Zmiany w rozliczeniach z kontrahentami pozwalają zmniejszać obciążenia podatkowe
Gazeta Prawna, 2020-04-27, Radosław Kowalski
W obecnych realiach panującej epidemii i spowolnienia gospodarczego wierzyciele mogą dążyć do obniżenia zobowiązań podatkowych poprzez zmniejszenie, a nawet zawieszenie ceny za świadczone usługi – aby jednak uchronić się przed negatywnymi konsekwencjami podatkowymi takiego postępowania koniecznym jest, żeby obie strony transakcji podjęły przemyślane kroki, w tym w drodze odpowiedniego uzasadnienia ekonomicznego takiego działania. Pozwala to, przede wszystkim, na zaadresowanie istniejącego po stronie nabywcy ryzyka oszacowania przychodu z tytułu częściowo nieodpłatnych świadczeń. Dodatkowo, w niektórych przypadkach, ryzyko podatkowe występuje także po stronie sprzedawcy. W sytuacji, gdy przedmiotem świadczenia jest oddanie do używania środka trwałego, to bezzasadne umorzenie wynagrodzenia może wiązać się z brakiem możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od danego środka trwałego. Niezależnie, strony umów najmu mogą rozważyć wprowadzenie innych rozwiązań, przykładowo zmianę umowy w zakresie długości okresu rozliczeniowego, np. wydłużenie go do końca 2020 r. Wówczas świadczący usługę rozpozna przychód i obowiązek podatkowy w VAT z końcem okresu rozliczeniowego. Jeżeli jednak kontrahent będzie zalegał z płatnościami, jednym z rozwiązań jest cywilnoprawne zwolnienie z długu. Pozwoli ono na zaliczenie przez wierzyciela do kosztów podatkowych tej części umorzonej należności, która uprzednio została potraktowana przez wierzyciela jako przychód, a w konsekwencji odzyskanie zapłaconego wcześniej podatku dochodowego. Zwolnienie z długu spowoduje jednak wystąpienie przychodu po stronie dłużnika, a wierzyciel nie skoryguje jednak należnego VAT i nie będzie miał możliwości skorzystania z ulgi na złe długi.
Kolejne zawieszenie w podatku u źródła
Gazeta Prawna, 2020-04-27, Mariusz Szulc
Do końca 2020 r. zostanie zawieszone wejście w życie nowych przepisów dotyczących podatku u źródła, które miały obowiązywać od 1 lipca tego roku. Projekty rozporządzeń w tej sprawie zostały opublikowane na stronach Rządowego Centrum Legislacji. Odroczone przepisy zakładały, iż płatnik podatku, po przekroczeniu limitu 2 mln PLN, odnoszącego się do wynagrodzenia wypłaconego w danym roku na rzecz jednego podmiotu, będzie zobowiązany potrącać podatek źródłowy w wysokości 20% od wypłat dla tego kontrahenta, bez możliwości stosowania zwolnień, czy też niższych stawek.
Od przekształcenia spółki cywilnej jest PCC
Gazeta Prawna, 2020-04-27, Grzegorz Koper
Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej, wyrażonym w interpretacji z 18 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-2.4014.282.2019.3.HS, w sytuacji, gdy majątek spółki cywilnej przekształcanej do spółki jawnej pozostanie pozornie równy majątkowi docelowej spółki jawnej, to i tak można mówić o jego powiększeniu na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych, co prowadzić będzie do zapłaty podatku od przekształcenia. W opinii spółki cywilnej, skoro cały jej majątek stanie się majątkiem spółki jawnej, to nie można mówić o zwiększeniu majątku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z tym stanowiskiem uznając, iż wkładem wniesionym do spółki jawnej będzie majątek spółki cywilnej, zarówno wniesiony we wkładach, jak i zgromadzony w trakcie jej działalności. Od podstawy opodatkowania należy odliczyć wartość wkładów wniesionych uprzednio do spółki cywilnej lub poniesionych w trakcie jej trwania.
Należności współuprawnionego do patentu nie podlegają VAT
Rzeczpospolita, 2020-04-27, Paweł Terpiłowski
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 4 października 2018 r., sygn. akt I SA/Op 255/18, udział w prawie majątkowym to „własne” prawo każdego współuprawnionego. W konsekwencji, należność, która jest wypłacana jednemu współuprawnionemu do patentu z wpływów ze sprzedaży przez drugiego ze współuprawnionych towarów wytworzonych dzięki wynalazkowi, jest podziałem dochodu uzyskanego ze wspólnego prawa majątkowego. Podział następuje już z dochodu uzyskanego z czynności uprzednio opodatkowanych VAT, na etapie dostawy towarów wyprodukowanych przez jednego ze współuprawnionych osobom trzecim. Z tego też względu przekazanie części dochodu współuprawnionemu nie może być ponownie opodatkowane tym podatkiem.
