Przegląd prasy podatkowej 28.06–02.07.2021 r.

| Do przeczytania w 7 min

Skarbówka respektuje wyrok TSUE w sprawie ulgi na złe długi

Gazeta Prawna, 2021-06-28, Katarzyna Jędrzejewska

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.960.2020.2.IK brak rejestracji dla celów VAT na dzień poprzedzający dzień skorzystania przez wierzyciela z ulgi na złe długi nie może wykluczać prawa do takiej preferencji. Dyrektor KIS powołał się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE, sygn. akt C-335/19, zgodnie z którym podatnik-wierzyciel ma możliwość dokonania wyboru, które z przepisów (unijne czy krajowe) zastosuje w odniesieniu do możliwości skorzystania z ulgi na złe długi. W sprawie chodziło o przedsiębiorcę, który w 2017 r. sprzedał towary, ale nie otrzymał płatności, a spółka będąca nabywcą została wykreślona z rejestru podatników VAT w lipcu 2018 r. Przedsiębiorca natomiast został wykreślony z rejestru podatników VAT w kwietniu 2018 r. z powodu zawieszenia działalności gospodarczej na co najmniej 6 miesięcy. Z tej przyczyny, w świetle polskiego prawa, nie przysługuje mu ulga na złe długi, bo wierzyciel i dłużnik na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której wierzyciel dokonuje korekty z tytułu ulgi na złe długi, nie byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Warunek ten zakwestionował jednak TSUE.  We wniosku o interpretację przedsiębiorca powołał się na ten wyrok, a dyrektor KIS uznał ten argument za zasadny.

 

Dyrektor KAS zgodził się na zmianę struktury właścicielskiej

Gazeta Prawna, 2021-06-28, Agnieszka Pokojska

W dniu 25 maja 2021 r. szef Krajowej Administracji Skarbowej wydał opinię zabezpieczającą, sygn.  DKP3.8011.31.2020., zgodnie z którą wniesienie aportem przez włoskich wspólników wszystkich udziałów spółki polskiej do spółki zagranicznej w zamian za jej udziały powstałe z podwyższenia kapitału zakładowego nie jest unikaniem opodatkowania. Jak tłumaczyli wnioskujący o opinię zabezpieczającą, utworzenie grupy kapitałowej pozwoli na skonsolidowanie finansów spółek kontrolowanych przez członków rodziny, co przełoży się na efektywniejsze zarządzanie ich aktywami. Zapewni to też stabilny wzrost gospodarczy i dostęp do tańszego finansowania. Funkcjonowanie w formie grupy kapitałowej może przełożyć się również na lepszą pozycję negocjacyjną z dostawcami, poszerzenie portfela klientów. W związku z planowanymi czynnościami powstaną liczne korzyści podatkowe. Szef KAS potwierdził, że nowa struktura właścicielska pozwoli na bezpośrednie przekazanie środków pieniężnych ze spółki polskiej do włoskiej bez konieczności zapłaty podatku dochodowego. Organ stwierdził też, że korzyść będzie jednym z głównych celów opisanych czynności. Nie zostały jednak – jego zdaniem – spełnione dwa inne warunki, które świadczyłyby o tym, że działanie podatnika jest unikaniem opodatkowania.

 

Kwota 15 tys. zł dotyczy faktury, a nie ogólnej wartości umowy

Rzeczpospolita, 2021-06-28, Anna Zapotoczny-Woźniak

Jak wynika z interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 stycznia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.906.2020.1.IK limit 15 tys. PLN, będący jedną z przesłanek stosowania mechanizmu podzielonej płatności, dotyczy wartości należności wykazanej na pojedynczej fakturze, bez względu na to czy łączna wartość zamówienia wynikająca z umowy przekracza ww. kwotę. Spółka, przed rozpoczęciem dostaw towarów, podpisuje umowy, które szczegółowo określają rodzaj towarów, ich ilość oraz wartość całego zamówienia, które zwykle opiewa na kwoty znacznie przekraczające 15 tys. zł. Ponadto, umowy te zawierają postanowienie, że dostawy towarów będą realizowane partiami zgodnie ze wspólnie ustalonym harmonogramem oraz że każda dostarczona partia towarów będzie dokumentowana osobną fakturą. Spółka zapytała, czy faktury na kwotę nieprzekraczającą 15 tys. zł brutto podlegają obowiązkowemu oznaczeniu adnotacją o mechanizmie podzielonej płatności, jeśli wartość całej transakcji wynikająca z umowy przekracza kwotę 15 tys. zł. Spółka stanęła na stanowisku, że celem ustawodawcy było wprowadzenie obowiązku oznaczania adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” wyłącznie tych faktur, których wartość brutto przekracza 15 tys. zł, bez względu na to czy faktury te dokumentują pojedynczą transakcję, czy są fragmentem większego zamówienia, tudzież umowy. Dyrektor KIS zgodził się z wnioskodawcą.

