Kwoty wypłacane pracownikowi B+R w całości są objęte ulgą
Rzeczpospolita, 2019-10-07, Michał Paszkiet
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2665/18, pracodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych także tę część wynagrodzenia pracownika zatrudnionego do prac badawczo-rozwojowych, która przypada na czas jego usprawiedliwionej nieobecności. Sprawa dotyczyła spółki – producenta wyrobów farmaceutycznych, która zatrudnia pracowników w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych (B+R). Poza realizacją prac B+R, pracownicy spółki wykonywali również inne obowiązki związane z regularną działalnością spółki, korzystali z przysługujących im urlopów oraz zwolnień lekarskich. Spółka zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem, czy może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych całość wynagrodzenia pracowników zatrudnionych do prac B+R, czy musi wyłączyć tę część, która przypada na czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników. Dyrektor KIS stwierdził, że ta część wynagrodzenia nie może zostać zaliczona do kosztów kwalifikowanych, ponieważ w tym czasie pracownik nie wykonuje działalności B+R. WSA w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację wskazując, że nie ma podstaw do tego, aby wyłączyć z ulgi B+R wynagrodzenie pracownika za czas choroby czy urlopu.
Sankcja VAT mimo brak uszczerbku
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-10-07, Mariusz Szulc
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 3 października 2019 r. (sygn. akt I SA/Wr 448/19) skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie prejudycjalne w zakresie zgodności art. 112b ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z przepisami dyrektywy VAT, Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej i zasadą proporcjonalności. Wskazany artykuł dotyczy nałożenia na podatnika 20% dodatkowego zobowiązania podatkowego w VAT (tzw. sankcji VAT) w sytuacji, gdy po zakończeniu kontroli złoży on korektę deklaracji uwzględniającą stwierdzone w toku kontroli nieprawidłowości i ureguluje zaległe zobowiązanie podatkowe lub zwróci nienależną kwotę zwrotu. Możliwe, że na rozpatrzenie pytania przez TSUE trzeba będzie poczekać około 2-3 lat.
Usługi magazynowe nie zawsze generują stałe miejsce działalności
Rzeczpospolita, 2019-10-07, Aleksandra Bogumił
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 lipca 2019 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.191.2019.3.MC, korzystanie z usług magazynowych nie powoduje powstania stałego miejsca prowadzenia działalności. Sprawa dotyczyła spółki, będącej austriackim rezydentem podatkowym, której działalność na terytorium Polski polega na sprzedaży systemów filtracji dla przemysłu motoryzacyjnego. Spółka nie posiada na terenie kraju własnych zasobów ludzkich, technicznych ani infrastruktury, dlatego w celu prowadzenia działalności korzysta z usług magazynowych i logistycznych świadczonych przez niezależnego operatora logistycznego. Pracownik spółki, za uprzednim powiadomieniem, ma dostęp do towarów znajdujących się w magazynie kontrahenta. Ponadto, spółka korzysta z usług wsparcia podatkowego oraz usług agencji celnej. Dyrektor KIS uznał, że prowadzona w Polsce przez spółkę działalność gospodarcza nie powoduje powstania stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Nie zostało bowiem spełnione kryterium posiadania minimalnego rozmiaru działalności, charakteryzującej się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego.
Wynajem/leasing samochodów osobowych z zagranicy jest objęty akcyzą
Rzeczpospolita, 2019-10-07, Aleksandra Andrzejewska
Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 lipca 2019 r., nr 0111-KDIB3-3.4013.119.2019.2.JS, przemieszczenie do Polski samochodu będącego przedmiotem leasingu przez spółkę na terytorium innego państwa członkowskiego, powoduje obowiązek zapłaty podatku akcyzowego. Podstawową działalność spółki, która wystąpiła z wnioskiem o interpretację stanowi wykonywanie inwestycji budowlanych. Spółka posiada status czeskiego rezydenta podatkowego, prowadząc w Polsce działalność za pośrednictwem oddziału, który nie posiada odrębnej osobowości prawnej. Wątpliwości wnioskodawcy dotyczyły podatkowych skutków korzystania z samochodów osobowych, które stanowią przedmiot umów leasingu zawieranych w Czechach. W ocenie spółki, nie ma ona prawa do rozporządzania leasingowanymi samochodami jak właściciel, albowiem wykorzystuje je ona jedynie czasowo, w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Z takim stanowiskiem nie zgodził się Dyrektor KIS, zdaniem którego leasingobiorca dysponuje pojazdami w takim samym zakresie jak ich właściciel. W ocenie organu, pracownicy oddziału dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów osobowych, które nie zostały wcześniej zarejestrowane w Polsce. Oznacza to, że użytkowanie przez pracowników samochodów podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
Jedna nieruchomość, a dwa źródła przychodów
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-10-08, Magdalena Majkowska
Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 października 2019 r. (nr 0115-KDIT3.4011.299.2019.1) przychód ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej jednocześnie do celów firmowych jak i prywatnych należy rozliczyć na dwa sposoby, ale nie zawsze po połowie. W przedmiotowej sprawie podatnik nabył nieruchomość z przeznaczeniem na działalność gospodarczą. Następnie połowę nieruchomości podarował żonie, a po kilkunastu latach wspólnie sprzedali całość. W związku z tym pojawiła się wątpliwość w zakresie rozliczenia przychodu z tytułu zbycia nieruchomości. Podatnik wystąpił z pytaniem, czy przychód należy rozliczyć w całości jako przychód z działalności gospodarczej czy też połowa przychodu powinna zostać rozliczona jako przychód ze zbycia nieruchomości prywatnej. Organ wskazał, że sprzedaż działek powinna być rozliczona na dwa sposoby (jako przychód z działalności gospodarczej jak i prywatny), ale inaczej określił udział dochodu w poszczególnych źródłach przychodu.