Zagraniczny oddział musi czasem pobrać polski podatek u źródła
Gazeta Prawna, 2020-04-28, Mariusz Szulc
Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 15 kwietnia 2020 r., sygn. SP4.8223.1.2020, jeżeli zagraniczny zakład polskiej firmy zapłaci ze swojego majątku za usługę, np. doradczą, związaną z jego działalnością gospodarczą prowadzoną za granicą, to nie można uznać, że wypłata ma związek z działalnością na terytorium Polski, a więc nie istnieje konieczność opodatkowania danej usługi według prawa polskiego. Jeżeli jednak nabyte przez ten zakład usługi mają służyć polskiej centrali, wówczas po stronie nierezydenta otrzymującego wynagrodzenie od zakładu powstaje przychód na terytorium Polski, a w konsekwencji zakład będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła od dokonanej na rzecz nierezydenta wypłaty.
Można płacić wekslem za transakcje powyżej 15 tys. zł
Gazeta Prawna, 2020-04-29, Patrycja Dudek
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.15.2020.2.BKD, uregulowanie zobowiązania wekslem daje prawo do zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych, nawet gdy należność przekracza limit 15 tys. PLN. Spółka, która wystąpiła z wnioskiem o interpretację, miała wątpliwość, czy „płatność”, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, to także płatność wekslem. W opinii spółki weksel to nie płatność, tylko inna forma regulowania zobowiązania, zatem wskazane w ustawie wykluczenie z kosztów nie dotyczy podmiotu regulującego swoje zobowiązania w formie weksla. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził to stanowisko.
Egzekucja nie może być za wszelką cenę
Gazeta Prawna, 2020-04-29, Katarzyna Jędrzejewska
Zgodnie z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 kwietnia 2020 r., sygn. akt I FZ 71/20, jeżeli spółka udowodni, że na skutek zbiegu okoliczności może dojść do jej upadłości, to sąd powinien wstrzymać wykonanie decyzji wymiarowej wydanej przez organ podatkowy. W sprawie chodziło o decyzję, z której wynikało, że spółka ma zapłacić prawie 835 tys. PLN podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych za 2016 r. W opinii Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, skoro na rachunku depozytowym organu podatkowego są środki na poczet zabezpieczenia zobowiązań spółki, to ma ona pieniądze na zapłatę podatku wynikającego z decyzji. Spółka wniosła zażalenie na to postanowienie. NSA przyznał rację spółce. Zdaniem NSA, spółka uprawdopodobniła, że jeśli decyzja zostanie wykonana, to może dojść do upadłości firmy.
Stosowanie kart paliwowych
Rzeczpospolita, 2020-04-29, Damian Libertowski
W maju 2019 roku, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku, sygn. C-235/18, wydanym w sprawie Vega International Car Transport and Logistic-Trading GmbH przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie, uznał, że udostępnienie kart paliwowych przez spółkę dominującą swoim spółkom zależnym może zostać uznane za usługę finansową, zwolnioną z VAT. Oznacza to, iż spółka korzystająca z kart paliwowych nie będzie miała prawa do odliczenia VAT od transakcji zrealizowanych za pomocą tych kart, jeżeli umowa o korzystanie z kart będzie zawierała nieodpowiednie klauzule, np. wynagrodzenie w postaci prowizji, brak przeniesienia władztwa nad rzeczą (paliwem). Podmioty mające zawarte takie umowy powinny zweryfikować, czy są one właściwie skonstruowane.
Fiskus nie może sztucznie multiplikować przychodu
Rzeczpospolita, 2020-04-29, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2019 r., sygn. akt: II FSK 19/18, istnienie odrębnych umów poręczenia zabezpieczających ten sam kredyt nie oznacza, że wynagrodzenie za jego udzielenie należy ustalać odrębnie dla każdej z umów poręczenia. We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dostała kredyt inwestycyjny, który został poręczony nieodpłatnie przez kilka osób fizycznych powiązanych ze spółką. W opinii spółki podstawę do obliczenia przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia powinna stanowić nominalna kwota udzielonego kredytu. Wynagrodzenie to nie powinno być uzależnione od liczby poręczycieli. Organ wydający interpretację nie zgodził się ze spółką. Jednak zarówno sąd pierwszej instancji, jak i NSA przyznały spółce rację.