny legalności aktów administracyjnych orzekających blokadę.

2. Skarga na postanowienie przedłużające blokadę wniesiona po upadku blokady rachunku jest dopuszczalna, a postępowanie sądowo-administracyjne nie staje się bezprzedmiotowe.