Egzekutor złamał przepisy, konsekwencje spadły na podatnika
Rzeczpospolita, 2019-10-09, Aleksandra Tarka
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 11 września 2019 r., sygn. akt I SA/Ol 368/1, orzekł, iż w wyniku nieprawidłowego przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego przez komornika spółka nie ma prawa do rozliczenia kosztów podatkowych z tytułu nabycia towarów, które pierwotnie pochodzą ze sprzedaży egzekucyjnej. Sprawa dotyczyła podatnika, który nabył towary od innej spółki, która z kolei weszła w ich posiadanie w ramach postępowania egzekucyjnego. Zdaniem organów podatkowych, faktury dokumentujące to zdarzenie nie stanowią podstawy do ujęcia go w kosztach podatkowych ze względu na naruszenie przez komornika przepisów o egzekucji cywilnej. Spółka nie zgodziła się z takim stanowiskiem, wskazując na brak związku nieprawidłowości dokonanych przez inne podmioty z jej rozliczeniem podatku dochodowego. WSA w Olsztynie jednak potwierdził stanowisko fiskusa. Zgodnie z uzasadnieniem wyroku, zakwestionowana faktura stanowi o nieskutecznym nabyciu towaru przez spółkę. Oznacza to, że dokument nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu zdarzenia gospodarczego, nie pozwalając podatnikowi na pomniejszenie przychodu o kwotę wykazaną na fakturze.
Goodwill nie jest prawem majątkowym
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-10-09, Łukasz Zalewski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 października 2019 r. (sygn. akt II FSK 3272/17) orzekł, że dodatnia wartość firmy, tzw. goodwill, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Sprawa dotyczyła spółki, która w wyniku nabycia przedsiębiorstwa zapłaciła PCC. Zdaniem notariusza podatek należało pobrać ze względu na nadwyżkę ceny zakupu nad wartością rynkową składników majątku, powstałą w skutek nabycia. Z powyższym stanowiskiem nie zgodziła się jednak spółka wskazując, że transakcja nie występuje w katalogu czynności objętych opodatkowaniem z tego tytułu. Spółka wskazała, że dodatnia wartość firmy nie stanowi majątku ani prawa materialnego, wartość ta nie może stanowić przedmiotu sprzedaży. Zarówno Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach jak i Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznali dodatnią wartość firmy za prawo majątkowe, podlegające opodatkowaniu PCC. Ostatecznie sprawę rozstrzygnął NSA, orzekając na korzyść podatnika. Zgodnie z argumentacją NSA, wartości firmy nie można sprzedać, wobec czego nie może ona stanowić przedmiotu opodatkowania PCC.
Spór o hosting daleki od rozstrzygnięcia
Dziennik Gazeta Prawna, 2019-10-09, Mariusz Szulc
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 października 2019 r. (nr 0111-KDIB1-1.4010.288.2019.1.NL) koszty przechowywania informacji w chmurze, tzw. hosting, podlegają limitowaniu na podstawie art. 15e ust. 1 pkt 1 UPDOP. W przedmiotowej sprawie producent środków czystości nabywał od podmiotów powiązanych usługi wsparcia przechowywania danych i aplikacji w chmurze. Zdaniem podatnika, zgodnie z UPDOP usługi te nie podlegają limitowaniu i może w całości zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów. Organ wskazał odmiennie, że hosting można uznać za formę zarządzania systemami informatycznymi, a nawet porównać do doradztwa. Wobec tego, podatnik może zaliczyć do kosztów nadwyżkę wydatków z tym związanych jedynie do wysokości 5% podatkowej EBITDA. Wskazane stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej utrwala dotychczasową linię interpretacyjną w przedmiotowym zakresie.
Przegląd orzecznictwa
Wyrok NSA z dnia 25 lipca 2019 r. (sygn. akt II FSK 2754/17)
- Ocena stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, poprzedzająca analizę możliwości określonego zastosowania do niego podatkowego prawa materialnego, nie stanowi zmiany treści stanu faktycznego, w relacji do którego, na podstawie art. 14b § 1 w zw. z art. 14b§ 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 643 ze zm.), wydawana jest interpretacja.
- W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 w zw. z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 643 ze zm.), uzasadniona informacja o stosowaniu i wykładni materialnego prawa podatkowego wydawana jest w stosunku do stanu faktycznego sprawy interpretacyjnej, nie zaś do założeń wnioskodawcy i/lub podatkowego organu interpretacyjnego odnośnie do tego stanu.
Wyrok NSA z dnia 3 września 2019 r. (sygn. akt I FSK 592/19)
Poniesione w ramach całościowej inwestycji przez działającą jako podatnik VAT jednostkę samorządu terytorialnego, wydatki na wykonanie infrastruktury, która nie służy bezpośrednio czynnościom opodatkowanym tej jednostki zaspokajając potrzeby mieszkańców, lecz pozostaje w ścisłej korelacji z infrastrukturą służącą tym czynnościom, jako niezbędna do jej powstania i osiągnięcia kompleksowego celu tej inwestycji oraz sprzyjająca pośrednio zintensyfikowaniu świadczeń opodatkowanych tej jednostki, powinny być w zakresie podatku naliczonego rozliczane na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i nast. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.) w zw. z § 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).