O prawie do zwolnienia mogą decydować niuanse

Rzeczpospolita, 2021-06-28, Aleksandra Tarka

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 kwietnia 2021 r., sygn. akt I FSK 560/18 uznał, iż to czy grunt jest terenem niezabudowanym zależy głównie od stanu faktycznego. W określonych przypadkach może być istotne czy posadowione na nim obiekty mają znaczenie wiodące ze względu na charakter gospodarczy transakcji. Z wnioskiem o interpretację przepisów wystąpiła polska spółka kapitałowa. Wyjaśniła, że zajmuje się m.in. zarządzaniem nieruchomościami, zagospodarowaniem, wynajmem, kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek. Spółka chciała się upewnić co należy rozumieć pod pojęciem „teren niezabudowany”. Spółka uważała, że zasadniczo chodzi o grunty, na których nie ma naniesień w postaci budynku lub budowli, o których mowa w prawie budowlanym. Niemniej za teren niezabudowany należy też uznać nieruchomości, na których co prawda są posadowione budynki/budowle, ale które nie są objęte transakcją. Spółka doprecyzowała, że dla gruntów objętych wnioskiem nie ustalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy. Ponadto przy gruntach, które oddawała w dzierżawę, czasami dochodziło do samowoli budowlanej dzierżawców, stąd stan faktyczny nieruchomości bywa dość skomplikowany. Spółka uzyskała negatywną interpretację, w związku z czym sprawa trafiła do sądu. Spółka wygrała w pierwszej instancji. NSA miał jednak inne zdanie. NSA zauważył, że grunt może być zabudowany niezależnie od istnienia planu zagospodarowania przestrzennego czy decyzji o warunkach zabudowy. Kluczowe jest zatem to, czy sporne grunty nie pozostają terenami zabudowanymi. W spornej sprawie ma to takie znaczenie, że jeżeli na gruntach zostały posadowione obiekty budowlane, to zasadniczo nie można mówić o gruncie niezabudowanym.

 

Doradztwo prawne nie podlega limitowaniu

Rzeczpospolita, 2021-06-28, Katarzyna Narejko

Jak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.94.2021.1.NL, usługi prawne nie zostały ujęte w katalogu usług niematerialnych, które podlegają ograniczeniom w prawie do zaliczenia ich do kosztów podatkowych. W konsekwencji, można je rozliczyć w pełnej wysokości. Sprawa dotyczyła spółki komandytowej, która w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej świadczyła usługi doradztwa podatkowego. Od jednego z podmiotów powiązanych spółka nabywała odpłatnie usługi wsparcia operacyjnego, w skład których wchodziły usługi prawne. Spółka zapytała, czy nabywane usługi będzie mogła zaliczyć do kosztów w pełnej wysokości.

W ocenie spółki, ponoszone przez nią wydatki na nabycie usług prawnych nie podlegają ograniczeniom w prawie do zaliczenia ich do kosztów podatkowych. Organ podatkowy w całości uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

 

Udziałowiec nie straci prawa do zwolnienia

Rzeczpospolita, 2021-06-30, Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 323/21 w razie zbycia udziałów przez wspólnika, który wniósł dopłaty, prawo do otrzymania ich zwrotu przechodzi na nabywcę. Spór w sprawie dotyczył podatkowych konsekwencji zwrotu dopłat. We wniosku o interpretację podatnik wyjaśnił, że wraz z innymi osobami są udziałowcami w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W 2015 r. na mocy uchwały spółki wnieśli do niej dopłaty. Spółka planuje jednak dokonać ich zwrotu. W wyniku planowanej transakcji wymiany udziałów, udziały wspólników w spółce zostaną wymienione na udziały innej spółki. Transakcja ta polegać będzie na wniesieniu przez wspólników udziałów spółki do nowej spółki w zamian za objęcie przez wspólników udziałów w tej nowej spółce. W opinii podatnika, zwrot dopłat przez spółkę wspólnikom w momencie, gdy już nie będą jej udziałowcami, na podstawie uchwały podjętej, gdy nimi byli, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z tym stanowiskiem, dlatego sprawa trafiła do WSA. Sąd przyznał rację podatnikowi.

 

Strata przedawni się w pięć lat od złożenia deklaracji

Rzeczpospolita, 2021-07-01, Monika Pogroszewska

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji o sygn. 0111-KDIB1-1.4017.4.2021.1. AW stwierdził, że Spółka, która zakończyła 2020 r. ujemnym wynikiem, powinna przechowywać księgi podatkowe i dokumenty do końca 2026 r. Spółka z branży hotelarskiej, która poniosła straty w latach 2012-2016 i odliczyła je w latach 2017-2019 zapytała, w jaki sposób powinna liczyć termin przechowywania dokumentów zarówno z wcześniejszych lat, jak i na wypadek poniesienia strat w przyszłości. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że jest zobowiązana do przechowywania ksiąg podatkowych i związanej z nimi dokumentacji przez pięć lat. Nie zmienia tego fakt, że strata może być rozliczana również w kolejnych okresach rozliczeniowych.